Porównanie Cougar Deathfire EX vs Cougar Vantar

Oprócz klawiatur w czystej postaci, na współczesnym rynku dostępne są zestawy „klawiatura + mysz”. Z reguły są to urządzenia bezprzewodowe z połączeniem przez kanał radiowy (patrz „Rodzaj połączenia”), ale istnieją również zestawy przewodowe. W każdym razie zakup zestawu może być wygodniejszy niż kupowanie każdego elementu osobno: na przykład po podłączeniu przez kanał radiowy klawiatura i mysz z jednego zestawu będą korzystać z tego samego adaptera do pracy. Z drugiej strony, mysz z zestawu może być słabo dopasowana i czasami łatwiej jest osobno wybrać „gryzonia”.

Długość kabla, w jaki wyposażona jest klawiatura z możliwością podłączenia przewodowego (patrz „Typ podłączenia”).

Przy wyborze tego parametru należy przede wszystkim wziąć pod uwagę odległość urządzenia od portu przyłączeniowego: za krótki kabel może po prostu nie dosięgnąć złącza, a za długi kabel może się poplątać i stworzyć niedogodność. Jeśli chodzi o konkretne wartości, długość referencyjna to 1,8 m. Istnieją jednak kable zarówno krótsze, jak i dłuższe.

Tradycyjne klawiatury występują w trzech głównych odmianach - standardowe, kompaktowej i ultrakompaktowej. Główną różnicą między nimi jest to, że standardowe modeli są pełnowymiarowymi oraz mają Num - dodatkowy blok z klawiszami numerycznymi i znakami operacji arytmetycznych. Modele kompaktowe odpowiednio bloku numerycznego nie mają, a w modelach ultrakompaktowych nawet blok strzałek umieszczony jest pod klawiszem Enter w postaci bardzo małych klawiszy.

Pełnowymiarowe, kompaktowe i ultrakompaktowe klawiatury mogą mieć różne typy układów. Jednocześnie położenie liter i cyfr nad literami we wszystkich typach układów jest takie samo, różnice dotyczą kształtu i położenia dodatkowych klawiszy (znaki specjalne, takie jak ukośnik odwrotny, sterowanie systemem, modyfikatory, takie jak Shift i Alt itp.). Najpopularniejsze opcje to:

- ANSI. „Amerykański” format układu, którego charakterystycznymi cechami są w szczególności taka sama szerokość obu klawiszy Shift, to samo oznaczenie i przeznaczenie klawiszy Alt, jednorzędowy klawisz Enter i umieszczony nad nim ukośnik odwrotny (który często jest nieco dłuższy niż standardowy klawisz).

- ISO. „Europejski” format układu. Klawisz Enter zajmuje dwa rzędy, podczas gdy góra jest nieco dłuższa niż dół; lewy Shift jest krótszy niż prawy, obok niego...znajduje się ukośnik odwrotny; u dołu klawisza Enter może znajdować się drugi ukośnik odwrotny lub inny klawisz znaku specjalnego; prawy Alt jest oznaczony jako Alt Gr i służy do wprowadzania dodatkowych znaków w językach europejskich.

- KS. „Koreański” układ klawiatury zapewnia dwurzędowy klawisz Enter, jak w opisanym powyżej ISO, ale w tym przypadku dłuższa jest dolna część klawisza Enter, a nie górna. Ukośnik odwrotny znajduje się nad klawiszem Enter, obok klawisza Backspace, a sam Backspace ma taką samą długość jak klawisze standardowe (to znaczy jest zauważalnie krótszy niż w innych układach).

- JIS. Klawiatury z „japońskim” układem mają dwurzędowy klawisz Enter ze zwiększoną długością górnej połowy - podobnie jak opisane powyżej ISO. Jednak w tym przypadku ukośnik odwrotny znajduje się nie po lewej stronie klawiatury, ale po prawej stronie, obok Enter (gdzie w ISO można umieścić dodatkowy klawisz znaku). Mogą być stosowane dodatkowe klawisze z symbolami - obok Backspace (jak w KS) i/lub po lewej stronie prawego Shift. Ponadto prawy Alt może być w formacie Alt Gr.

Oprócz kompaktowych i pełnowymiarowych, istnieją również nietradycyjne formaty klawiatur:

- Blok numeryczny. Oddzielnie wykonywany blok klawiszy numerycznych. Przy pomocy takiego urządzenia można w szczególności przekształcić klawiaturę kompaktową w pełnowymiarową. Kombinacja ta może być przydatna między innymi w podróży: spakowanie bloku numerycznego oddzielnie od klawiatury jest łatwiejsze niż znalezienie miejsca na pełnowymiarową klawiaturę. Inną opcją użycia bloku numerycznego jest podłączenie do kasy fiskalnej, terminala itp. w celu pracy jako klawiatura kalkulatora lub podobnym.

- Klawiatura pomocnicza (Keypad). Specjalistyczne urządzenie w postaci małej (około 15 - 20 klawiszy) klawiatury na jedną rękę; uzupełnieniem jest z reguły podstawka pod rękę, a często także boczne guziki pod kciuk. Takie urządzenia są szczególnie wygodne w grach i są głównie w nich używane - można przypisać określone akcje gry do przycisków klawiatury (w tym te, które są zwykle realizowane przez menu lub kombinację klawiszy na standardowej klawiaturze). Klawiatura pomocnicza (Keypad) może uzupełniać klawiaturę główną lub służyć jako całkowicie oddzielny pad do gier.

- Niestandardowa. Klawiatury niestandardowe, które nie należą do żadnej z powyższych odmian. Konkretna konstrukcja i zastosowanie takich urządzeń może się różnić. Mogą to być więc modele do gier w postaci lewej połowy standardowej klawiatury (ta część jest używana głównie w grach); ultrakompaktowe modele do tabletów (patrz „Przeznaczenie”); klawiatury do telewizorów, uzupełnione specjalnymi przyciskami i przystosowane do trzymania w dwóch rękach na kształt gamepada itp.

Odległość, jaką pokonuje klawisz po naciśnięciu - od pozycji wyjściowej do dotknięcia styków i wysłania „polecenia”. Wskazywany jako wysoki lub niski. Klawiatury z niskim skokiem klawiszy (3 mm lub mniej) są uważane za wygodniejsze do szybkiego wprowadzania informacji (na przykład szybkiego pisania). Jednak najlepsza opcja w dużej mierze zależy od przyzwyczajeń i preferencji konkretnego użytkownika.

- Membranowa. Nazwa tego typu zawdzięcza temu, że styki pod każdym klawiszem wykonane są w postaci dwóch membran - przewodzących krążków na elastycznej folii. Powrót klawiszy do ich pierwotnego położenia po wciśnięciu jest zapewniony dzięki elastyczności membran. Ta konstrukcja wyróżnia się niskim kosztem i niskim poziomem hałasu; ponadto takie klawiatury są dość odporne na zalanie (choć nadal nie jest to zalecane). Wśród niedociągnięć warto zwrócić uwagę na stosunkowo niską trwałość - 3-4 razy mniejszą niż mechanicznych. Dodatkowo, w miarę zużywania się klawiszy tego typu, zmniejsza się siła potrzebna do naciśnięcia, zaczynają one „wpadać” pod palce („efekt zmęczenia”).

- Mechaniczna. Ta konstrukcja wykorzystuje sprężyny, aby przywrócić klawisz do pierwotnego położenia po naciśnięciu. Klawiatury mechaniczne są uważane za bardziej zaawansowane niż membranowe: są bardziej niezawodne i trwałe, prawie nie tracą swoich właściwości wraz ze zużyciem i dają wyraźną reakcję dotykową. Ogólny poziom hałasu jest często wyższy niż w przypadku membranowych, jednak wiele osób przypisuje charakterystyczne kliknięcie przy każdym naciśnięciu zaletom takich modeli; dodatkowo dostępne są całkowicie ciche przełączniki mechaniczne. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można nazwać wysoki koszt i wrażliwość na wycieki płynów (chociaż klawiatura mechaniczna może być również wodoodporna).

- Optyczno-mechaniczna. Odmiana opisanych powyżej klawiatur mechanicznych, w której każdy klawisz jest wyposażony nie w tradycyjną parę styków, ale w przełącznik optyczny w postaci czujnika, który odbiera wiązkę podczerwieni; po naciśnięciu klawisza wiązka ta jest blokowana, co służy jako sygnał do zadziałania. Jedną z kluczowych zalet takich przełączników jest bardzo duża szybkość reakcji (ułamki milisekundy); ten punkt nie jest krytyczny w codziennym użytkowaniu, ale może się okazać fundamentalny dla entuzjastów gier oraz e-sportowców. Ponadto brak styków elektrycznych, które mają tendencję do zużywania się i utleniania, ma pozytywny wpływ na trwałość. I choć początkowo „optyka” jest bardziej skomplikowana niż klasyczne układy ze stykami, to jednak w klawiaturach do gier przełączniki optyczno-mechaniczne są często nawet tańsze niż czysta „mechanika”. A to, że ta opcja jest stosunkowo rzadka, wynika przede wszystkim z faktu, że technologia optyczna pojawiła się nie tak dawno temu i dopiero zyskuje na popularności.

- Membranowa + mechaniczna. Układ, w którym większość klawiszy ma konstrukcję membranową, a niektóre, najbardziej „odpowiedzialne” - mechaniczną. Aby zapoznać się z funkcjami obu opcji, zobacz powyżej, a podobną kombinację można znaleźć głównie w klawiaturach do gier. Przy tym „mechanika” jest zwykle używana w tradycyjnej kombinacji WASD i otaczających klawiszach Q, E, R i F.

- Mechaniczno-membranowa. Konstrukcja hybrydowa, która łączy w sobie elementy klawiatury mechanicznej i membranowej (więcej szczegółów na temat obu podano powyżej). W takim przypadku funkcje te są połączone w każdym klawiszu. Z reguły pod każdym przyciskiem w takich klawiaturach znajduje się membrana, ale wewnątrz tej membrany znajduje się nie tylko para styków, ale mechaniczny system sprężynowy. Tak więc ta konstrukcja łączy zalety obu opcji. Jednocześnie mechaniczne systemy membranowe są bardzo drogie. Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są wysokiej klasy klawiatury do gier, a nawet wśród takich urządzeń opcja ta jest dość rzadka.

- Nożycowa. Nieco zmodyfikowana wersja klawiatur membranowych (patrz odpowiedni punkt), w której elastyczna membrana na każdym klawiszu jest uzupełniona mechanizmem z dwóch części, zapinanych w postaci nożyczek. Jedną z głównych cech klawiatur nożycowych jest niski skok klawiszy (zauważalnie mniejszy niż w przypadku klawiatur membranowych). Ponadto ta konstrukcja jest mniej wymagająca pod względem dokładności, pozwala uzyskać wyraźne naciśnięcie niezależnie od tego, czy palec znajduje się w środku, czy na krawędzi klawisza. Żywotność „nożyczek” jest długa; są trudniejsze do czyszczenia, jednak brudzą się znacznie wolniej niż „membrany”. Wśród wad tej opcji możemy zauważyć nieco zwiększony poziom hałasu podczas pracy - z powodu kliknięcia mechanizmów nożycowych.

Obecność specjalnego trybu gry na klawiaturze.

Funkcja ta występuje wyłącznie w modelach odpowiedniej specjalizacji (patrz „Rodzaje”). Włączenie trybu gry dezaktywuje niektóre klawisze i skróty klawiaturowe używane w systemie - na przykład przycisk Windows do wywoływania menu Start i przycisk menu kontekstowego. Dzięki temu nie musisz się martwić, że przypadkowe naciśnięcie klawisza uruchomi funkcję systemową i przerwie grę.

W wielu modelach można dostosować określony zestaw klawiszy, które są dezaktywowane w trybie gry.

Klawiatury, wykonane w obudowie typu Skeleton.

Główna różnica między takimi obudowami a klasycznymi polega na tym, że mechanizm każdego klawisza nie jest ukryty w podstawie klawiatury, a raczej unosi się nad nią. Dzięki temu klawisze można łatwo wyjąć i włożyć z powrotem na miejsce, co znacznie ułatwia czyszczenie z kurzu i brudu. A w tego typu klawiaturach gamingowych zestaw często zawiera wymienne przyciski, które różnią się kolorem i teksturą od głównych. Właściwie prawie wszystkie modele z tą funkcją należą do gamingowych (patrz „Przeznaczenie”).

Zasada działania myszki komputerowej, dostarczanej w zestawie z klawiaturą.

- Optyczna. Zasada działania myszki optycznej polega na wykorzystaniu diody LED podświetlającej powierzchnię pod myszką oraz fotoczujnika, który „obserwuje” podświetlaną powierzchnię i śledzi ruch. Ta technologia jest dość niezawodna i niedroga; jednocześnie tradycyjne myszki optyczne, choć gorsze od laserowych i BlueTrack pod względem dokładności, ale na standardowych powierzchniach (mata dla "gryzonia", blat) działają więcej niż zadowalająco. Ponadto konstrukcja może wykorzystywać różnorodne specyficzne technologie w celu zwiększenia dokładności i umożliwienia pracy na nietypowych powierzchniach.

- Laserowa. Rozwój idei myszki optycznej opisanej powyżej: zasada działania jest taka sama, jednak do podświetlenia, zgodnie z nazwą, zastosowano bardziej intensywne źródło światła - laser. Dzięki temu myszki laserowe charakteryzują się zwiększoną dokładnością i lepiej zachowują się w niestandardowych warunkach - na wełnistych, wypolerowanych powierzchniach itp. - są jednak droższe.

- BlueTrack. Firmowa technologia Microsoftu (jednak jest również używana przez innych producentów), która zapewnia szereg ulepszeń dla myszek optycznych (patrz wyżej): jasnoniebieska dioda LED (stąd nazwa), wysokiej jakości powlekane soczewki, duży czujnik itp. Dzięki temu takie myszki znacznie przewyższają konwencjonalne optyczne zarówno pod względem dokładności,...jak i różnorodności powierzchni, z którymi są kompatybilne. Wada tej opcji jest tradycyjna - wysoki koszt.

Liczba przycisków w konstrukcji myszki standardowo zawartej w zestawie. Minimalna liczba takich przycisków do pracy w większości współczesnych systemów operacyjnych wynosi dwie, a większa liczba z reguły oznacza, że myszka ma dodatkowe funkcje. Na przykład trzeci klawisz może służyć do zmiany rozdzielczości sensora myszy „w locie”, do funkcji podwójnego lub potrójnego kliknięcia (to ostatnie jest używane w grach do strzelania w krótkich seriach); para przycisków z boku na kciuk jest zwykle skonfigurowana do funkcji „cofnij” i „do przodu” w przeglądarce itp. A w myszkach do gier może być kilkanaście dodatkowych przycisków zapewniających jak najszybszy dostęp do różnych funkcji gry.