Porównanie ATON TermoMax C 12E 12 kW vs ATON Compact 12.5E 12.5 kW

Maksymalna powierzchnia pomieszczenia, którą kocioł może wydajnie ogrzać. Warto jednak wziąć pod uwagę, że różne budynki mają różne właściwości termoizolacyjne, a nowoczesne budynki są znacznie „cieplejsze” niż domy 30-letnie, a tym bardziej 50-letnie. W związku z tym, punkt ten ma raczej charakter referencyjny i nie pozwala na pełną ocenę rzeczywistego ogrzewanego obszaru. Istnieje wzór, za pomocą którego można wywnioskować maksymalną powierzchnię grzewczą, znając moc użyteczną kotła i warunki klimatyczne, w których będzie on używany; zobacz "Moc użyteczna", aby uzyskać szczegółowe informacje. W naszym przypadku powierzchnia grzewcza liczona jest według wzoru „moc kotła pomnożona przez 8”, co w przybliżeniu jest równoznaczne wykorzystaniu w kilkunastoletnich domach.

Użyteczna moc kotła to moc grzewcza, jaką zapewnia on w trybie maksymalnym.

Zdolność urządzenia do ogrzewania pomieszczenia o określonej powierzchni zależy bezpośrednio od tego parametru; przez moc można w przybliżeniu określić obszar ogrzewania, jeśli parametr ten nie jest wskazany w charakterystyce. Najbardziej ogólna zasada jest taka, że w przypadku pomieszczenia mieszkalnego o wysokości sufitu 2,5 - 3 m do ogrzania 1 m2 powierzchni potrzeba co najmniej 100 W mocy cieplnej. Istnieją również bardziej szczegółowe metody obliczeniowe, które uwzględniają określone czynniki: strefę klimatyczną, przepływ ciepła na zewnątrz, cechy konstrukcyjne systemu grzewczego itp.; są one szczegółowo opisane w specjalnych źródłach. Zwracamy również uwagę, że w kotłach dwufunkcyjnych (patrz „Rodzaj”) część wytworzonego ciepła jest przekazywana na ogrzewanie celem zaopatrzenia w ciepłą wodę; należy to wziąć pod uwagę przy ocenie mocy użytecznej.

Uważa się, że kotły o mocy powyżej 30 kW należy instalować w oddzielnych pomieszczeniach (kotłowniach).

Maksymalne dopuszczalne ciśnienie w obiegu grzewczym kotła, przy którym kocioł pracuje i nie ma ryzyka fizycznego uszkodzenia konstrukcji. W systemie grzewczym maksymalne ciśnienie wynosi zwykle około 3 bary, w przypadku systemu zaopatrzenia w ciepłą wodę do 10 barów. Po przekroczeniu maksymalnego ciśnienia uruchamia się zabezpieczenie (zawór bezpieczeństwa) i część wody jest wypuszczana z obiegu, do momentu osiągnięcia normalnego poziomu ciśnienia.

Średnica rury, przez którą produkty spalania są usuwane z komory spalania.

W kotłach z zamkniętą komorą spalania często używany jest tzw. komin koaksjalny, składający się z dwóch rur w wkładanych jedna w drugą. W tym przypadku produkty spalania są usuwane z komory spalania przez rurę wewnętrzną, a powietrze jest dostarczane przez szczelinę między rurą wewnętrzną i zewnętrzną. W przypadku takich kominów średnica jest zwykle wskazywana w postaci dwóch liczb - odpowiednio średnicy wewnętrznej i zewnętrznej rury. Najpopularniejsze wartości to: 60/100 , 80/80 i 80/125 . Zaś komin klasyczny (nie współosiowy) może być 100 , 110 < / a>, 125 , 130 , 140 , 150 , 160 , 180 i 200 mm .

Maksymalne zużycie gazu w kotle z odpowiednim źródłem energii (patrz wyżej). Osiąga się, gdy nagrzewnica gazowa działa z pełną mocą; przy zmniejszonej mocy zużycie będzie odpowiednio niższe.

Należy pamiętać, że kotły o tej samej mocy mogą różnić się zużyciem gazu ze względu na różnicę w wydajności; bardziej ekonomiczne modele zwykle kosztują więcej, lecz różnica w cenie opłaci się przez oszczędzanie na gazie.

- Spadek ciśnienia gazu. Ten system ochrony zapewnia wyłączenie kotła w przypadku krytycznego spadku ciśnienia gazu, które jest niewystarczające do normalnej pracy palnika. W przypadku takiego spadku zawór doprowadzający gaz do palnika zostaje zamknięty i zablokowany. Po przywróceniu ciśnienia gazu również pozostaje on zamknięty, należy go ręczenie otworzyć i ponownie uruchomić dopływ gazu.

- Przegrzanie wody. Czujnik temperatury, który automatycznie wyłącza kocioł, gdy temperatura płynu chłodzącego w układzie zostanie przekroczona.

- Gaszenie płomienia. Zabezpieczenie przeciwpożarowe opiera się na czujniku, który monitoruje spalanie gazu i automatycznie przestaje go dostarczać w przypadku zgaśnięcia palnika. Zapobiega to napełnieniu pomieszczenia gazem i ewentualnymi tragicznymi konsekwencjami tego faktu.

- Brak ciągu. W kotłach z otwartą komorą spalania, aby utrzymać normalne warunki w pomieszczeniu, w którym taki kocioł jest zainstalowany, konieczne jest ciągłe usuwanie produktów spalania do atmosfery. Brak normalnego ciągu w kominie może prowadzić do gromadzenia się produktów spalania w pomieszczeniu. System przeciwciągowy zapobiega temu, automatycznie wyłączając kocioł, gdy wykryje, że spaliny wydostają się na zewnątrz komina.

- Brak Zanik prądu. Większość nowoc...zesnych kotłów ma elektroniczny system sterowania; ponadto wiele elementów konstrukcyjnych (pompy, zawory, wentylatory itp.) jest również zasilanych energią elektryczną. Zatem przerwa w zasilaniu podczas pracy kotła nieuchronnie doprowadzi do nienormalnego trybu pracy, który jest obarczony awariami, a nawet wypadkami. Aby zapobiec takim przypadkom, zainstalowany jest system ochrony przed zanikiem zasilania, który całkowicie zatrzymuje pracę kotła w przypadku zaniku zasilania. Po przywróceniu zasilania elektrycznego kocioł zwykle wymaga ręcznego ponownego uruchomienia.

- Naruszenie obiegu wody. Ten system ochrony monitoruje normalny ruch czynnika grzewczego wzdłuż obwodu grzewczego. Zakłócenie cyrkulacji może doprowadzić do przegrzania poszczególnych elementów kotła i jego uszkodzenia. Aby tego uniknąć, w przypadku zakłócenia cyrkulacji system wyłącza pompę i odcina dopływ gazu do palnika.

- Zamarznięcie cieczy w obwodzie. Układ kontrolujący temperaturę w obiegu grzewczym. Zamarznięcie cieczy w obwodzie zakłóca normalną pracę ogrzewania, co w najlepszym przypadku może wymagać podgrzania rur, a w najgorszym doprowadzić do uszkodzenia instalacji (pęknięcia). Aby temu zapobiec, gdy temperatura płynu chłodzącego spadnie poniżej 5 °C, następuje zapłon palnika, załącza się pompa cyrkulacyjna i obwód nagrzewa się aż do osiągnięcia temperatury około 35 °C - w ten sposób zapobiega się tworzeniu lodu w rurach.