Porównanie CyberPower UT850E 850 VA vs Ippon Back Power LCD Pro 800 Euro 800 VA

Czas wymagany do przełączenia obciążenia z zasilania sieciowego na zasilanie bateryjne. W zasilaczach awaryjnych i interaktywnych(patrz "Rodzaj") w tym momencie występuje krótkotrwały zanik napięcia - odpowiednio im krótszy czas transferu na baterię, tym bardziej równomierną moc zapewnia źródło w przypadku awarii zasilania. Idealnie, czas transferu dla konwencjonalnej częstotliwości 50 Hz AC nie powinien przekraczać 5 ms (ćwierć jednego cyklu sinusoidalnego). Zasilacze inwerterowe UPS mają z definicji zerowy czas transferu.

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Pojemność baterii zainstalowanej w UPS. W przypadku modeli z kilkoma akumulatorami jest to zarówno całkowita pojemność użyteczna, jak i pojemność każdego pojedynczego akumulatora: akumulatory w takich urządzeniach są zwykle połączone szeregowo, tak aby ich łączna pojemność odpowiadała pojemności każdego pojedynczego ogniwa.

W teorii większa pojemność baterii oznacza możliwość dłuższego zasilania obciążenia o określonej mocy. Jednak w praktyce parametr ten ma raczej charakter referencyjny niż praktyczny. Faktem jest, że rzeczywista ilość energii zgromadzonej przez baterię zależy nie tylko od pojemności w amperogodzinach, lecz także od napięcia w woltach; napięcie to często nie jest określone w charakterystyce, a jego znajomość jest niezbędna do dokładnych obliczeń. Dlatego przy wyborze należy skupić się na bardziej realistycznych cechach – przede wszystkim na deklarowanym bezpośrednio czasie pracy w różnych trybach (patrz wyżej).

Czas potrzebny do pełnego naładowania baterii UPS. Należy pamiętać, że w danym przypadku czas ten jest liczony według specjalnych zasad: nie od 0 do 100%, lecz od stanu, w którym nie można podtrzymywać połowicznego obciążenia, do 90% ładunku. Oczywiście pełne naładowanie zajmie trochę więcej czasu. Jednak te dane są bliższe praktyce niż liczenie „od 0 do 100%”: brak możliwości pracy z połowicznym obciążeniem sprawia, że UPS jest prawie bezużyteczne, a stan ten można przyjąć jako zero, a 90% akumulatora jest już w stanie zapewnić gwarancję w przypadku awarii zasilania.

Możliwość włączenia zasilacza awaryjnego w trybie „zimny start”.

Zimny start nazywany jest trybem włączania, w którym nie ma zewnętrznego źródła zasilania, a obciążenie podłączone do UPS jest zasilane natychmiast z baterii zasilacza (którą oczywiście należy naładować). Ten tryb jest szczególnie przydatny w sytuacjach awaryjnych – na przykład, gdy potrzebujesz pilnie wydrukować dokument, ale nie ma światła.

Wiele współczesnych zasilaczy UPS można podłączyć do komputera lub innych specjalnych urządzeń. Daje to zaawansowane możliwości monitorowania parametrów zasilacza UPS i zarządzania jego funkcjami: bez odchodzenia od komputera można monitorować stan baterii, parametry sieci, obciążenie, włączać tryby specjalne, stosować automatyczną regulację itp. Takie podłączenie może byc realizowane zgodnie z następującymi normami:

- RS-232. Jest również nazywany portem COM. Pierwotnie zaprojektowany do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych do komputera. Dziś również jest dość rozpowszechniony, jednak ze względu na stosunkowo duże wymiary jest instalowany głównie w komputerach stacjonarnych.

- USB. Uniwersalny port do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych do komputera, obecnie najpopularniejszy tego typu interfejs – zdecydowana większość komputerów i laptopów posiada przynajmniej jeden port USB.

- LAN. Port używany do łączenia się z przewodowymi sieciami komputerowymi. Modele z tym interfejsem często można podłączyć jako urządzenie sieciowe, co pozwala w razie potrzeby sterować nimi z dowolnego komputera w tej samej sieci.

- SmartSlot. Gniazdo w obudowie UPS, przeznaczone do instalacji kart rozszerzeń (SmartSlot cards). Opracowanie firmy APC stosowane jest głównie w urządzeniach jej produkcji. Takie karty...mogą oferować bardzo zróżnicowany zestaw możliwości: dodatkowe porty połączeń poza standardowymi (np. port zarządzania LAN), interfejs zarządzania oparty na sieci WWW, obsługa protokołów SNMP, Secure HTTP i innych protokołów, podłączenie czujników temperatury/wilgotności i wiele więcej. Obecnie produkowana jest szeroka gama kart, która pozwala w łatwy sposób dobrać zestaw dodatkowych funkcji w zależności od konkretnej sytuacji. Większość modeli UPS posiada jeden SmartSlot, jednak w razie potrzeby można użyć specjalnego adaptera i zainstalować dwie karty, a największe pod kątem wymiarów modele mogą standardowo posiadać dwa gniazda.

- Styk bezprądowy. W zasilaczach UPS termin „styk bezprądowy” oznacza profesjonalny interfejs służący do przesyłania danych o pracy UPS do wyspecjalizowanego sprzętu zewnętrznego. Taki interfejs ma zwykle cały zestaw styków (około 10), często w postaci zacisków. A schemat jego działania można opisać w następujący sposób: po osiągnięciu określonych parametrów, przekaźnik sterujący zamyka lub otwiera określony zestaw „styków bezprądowych”, na podstawie których urządzenie sterujące otrzymuje informację o konkretnym parametrze pracy zasilacza UPS.

Obecność w UPS własnego wyświetlacza, sprawia, że sterowanie jest wygodniejsze. Zewnętrzny ekran może wyświetlać różne charakterystyki pracy: napięcie i częstotliwość prądu w sieci, tryb pracy, poziom obciążenia, stan naładowania baterii, stan bypassu itp.