Porównanie Dahua DH-HAC-HFW1200SP-S3 vs Ginzzu HAB-2032A

Zasięg oświetlenia (patrz „Konstrukcja i możliwości”) zainstalowanego w kamerze IP. Termin ten zwykle oznacza maksymalną odległość kamery od obserwowanego obiektu, przy której jest ona w stanie zapewnić stosunkowo wysokiej jakości i czytelny obraz przy całkowitym braku innych źródeł światła. Oczywiście rzeczywisty zasięg oświetlenia może różnić się od deklarowanego, a różnice te najczęściej są narastające (np. ze względu na obecność tych samych dodatkowych źródeł światła). Jeśli jednak ważna jest dla Ciebie możliwość nagrywania z podświetleniem, warto skupić się na deklarowanym zasięgu.

Model przetwornika obrazu zainstalowanego w kamerze monitorującej. Znając dokładną nazwę modelu, możesz znaleźć szczegółowe informacje o jego pracy — od szczegółowych parametrów technicznych po recenzje prawdziwych użytkowników — i ocenić, w jaki sposób ta opcja spełnia Twoje wymagania.

Maksymalna liczba klatek na sekundę wideo rejestrowana przez kamerę.

Im wyższa liczba klatek na sekundę, tym wyraźniejszy jest obraz, tym mniej zauważalne jest rozmycie przy poruszaniu się w kadrze (szczególnie szybkim). Z drugiej strony wskaźnik ten wpływa na ilość informacji rejestrowanych przy nagrywaniu, a także na koszt samej kamery. Dlatego szukanie kamery CCTV z szybkim nagrywaniem (45 kl./s i więcej) jest sensowne tylko wtedy, gdy ważne jest dla Ciebie jasne i wyraźne rejestrowanie szybko poruszających się obiektów.

Najmniejszy stopień oświetlenia nagrywanej sceny, przy którym kamera jest w stanie zapewnić normalną widoczność. Z reguły ten punkt określa wartości dla pracy w dzień (w trybie nocnym minimalne oświetlenie w wielu modelach może w ogóle wynosić zero, ponieważ w takich przypadkach włącza się oświetlacz IR , patrz „Konstrukcja i możliwości”). Jeśli kamera jest w stanie nagrywać w kolorze, oznacza to zwykle najniższe oświetlenie wymagane do uzyskania kolorowego obrazu.

Im niższy jest wskaźnik ten, tym lepiej kamera pracuje w warunkach słabego oświetlenia, tym jaśniejszy i wyraźniej widoczny obraz jest w stanie zapewnić w takich warunkach. Jednocześnie należy pamiętać, że przy słabym oświetleniu często preferowany jest tryb nocny, a w obecności wspomnianego oświetlacza IR należy raczej skupić się na zasięgu jego działania (patrz wyżej).

Istnieją tabele porównawcze, które pozwalają ocenić stopień oświetlenia podany w specyfikacji z praktycznego punktu widzenia: na przykład wskaźnik 0,2 luksa odpowiada pogodnej nocy w pełni księżyca.

Jasność obiektywu zamontowanego w kamerze.

Jasność obiektywu charakteryzuje stopień tłumienia strumienia świetlnego podczas przechodzenia od przedniej soczewki obiektywu do matrycy. Jest ona oznaczana jako stosunek średnicy efektywnej przysłony obiektywu do ogniskowej, przy czym wielkość efektywnej przysłony jest oznaczana jako f i przyjmowana jako jednostka — na przykład f/1,4 lub f/2,0. W takim przypadku im niższa liczba w oznaczeniu, tym wyższa jasność obiektywu (w naszym przykładzie druga soczewka będzie ciemniejsza niż pierwsza). W przypadku obiektywów o zmiennej ogniskowej (patrz „Ogniskowa”) rzeczywista jasność z reguły zmienia się wraz ze zmianą ogniskowej; dla takich modeli może się wskazywać zakres wartości jasności lub jej maksymalna wartość.

Parametr ten sam w sobie charakteryzuje przede wszystkim to, jak jasny okazuje się obraz zrobiony przez obiektyw, przy pozostałych warunkach równych. Wysokie wartości są ważne przede wszystkim podczas nagrywania w warunkach słabego oświetlenia: obiektyw o dużej jasności pozwala uzyskać obraz wystarczająco wysokiej jakości bez zwiększania czułości matrycy, co jest obarczone szumami i rozmyciem obrazu. Z drugiej strony rzeczywista jakość pracy kamery (również w zaciemnionych warunkach) zależy także od wielu innych przyczyn – rodzaju i wielkości matrycy, charakterystyki przetwarzania sygnału itp. Dlatego wartość jasności obiektywu w większości przypadków jest raczej punktem odniesienia niż praktycznie istotn...ym parametrem.

— WDR (Wide Dynamic Range) — rozszerzony zakres dynamiki. Technologia WDR łączy kilka klatek o różnej ekspozycji w jednym obrazie, dzięki czemu ciemne obszary są rozjaśniane, a prześwietlenia przyciemniane, więc wychodzi obraz o wyjątkowo równomiernym oświetleniu. Prawdziwa technologia szerokiego zakresu dynamiki nazywa się True-WDR i jest zaimplementowana w układzie optycznym na poziomie sprzętowym, za tworzenie i mieszanie ekspozycji odpowiada specjalny mikroprocesor. Tańszą alternatywą dla szerokiego zakresu dynamiki jest technologia Digital-WDR, która wyrównuje oświetlenie za pomocą algorytmów oprogramowania.

— DWDR (Digital Wide Dynamic Range) — cyfrowy rozszerzony zakres dynamiki, technika oparta na algorytmach oprogramowania do rozjaśniania. DWDR rozjaśnia zbyt ciemne obszary kadru, które mogą być rozmyte na tle jasnych obszarów. Oświetlenie cyfrowe może znacznie poprawić jakość nagrywania w kontrastowych warunkach oświetleniowych. Kamery z cyfrowym WDR są znacznie tańsze niż prawdziwa optyka True-WDR. Oczywiście jakość oświetlenia cyfrowego jest gorsza od True-WDR.

— BLC (Back Light Compensation) — technologia kompensacji oświetlenia tła. System ten oparty jest na pracy cyfrowych procesorów sygnałowych DSP. Tak więc urządzenie, relatywnie rzecz biorąc, „rozbija” kadr na wiele segmentów, dostosowując się do każdego z nich. Kompensacja tylnego oświetlenia dobr...ze rozjaśnia ciemne obszary kadru. Główną wadą tej technologii jest zwiększenie jasności już jasnych obszarów kadru, co może spowodować pojawienie się na zdjęciu prześwietlenia.

— WDR+BLC. Kamera obsługuje jednocześnie kilka technologii rozjaśniania, z których każda została szczegółowo opisana powyżej. Od razu zauważamy, że połączenie WDR+BLC pozwala uzyskać niezwykle wyraźny obraz w niemal każdych warunkach oświetleniowych, od skrajnego kontrastu po niewystarczający i nadmiernie jasny.

— DWDR+BLC. Urządzenie obsługuje jednocześnie dwie popularne technologie rozjaśniania, z których każda została dokładniej opisana powyżej. Obecność technologii DWDR+BLC pozwala kamerze skutecznie rozjaśnić ciemne obszary kadru. Takie kamery IP sprawdzają się dobrze podczas pracy w warunkach słabego oświetlenia.

Poziomy kąt widzenia kamery monitorującej. W przypadku modeli ze zmienną wartością podawana jest wartość maksymalna, gdyż ważna jest szerokość obrazu, a przy powiększaniu współczynnik powiększenia jest ważniejszy niż kąt. W tym punkcie podawany jest również ogólny kąt widzenia dla modeli z okrągłym polem widzenia — w szczególności kamer z obiektywem typu rybie oko (patrz wyżej).

Im szerszy kąt widzenia, tym więcej miejsca rejestruje kamera, a jednocześnie mniejsze są obrazy poszczególnych obiektów w kadrze. Dlatego wybierając według tego parametru, warto zdecydować, co jest ważniejsze — możliwość oglądania rozległej sceny czy widoczność drobnych szczegółów w stosunkowo wąskim polu widzenia. Zwracamy również uwagę, że przy szerokim polu widzenia (100° i więcej) na krawędziach kadru można zaobserwować charakterystyczne zniekształcenia, a im szerszy kąt, tym są one wyraźniejsze. Zjawisko to można wyeliminować dzięki ujęciu panoramicznym (patrz „Konstrukcja i możliwości”), ale funkcja ta z kolei komplikuje i zwiększa koszt kamery.

Zakres temperatury otoczenia, w którym kamera może normalnie pracować.

Wszystkie nowoczesne kamery monitorujące normalnie tolerują temperatury typowe dla domów/mieszkań, biur i innych pomieszczeń o podobnie łagodnych warunkach. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim, jeśli urządzenie ma być użytkowane na zewnątrz lub w pomieszczeniu, w którym temperatura nie odbiega zbytnio od temperatury na ulicy lub ze względów technicznych powinna być niska (chłodnia, pociąg chłodniczy itp.). W takich przypadkach szczególnie ważny jest dolny próg temperatury: na przykład prawie wszystkie kamery zewnętrzne mają możliwość pracy w niskich temperaturach poniżej 0°, ale wśród modeli wewnętrznych takie możliwości są znacznie mniej powszechne. Jednak urządzenia mrozoodporne (o dopuszczalnej temperaturze -40 °C i poniżej) można znaleźć nie tylko wśród kamer zewnętrznych, ale także wśród kamer wewnętrznych.

Jeśli chodzi o górną granicę temperatury, to zwykle nie jest ona niższa niż +40 °C, co w zupełności wystarcza do korzystania z kamery w klimacie umiarkowanym. W niektórych modelach granica ta sięga +50 °C, a nawet +60 °C, dzięki czemu nadają się nawet do gorących krajów. Należy jednak pamiętać, że mówimy wyłącznie o użytkowaniu w cieniu; możliwość pracy w bezpośrednim świetle słonecznym należy wyjaśnić osobno.

Najwyższa wilgotność względna, przy której kamera może pracować normalnie, bez awarii, przez nieograniczony czas.

Nowoczesna elektronika dobrze znosi niską wilgotność, ale wysokie wskaźniki mają na nią negatywny wpływ — jeśli urządzenie przebywa w takiej atmosferze przez dłuższy czas, może się pojawić kondensacja wilgoci na niektórych częściach konstrukcji i różne nieprzyjemne konsekwencje, od korozji po zwarcia i pożary. Dlatego z kamery można korzystać skutecznie i bezpiecznie tylko w warunkach, w których wilgotność nie przekracza maksymalnej zalecanej wartości określonej w specyfikacji. Jednocześnie zauważamy, że wiele urządzeń jest w stanie tolerować bez konsekwencji krótkotrwałe (do kilku godzin) przebywanie w warunkach wysokiej wilgotności.