Położenie okularu względem korpusu (a dokładniej względem osi optycznej) tubusu.
-
Bezpośredni. W tym przypadku okular skierowany jest równolegle do osi optycznej tubusu - czyli „patrzy” w tym samym kierunku co obiektyw. W takim przypadku okular można umieścić bezpośrednio na osi optycznej lub nad nią. Pozycja pionowa jest szczególnie wygodna, gdy tubus jest używany bez statywu i jest trzymany w ręku. Świetnie nadaje się do obserwacji ze schronu (na przykład podczas polowań lub badań dzikich zwierząt) - obserwator nie musi wznosić się ponad korpus tubusu, aby spojrzeć przez okular. Ta opcja jest również łatwiejsza dla początkujących użytkowników, którzy wcześniej nie mieli do czynienia z urządzeniami optycznymi - wygodniej jest skierować rurę na cel. Dodatkowo, gdy okular znajduje się w tej samej osi z obiektywem, można zrezygnować z pryzmatów, co upraszcza konstrukcję (chociaż taki układ sam w sobie nie oznacza, że pryzmatów nie ma).
-
przy 45°. Okular wygięty jest w górę o 45° w stosunku do osi optycznej tubusu. W wielu sytuacjach taki układ jest wygodniejszy dla obserwatora. Na przykład pozwala wygodnie korzystać ze stosunkowo niskiego statywu (podczas gdy tubus z prostym okularem musi być ustawiony na wysokości oczu, czyli albo poszukać wysokiego statywu, albo przykucnąć do poziomu okularu). Ponadto z podobnych powodów zakrzywione okulary są wygodniejsze podczas obserwacji obiektów nad
...horyzontem i ciał niebieskich. Wadą tej konstrukcji jest jednoznaczna konieczność zastosowania pryzmatów Porro (patrz „Typ pryzmatów”), co może mieć wpływ na koszt. Ponadto dla osoby bez doświadczenia skierowanie zakrzywionej rury na pożądany obiekt może z przyzwyczajenia być dość trudne.Obecność
statywu w zestawie z lunetą.
Takie wyposażenie jest wygodne przede wszystkim dlatego, że eliminuje konieczność zakupu statywu osobno - a to może być dość kłopotliwe, ponieważ w lunecie może być wykorzystywane autorskie mocowanie, które nie nadaje się do standardowych statywów i wymaga co najmniej użycia adaptera. Zwracamy również uwagę, że statyw może przydać się nie tylko w przypadku masywnej lunety, którą trudno trzymać w dłoni, lecz także w przypadku kompaktowej, którą można obsługiwać ręcznie – nawet stosunkowo lekki przyrząd optyczny nie jest łatwy do trzymania w powietrzu przez długi czas.