Zasięg wykrywania
Najdłuższa odległość, przy której noktowizor jest w stanie wykryć pojedyncze obiekty.
Metody, za pomocą których producenci określają parametr ten, mogą się różnić w szczegółach, ale ogólna zasada jest taka sama. Z reguły wskazana jest odległość, przy której można zobaczyć dość duży obiekt przy oświetleniu 0,05 luksa (ćwierć księżyca) i tle o średnim kontraście - na przykład postać ludzka o wysokości około 170 cm jest najczęściej zabierany z tego przedmiotu, ale o dostrzeżeniu samego faktu jego obecności. Mówiąc najprościej, zasięg wykrywania powiedzmy 200 m oznacza, że w takim urządzeniu w odległości 200 m widać „coś, co wygląda jak człowiek”, ale poszczególnych części (głowa, ręce) nie da się rozebrać.
Warto również zauważyć, że w praktyce parametr ten jest silnie uzależniony od specyfiki sytuacji. Na przykład ciemny obiekt na bardzo jasnym tle będzie dalej widoczny, a na ciemnym może być niewidoczny nawet z bliska; podobne zjawisko obserwuje się w przypadku kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), tylko w odniesieniu do różnicy temperatur, a nie kolorów.
Średnica obiektywu
Średnica soczewki wejściowej, w którą wyposażony jest obiektyw noktowizora.
Parametr ten jest jednym z najważniejszych dla każdego urządzenia optycznego, w tym noktowizora: im
większa soczewka, tym więcej światła (lub promieniowania podczerwonego) wpada do niego i tym bardziej czuła jest optyka, przy pozostałych warunkach równych. Minusem tego jest wzrost rozmiarów, wagi i kosztu urządzenia. Ponadto nie zapominaj, że w konstrukcji można zastosować różne sztuczki i dodatkowe technologie; dlatego sam duży obiektyw nie zawsze jest jednoznacznym wyznacznikiem wysokiej klasy.
Ogniskowa
Ogniskowa noktowizora. Pod tym pojęciem rozumie się taką odległość od środka optycznego obiektywu do fotokatody wzmacniacza obrazu lub matrycy
urządzenia cyfrowego(patrz „Zasada działania”), przy której na fotokatodzie/matrycy uzyskuje się wyraźny obraz.
Ogólnie rzecz biorąc, długie ogniskowe są charakterystyczne dla systemów optycznych o wysokim stopniu powiększenia optycznego (patrz wyżej). Jednak w przypadku noktowizorów zależność ta nie jest sztywna – po prostu przy optyce długoogniskowej łatwiej jest zapewnić duże powiększenie. W praktyce oznacza to, że modele o tej samej ogniskowej mogą wyraźnie różnić się powiększeniem. Ale to, na co wskaźnik ten wpływa bezpośrednio, to transmisja światła: przy pozostałych warunkach równych, „dłuższe” układy optyczne przepuszczają mniej światła, co negatywnie wpływa na możliwości urządzenia. Dotyczy to również kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), ponieważ ich roboczy zakres podczerwieni w tym przypadku jest również zgodny z ogólnymi prawami optyki.
Kątowe pole widzenia
Kąt widzenia zapewniany przez noktowizor - czyli kąt pomiędzy liniami łączącymi oko obserwatora z dwoma skrajnymi punktami widzialnej przestrzeni. Szerokie kąty widzenia pozwalają na pokrycie dużego obszaru, ale współczynnik powiększenia (patrz wyżej) jest niski; z kolei zwiększenie powiększenia prowadzi do zmniejszenia pola widzenia.
Min. odległość ogniskowania
Najmniejsza odległość od obserwowanego obiektu, przy której będzie on wyraźnie widoczny przez NVD. W przypadku normalnego użytkowania noktowizorów odległość ta nie powinna przekraczać minimalnej oczekiwanej odległości od przedmiotowych obiektów; w związku z tym należy pamiętać, że im wyższy współczynnik powiększenia (patrz wyżej), tym z reguły dłuższa jest odległość ogniskowania.
Średnica źrenicy wyjściowej
Średnica źrenicy wyjściowej tworzona przez układ optyczny noktowizora. Źrenica wyjściowa to rzut przedniej soczewki obiektywu, zbudowany przez optykę i elektronikę w obszarze okularu; obraz ten można zaobserwować w postaci charakterystycznego okręgu świetlnego, patrząc przez okular nie z bliska, ale z odległości 30 – 40 cm.
Praktyczne znaczenie tego parametru polega na tym, że dla normalnej widoczności powinien on być nie mniejszy niż rozmiar źrenicy osoby patrzącej przez okular. Średnica źrenicy ludzkiej może wahać się od 2-3 mm w jasnym świetle do 7-8 mm w ciemności. Dlatego im większy rozmiar źrenicy wyjściowej NVD, tym z reguły lepsza widoczność; jest to szczególnie ważne przy minimalnej ilości światła, gdy jasność obrazu jest niska nawet podczas oglądania przez urządzenie. Z drugiej strony ta cecha znacząco wpływa na koszt urządzenia.
Źródło zasilania
Rodzaj baterii używanych przez noktowizor do pracy. Technicznie mogą to być wymienne ogniwa o standardowym rozmiarze lub wbudowane akumulatory. Jednak w praktyce druga opcja praktycznie nie występuje, ponieważ nie daje możliwości szybkiej wymiany rozładowanej baterii na nową - a taka możliwość jest krytyczna dla większości zastosowań NVD.
Jeśli chodzi o konkretne typy baterii, najczęstsze opcje to:
- CR123. Element najbardziej rozpowszechniony wśród nowoczesnych noktowizorów. Kształtem akumulatory te są podobne do popularnych baterii AA (patrz niżej), ale ich średnica jest większa, a długość zauważalnie mniejsza: odpowiednio 17 i 35 mm. Napięcie robocze wynosi 3,7 V, co zapewnia dobrą moc, wystarczającą do normalnej pracy NVD. Doprowadziło to do popularności CR123.
- AA. Klasyczne akumulatory „paluszkowe” na 1,5 V. Moc takiego zasilacza jest mniejsza niż w przypadku CR123, dlatego potrzeba więcej ogniw; z drugiej strony takie akumulatory łatwiej znaleźć na rynku.
- AAA. Akumulatory typu „mini-finger” lub „mały palec”, mniejsza wersja ogniw AA. Ze względu na niewielkie rozmiary elementy takie nie różnią się mocą i pojemnością, dlatego znajdują zastosowanie tylko w stosunkowo prostych urządzeniach, dla których ważne są kompaktowe wymiary.
Czas nieprzerwanej pracy
Najdłuższy czas, przez jaki urządzenie może nieprzerwanie pracować na nowych bateriach bez wymiany/ładowania. Należy pamiętać, że producenci zwykle wskazują ten czas na idealne warunki: wysokiej jakości baterie, niska jasność widzialnego obrazu, praca bez użycia oświetlenia IR, wyjście wideo i rejestrator wideo (jeśli jest dostępny, patrz "Cechy dodatkowe") , optymalna temperatura robocza (patrz poniżej) itp. Dlatego w praktyce czas ciągłej pracy może być równie dobrze krótszy od podanego. Niemniej jednak parametr ten pozwala zarówno ocenić autonomię poszczególnych urządzeń, jak i porównać je ze sobą.
Zakres temperatur roboczych
Zakres temperatur otoczenia, w których NVD gwarantuje normalne działanie. Wskaźnik ten jest bardzo ważny, biorąc pod uwagę fakt, że takie urządzenia są najczęściej używane na zewnątrz, gdzie wahania temperatury mogą być bardzo duże. Oczywiście przy wyborze warto wziąć pod uwagę warunki, w jakich planowana jest praca z urządzeniem - na przykład nie ma sensu specjalnie szukać modelu odpornego na mróz na polowanie latem. Ogólnie rzecz biorąc, im szerszy zakres działania, tym wyższa ogólna niezawodność urządzenia, tym mniej jest ono wrażliwe na niesprzyjające warunki klimatyczne.
Należy zauważyć, że przekroczenie temperatur roboczych niekoniecznie prowadzi do natychmiastowej awarii; jednak nawet przy zachowaniu funkcjonalności prawdopodobieństwo awarii wzrasta wielokrotnie, a takie przypadki nie są objęte gwarancją producenta.