Porównanie Electrolux GWH 265 ERN NanoPlus vs Neva 4510

Moc znamionowa wymiennika ciepła zainstalowanego w ogrzewaczu gazowym lub pośrednim (patrz „Źródło energii”), innymi słowy - ilość ciepła, jaka może zostać przekazana do podgrzanej wody przez wymiennik ciepła.

Parametr ten jest bezpośrednio związany z wydajnością podgrzewacza wody: wysoka wydajność nieuchronnie wymaga odpowiedniej mocy. W tym przypadku moc wymiennika ciepła dobierana jest w taki sposób, aby zapewnić niezbędne parametry pracy (przede wszystkim wydajność i temperaturę). Dlatego wybierając ogrzewacz wody, warto skupić się przede wszystkim na tych parametrach. Dane o mocy wymiennika ciepła mogą być potrzebne do pewnych szczegółowych obliczeń - na przykład oceny kompatybilności ogrzewacza z kotłem lub kolektorem słonecznym: zewnętrzne źródło ciepła musi mieć nie mniejszą moc cieplną niż wymiennik ciepła, w przeciwnym razie osiągnięcie deklarowanych charakterystyk użytkowych nie będzie możliwe.

Należy również pamiętać, że faktyczna moc wymiennika ciepła zależy od temperatury przepływającego przez niego chłodziwa. W specyfikacji pogrzewacza wody z reguły podana jest moc dla maksymalnej dopuszczalnej temperatury roboczej; jeśli czynnik grzewczy jest chłodniejszy, rzeczywista moc będzie niższa.

Wydajność podgrzewacza wody przy ogrzewaniu wody do ok. 50 °C powyżej temperatury początkowej.

Wydajność to maksymalna ilość gorącej wody, jaką urządzenie może wytworzyć w ciągu minuty. Zależy ona nie tylko od mocy samego podgrzewacza, lecz także od tego, ile wody należy ogrzać: im wyższa różnica temperatur (Δt - „delta te”) między wodą zimną a ogrzaną, tym więcej energii potrzeba do ogrzania i tym mniejsza jest objętość wody, z jaką jednostka może sobie poradzić w tym trybie. Dlatego wydajność podgrzewaczy podawana jest dla konkretnych wariantów Δt - mianowicie 25 °C, 40 °C i/lub 50 °C. Co więcej, warto wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę rzeczywiste zapotrzebowanie na ciepłą wodę: ile dokładnie i jaka temperatura jest potrzebna w danej sytuacji. Techniki takich obliczeń można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przypomnijmy, że woda zaczyna być odczuwana przez osobę jako ciepła od około 40 °C, jako gorąca - gdzieś od 50 °C, a temperatura ciepłej wody w centralnych systemach zaopatrzenia w wodę (zgodnie z oficjalnymi normami) wynosi co najmniej 60 °C. Tym samym Δt ~ 50 °C można opisać jako bardzo znaczący stopień nagrzania: pozwala na podgrzanie do stanu „gorącego” nawet wody o temperaturze około zera, a poziom 60 °C można osiągnąć przy temperaturze początkowej tylko 10 °C (taką temperaturę może na przykład mieć zimna woda z kranu nawet w sezonie przejściowym, nie wspominając o lecie). Co prawda, ​​w współczesnych podgrzewaczach wody temperatur...y robocze często przekraczają 60 °C; aby je osiągnąć, zwykle trzeba pracować przy Δt większym niż 50 °C - odpowiednio, rzeczywista wydajność okazuje się być mniejsza niż wskazano w tym punkcie. Niemniej jednak to właśnie parametr ten jest najbliższy realnym możliwościom podgrzewacza wody, gdy chodzi o pełnowartościową zamianę zimnej wody na ciepłą.

Sprawność podgrzewacza.

Przypomnijmy, ogólnie rzecz biorąc, wydajność to stosunek (w procentach) pracy użytecznej do całkowitej zużytej energii. A w podgrzewaczach wody parametr ten jest wskazany głównie dla modeli gazowych o konstrukcji przepływowej. Opisuje on, jak dużo ciepła z gazu płonącego w palenisku przenosi się do wody; odpowiednio, im wyższa wydajność, tym bardziej efektywny jest ten model, tym mniej gazu będzie potrzebne do podgrzania określonej objętości wody do określonej temperatury. Co prawda, wzrost wydajności nieuchronnie wpływa na cenę urządzenia; z drugiej strony dodatkowe wydatki mogą szybko się zwrócić ze względu na oszczędność gazu.

Ogólnie rzecz biorąc, nowoczesne gazowe podgrzewacze przepływowe mają dość wysoką wydajność - od 81 - 84% w najskromniejszych modelach do 90% lub więcej w najwydajniejszych.

Metoda zapłonu gazu w gazowych podgrzewaczach wody.

- Z baterii. Zapłon od iskry elektrycznej wytworzonej przez specjalny obwód elektryczny zasilany bateriami. Zapłon bateryjny pozwala obejść się bez zbędnych przewodów, można go stosować w modelach, które w ogóle nie wymagają połączenia sieciowego. Co prawda, użytkownik powinien monitorować stan akumulatorów i okresowo je wymieniać, lecz nie trzeba tego robić zbyt często, a sama wymiana nie jest trudna.

- Z sieci. Zapłon od iskry elektrycznej wytworzonej przez prąd z gniazdka. Systemy te nie wymagają wymiany baterii, lecz wymagają podłączenia do sieci. Zapłon z sieci występuje głównie w grzejnikach gazowych z zaawansowanym sterowaniem elektronicznym, w których do obwodów sterujących potrzebne jest zasilanie z gniazda - sensowne jest zasilanie i zapłon z tego samego gniazda.

- Zapłon piezoelektryczny. Zapłon przy pomocy elementu piezoelektrycznego - specjalnego przyrządu, który generuje prąd po naciśnięciu przycisku (przekształca energię mechaniczną w energię elektryczną). Zapłon piezoelektryczny nie wymaga zasilania bateryjnego, a żywotność elementu piezo jest zwykle porównywalna z żywotnością samego ogrzewacza.

- Kocioł turbinowy. Dotyczy przepływowych podgrzewaczy wody (patrz „Rodzaj”). W przypadku tego typu zapłonu mikroturbina napędzana ruch...em wody przez ogrzewacz generuje energię elektryczną potrzebną do wytworzenia iskry. Ponadto w wielu przypadkach nie jest wymagane żadne dodatkowe działanie ze strony użytkownika - zapłon następuje automatycznie po otwarciu kranu i rozpoczęciu przepływu wody przez urządzenie.

Należy pamiętać, że większość kotłów gazowych umożliwia również tradycyjny zapłon, z zapałki lub innego otwartego ognia. Ten wariant występuje jako zapasowy, na wypadek awarii głównego układu zapłonowego.

Nominalna średnica komina, dla którego zaprojektowano gazowy podgrzewacz wody (patrz „Źródło energii”).

Parametr ten przydatny jest przede wszystkim przy doborze i montażu komina pod konkretne urządzenie. Warto pamiętać, że konstrukcja komina różni się w zależności od rodzaju komory spalania (patrz wyżej). Tak więc w przypadku otwartej komory używana jest zwykła rura bez żadnych dodatków; w takich przypadkach w specyfikacji wskazana jest jedna średnica. Natomiast zamknięte (z turbodoładowaniem) komory spalania wykonywane są najczęściej pod tzw. komin współosiowy - jest to kanał typu "rura w rurze", w którym produkty spalania odprowadzane są rurą wewnętrzną, a powietrze potrzebne do spalania paliwa pobierane jest z zewnątrz rurą zewnętrzną. W przypadku takich kominów wskazane są dwie średnice dla każdej z rur.

Ilość gazu, jaką urządzenie zużywa dla wykonywania swojej pracy.

Bezpieczeństwo podgrzewaczy wody można zapewnić za pomocą funkcji takich jak ochrona przed przegrzaniem, ochrona przed zamarzaniem , ochrona przed włączeniem bez wody , ochrona przed przepięciem , zabezpieczenie elektryczne (RCD) , antylegionella , kontrola gazu i czujnik ciągu. Bardziej szczegółowy opis każdej z odmian:

- Ochrona przed przegrzaniem. System bezpieczeństwa podgrzewacza wody, który automatycznie odcina dopływ prądu lub gazu (w zależności od typu) po osiągnięciu przez element grzejny temperatury krytycznej. Pozwala to uniknąć przegrzania i związanych z tym problemów, od awarii grzałki do pożaru.

- Ochrona przed zamarzaniem. Funkcja zapobiegająca zamarzaniu wody w obwodach, zbiorniku i/lub wymienniku ciepła podgrzewacza wody. Przyda się, gdy urządzenie jest zainstalowane w pomieszczeniu o niskiej temperaturze i pracuje z długimi przerwami. Zamarznięta woda rozszerza się, co może uszkodzić urządzenie; aby tego uniknąć, ochrona przed zamarzaniem monitoruje temperaturę wody w urządzeniu i włącza ogrzewanie, gdy temperatura ta spadnie do krytycznego poziomu.

- Ochrona przed włączeniem bez wody. System bezpieczeństwa, który uniemożliwia włączenie nagrzewacza "n...a sucho", czyli bez wody w nim. Ponieważ przy takim włączeniu element grzejny nie przekazuje ciepła do wody - bardzo szybko się nagrzewa i w krótkim czasie osiąga wysoką temperaturę, co może doprowadzić do uszkodzenia elementu grzejnego, a nawet pożaru. Obecność zabezpieczenia przed włączeniem bez wody pozwala uniknąć tak nieprzyjemnych konsekwencji.

- Ochrona przed wysokim napięciem. System ochrony nagrzewacza przed przepięciami. W takie zabezpieczenie są zwykle wyposażone modele z sterowaniem elektronicznym (patrz Sterowanie), ponieważ to właśnie elektronika sterująca jest najbardziej wrażliwa na problemy z zasilaniem. Należy pamiętać, że możliwości takich systemów są znacznie skromniejsze niż możliwości wyspecjalizowanych stabilizatorów lub systemów ochronnych: „wypełnienie” podgrzewacza wody jest w stanie wygładzić stosunkowo słabe skoki napięcia, lecz w przypadku poważnych awarii, ono najprawdopodobniej po prostu wyłączy urządzenie, aby uniknąć uszkodzenia. Niemniej jednak, funkcja zawsze nie będzie zbędną; chyba że w sieciach bardzo niestabilnych, podatnych na częste wahania, taki nagrzewacz może wymagać zewnętrznego stabilizatora.

- Zabezpieczenie elektryczne (RCD). RCD wbudowane bezpośrednio w nagrzewacz jest wyłącznikiem różnicowoprądowym. Takie urządzenie ma przede wszystkim chronić ludzi przed porażeniem prądem – np. w przypadku uszkodzenia izolacji i wycieku prądu do korpusu lub wody. Kiedy osoba wchodzi w kontakt z tą energią elektryczną, pojawia się tak zwany prąd upływowy; RCD reaguje na to i niemal natychmiast odcina zasilanie bojlera, zapobiegając porażeniu prądem.
Należy zauważyć, że takie urządzenia ochronne są standardowo instalowane bezpośrednio w rozdzielnicach; jednak obecność RCD w podgrzewaczu wody daje dodatkową gwarancję. Reczą powszechną jest, że takie wyposażenie znajduje się głównie w modelach elektrycznych.

- Ochrona przed nadciśnieniem. System bezpieczeństwa, zapobiegający krytycznemu wzrostowi ciśnienia wody w nagrzewaczu. Zazwyczaj ochrona ta bazuje na zaworze bezpieczeństwa, który otwiera się po osiągnięciu określonego poziomu ciśnienia i odprowadza nadmiar wody, zapobiegając uszkodzeniu podgrzewacza.

- Kontrola gazu. System bezpieczeństwa dla nagrzewaczy gazowych, automatycznie odcinający dopływ gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia palnika. Pozwala to uniknąć napełniania pomieszczenia gazem i ewentualnych nieprzyjemnych, a nawet tragicznych konsekwencji. Po uruchomieniu zabezpieczenia konieczne jest ręczne ponowne uruchomienie dopływu gazu.

- Czujnik ciągu. Czujnik monitorujący obecność ciągu w kominie gazowego podgrzewacza wody. Funkcja ta jest szczególnie ważna w przypadku modeli z otwartymi komorami spalania: w przypadku braku ciągu produkty spalania wypełnią pomieszczenie, w którym znajduje się nagrzewacz. A to z kolei może prowadzić do pogorszenia samopoczucia ludzi, problemów zdrowotnych, a nawet śmierci. Aby uniknąć takich konsekwencji, czujnik ten odcina dopływ gazu, gdy wykryje problem z ciągiem i ukaże ostrzeżenie o problemie. Jednak takie wyposażenie może również występować w poszczególnych modelach z zamkniętymi komorami spalania - w nich czujnik ciągu pełni głównie funkcję diagnostyczną, pozwalającą określić, co przeszkadza w normalnej pracy palnika.

- Antylegionella. Funkcja zapobiegająca rozwojowi bakterii chorobotwórczych w zbiorniku i obwodach podgrzewacza wody. Niektóre rodzaje takich bakterii są zdolne do życia i namnażania się w dość gorącej wodzie - do 60 °C. Aby temu zapobiec, system antylegionella monitoruje temperaturę wody w zbiorniku i okresowo podnosi ją do poziomu około 65 °C. Konkretne zasady działania takich systemów mogą być różne: np. jedne pracują według ściśle zadanego harmonogramu (np. raz na dwa tygodnie), inne włączają dodatkowe nagrzewanie tylko wtedy, gdy przez jakiś czas (np. miesiąc) woda nie była podgrzewana do dostatecznie wysokich temperatur. Tak czy inaczej, funkcja antylegionella przyczynia się do wzrostu poziomu higieny w każdym przypadku.

— Mechaniczne. Sterowanie dokonywane jest za pomocą pokręteł i przycisków mechanicznych. Modele ze sterowaniem mechanicznym są niedrogie, lecz możliwości samego sterowania są dość ograniczone i obejmują z reguły tylko podstawowe funkcje.

— Elektroniczne. Sterowanie odbywa się za pomocą jednostki elektronicznej. Ogrzewacze ze sterowaniem elektronicznym mają z reguły szerszy zakres funkcji niż odpowiedniki mechaniczne, mogą być programowalne i wyposażone w wyświetlacz wskazujący różne parametry. Z drugiej strony, jeśli pozostałe cechy są podobne, takie ogrzewacze są znacznie droższe.

Możliwość przezbrojenia gazowego podgrzewacza wody na pracę z gazu skroplonego (w butlach).

Przypomnijmy, że domyślnie wszystkie takie urządzenia są przeznaczone do podłączenia do sieci gazowej. Jednak tam, gdzie pożądane byłoby posiadanie podgrzewacza gazowego (na przykład w domu ze słabym okablowaniem), taka sieć może nie być dostępna. Jedyną opcją w takich przypadkach jest użycie gazu skroplonego w butlach - a taki gaz różni się nie tylko wyższym ciśnieniem, lecz także składem (w sieci standardowo stosowany jest metan, w butlach propan). Dlatego, aby przełączyć podgrzewacz na gaz skroplony, nie wystarczy zamontować reduktor – konieczna jest również wymiana przynajmniej wtryskiwaczy w palniku, a w niektórych przypadkach – także poszczególnych elementów układu zapłonowego. Technicznie rzecz biorąc, podobna opcja jest dostępna dla prawie każdego podgrzewacza gazowego; pod warunkiem, że specyfikacja wyraźnie wskazuje na możliwość przezbrojenia, zwykle oznacza to, że odpowiednie części są natychmiast dostarczane wraz z urządzeniem. A ich instalacja jest zwykle znacznie łatwiejsza niż w urządzeniu, w którym początkowo nie przewidziano przezbrojenia.