Porównanie Bosch Condens 2500 WBC 28-1 DC 24.1 kW

230 V

vs Chaffoteaux PIGMA GREEN EVO 25 25 kW

Maksymalna powierzchnia pomieszczenia, którą kocioł może wydajnie ogrzać. Warto jednak wziąć pod uwagę, że różne budynki mają różne właściwości termoizolacyjne, a nowoczesne budynki są znacznie „cieplejsze” niż domy 30-letnie, a tym bardziej 50-letnie. W związku z tym, punkt ten ma raczej charakter referencyjny i nie pozwala na pełną ocenę rzeczywistego ogrzewanego obszaru. Istnieje wzór, za pomocą którego można wywnioskować maksymalną powierzchnię grzewczą, znając moc użyteczną kotła i warunki klimatyczne, w których będzie on używany; zobacz "Moc użyteczna", aby uzyskać szczegółowe informacje. W naszym przypadku powierzchnia grzewcza liczona jest według wzoru „moc kotła pomnożona przez 8”, co w przybliżeniu jest równoznaczne wykorzystaniu w kilkunastoletnich domach.

Użyteczna moc kotła to moc grzewcza, jaką zapewnia on w trybie maksymalnym.

Zdolność urządzenia do ogrzewania pomieszczenia o określonej powierzchni zależy bezpośrednio od tego parametru; przez moc można w przybliżeniu określić obszar ogrzewania, jeśli parametr ten nie jest wskazany w charakterystyce. Najbardziej ogólna zasada jest taka, że w przypadku pomieszczenia mieszkalnego o wysokości sufitu 2,5 - 3 m do ogrzania 1 m2 powierzchni potrzeba co najmniej 100 W mocy cieplnej. Istnieją również bardziej szczegółowe metody obliczeniowe, które uwzględniają określone czynniki: strefę klimatyczną, przepływ ciepła na zewnątrz, cechy konstrukcyjne systemu grzewczego itp.; są one szczegółowo opisane w specjalnych źródłach. Zwracamy również uwagę, że w kotłach dwufunkcyjnych (patrz „Rodzaj”) część wytworzonego ciepła jest przekazywana na ogrzewanie celem zaopatrzenia w ciepłą wodę; należy to wziąć pod uwagę przy ocenie mocy użytecznej.

Uważa się, że kotły o mocy powyżej 30 kW należy instalować w oddzielnych pomieszczeniach (kotłowniach).

Minimalna moc cieplna, z jaką kocioł grzewczy może pracować w trybie ciągłym. Praca z minimalną mocą pozwala zmniejszyć liczbę cykli włączania i wyłączania, które niekorzystnie wpływają na trwałość kotłów grzewczych.

Maksymalna moc elektryczna pobierana przez kocioł podczas pracy. W przypadku modeli nieelektrycznych (patrz „Źródło zasilania”) moc ta jest zwykle niska, jest ona potrzebna głównie dla obwodów sterujących i nie można na nią zwracać szczególnej uwagi. W przypadku kotłów elektrycznych warto zauważyć, że pobór mocy w nich jest najczęściej nieco wyższy od mocy użytecznej, ponieważ część energii jest nieuchronnie rozpraszana i nie jest wykorzystywana do ogrzewania. W związku z tym, zgodnie ze stosunkiem mocy użytecznej do zużytej, można oszacować sprawność takiego kotła.

Minimalna temperatura chłodziwa, jaką zapewnia kocioł w trybie grzania.

Maksymalne dopuszczalne ciśnienie w obwodzie dostarczania ciepłej wody (CWU) kotła, przy którym może on pracować przez nieograniczony czas bez awarii i uszkodzeń. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Maks. ciśnienie w obiegu grzewczym ”.

Minimalna temperatura ciepłej wody dostarczanej przez dwufunkcyjny kocioł w trybie zaopatrzenia w ciepłą wodę (CWU). Dla porównania należy zauważyć, że woda zaczyna być postrzegana jako ciepła, zaczynając od 40 °C, a w scentralizowanych systemach zaopatrzenia w ciepłą wodę temperatura ciepłej wody wynosi zwykle około 60 °C (i nie powinna przekraczać 75 °C). Jednocześnie w niektórych kotłach minimalna temperatura grzania może wynosić nawet 10 °C, a nawet 5 °C. Podobny tryb pracy służy do ochrony rur przed zamarzaniem w zimnych porach roku: cyrkulacja wody o dodatniej temperaturze zapobiega tworzeniu się lodu wewnątrz i uszkodzeniu obwodów.

Należy również pamiętać, że po podgrzaniu do danej temperatury różnica temperatur („Δt”) może być różna – w zależności od początkowej temperatury zimnej wody. A wydajność kotła w trybie CWU zależy bezpośrednio od Δt; patrz poniżej, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat wydajności.

Wydajność kotła dwufunkcyjnego w trybie zaopatrzenia w ciepłą wodę przy nagrzaniu wody o około 25 °C powyżej temperatury początkowej.

Wydajność to maksymalna ilość gorącej wody, jaką urządzenie może wytworzyć w ciągu minuty. Zależy ona nie tylko od mocy samego podgrzewacza, lecz także od tego, ile wody należy ogrzać: im wyższa różnica temperatur (Δt - „delta te”) między wodą zimną a ogrzaną, tym więcej energii jest potrzebne do ogrzania i tym mniejsza ilość wody, jaką kocioł może obsłużyć w tym trybie. Dlatego wydajność kotłów dwufunkcyjnych koniecznie wskazywana jest dla konkretnych wariantów Δt - mianowicie 25 °C, 30 °C i / lub 50 °C. Warto wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę początkową temperaturę wody a także jakie jest zapotrzebowanie na ciepłą wodę w miejscu instalacji kotła (ile punktów poboru, jakie wymagania temperaturowe itp.); szczegółowe zalecenia na ten temat można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Przypominamy, że woda zaczyna być odczuwana przez człowieka jako ciepła od około 40 °C, jako gorąca - od około 50 °C, a temperatura ciepłej wody w systemach centralnego zaopatrzenia (zgodnie z oficjalnymi normami) wynosi co najmniej 60 °C. Tak więc, aby kocioł pracował w trybie Δt ~25 °C i wytwarzał co najmniej ciepłą wodę o temperaturze 40 °C, początkowa temperatura wody zimnej powinna wynosić około 15 °C (15+25=40 °C). Jest to dość wysoka wartość - na przykład w centralnym systemie zaopatrzenia w wodę zimna woda osiąga 15 °C tylko...latem, gdy rury wodne wyraźnie się nagrzewają; to samo dotyczy wody dostarczanej ze studni. Tak więc, taka wydajność jest wartością bardzo umowną, w praktyce kocioł nieczęsto pracuje przy różnicy temperatur 25 °C. Niemniej jednak dane dla Δt = 25 °C są nadal często podawane w charakterystyce - w tym w celach reklamowych, gdyż w tym trybie cyfry dotyczące wydajności są najwyższe. Dodatkowo informacja ta może być przydatna, jeśli kocioł pełni funkcję wstępnego podgrzewacza wody, a dogrzewanie do temperatury roboczej zapewnia inne urządzenie - np. kocioł elektryczny lub przepływowy podgrzewacz wody.

Wydajność kotła dwufunkcyjnego w trybie zaopatrzenia w ciepłą wodę przy nagrzaniu wody o około 30 °C powyżej temperatury początkowej.

Wydajność to maksymalna ilość gorącej wody, jaką urządzenie może wytworzyć w ciągu minuty. Zależy ona nie tylko od mocy samego podgrzewacza, lecz także od tego, ile wody należy ogrzać: im wyższa różnica temperatur (Δt - „delta te”) między wodą zimną a ogrzaną, tym więcej energii jest potrzebne do ogrzania i tym mniejsza ilość wody, jaką kocioł może obsłużyć w tym trybie. Dlatego wydajność kotłów dwufunkcyjnych koniecznie wskazywana jest dla konkretnych wariantów Δt - mianowicie 25 °C, 30 °C i / lub 50 °C. Warto wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę początkową temperaturę wody a także jakie jest zapotrzebowanie na ciepłą wodę w miejscu instalacji kotła (ile punktów poboru, jakie wymagania temperaturowe itp.); szczegółowe zalecenia na ten temat można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Przypominamy, że woda zaczyna być odczuwana przez człowieka jako ciepła od około 40 °C, jako gorąca - od około 50 °C, a temperatura ciepłej wody w systemach centralnego zaopatrzenia (zgodnie z oficjalnymi normami) wynosi co najmniej 60 °C. Tak więc, aby kocioł pracował w trybie Δt ~30 °C i wytwarzał co najmniej ciepłą wodę o temperaturze 40 °C, początkowa temperatura wody zimnej powinna wynosić około 10 °C (10+30=40 °C). Podobna temperatura może występować w studniach w ciepłą porę roku, a także w tę porę roku zimna woda w centralnym...wodociągu często nagrzewa się do 10 °C. Jednak kotły, w tym dwufunkcyjne, włączane są głównie w chłodne dni, kiedy początkowa temperatura wody jest zauważalnie niższa. W związku z tym, jeśli kocioł jest używany jako główny podgrzewacz wody - podgrzanie do deklarowanych temperatur (patrz "Min. t CWU", "Maks. t CWU") często wymaga więcej Δt niż 30 °C, a wydajność okazuje się niższa niż wskazano w tym punkcie. Jednak przy pracy w trybie podgrzewania wstępnego (gdy woda jest podgrzewana do pożądanej temperatury przez urządzenie dodatkowe, takie jak kocioł), wskaźnik ten bardzo niezawodnie opisuje możliwości urządzenia.