Porównanie Logitech G603 Lightspeed Wireless Gaming Mouse vs Logitech Wireless Mouse M510

Rodzaj połączenia myszki komputerowej.

Wszystkie typy podłączenia myszki można podzielić na przewodowe i bezprzewodowe. Istnieją również modele hybrydowe, które łączą w sobie oba sposoby; jednak, z wielu powodów nie są one bardzo popularne.

Myszy przewodowe mogą się różnić typem gniazda; zresztą, uniwersalnym i standardowym rozwiązaniem w dzisiejszych czasach jest USB, inne opcje są znacznie rzadsze (o nich patrz "Kabel"). W każdym razie takie myszki są o wiele tańsze od bezprzewodowych odpowiedników oraz nie potrzebują baterii/akumulatorów i mają prawie nieograniczony czas pracy. Z drugiej strony, kabel ogranicza mobilność i może powodować problemy przy podłączeniu, zwłaszcza, jeśli komputer znajduje się daleko lub w trudno dostępnym miejscu.

Urządzenia bezprzewodowe, z kolei, mogą łączyć się dzięki technologii radiowej, Bluetooth lub Wi-Fi; w niektórych modelach są dostępne dwa sposoby (zwykle radiowy i Bluetooth), w zależności od preferencji użytkownika. Niezależnie od używanego interfejsu, wszystkie takie modele są bardziej wygodnie niż przewodowe z powodu właśnie braku kabla; a zasięg u nich jest co najmniej kilka metrów, w ten sposób mysz bezprzewodowa może też pełnić funkcję pilota. Jednocześnie z tym, połączenie bezprzewodowe jest droższe...niż przewodowe, dodatkowo, dla całkowitej autonomii niezbędne jest zasilanie, a więc okres nieprzerywalnej pracy myszki okazuje się ograniczony.

Co do różnych rodzajów połączenia bezprzewodowego, oto ich charakterystyki:

— Radiowe. Dla połączenia radiowego, zwykle, jest używany bezprzewodowy adapter, podłączany do portu USB komputera. Sposób ten jest wygodny dlatego, że można go używać z dowolnymi komputerami — w tym z systemami, które nie posiadają wbudowanych modułów Bluetooth lub Wi-Fi. Wadą tej wersji jest to, że wolne gniazdo dla nadajnika jest niezbędne; dlatego jeśli portów USB jest mało, mogą pojawić się trudności. Jednak w razie potrzeby problem ten można łatwo rozwiązać — podłączyć hub USB; dlatego ten sposób połączenia jest najbardziej popularny wśród współczesnych bezprzewodowych myszy.

— Bluetooth. Główna zaleta tego sposobu połączenia polega na tym, że wiele nowoczesnych urządzeń — laptopy, większość komputerów, smart TV itp. — mają wbudowane moduły Bluetooth. W ten sposób podłączyć myszkę do takiego urządzenia można bezpośrednio, bez konieczności posiadania wolnego gniazda. A dla PC, wyposażonych w wewnętrzne moduły Bluetooth, dostępne są odpowiednie adaptery (które nawet mogą być w zestawie z myszką). Ponadto, niektóre zaawansowane modele z takim połączeniem są w stanie zapamiętać jednocześnie kilka urządzeń Bluetooth i przełączać się między nimi dosłownie "jednym kliknięciem". Zasięg połączenia Bluetooth wynosi nie mniej niż 10 m, pod warunkiem braku przeszkód.

— Wi-Fi. Dość specyficzna wersja, spotykana jest bardzo rzadko — w niektórych modelach myszy biurowych (patrz "Przeznaczenie"). Pod wieloma względami sposób ten jest podobny do Bluetooth — przeznaczony jest głównie do pracy z wbudowanymi modułami i pozwala korzystać z myszy, bez potrzeby zajmowania gniazda. Przy tym zasięg Wi-Fi jest znacznie większy. Z drugiej strony, zaleta ta nie ma zasadniczego znaczenia, a tworzenie myszki Wi-Fi, od strony technicznej, wiąże się z pewnymi trudnościami. Dlatego ten rodzaj połączenia nie jest bardzo popularny.

Obsługa przez myszkę technologii Multi-Device.

Ta technologia jest obecna tylko w modelach z łącznością bezprzewodową (patrz „Łączność”). Pozwala sparować mysz z kilkoma urządzeniami jednocześnie i szybko przełączać się między nimi bez konieczności każdorazowej zmiany ustawień; w wielu modelach takie przełączanie odbywa się dosłownie za naciśnięciem przycisku. Dzięki temu możesz np. łatwo używać myszy zarówno z komputerem domowym, jak i Android TV, łącząc się z jednym lub drugim urządzeniem w razie potrzeby.

Należy zauważyć, że konkretne cechy pracy Multi-device nie zaszkodzi wyjaśnić osobno. Przede wszystkim dotyczy to liczby jednocześnie obsługiwanych urządzeń.

Zasięg bezprzewodowego połączenia myszy komputerowej (patrz "Typ połączenia").

Prawie wszystkie nowoczesne modele bezprzewodowe bez problemów pracują na odległości co najmniej 2 – 3 metry. Więc zwracać uwagę na parametr ten trzeba głównie wtedy, gdy planujemy używać mysz w dalszej odległości od komputera — na przykład, podczas korzystania z projektora do prezentacji. Oceniając zasięg, warto wziąć pod uwagę to, że jest on określony dla idealnych warunków: brak zakłóceń i przeszkód na drodze sygnału, naładowane baterii w myszce itp. W praktyce zasięg może okazać się nieco mniejszy, dlatego przy wyborze warto to uwzględnić. Nie mniej jednak, uwzględniając przewidziany zasięg można ocenić praktyczne możliwości różnych modeli i porównać je między sobą.

— Optyczny. Element roboczy myszy optycznej składa się z diody LED podświetlającej znajdującą się pod nią powierzchnię oraz czujnika optycznego, który fotografuje tę powierzchnię z dużą częstotliwością. Na podstawie otrzymanych zdjęć myszka wnioskuje o kierunku i prędkości ruchu i przesyła odpowiednie dane do komputera. Myszy optyczne są tanie, dość wiarygodne i nie są zbyt wymagające do powierzchni roboczej. Początkowo były one słabo kompatybilne z niektórymi rodzajami powierzchni, takimi jak lustrzane, futrzane, skórzane, itp.; jednak w większości nowoczesnych optycznych sensorów tą wadę udało się wyeliminować, i myszy tego typu często działają na każdej powierzchni.

— Laserowy. Zasada działania myszek laserowych jest dość podobna do optycznych (patrz wyżej). Główna różnica polega na tym, że do podświetlenia obrazu w nich stosowana jest nie wiązka światła, a wiązka lasera. W ten sposób zapewnia się bardziej szczegółowe ukierunkowanie wiązki, w konsekwencji — bardziej precyzyjne pozycjonowanie kursora, co jest bardzo ważne podczas pracy z szczegółową grafiką, w grach itp. W teorii, myszka laserowa jest mniej uniwersalna i nie jest kompatybilna z tak dużą ilością powierzchni, jak myszka optyczna, jednak różnica ta jest widoczna wyłącznie na konkretnych powierzchniach takich jak futro, polerowany metal itp. Oczywistą wadą tego rodzaju sensorów jest wysoka cena.

— Optyczna, Bluetrack. Modele optyczne (patrz wyżej), które posiadają sensor z technologią BlueTrack. Początkowo, technologia ta została opracowana przez Microsoft, jednak w dzisiejszych czasach jest spotykana również u innych producentów. Najbardziej zauważalną różnicą takich sensorów od zwykłych optycznych jest niebieski kolor diody led (stąd nazwa). Oprócz tego, w budowie przewidziano szereg ulepszeń: większy obszar oświetlenia powierzchni pod myszką, wysoka rozdzielczość matrycy. Dzięki temu myszki BlueTrack są precyzyjne w działaniu i są w stanie funkcjonować nawet na "trudnych" powierzchniach, takich jak szkło, polerowany kamień, dywan itp.

— Optyczna, V-Track. Sensor optyczny z technologią V-Track. Technologia ta została opracowana przez firmę A4Tech i jest używana głównie w myszkach tej marki. Jedną z kluczowych cech V-Track jest to, że promień światła w takich sensorach pada na roboczą powierzchnię pionowo (a nie skośnie, jak w zwykłych myszkach optycznych). Ponadto, rozmiar wiązki światła jest bardzo mały, gęstość strumienia świetlnego — wysoka, a otwór przysłony jest bardzo wąski, co daje większą głębię ostrości. Dzięki tym ulepszeniom V-Track zapewnia bardzo wysoką dokładność i (według producentów) jest w stanie pracować nawet na futrze, gdzie inne rodzaje sensorów są bezużyteczne. Jednak myszki, wyposażone w tego typu sensory nie są tanie.

— Laserowy, V-Track. Sensor laserowy z wykorzystaniem technologii V-Track. Więcej o tej technologii patrz wyżej, tutaj należy pamiętać, że w myszkach laserowych zastosowanie V-Track pozwala wyeliminować główną wadę takich urządzeń — wrażliwość na nietypowe powierzchnie. Dokładność i precyzja, charakterystyczna dla laserowych sensorów, jeszcze bardziej się zwiększa dzięki V-Track. Z drugiej zaś strony, cena takich urządzeń jest wyższa. Dlatego takie połączenie sensora laserowego i V-Track jest spotykane bardzo rzadko, głównie w gamingowych myszkach klasy premium od tej samej marki A4Tech.

— Hybrydowy. Połączenie od razu dwóch sensorów — optycznego i laserowego. W ten sposób łączą się zalety obu technologii i częściowo rekompensują się wady: myszy hybrydowe nie są mniej precyzyjne niż laserowe, ale też nie są one tak wrażliwe na nietypowe powierzchnie. Niemniej jednak obecność dwóch czujników znacznie wpływa na cenę urządzenia, a osiągnąć podobne właściwości można również za pomocą jednego sensora np. opisanego powyżej BlueTrack lub V-Track. Dlatego hybrydowy rodzaj sensorów nie jest bardzo popularny.

Rodzaj, do jakiego należy myszka komputerowa. Podaje się tylko dla modeli, które mają dodatkową specjalizację lub szczegóły konstrukcji — a mianowicie dla biurowych, gamingowych i pionowych myszy. Oto ich główne cechy:

— Biurowa. Myszki, które są przeznaczone do pracy na laptopie. Większość z tych modeli ma kompaktowe wymiary — długość obudowy wynosi nie więcej niż 110 mm, a często — mniej niż 100 mm. Zapewnia to wygodę w transporcie razem z laptopem. Większe urządzenia są uważane za biurowe w tym przypadku, jeśli taka specjalizacja jest podana przez producenta. Ponadto, do kategorii tej należy większość modeli z łącznością Bluetooth (patrz "Rodzaj połączenia") — taki moduł jest praktycznie w każdym nowoczesnym laptopie. Przewodowa mysz do laptopa może być wyposażona w specjalny mechanizm do zwijania kabla, który pozwala dostosować długość kabla w zależności od sytuacji i zwijać go dla wygody transportu.

— Gamingowa. Myszka, która jest przeznaczona przede wszystkim do gier komputerowych i jest stworzona dla graczy — w tym profesjonalnych (choć różne modele, oczywiście, mogą się różnić cenowo i liczbą możliwości). Takie urządzenia często posiadają charakterystyczną "agresywną" obudowę, z niezwykłymi rysunkami, emblematami i są podświetlane różnymi kolorami (w niektórych modelach — nawet z efektami) itp. Z funkcjonalnej strony, myszy gamingowe różnią się p...rzede wszystkim większą dokładnością sensorów, a także posiadają różne funkcje specjalne np. można przypisać przyciski myszy w celu wykonywania różnych poleceń w różnych grach i programach, przycisk potrójne kliknięcie, przycisk snajperski, przełączanie DPI (patrz poniżej), regulacja wagi, itp. Należy zauważyć, że specjalizacja takich modeli może być różna: są jak uniwersalne modele gamingowe, tak i urządzenia zoptymalizowane pod konkretny gatunek (strzelanki, RPG, itp.) lub nawet pod konkretną gry.

— Ergonomiczna (pionowa). Myszka, która posiada specyficzną konstrukcję: powierzchnia, na którą podczas pracy kładzie się rękę, w takich modelach nie jest pozioma, a z nachyleniem w prawo od pozycji poziomej (w modelach dla osób leworęcznych — w lewo). W rezultacie wysokość obudowy jest znacznie większa, niż w przypadku tradycyjnych modeli — stąd nazwa "pionowe". Ręka użytkownika obejmuje taką obudowę z dwóch stron: z jednej strony (na wzniesieniu) umieszczona jest dłoń, z drugiej (w specjalnym wgłębieniu) — kciuk. Takie umiejscowienie ręki jest bardziej naturalne i komfortowe, niż klasyczne poziome, zmniejsza to obciążenie na stawy i więzadła, minimalizuje w ten sposób zmęczenie i prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu cieśni kanału nadgarstka oraz innych różnych zaburzeń. Pionowe modele dobrze nadaje się dla tych użytkowników, którzy muszą długo pracować przy komputerze — aczkolwiek trochę czasu może im zająć przyzwyczajenie się do niezwykłej formie tej myszy.

Rozdzielczość czujnika odpowiedzialnego za śledzenie ruchów myszy na powierzchni roboczej. Określone w DPI — punkty na cal.

Fizyczny sens DPI jest taki. Sensor współczesnej myszy działa na tej samej zasadzie, co i matryca aparatu i składa się z pikseli. A DPI (dots per inch) — jest to liczba pikseli, która przypada na 1 cal powierzchni (długości lub szerokości), "widocznej" dla sensora

Uważa się, że większa liczba DPI oznacza bardziej zaawansowany sensor i mysz; w dzisiejszych czasach nie są rzadkością modele na 3500 – 5000 DPI, 12000 DPI, 16000 DPI a nawet więcej. W pewnym sensie tak to jest — wysoka rozdzielczość sprzyja precyzji. Jednak jedyne, co bezpośrednio jest określane przez wskaźnik to szybkość poruszania się kursora na ekranie: im wyższa rozdzielczość sensora — tym większa liczba pikseli, o jaką przesunie się kursor podczas przemieszczania myszy na określoną odległość. Warto przy tym przypomnieć, że zbyt duża prędkość jest bardziej niepożądana niż zbyt mała. Więc realna potrzeba w wysokim DPI (1000 i powyżej) występuje głównie podczas pracy na dużych ekranach (w rozdzielczości 4K i więcej); dla małych ekranów (HD i Full HD) często okazuje się wystarczająca mniejsza wartość.

Liczba przycisków przewidziana w konstrukcji myszy. Jednak określenie „przyciski” może odnosić się również do konkretnych rozwiązań sprzętowych – np. solidny obszar dotykowy używany w wielu myszkach Apple liczy się jako dwa przyciski, ponieważ jest podzielony na dwa obszary robocze. Jednak w obliczeniach nie uwzględnia się klikanych kół ani przycisku zasilania.

Minimalna liczba przycisków dla nowoczesnych myszy i innych podobnych manipulatorów - dwa : jest to liczba niezbędna do wygodnej pracy w większości nowoczesnych systemów operacyjnych. Jeśli klawiszy jest więcej niż dwa, oznacza to, że istnieją dodatkowe przyciski odpowiedzialne za określone zadania. Tak więc nawet stosunkowo niedrogie urządzenia mogą być wyposażone w 3-4 przyciski ; oprócz 2 głównych przycisków mogą mieć, na przykład, 2 boczne klawisze kciukowe lub 1 przycisk podwójnego/potrójnego kliknięcia (patrz poniżej). Rozwiązania na 5 - 6 przycisków są w naszych czasach niezwykle popularne; wśród nich jest wiele myszy do gier, gdzie wspomniane przyciski kciukowe uzupełnione są o podwójne/potrójne kliknięcie, przycisk snajperski i/lub przełącznik DPI (o tych funkcjach patrz też poniżej). A w większości modeli wielofunkcyjnych można zainstalować 7 - 8 przycisków, a nawet więcej. W niektórych przypadkach liczba ta przekracza kilkanaście;...takie myszy to zazwyczaj urządzenia gamingowe przeznaczone do gier RPG i innych podobnych gatunków, w których ważne jest, aby mieć szeroki zakres ruchów na wyciągnięcie ręki.

Osobny przycisk, umożliwiający zmianę rozdzielczości sensora, bez konieczności zmiany w ustawieniach oprogramowania.

Przypomnimy, że od ustawionego DPI zależy czułość myszy i szybkość poruszania się kursora na ekranie. Do różnych zadań optymalne wartości DPI mogą być różne: na przykład, podczas pracy z materiałami graficznymi na dużym ekranie, często, bardziej wygodna okazuje się wysoka czułość, a podczas gry-"strzelanki" może być konieczne jej obniżenie dla precyzyjnego celowania. Regulacja czułości za pomocą przycisku DPI jest maksymalnie prosta i wygodna: jest ona dostępna niezależnie od uruchomionego w tej chwili programu, nawet w sytuacjach, kiedy wejście w ustawienia oprogramowania jest trudne lub niemożliwe (jak na przykład podczas tej samej gry). Należy również pamiętać, że w ten przycisk może być wbudowany wskaźnik poziomu DPI (patrz poniżej).

Chwyt — sposób trzymania w ręku — do którego najlepiej pasuje ten model.

Przeznaczenie chwytów różnią się w zależności od ułożenia ręki na myszce. Opcja ta jest istotna przede wszystkim podczas grania w gry: dla maksymalnej wydajności gracz potrzebuje myszy, która nadaje się do zwykłego chwytu. Jest to szczególnie ważne dla profesjonalnego e-sportu, gdzie każdy drobiazg może stać się kluczem do zwycięstwa lub porażki. Dlatego przeznaczenie chwytów są podawane głównie dla gamingowych myszy (patrz "Przeznaczenie"). Można spotkać się z opinią, że te lub inne przeznaczenie chwytu są optymalnie dostosowane do tych lub innych gatunków gier, jednak nie jest to do końca prawda: głównym kryterium wyboru są osobiste preferencje i cechy użytkownika. Na przykład, niektórzy gracze preferują "palm grip", chwyt ten sprawdza się przy graniu w dynamiczne strzelanki, kompensując obniżoną prędkość dobrym reagowaniem; a inni nawet przy graniu w questy wolą "szybkie" claw lub finger grip.

Oto bardziej szczegółowy opis najbardziej popularnych chwytów:

— Palm grip. Rodzaj chwytu myszy, w jego przypadku cała powierzchnia palców i duża część dłoni dotyka całej powierzchni myszki. Innymi słowy, w ten sposób dłoń z palcami leżą na myszce, maksymalnie kontaktując się z nią. Właśnie pod ten chwyt początkowo projektuje się większość "gryzoni", jest on popularny w gamingowych modelach. Większość modeli, tworzonych właśnie pod palm grip jest bardzo wygodna, są one dłuższe..., a także posiadają charakterystyczną asymetryczną konstrukcję z nierównościami i zagłębieniami obudowy — dla maksymalnej ergonomii; chociaż są i wyjątki. W każdym razie, główną zaletą tego rodzaju chwytu myszy jest minimalne obciążenie nadgarstka, a także dobra płynność i precyzja ruchów. Z drugiej strony, prędkość poruszania się myszy może być nieco mniejsza, niż w przypadku innych rodzajów chwytu.

— Claw grip. W tym chwycie dłoń ułożona jest na wzór szpona, nadgarstek użytkownika tworzy łuk i dotyka myszkę tylko dolną częścią dłoni i opuszkami palców. Klasyczny chwyt claw grip polega na prawie prostopadłym ułożeniu palców stosunkowo przycisków, jednak wymóg ten nie jest obowiązkowym — palce mogą leżeć i pod niewielkim kątem. W każdym razie dzięki zmniejszeniu powierzchni styku i większym stopniu swobody dla ręki uchwyt ten zapewnia większą szybkość, niż palm grip, i w tym samym czasie, jest to sposób łatwiejszy do opanowania, niż fingertip grip. Dlatego dla wielu graczy claw grip jest optymalnym rozwiązaniem dla strzelanek, gier akcji i strategicznych gier w czasie rzeczywistym, gdzie ważna jest szybkość reakcji. Specjalistyczne myszy, stworzone do tego rodzaju chwytu zazwyczaj są nieco krótsze, niż tradycyjne do palm grip, również często posiadają one charakterystyczny "garb" w tylnej części obudowy.

— Fingertip grip. Chwyt, w którym palce użytkownika dotykają jedynie opuszkami, a śródręcze nie dotyka górnej części myszy. Główny ciężar dłoni spoczywa na nadgarstku, który leży na podkładce. Ten rodzaj uchwytu pozwala uzyskać wysoką szybkość reakcji, jednak sposób ten jest dość trudny do opanowania i nie wyróżnia się dokładnością, zwłaszcza dla osób, które nie są przyzwyczajone. Jednak, wielu użytkowników stosuje taki sposób intuicyjnie, nie zastanawiając się; zwykle tylko profesjonalni gracze i zaangażowani pasjonaci specjalnie się uczą korzystać z myszki w ten sposób. Myszy tego formatu zwykle mają małą wagę, środek ciężkości jest umieszczony bliżej przedniej części, obudowa jest stosunkowo krótka, najczęściej symetryczna, a "garb" (występ) znajduje się bliżej środka obudowy, albo w ogóle go nie ma (licząc na to, że dłoń i tak nie dotyka myszy).

Należy pamiętać, że są modele, które łączą w sobie kilka przeznaczenie chwytów — nawet wszystkie trzy na raz. W konstrukcji takich myszy przewidziana jest regulacja w ten lub inny sposób, jednak czy taka regulacja jest dostępna warto doprecyzować.