Porównanie Einhell Classic TC-CS 860/1 Kit vs Makita HS301DZ

Ze względu na rodzaj zasilania wszystkie współczesne piły można umownie podzielić na elektryczne i benzynowe. Ogólna różnica między nimi polega na tym, że jednostki elektryczne są bardziej kompaktowe i lżejsze, cichsze, łatwiejsze w utrzymaniu i nie emitują spalin, dzięki czemu można je stosować w pomieszczeniach bez ograniczeń. Z kolei narzędzia zasilane benzyną łączą w sobie dużą moc i niezależność od sieci elektroenergetycznych, lecz są ciężkie, nieporęczne, trudniejsze w obsłudze i naprawie, kosztują więcej (zarówno pod względem własnego kosztu, jak i ceny paliwa) i są generalnie zaprojektowane do użytku na zewnątrz pomieszczeń. Dlatego większość współczesnych pił to modele elektryczne, które z kolei mogą wykorzystywać różne rodzaje zasilania:

— Sieć elektryczna (230 V). Podłączenie do standardowej domowej sieci 230 V, czyli do zwykłego gniazdka. Ten wariant może być stosowany zarówno w piłach przenośnych, jak i stacjonarnych narzędziach o stosunkowo małej mocy (do 3,5 kW). Gniazdka są prawie wszędzie tam, gdzie w ogóle jest prąd, a czas pracy takich jednostek jest prawie nieograniczony (o ile w sieci jest napięcie). Główną wadą takiego sposobu zasilania jest obecność przewodu zasilającego, który nie pozwala odejść daleko od gniazdka (a w przypadku przenośnego narzędzia trzeba też zadbać o to, by przewód nie dostał się pod brzeszczot).

— Sieć elektryczna (110 V).... Narzędzia zasilane na modłę amerykańską i japońską - z sieci elektrycznych o napięciu 110 V. Elektronarzędzia o takim napięciu zasilającym produkowane są na rynek Ameryki Północnej i Środkowej, Kraju Kwitnącej Wiśni, Arabii Saudyjskiej. W Wielkiej Brytanii również występują sieci elektryczne o napięciu 110 V. Aby uniknąć awarii narzędzia po podłączeniu do standardowych sieci domowych 230 V, potrzebne będzie dodatkowe ogniwo w postaci transformatora obniżającego napięcie lub specjalnej przetwornicy na 110 V.

— Sieć elektryczna (400 V). Zasilanie trójfazowym napięciem 400 V. Taki rodzaj zasilania nadaje się nawet do pił o dużej mocy, lecz nie wszędzie jest dostępny — w zasadzie podłączenie trójfazowe jest dostępne w warsztatach i innych obiektach przemysłowych. Dlatego ten wariant występuje wyłącznie w narzędziach stacjonarnych (patrz „Rodzaj”) o dużej mocy, dla których konwencjonalne gniazdo nie jest już wystarczające.

— Akumulator. Zasilanie z własnego akumulatora. Główne zalety tego wariantu to mobilność, możliwość pracy niezależnie od gniazdek oraz brak przewodu zasilającego mogącego przeszkadzać w pracy. Z drugiej strony takie zasilanie nie nadaje się do pilarek o dużej mocy, narzędzie akumulatorowe jest zauważalnie cięższe i droższe niż sieciowe, a czas pracy jest ograniczony przez akumulator. Jednak w większości przypadków akumulator jest wymienny, co pozwala zachować kilka akumulatorów w gotowości i wymieniać je w razie potrzeby.

— Akumulator / sieć elektryczna (230 V). Narzędzia, które dopuszczają dwa warianty zasilania — z gniazdka oraz z własnego akumulatora. Aby uzyskać więcej informacji na temat każdego wariantu, patrz wyżej, a ich kombinacja sprawia, że piła jest tak wszechstronna, jak to tylko możliwe. Tak więc, jeśli w pobliżu znajdują się gniazdka, można pracować z sieci, oszczędzając energię akumulatora (a nawet przy okazji go doładowywać), a jeśli jest problem z gniazdkami lub kabel sieciowy przeszkadza w pracy, można przełączyć się na akumulator. Z drugiej strony taka wszechstronność wpływa na cenę, a samo narzędzie nadal jest bardziej nieporęczne i cięższe niż przewodowe.

Umiejscowienie silnika w elektrycznej pilarce przenośnej (patrz „Rodzaj”).

- Wzdłużnie. Wzdłużne rozmieszczenie pozwala uzyskać dobrą równowagę, umożliwiając wygodną pracę w różnych pozycjach; dotyczy to zwłaszcza wycinania gałęzi z drzew i innych podobnych prac, w których płaszczyzna cięcia może być umieszczana pod różnymi kątami. Dodatkowo takie narzędzie ma mniejszą szerokość i większą długość, co może ułatwić pracę w trudno dostępnych miejscach. Z drugiej strony takie piły są droższe niż piły poprzeczne.

- Poprzecznie. Poprzeczne rozmieszczenie silnika nieco pogarsza równowagę w porównaniu z rozmieszczeniem podłużnym i utrudnia cięcie wzdłuż nachylonej płaszczyzny pod kątem do pionu. Ponadto długość takich pił jest zauważalnie krótsza. Jednak do najprostszej pracy z cięciem od góry do dołu nie są one gorsze od podłużnych, lecz są znacznie tańsze. W niektórych przypadkach niewielka długość może być również zaletą.

Moc silnika piły w watach. W przypadku narzędzi benzynowych (patrz „Źródło zasilania”) dodatkowo podawana jest moc w koniach mechanicznych, informacja o niej — patrz niżej.

Im większa moc, tym lepiej narzędzie nadaje się do dużych prac i twardych materiałów, tym większą głębokość cięcia może zapewnić i tym łatwiej radzi sobie z dużymi obciążeniami. Ponadto rzeczywiste wartości mocy mogą być różne dla różnych typów pił i różnych rodzajów materiałów. Na przykład moc 2,5 - 3 kW jest w rzeczywistości limitem dla pił łańcuchowych, lecz w piłach łańcuchowych jest to średnia liczba, wśród takich narzędzi są modele o mocy 3-4 kW, a nawet więcej. Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru dla różnych przypadków można znaleźć w specjalnych źródłach.

Maksymalne obroty brzeszczotu, zapewniane przez piłę o odpowiedniej konstrukcji - tarczową, przecinarkę itp. (patrz "Typ urządzenia").

Należy pamiętać, że większość tych pił wykorzystuje skrzynie biegów, więc prędkość brzeszczotu jest znacznie niższa niż prędkość silnika (patrz wyżej). W efekcie osiągany jest wzrost momentu obrotowego, który w przypadku pił jest często ważniejszy niż duża prędkość ruchu brzeszczotu.

Jeśli chodzi o konkretną liczbę obrotów, to przede wszystkim warto zauważyć, że według tego wskaźnika można porównywać tylko piły o tej samej średnicy brzeszczotu. W takich przypadkach wyższa prędkość pozwala na lepsze osiągi, lecz jest to możliwe dzięki zmniejszonemu momentowi obrotowemu; piły te radzą sobie lepiej ze stosunkowo „lekkimi” materiałami. I odwrotnie, niska prędkość zmniejsza wydajność, lecz pozwala brzeszczotowi skutecznie „wgryzać się” nawet w gęste, wytrzymałe przedmioty. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące doboru piły w zależności od liczby obrotów brzeszczotu można znaleźć w specjalnych źródłach.

Średnica otworu, dla którego zaprojektowano mocowanie tarczy o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Typ urządzenia”). W rzeczywistości w tym punkcie wskazywana jest średnica osi, na której zamontowana jest tarcza - ten rozmiar musi odpowiadać otworowi w samej tarczy.

Należy pamiętać, że niektóre modele pił umożliwiają montaż tarcz z większymi otworami niż wskazano w specyfikacji - przy użyciu tulei wciąganej. Najważniejsze, aby wewnętrzna średnica tarczy nie przekraczał wartości dopuszczalnych dla tego modelu (patrz „Średnica prowadnicy/tarczy”). Popularne rozmiary to 20 mm, 25 mm i 30 mm.

Maksymalna głębokość cięcia zapewniana przez piłę.

W większości rodzajów pił (patrz „Typ urządzenia”) głębokość cięcia zależy bezpośrednio zarówno od mocy silnika, jak i rozmiaru prowadnicy/tarczy. Specyfikacje podają wartość maksymalnego dopuszczalnego rozmiaru nasadki roboczej; przy użyciu mniejszych nasadek głębokość cięcia będzie odpowiednio mniejsza. Lecz w piłach taśmowych ta głębokość jest raczej słabo związana z rzeczywistą długością taśmy - determinuje ją przede wszystkim długość otwartego odcinka taśmy, który jest bezpośrednio zaangażowany w pracę.

W każdym razie większa głębokość cięcia sprawia, że narzędzie jest bardziej uniwersalne, jednakże wpływa na jego wagę, cenę oraz zużycie energii elektrycznej/paliwa. Dlatego przy wyborze warto wziąć pod uwagę rzeczywiste cechy planowanej pracy oraz wielkość obrabianych elementów, które planuje się piłować. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najmniej wydajne narzędzia zapewniają głębokość do 50 mm; 50 - 75 mm jest uważana za małą wartość, 75 - 100 mm to średnia, 100 - 125 mm to powyżej średniej, 125 - 150 mm to już dość imponująca grubość, a najpotężniejsze współczesne piły mogą mieć głębokość cięcia ponad 150 mm.

Maksymalna głębokość cięcia podczas piłowania pod kątem 45°.

Ta cecha jest wskazywana tylko dla tych modeli, których konstrukcja początkowo przewidywała możliwość cięcia pod kątem - na przykład ze względu na specjalną konstrukcję mocowania brzeszczotu/brzeszczotu (w modelach stacjonarnych, patrz "Typ") lub ze względu na pochyłą platformę podporową (w ręcznych). Maksymalny kąt nachylenia piły w takich modelach może być się różnić (szczegóły poniżej), jednak 45° jest uważane za wariant standardowy, więc dla takiego nachylenia podaje się dane dotyczące głębokości cięcia.

Ogólne znaczenie tego parametru jest dość oczywiste. Z jednej strony większa głębokość cięcia pozwala radzić sobie z grubszymi materiałami i ogólnie zapewnia więcej możliwości ; z drugiej strony zwiększenie głębokości wymaga zwiększenia rozmiaru brzeszczotu/brzeszczotu i zwiększenia mocy, co odpowiednio wpływa na cenę, wymiary i zużycie energii elektrycznej/paliwa.

Maksymalny kąt, o jaki tarcza może zostać pochylona w stosunku do pionu. Może być wskazywany nie tylko w przypadku narzędzi stacjonarnych, lecz także narzędzi ręcznych - o ile w konstrukcji przewidziana została platforma podstawy. Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli mamy do czynienia z cięciami ukośnymi: wykonywanie takich cięć poprzez ustawienie piły pod określonym kątem jest znacznie wygodniejsze niż ręczna regulacja tego kąta.

Przenośne pilarki tarczowe z modułem obrotu piły umieszczonym po lewej stronie względem osi korpusu. Ułatwia to pracę, ponieważ linia cięcia jest lepiej widoczna (bardzo wygodne jest wykonywanie długich nacięć wzdłuż oznaczeń). Nieprzyjemnym szczegółem może być nieznajomość, a także pewne trudności pojawiające się u osób praworęcznych przy cięciu wąskich pasków (ponieważ arkusz szlifierski nie opiera się całkowicie o prawą stronę odpiłowywanej części, lecz jakby „wisi w powietrzu”). Ponadto, jeśli masz już doświadczenie w używaniu cyrkularek ze standardowym umieszczeniem tarczy po prawej stronie, będziesz musiał poświęcić więcej czasu na przystosowanie się do tej „bestii”.