Porównanie Genius Scorpion K10 vs A4Tech KV-300H

Długość kabla, w jaki wyposażona jest klawiatura z możliwością podłączenia przewodowego (patrz „Typ podłączenia”).

Przy wyborze tego parametru należy przede wszystkim wziąć pod uwagę odległość urządzenia od portu przyłączeniowego: za krótki kabel może po prostu nie dosięgnąć złącza, a za długi kabel może się poplątać i stworzyć niedogodność. Jeśli chodzi o konkretne wartości, długość referencyjna to 1,8 m. Istnieją jednak kable zarówno krótsze, jak i dłuższe.

— Gamingowa. Klawiatury zaprojektowane do użytku w grach komputerowych. Zewnętrznie wyróżniają się charakterystycznym designem, często dość oryginalnym i agresywnym; niektóre klawisze kluczowe, takie jak WASD, mogą być oznaczone kolorami. Ponadto konstrukcja może przewidywać różne specjalne wyposażenie - dodatkowe klawisze programowalne, gniazda słuchawkowe i mikrofonowe, ekran z możliwością wyświetlania czatu w grze itp. Niektóre z tych modeli są tworzone do określonych popularnych gier. Osobny rodzaj klawiatur do gier stanowią keypad'y (patrz „Format”).

— Ergonomiczna. Klawiatury ergonomiczne wyróżniają się specyficznym układem, który ma na celu maksymalny komfort długotrwałej pracy z nimi. Klawisze takich klawiatur mogą być umieszczone nie bezpośrednio, ale w łuku, mają kształt rombowy, alfabetyczna część samej klawiatury może być podzielona na dwie części ustawione pod kątem do siebie itp. Takie rozwiązania konstrukcyjne zapewniają bardziej naturalne ułożenie dłoni podczas pracy, co pomaga zmniejszyć zmęczenie.

— Do tabletów. Klawiatury zaprojektowane specjalnie do użytku z tabletami. Mogą mieć specjalne mocowania i pełnić funkcję stacji dokującej - z taką klawiaturą tablet praktycznie zamienia się w netbooka, aż po możliwość złożenia całej konstrukcji w sposób zwykłego laptopa (dla ułatwienia transportu i zabezpieczeni...a wyświetlacza przed uszkodzeniem). Niektóre modele są wstępnie zoptymalizowane pod kątem określonych tabletów. O ile wielkość współczesnych tabletów rzadko przekracza 10 cali, wówczas klawiatury do nich są kompaktowe (patrz „Format”).

— Etui z klawiaturą. Modele łączące w sobie funkcje etui ochronnego i klawiatury do wprowadzania tekstów lub poleceń. Z reguły takie etui są wypuszczane pod określone modele tabletów, rozszerzając w ten sposób ich funkcjonalność. W stanie zamkniętym akcesoria te ściśle przylegają do obudowy tabletu i chronią go przed uszkodzeniami podczas transportu. Ze względu na sposób połączenia, etui z klawiaturą mogą używać połączenia Bluetooth, autorskich złączy lub USB.

— Do telewizora. Klawiatury zaprojektowane do użytku z telewizorami Smart TV. Telewizory te mogą łączyć się z Internetem i korzystać z różnych usług sieciowych, a wiele z nich umożliwia również instalację dodatkowych aplikacji. Obydwie te funkcje mogą wymagać pełnoprawnej klawiatury - na przykład z jej pomocą wygodnie jest wpisywać tekst w Skype, wyszukiwać treści według nazwy lub grać w niektóre gry. Typowe cechy klawiatur „telewizyjnych” to, po pierwsze, kompaktowy format (patrz poniżej), po drugie, połączenie bezprzewodowe (w większości przypadków; patrz „Rodzaj podłączenia”), po trzecie, obecność dodatkowych przycisków i innych elementów sterujących do pracy z poszczególnymi funkcjami TV. Wybierając taki model, warto sprawdzić jego kompatybilność z konkretnym telewizorem.

— Elastyczna. Klawiatury wykonane z materiałów elastycznych i posiadające elastyczną obudowę - najczęściej w postaci gumowej „podkładki” z wystającymi klawiszami. Takie modele są niezwykle wygodne w transporcie: elastyczna konstrukcja pozwala łatwo wcisnąć klawiaturę między inne rzeczy, zgiąć ją, a nawet zwinąć. Kolejna zaleta - klawiaturę można łatwo uczynić odporną na wilgoć (choć nie jest to w tym przypadku konieczne). Jednocześnie pod względem „reakcji” klawiszy klawiatura elastyczna może znacznie różnić się od bardziej tradycyjnych, a przyzwyczajenie do pracy z nią może zająć trochę czasu. Jeśli chodzi o format (patrz poniżej), modele te są najczęściej określane jako kompaktowe.

Odległość, jaką pokonuje klawisz po naciśnięciu - od pozycji wyjściowej do dotknięcia styków i wysłania „polecenia”. Wskazywany jako wysoki lub niski. Klawiatury z niskim skokiem klawiszy (3 mm lub mniej) są uważane za wygodniejsze do szybkiego wprowadzania informacji (na przykład szybkiego pisania). Jednak najlepsza opcja w dużej mierze zależy od przyzwyczajeń i preferencji konkretnego użytkownika.

- Klasyczny. Klawiatura z klawiszami o zwykłym kształcie kwadratowym i prostokątnym, z niewielką odległością między nimi. Takie klawisze zwykle rozszerzają się w dół, aby odstępy między nimi były jak najmniejsze.

- Wyspowy. Znany również jako chiclet. To klawiatura, w której każdy klawisz jest zainstalowany w osobnym otworze w niewielkiej odległości od pozostałych. Modele wyspowe są wygodniejsze niż klasyczne, ponieważ mają mniejsze prawdopodobieństwo przypadkowego naciśnięcia następnego klawisza. Z drugiej strony, są one trudniejsze do oczyszczenia: zanieczyszczenia, które dostały się do szczeliny między klawiszem a samą klawiaturą, są dość trudne do wyczyszczenia, podczas gdy zanieczyszczenie może powodować problemy w działaniu.

Z praktycznego punktu widzenia wybór konkretnego rodzaju klawiszy zależy przede wszystkim od osobistych preferencji użytkownika.

- Membranowa. Nazwa tego typu zawdzięcza temu, że styki pod każdym klawiszem wykonane są w postaci dwóch membran - przewodzących krążków na elastycznej folii. Powrót klawiszy do ich pierwotnego położenia po wciśnięciu jest zapewniony dzięki elastyczności membran. Ta konstrukcja wyróżnia się niskim kosztem i niskim poziomem hałasu; ponadto takie klawiatury są dość odporne na zalanie (choć nadal nie jest to zalecane). Wśród niedociągnięć warto zwrócić uwagę na stosunkowo niską trwałość - 3-4 razy mniejszą niż mechanicznych. Dodatkowo, w miarę zużywania się klawiszy tego typu, zmniejsza się siła potrzebna do naciśnięcia, zaczynają one „wpadać” pod palce („efekt zmęczenia”).

- Mechaniczna. Ta konstrukcja wykorzystuje sprężyny, aby przywrócić klawisz do pierwotnego położenia po naciśnięciu. Klawiatury mechaniczne są uważane za bardziej zaawansowane niż membranowe: są bardziej niezawodne i trwałe, prawie nie tracą swoich właściwości wraz ze zużyciem i dają wyraźną reakcję dotykową. Ogólny poziom hałasu jest często wyższy niż w przypadku membranowych, jednak wiele osób przypisuje charakterystyczne kliknięcie przy każdym naciśnięciu zaletom takich modeli; dodatkowo dostępne są całkowicie ciche przełączniki mechaniczne. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można nazwać wysoki koszt i wrażliwość na wycieki płynów (chociaż klawiatura mechaniczna może być również wodoodporna).

- Optyczno-mechaniczna. Odmiana opisanych powyżej klawiatur mechanicznych, w której każdy klawisz jest wyposażony nie w tradycyjną parę styków, ale w przełącznik optyczny w postaci czujnika, który odbiera wiązkę podczerwieni; po naciśnięciu klawisza wiązka ta jest blokowana, co służy jako sygnał do zadziałania. Jedną z kluczowych zalet takich przełączników jest bardzo duża szybkość reakcji (ułamki milisekundy); ten punkt nie jest krytyczny w codziennym użytkowaniu, ale może się okazać fundamentalny dla entuzjastów gier oraz e-sportowców. Ponadto brak styków elektrycznych, które mają tendencję do zużywania się i utleniania, ma pozytywny wpływ na trwałość. I choć początkowo „optyka” jest bardziej skomplikowana niż klasyczne układy ze stykami, to jednak w klawiaturach do gier przełączniki optyczno-mechaniczne są często nawet tańsze niż czysta „mechanika”. A to, że ta opcja jest stosunkowo rzadka, wynika przede wszystkim z faktu, że technologia optyczna pojawiła się nie tak dawno temu i dopiero zyskuje na popularności.

- Membranowa + mechaniczna. Układ, w którym większość klawiszy ma konstrukcję membranową, a niektóre, najbardziej „odpowiedzialne” - mechaniczną. Aby zapoznać się z funkcjami obu opcji, zobacz powyżej, a podobną kombinację można znaleźć głównie w klawiaturach do gier. Przy tym „mechanika” jest zwykle używana w tradycyjnej kombinacji WASD i otaczających klawiszach Q, E, R i F.

- Mechaniczno-membranowa. Konstrukcja hybrydowa, która łączy w sobie elementy klawiatury mechanicznej i membranowej (więcej szczegółów na temat obu podano powyżej). W takim przypadku funkcje te są połączone w każdym klawiszu. Z reguły pod każdym przyciskiem w takich klawiaturach znajduje się membrana, ale wewnątrz tej membrany znajduje się nie tylko para styków, ale mechaniczny system sprężynowy. Tak więc ta konstrukcja łączy zalety obu opcji. Jednocześnie mechaniczne systemy membranowe są bardzo drogie. Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są wysokiej klasy klawiatury do gier, a nawet wśród takich urządzeń opcja ta jest dość rzadka.

- Nożycowa. Nieco zmodyfikowana wersja klawiatur membranowych (patrz odpowiedni punkt), w której elastyczna membrana na każdym klawiszu jest uzupełniona mechanizmem z dwóch części, zapinanych w postaci nożyczek. Jedną z głównych cech klawiatur nożycowych jest niski skok klawiszy (zauważalnie mniejszy niż w przypadku klawiatur membranowych). Ponadto ta konstrukcja jest mniej wymagająca pod względem dokładności, pozwala uzyskać wyraźne naciśnięcie niezależnie od tego, czy palec znajduje się w środku, czy na krawędzi klawisza. Żywotność „nożyczek” jest długa; są trudniejsze do czyszczenia, jednak brudzą się znacznie wolniej niż „membrany”. Wśród wad tej opcji możemy zauważyć nieco zwiększony poziom hałasu podczas pracy - z powodu kliknięcia mechanizmów nożycowych.

Obecność na klawiaturze klawisza Fn (skrót od function). Odnosi się do modyfikatorów, podobnych do Shift lub Ctrl: sam z siebie nie wykonuje żadnej akcji, ale naciśnięty jednocześnie z innym klawiszem zmienia swoje pierwotne przeznaczenie. Fn jest często spotykany w kompaktowych klawiaturach (patrz „Format”), ale można go również ustawić w pełnowymiarowych klawiaturach. Możliwości, jakie daje, to szybka zmiana jasności ekranu czy głośności dźwięku bezpośrednio z klawiatury, używanie klawiszy centralnych jako bloku numerycznego, uruchamianie poszczególnych aplikacji itp. Konkretne użycie klawisza Fn zależy od modelu klawiatury.

Kolor liter cyrylicy nadrukowanych na klawiaturze.

Ten kolor jest zwykle wybierany tak, aby litery były dobrze widoczne. Ten szczegół nie wpływa na funkcjonalność klawiatury, a wybór w tym przypadku zależy głównie od osobistych preferencji. Jest jednak również praktyczny moment: dla niedoświadczonych użytkowników, którzy nie opanowali pisania na ślepo, pożądane jest, aby litery wyróżniały się jak najbardziej na tle klawiszy.

Szczególny przypadek stanowią litery przezroczyste - stosuje się je w klawiaturach wyposażonych w podświetlenie (patrz poniżej), dzięki czemu takie znaki są widoczne nawet w ciemności przy włączonym podświetleniu.

Sposób regulacji głośności w klawiaturze (o ile w ogóle istnieje taka możliwość).

- Za pomocą Fn. Regulacja za pomocą klawisza Fn (patrz wyżej): zwiększanie i zmniejszanie głośności odbywa się poprzez jednoczesne naciśnięcie Fn i jednego z głównych klawiszy klawiatury (najczęściej z serii F1 - F12). Główną zaletą takiego sterowania jest to, że pozwala nie przeciążać klawiatury dodatkowymi organami sterującymi - to z kolei ma pozytywny wpływ na wielkość i koszt. Wadą jest konieczność jednoczesnego naciśnięcia dwóch klawiszy, co nie zawsze jest wygodne.

- Dodatkowe klawisze. Sterowanie za pomocą dodatkowych klawiszy specjalnie zaprojektowanych do pracy z głośnością. Bardzo wygodna i praktyczna opcja: dodatkowe klawisze mają przeważnie dość jednoznaczne oznaczenia, natomiast zajmują mniej miejsca i są tańsze od kółka czy suwaka dotykowego (patrz poniżej).

- Kółko. Sterowanie za pomocą mechanicznego kółka, którego obrót góra-dół lub lewo-prawo zapewnia zmianę głośności. Dość wygodna z punktu widzenia użytkownika opcja - jest przejrzysta, intuicyjna i dostępna nawet na ślepo. Jednocześnie kółko może zajmować dużo miejsca i znacząco wpływa na koszt klawiatury.

- Suwak dotykowy. Sterowanie za pomocą powierzchni dotykowej, poruszając palcem w jednym lub drugim kierunku. Czujnik zajmuje niewiele miejsca, wyg...ląda schludnie i ogólnie dobrze pasuje do ogólnego projektu klawiatury, ale jest drogi. Dlatego ta opcja jest niezwykle rzadka, głównie w high-endowych klawiaturach gamingowych lub multimedialnych.

Obecność specjalnego trybu gry na klawiaturze.

Funkcja ta występuje wyłącznie w modelach odpowiedniej specjalizacji (patrz „Rodzaje”). Włączenie trybu gry dezaktywuje niektóre klawisze i skróty klawiaturowe używane w systemie - na przykład przycisk Windows do wywoływania menu Start i przycisk menu kontekstowego. Dzięki temu nie musisz się martwić, że przypadkowe naciśnięcie klawisza uruchomi funkcję systemową i przerwie grę.

W wielu modelach można dostosować określony zestaw klawiszy, które są dezaktywowane w trybie gry.