Porównanie ASRock N68-GS4 FX R2.0 vs Asus M5A78L-M LX3

Wymiary płyty głównej na wysokość i szerokość. Zakłada się, że tradycyjne rozmieszczenie płyt głównych jest pionowe, dlatego w tym przypadku jeden z wymiarów nazywa się nie długością, jednak wysokością.

Rozmiary płyt głównych zależą w dużej mierze od ich współczynników kształtu (patrz wyżej), jednak rozmiar konkretnej płyty może nieco różnić się od standardu przyjętego dla tego współczynnika kształtu. Ponadto zwykle łatwiej jest wyjaśnić wymiary zgodnie z charakterystyką konkretnej płyty głównej niż szukać lub przywoływać ogólne informacje na temat współczynnika kształtu. Dlatego dane dotyczące rozmiaru są podawane nawet dla modeli, które są w pełni zgodne ze standardem.

Trzeci wymiar – grubość – jest z wielu powodów uważany za mniej ważny, dlatego często jest pomijany.

Model chipsetu zainstalowany na płycie głównej. Obecnie stosowane modele chipsetów to: B450, A520, B550, X570, A620, B650, B650E, X670, X670E, B840, B850, X870, X870E. W przypadku Intel lista chipsetów wygląda następująco: X299, H410, B460, H470, Z490, H510, B560, H570, Z590, H610, B660, H670, Z690, B760, Z790, H810, B860, Z890.

Chipset to zestaw układów scalonych na płycie głównej, za pośrednictwem których bezpośrednio odbywa się...interakcja poszczególnych komponentów systemu: procesora, pamięci RAM, napędów, adapterów audio i wideo, kontrolerów sieciowych itp. Technicznie taki zestaw składa się z dwóch części - mostka północnego i południowego. Kluczowym elementem jest mostek północny, który łączy procesor, pamięć, kartę graficzną i mostek południowy (wraz z urządzeniami, którymi steruje). Dlatego nazwa mostka północnego jest często wskazywana jako model chipsetu, a model mostka południowego jest określany osobno (patrz poniżej); Jest to schemat stosowany w tradycyjnych płytach głównych, w których mostki są wykonane jako oddzielne mikroukłady. Istnieją również rozwiązania, w których oba mostki są połączone w jednym chipie; dla nich można wskazać całą nazwę chipsetu.

Tak czy inaczej, znając model chipsetu, możesz znaleźć wiele różnych dodatkowych danych na jego temat - od ogólnych recenzji po specjalne instrukcje. Zwykły użytkownik z reguły nie potrzebuje takich informacji, jednak mogą być one przydatne przy wykonywaniu specjalistycznych zadań zawodowych.

Model mostka południowego zainstalowanego na płycie głównej.

Ten element płyty głównej jest jedną z części składowych chipsetu. Więcej informacji na temat chipsetu patrz wyżej; tu należy pamiętać, że mostek południowy odpowiada za interakcję płyty głównej z urządzeniami peryferyjnymi: kartami rozszerzeń (dźwiękowymi, sieciowymi), urządzeniami pamięci masowej, zewnętrznymi urządzeniami peryferyjnymi USB itp. Znając nazwę tego modułu, w razie potrzeby można łatwo znaleźć szczegółowe dane dotyczące jego cech i możliwości. Zwykły użytkownik z reguły nie potrzebuje takich informacji, jednak mogą się one przydać do różnych profesjonalnych zadań.

Wersja interfejsu PCI Express obsługiwana przez płytę główną. Przypomnijmy, że ten interfejs jest obecnie standardem do podłączania kart graficznych i innych kart rozszerzeń. Może mieć różną liczbę linii - zwykle 1x, 4x i/lub 16x; szczegółowe informacje można znaleźć w odpowiednich punktach powyżej. Tutaj należy pamiętać, że wersja zależy przede wszystkim od szybkości transmisji danych na jedną linię. Najbardziej aktualne opcje są następujące:

- PCI Express 3.0. Wersja wydana jeszcze w 2010 roku i zastosowana w sprzęcie dwa lata później. Jedną z kluczowych różnic w stosunku do poprzedniego PCI E 2.0 stało się zastosowanie kodowania 128b/130b, to znaczy w każdych 130 bitach znajduje się 128 bitów głównych i dwa bity serwisowe (zamiast 8b/10b, które było używane wcześniej i dawało bardzo wysoką redundancję). Pozwoliło to niemal podwoić szybkość transmisji danych (do 984 MB/s wobec 500 MB/s na 1 linię PCI-E) przy stosunkowo niewielkim wzroście liczby transakcji na sekundę (do 8 GT/s wobec 5 GT/s). Pomimo pojawienia się nowszej wersji 4.0, standard PCI-E 3.0 jest nadal dość popularny w nowoczesnych płytach głównych.

- PCI Express 4.0. Kolejna aktualizacja PCI-E wprowadzona w 2017 roku; pierwsze płyty główne z obsługą tej wersji pojawiły się późną wiosną 2019 roku. W porównaniu do PCI-E 3.0, szybkość transferu danych w PCI-E 4.0 została podwojona do 1969 MB/s na linię PCI-E.

- ...ef="/list/187/pr-45965/">PCI Express 5.0. Ewolucyjny rozwój standardu PCI Express 5.0, którego ostateczna specyfikacja została zatwierdzona w 2019 roku, a jego implementacja sprzętowa zaczęła być wdrażana w 2021 roku. Jeśli przeprowadzimy paralele z PCI E 4.0, przepustowość interfejsu podwoiła się - do 32 gigatransakcji na sekundę. W szczególności urządzenia PCI E 5.0 x16 potrafią wymieniać informacje z prędkością około 64 GB/s.

Należy zauważyć, że różne wersje PCI-E są wzajemnie kompatybilne, jednak przepustowość jest ograniczona przez najwolniejszy standard. Na przykład karta graficzna PCI-E 4.0 zainstalowana w gnieździe PCI-E 3.0 będzie mogła działać tylko z połową swojej maksymalnej szybkości (zgodnie ze specyfikacją wersji 3.0).

Nazwa zintegrowanej karty graficznej (patrz wyżej) zainstalowanej na płycie głównej. Znając nazwę modułu graficznego, w razie potrzeby można łatwo znaleźć szczegółowe informacje na jego temat - pełne specyfikacje, testy, recenzje itp.

Obsługa trybu hybrydowego jest dostępna tylko na płytach głównych z własnymi kartami graficznymi (patrz Zintegrowana grafika). Instalując dodatkową oddzielną kartę graficzną na takiej płycie, system może automatycznie optymalizować działanie kart graficznych, w zależności od bieżących zadań: użyj stosunkowo energooszczędnego, ale ekonomicznego i cichego własnego układu wideo płyty głównej do prostych czynności (praca z dokumentami, surfowanie po sieci) i dodatkowo podłącz potężną zewnętrzną kartę graficzną do pracy z aplikacjami wymagającymi dużej ilości zasobów (gry, wideo HD, renderowanie 3D). Zakup płyty głównej z obsługą trybu hybrydowego ma sens tylko wtedy, gdy planujesz zainstalować na niej oddzielną kartę graficzną. W takim przypadku warto osobno wyjaśnić zgodność tej karty graficznej i płyty głównej.

Model kontrolera LAN zainstalowanego na płycie głównej.

Kontroler LAN zapewnia wymianę danych między płytą a portem (portami) sieciowym komputera. W związku z tym zarówno ogólna charakterystyka, jak i indywidualne cechy funkcjonalności sieciowej płyty głównej zależą od cech tego modułu: obsługa specjalnych technologii, jakość połączenia w przypadku niestabilnej komunikacji itp. Znając model kontrolera LAN, możesz znaleźć szczegółowe dane na ten temat - w tym praktyczne recenzje; informacje te rzadko są potrzebne zwykłemu użytkownikowi, jednak mogą być przydatne dla entuzjastów gier online, a także do niektórych konkretnych zadań.

W związku z tym model kontrolera LAN jest sprawdzany głównie w tych przypadkach, gdy jest to dość zaawansowane rozwiązanie, zauważalnie przewyższające standardowe modele. Takie rozwiązania w dzisiejszych czasach produkowane są głównie pod markami Intel(średni poziom), Realtek(stosunkowo proste modele), Aquntia i Killer(w większości zaawansowane rozwiązania).

Rodzaj gniazda do zasilania procesora znajdujący się na płycie głównej.

Większość nowoczesnych płyt głównych wykorzystuje 4-pinowe złącze , i znaczna część zasilaczy w obudowach ATX jest do tego przystosowana. Ponadto istnieją inne typy złączy zasilających, wszystkie mają parzystą liczbę pinów - 2, 6 lub 8. Dwupinowe zasilanie zasadniczo jest wykorzystywane w płytach głównych o miniaturowych kształtach, takich jak cienkie mini-ITX, przeznaczone do procesorów o niskim poborze mocy. 8-pinowe złącza, odwrotnie, są przeznaczone do zasilania bardzo potężnych nowoczesnych procesorów. Uważa się, że takie złącze zapewnia bardziej stabilne zasilanie i dokładniejszą regulację jego parametrów. Złącza 6 pin nie występują osobno, zwykle uzupełniają one złącza 8-pinowe w wysokowydajnych płytach głównych, w szczególności w tych gamingowych.

Należy też zwrócić uwagę, iż niektóre płyty mają 2 lub nawet 3 gniazda zasilania — najczęściej spotykany schemat 8+4, 8+8 i 8+8+6 pin. Ta funkcjonalność jest przeznaczona dla zaawansowanych procesorów o dużej mocy i sporym zużyciu energii, dla których jedno złącze już nie wystarcza. Można też spotkać inną charakterystyczną kategorię płyt głównych bez osobnego zasilacza procesora: są to modele wyp...osażone w zintegrowany procesor, który pobiera energię z własnych obwodów płyty głównej bez specjalnego złącza zasilania.