Porównanie Brateck LDA11-441A vs Brateck LPA35-442

Maksymalna waga telewizora, który można zainstalować na uchwycie/stoliku; dokładniej jest to maksymalna waga, jaką uchwyt/stolik może wytrzymać w nieskończoność bez żadnych negatywnych konsekwencji. W przeciwieństwie do opisanych powyżej wartości przekątnych ekranu, parametr ten jest dokładny i nie należy go przekraczać: możliwe, że uchwyt/stolik nie złamie się od razu pod nadmiernym ciężarem, jednak może się to zdarzyć w każdej chwili, a awaria taka nie jest pokrywana przez gwarancję.

Należy pamiętać, że w przypadku klasycznych stolików/szafek z kilkoma półkami (patrz „Rodzaj”) maksymalne obciążenie jest zwykle wskazywane dla konstrukcji jako całości i jest sumą obciążeń na każdej pojedynczej półce. Tak więc maksymalna waga telewizora nie jest ograniczona całkowitym maksymalnym obciążeniem, jednak obciążeniem jednej półki. Nie dotyczy to stolików z uchwytem; zazwyczaj podaje się maksymalne obciążenie uchwytu, które w takim przypadku odpowiada maksymalnej wadze telewizora.

Z maksymalnym obciążeniem jest bezpośrednio związana przekątna ekranu (w końcu duży telewizor waży więcej). Zwykle dla ekranów do 24” w zupełności wystarczają konstrukcje o obciążeniu około 5-6 kg, dla urządzenia 32” może być potrzebne około 12 kg, duże ekrany o przekątnej 55” osiągają wagę około 25-30 kg, a w przypadku paneli plazmowych liczby te wzrastają 1,5-2 razy. Jednak w każdym przypadku przed wyborem warto wyjaśnić wagę konkretnego modelu telewizora, do którego wybierano stolik/uchwyt.

Najmniejsza możliwa odległość między ścianą, na której zawieszony jest uchwyt, a jego najdalej wysuniętym punktem. Od minimalnej odległości zależy przede wszystkim ogólna zwartość konstrukcji: jeśli nie chcesz, aby telewizor wystawał daleko przed ścianę, warto zwrócić uwagę na modele o niewielkiej minimalnej odległości. Jeśli uchwyt przewiduje regulację długości, parametr ten określa granice takiej regulacji.

Maksymalna odległość od punktu mocowania telewizora do ściany (w przypadku uchwytów sufitowych — do sufitu), na jaką pozwala uchwyt. Zobacz „Minimalna odległość od ściany”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Możliwość zmiany pozycji zamontowanego na uchwycie telewizora. Regulacje pozwalają optymalnie dopasować położenie ekranu; im ich więcej, tym szersze możliwości personalizacji.

— Do zakrzywionych telewizorów. Stoliki zaprojektowane do użytku z zakrzywionymi telewizorami. Takie telewizory stają się coraz popularniejsze — uważa się, że zakrzywiony kształt ma pozytywny wpływ na niezawodność obrazu. Należy pamiętać, że rozmiar i krzywizna takich ekranów może się różnić, więc kompatybilność stolika z konkretnym telewizorem warto wyjaśnić osobno.

— Nachylenie. Możliwość pochylenia zainstalowanego telewizora do przodu i do tyłu w stosunku do pozycji pionowej. Przyda się, jeśli telewizor nie jest zainstalowany na wysokości oczu, a także jeśli zmienia się wysokość widzów (na przykład, jeśli siedzisz na kanapie lub na podłodze, w zależności od nastroju).

— Obrót. Możliwość obracania telewizora wokół osi pionowej w prawo lub w lewo. Daje to pewną swobodę poruszania się po pokoju — przechodząc do innego punktu, możesz obrócić telewizor w pożądanym kierunku i wygodnie oglądać.

— Regulacja głębokości. Możliwość przesuwania telewizora do przodu i do tyłu względem punktu mocowania do ściany, bez zmiany kąta ustawienia ekranu. Może być używana w połączeniu z obrotem — na przykład, jeśli w wybranym punkcie pomieszczenia...przedmiot z boku telewizora zasłania go, ekran można wyciągnąć zza przeszkody i obrócić w celu uzyskania optymalnego kąta widzenia.

— Odchylenie. Możliwość przesuwania telewizora w prawo lub w lewo względem punktu montażu na ścianie bez zmiany kąta nachylenia ekranu. Może się to przydać np. przy przestawianiu: przesuwając telewizor na bok, można zamontować obok niego mebel, który wcześniej tam nie pasował, bez przestawiania samego uchwytu. Funkcja ta może być również używana w połączeniu z obrotem, podobnie jak regulacja głębokości (patrz wyżej).

— Obrót. Możliwość obracania zainstalowanego monitora wokół osi poziomej, czyli innymi słowy — możliwość obracania ekranu z pozycji poziomej do pionowej. W codziennym użytkowaniu funkcja ta prawie nie jest pożądana, dlatego jest rzadka. Jednocześnie może się przydać do specjalistycznych celów – na przykład, gdy ekran służy jako monitor i trzeba pracować z materiałami wydłużonymi w pionie (grafiką lub tekstem).

— Regulacja wysokości. Możliwość regulacji wysokości telewizora na uchwycie. Pozwala optymalnie dostosować położenie ekranu względem poziomu oczu, otaczających obiektów itp.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w górę od pionu. Im większy kąt nachylenia, tym szersze możliwości regulacji, jednak w praktyce rzadko wymagany jest kąt większy niż 5°.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w dół od pionu. Podobnie jak w przypadku regulacji w pionie, im większy kąt, tym szersze możliwości regulacji; jednak częściej wymagane jest nachylenie w dół (telewizor można zainstalować pod sufitem), a jego kąt może wynosić 15-20°.

Kąt, w zakresie którego można obracać ekran zamontowany na uchwycie. Mierzony od skrajnej lewej pozycji do skrajnej prawej. We współczesnych modelach może osiągnąć 180°.

Kąt, w zakresie którego ekran zamontowany na uchwycie może się obracać. Obrót oznacza ruch wokół poziomej osi prostopadłej do ekranu; patrz „Regulacje”, aby uzyskać szczegółowe informacje. Kąt jest zwykle wskazywany od jednej skrajnej pozycji do drugiej.

Według tego parametru można wyróżnić dwie kategorie uchwytów. W jednej z nich kąt obrotu jest niewielki — około 10 — 15° — i ta cecha ma głównie na celu wyrównanie niedokładności powstałych podczas montażu konstrukcji: nawet jeśli uchwyt wisi lekko nierówno, obrót umożliwia ustawienie ekranu prosto. Druga odmiana to modele o kącie obrotu 180° i wyższym (do 360°); pozwalają one na odwrócenie ekranu z orientacji poziomej na pionową i odwrotnie.

VESA jest ogólnie przyjętym standardem dla większości nowoczesnych ekranów (telewizorów, monitorów, paneli plazmowych) i występuje we wszystkich typach stojaków/uchwytów, z wyjątkiem klasycznych stolików i szafek (patrz „Rodzaj”), na których telewizor ma własną podstawkę. Każde takie mocowanie ma 4 śruby montażowe ułożone w kształcie prostokąta (kwadratu). Jednak rozmiar tego prostokąta może być różny, zależy to przede wszystkim od wagi, a zatem od wielkości ekranu. Najmniejsza wartość rozstawu to 50x50 mm, jest przeznaczony do bardzo miniaturowych modeli; 100x100 mm może pomieścić już telewizory o przekątnej około 24", 200x200 mm — 32", a w większych modelach rozmiar mocowania może sięgać 800x400 mm. Wiele modeli uchwytów/stojaków ma otwory nadające się do kilku standardów VESA.

Obecnie na rynku prezentowane są następujące rozmiary VESA: 50x50 mm, 75x75 mm, 100x100 mm, 100x200 mm, 200x100 mm, 200x200 mm, 200x300 mm, 200x400 mm, 300x200 mm, 300x300 mm, 300x400 mm, 400x200 mm, 400x300 mm, 400x400 mm, 500x400 mm, 600x400 mm, 600x600 mm, 700x400 mm, 800x400 mm, 800x600 mm, 800x800 mm, 900x400 mm, 900x500 mm, 900x600 mm, 1000x500 mm, 1000x600 mm.