Porównanie Pioneer PLX-1000 vs Denon DP-29F

Obecność nieusuwalnego przetwornika w konstrukcji gramofonu.

Przystawka (wkładka) jest kluczowym elementem każdego gramofonu; awaria tej części powoduje, że całe urządzenie nie nadaje się do użytku. Dlatego nieusuwalne (to znaczy nienadające się do wymiany bez demontażu w warsztacie), przetworniki są produkowane głównie w odtwarzaczach niedrogich, gdzie producent stara się maksymalnie uprościć i odpowiednio obniżyć koszty projektu. Jednak nawet w takich modelach z reguły istnieje możliwość wymiany najdelikatniejszej części przetwornika – rysika.

Model przystawki (kartridża) dostarczany wraz z gramofonem. Przetwornik jest jedną z najważniejszych części każdego gramofonu winylowego, od jego jakości zależy jakość odbieranego dźwięku. Znając nazwę modelu, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i określić, w jakim stopniu jesteś zadowolony z tego konkretnego wkładu.

Typ przystawki (wkładka) dostarczany z gramofonem.

- MM(z ruchomym magnesem). Najpopularniejszy rodzaj wkładów w naszych czasach. Sygnał elektryczny w takich urządzeniach generowany jest przez oscylację poruszającego się magnesu połączonego z rysikiem pomiędzy specjalnymi cewkami. Takie wkładki zapewniają dobry poziom sygnału wyjściowego, dzięki czemu są kompatybilne z najprostszym przedwzmacniaczem gramofonowym, są łatwe w konfiguracji, a igły w wielu modelach można samodzielnie wymienić.

- MC(z ruchomą cewką). Przetworniki, w których magnesy są nieruchome, a sygnał generowany jest przez ruchomą cewkę wibrującą od oscylacji igły. Taka konstrukcja pozwala zmniejszyć masę ruchomych części (w porównaniu do MM), co pozytywnie wpływa na dokładność i niezawodność transmisji dźwięku: wkłady MC są w stanie przekazać prawie wszystkie niuanse dźwięku. Z drugiej strony ich poziom sygnału wyjściowego nie jest wysoki, co stawia wysokie wymagania co do jakości przedwzmacniaczy gramofonowych i znacząco wpływa na koszt. Czyli przetworniki tego typu są typowe głównie dla technologii high-end.

- MI (z ruchomym żelaznym elementem). Dość egzotyczny typ przetwornika: cewki i znajdujące się w nich magnesy są nieruchome, a drgania igły wprawiają w ruch miniaturowy kawałek materiału magnetycznego (np. żelaza), który przemieszcza się między cewkami i zmienia ich indukcyjność. Teoretycznie takie wkładki...są w stanie konkurować z MC pod względem ogólnej jakości dźwięku i szczegółowości, podczas gdy technologia MI pozwala na wysoki poziom sygnału wyjściowego, który nie wymaga drogiego przedwzmacniacza gramofonowego. Jednak w praktyce takie pickupy są rzadkością z wielu powodów.

W każdym razie do normalnej pracy odtwarzacza wymagany jest przedwzmacniacz gramofonowy dla odpowiedniego typu przetwornika; Przedwzmacniacz gramofonowy może być również wbudowany (patrz „Funkcje”), ale jeśli korzystasz ze sprzętu zewnętrznego, aby go wybrać, musisz znać rodzaj przystawki.

Kształt igły w przystawce (wkładce) dostarczanej z gramofonem.

- Stożkowy. Można go również nazwać kulistym. Najprostsza odmiana igieł gramofonowych. Takie igły są niedrogie, jednak jakość dźwięku przy ich stosowaniu jest stosunkowo niska - ze względu na to, że kształt igły raczej słabo pokrywa się z kształtem rowka na płytce.

- Eliptyczny. Igły eliptyczne są węższe niż igły stożkowe (sferyczne), co poprawia kontakt i pozwala w szczególności na dokładniejsze odtwarzanie wysokich częstotliwości, a także zmniejsza zużycie płytki. Ze względu na dobry stosunek jakości do ceny ta opcja jest bardzo popularna.

- liniowy. Najbardziej zaawansowany typ: ostro zaostrzone igły o złożonym kształcie, najdokładniej powtarzające kontury rowków na płycie i mające największą powierzchnię styku spośród wszystkich typów. Wadą tego jest złożoność produkcji i odpowiednio wysoki koszt.

Poziom sygnału na wyjściu przetwornika dostarczonego z gramofonem jest w rzeczywistości mocą sygnału dochodzącego z przetwornika do przedwzmacniacza gramofonowego. Parametr ten jest niezbędny przede wszystkim w przypadkach, gdy odtwarzacz ma być podłączony do zewnętrznego przedwzmacniacza gramofonowego: taki sprzęt musi być zaprojektowany dla odpowiedniej siły sygnału z przetwornika.

Siła nacisku igły na płytę, na jaką zaprojektowano kompletny przetwornik (wkład).

Siła ta zależy od sztywności (giętości) igły: im większa siła docisku, tym odpowiednio sztywniejszy wkład, tym mniej jest giętki. Uważa się też, że mniejszy nacisk zużywa się na mniejsze zużycie nagrania, ale „lekkie” wkładki niekoniecznie są lepsze – jest wiele innych niuansów. W praktyce więc informacja o ciśnieniu kompletnego podbieracza jest potrzebna głównie w przypadku wymiany. Zazwyczaj ciśnienie zapewniane przez ramię gramofonu jest regulowane w tych samych granicach, więc nowa wkładka musi być również przystosowana do tej samej siły prowadzącej - w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że gramofon nie zostanie odpowiednio wyrównany.

Kształt całego ramienia (widok z góry). We współczesnych gramofonach można znaleźć zarówno ramiona proste, jak i w kształcie litery S (zakrzywione). Nie można jednoznacznie powiedzieć, który z nich jest lepszy: zaletą pierwszej opcji jest niska waga, druga - długa długość i niska częstotliwość rezonansowa, co zmniejsza prawdopodobieństwo zakłóceń. Dlatego w praktyce wybór zależy od konkretnej sytuacji i osobistych preferencji.

Efektywna długość całego ramienia to odległość od punktu mocowania (osi obrotu) do igły.

Wskaźnik ten jest ważny przede wszystkim w przypadku obrotowych ramion gramofonowych: im dłuższa długość - im mniejszy błąd kątowy, tym mniejsza niewspółosiowość między kierunkiem toru a osią wzdłużną głowicy (szczegóły w rozdziale "Typ") i niższe poziom odpowiedniego zniekształcenia. Ponadto dłuższa długość obniża częstotliwość rezonansową i zmniejsza prawdopodobieństwo zniekształceń. Z drugiej strony dłuższe ramię jest cięższe, co wymaga pewnych technicznych poprawek i może również negatywnie wpłynąć na czystość dźwięku. Dlatego długa długość nie zawsze jest gwarantem wysokiej jakości – warto również zwrócić uwagę na wagę (patrz niżej).

Metoda przenoszenia obrotu z silnika elektrycznego na tarczę gramofonu.

- Pasek. Znany również jako pas. Jak sama nazwa wskazuje, taki napęd wykorzystuje napęd pasowy. Jego głównymi zaletami są równomierność obrotów połączona z niewymagającą jakością silników elektrycznych, co pozwala osiągnąć dobrą czystość dźwięku nawet przy stosunkowo prostych i niedrogich silnikach. Co prawda gracze na pasach nabierają prędkości wolniej i nie nadają się do specjalnych technik, takich jak drapanie; jednak te momenty są krytyczne tylko dla DJ-ów i nie mają tak naprawdę znaczenia podczas normalnego słuchania muzyki. Ale z jednoznacznych niedociągnięć można tylko zauważyć potrzebę okresowej (zwykle co kilka lat) wymiany paska.

- Bezpośrednio. W gramofonach z tego typu napędem tarcza osadzona jest bezpośrednio na wale silnika. Pozwala to na bardzo szybkie przyspieszanie i zwalnianie, a także stosowanie różnych specjalnych technik, dzięki czemu bezpośredni napęd jest prawie obowiązkowy dla gramofonu DJ-a. Jednak ta konstrukcja stawia specjalne wymagania dotyczące jakości silników elektrycznych, ponieważ wszelkie nierówności i wibracje znacząco wpłyną na jakość dźwięku. Dlatego w modelach „audiofilskich” rzadko stosuje się napęd bezpośredni - przy braku oczywistych zalet w stosunku do napędu paskowego konstrukcja okazuje się znacznie droższa.