Porównanie TP-LINK TL-SG1016D vs TP-LINK TL-SF1016D

Współczynnik kształtu określa sposób instalacji przełącznika.

- Pulpit. Urządzenia przeznaczone do umieszczenia na płaskiej powierzchni, takiej jak blat lub półka; niektóre modele można również zawiesić na ścianie. O wiele łatwiejszy w instalacji niż sprzęt do montażu w szafie lub na szynie DIN (patrz poniżej), ale większość przełączników biurkowych to przełączniki od podstawowego do średniego zasięgu. Dzieje się tak, ponieważ montaż na biurku jest mniej niezawodny niż montaż w stojaku lub szynie, co sprawia, że jest mniej odpowiedni dla profesjonalnego sprzętu.

- Możliwość montażu w racku. Przełączniki do montażu w szafie. W tym celu projekt przewiduje odpowiedni zestaw elementów złącznych, a korpus jest wykonany w standardowym rozmiarze. Ten rozmiar jest dość duży, aby pomieścić dużą liczbę portów sieciowych; a sam montaż w stojaku jest niezawodny. Dlatego właśnie ta opcja jest używana w większości przełączników klasy profesjonalnej, chociaż istnieją również stosunkowo proste modele z tą metodą instalacji.

- Montaż na szynie DIN. Przełączniki montowane na standardowej szynie DIN. Szyny takie znajdują zastosowanie jako przyrządy montażowe w szczególności na tablicach rozdzielczych oraz w szafach na wyposażenie specjalne, jednak w razie potrzeby można je mocować na dowolnej powierzchni pionowej, w tym na zwykłej ścianie. W szczególności „przełącznik...i” z podobną instalacją, jak również te montowane w stelażu, należą głównie do poziomu profesjonalnego; Jednak modele montowane na szynie są znacznie mniejsze, co skutkuje mniejszą funkcjonalnością i mniejszą liczbą portów. Należy również pamiętać, że są one zwykle wykonywane w układzie pionowym, a nie poziomym.

- Zewnętrzny (do masztu). Przełączniki odpowiednie do instalacji na zewnątrz. Cechą charakterystyczną tego sprzętu jest wzmocniona ochrona obudowy, która zabezpiecza elementy wewnętrzne przed kurzem, wilgocią, wysokimi i niskimi temperaturami itp. Należy jednak mieć na uwadze, że konkretny stopień ochrony może być inny - np. Przykładowo nie wszystkie urządzenia „zewnętrzne” pozwalają na użytkowanie w zimie (jeśli potrzebujesz modelu mrozoodpornego, możesz skorzystać z poniższej listy „Temperatura robocza”). Jeśli jednak sprzęt trzeba ustawić na ulicy (lub w pomieszczeniu, w którym warunki nie odbiegają zbytnio od ulicznych), to zdecydowanie warto wybrać z tej kategorii.

Przepustowość przełącznika to maksymalna ilość ruchu, jaką może obsłużyć. Wskazany w gigabitach na sekundę.

Parametr ten bezpośrednio zależy od liczby portów sieciowych w urządzeniu (z wyłączeniem Uplink). W rzeczywistości, nawet jeśli przepustowość nie jest wymieniona w charakterystyce, nadal można ją obliczyć za pomocą następującego wzoru: liczba portów pomnożona przez przepustowość pojedynczego portu i pomnożona przez dwa (ponieważ uwzględniany jest zarówno ruch przychodzący, jak i wychodzący ). Na przykład model z 8 gniazdami Gigabit Ethernet i 2 portami SFP będzie miał przepustowość (8 * 1 + 2 * 1) * 2 = 20 Gb/s.

Wybór tego wskaźnika jest dość oczywisty: należy oszacować szacunkowe wielkości ruchu w obsługiwanym segmencie sieci i upewnić się, że przepustowość przełącznika będzie się na niego nakładać z marginesem co najmniej 10-15% (da to dodatkową gwarancję w przypadku sytuacji awaryjnych). Jednocześnie, jeśli planujesz często pracować przy wysokich, zbliżonych do maksymalnych obciążeniach, nie zaszkodzi wyjaśnienie innej cechy, takiej jak wewnętrzna przepustowość przełącznika. Jest to zwykle podane w szczegółowym opisie technicznym, a jeśli ta wartość jest mniejsza niż całkowita przepustowość, mogą pojawić się poważne problemy podczas pracy przy znacznych obciążeniach.

Maksymalna liczba adresów MAC, które mogą być jednocześnie przechowywane w pamięci przełącznika. Jest wskazany w tysiącach, na przykład 8K - 8 tys.

Przypomnijmy, że adres MAC jest unikalnym adresem każdego urządzenia sieciowego używanego w routingu fizycznym (w warstwie 2 modelu sieci OSI). Z takimi adresami współpracują wszystkie typy przełączników. A przełącznik warto dobierać według wielkości tabeli biorąc pod uwagę maksymalną liczbę urządzeń, które mają z nim współpracować (w tym licząc na możliwą rozbudowę sieci). Jeśli tabela nie wystarczy, przełącznik nadpisze nowe adresy na stare, co może znacznie spowolnić pracę.

Liczba standardowych złączy sieci LAN Fast Ethernet przewidzianych w konstrukcji przełącznika.

Obecnie Fast Ethernet to najskromniejszy z formatów połączeń przewodowych za pośrednictwem skrętki sieciowej — zapewnia szybkość przesyłania danych do 100 Mb/s. Niemniej jednak nawet ta prędkość jest często wystarczająca dla stosunkowo prostych zadań, które nie są związane z dużą ilością danych. Dlatego ten interfejs jest nadal szeroko rozpowszechniony we współczesnych przełącznikach.

Liczba złączy odpowiada liczbie urządzeń sieciowych, które można podłączyć bezpośrednio do przełącznika, bez użycia dodatkowego sprzętu. W przypadku Fast Ethernet liczba złączy do 10 włącznie jest uważana za stosunkowo małą, od 10 do 25 - średnia, a obecność ponad 25 portów tego typu jest typowa dla modeli klasy profesjonalnej.

Liczba standardowych złączy RJ-45 formatu Gigabit Ethernet, przewidziana w konstrukcji urządzenia.

Jak sama nazwa wskazuje, złącza te zapewniają transfer danych z prędkością do 1 GB/s. Początkowo Gigabit Ethernet był uważany za standard profesjonalny, a nawet dziś realna potrzeba takich prędkości występuje głównie przy wykonywaniu zadań specjalnych. Niemniej jednak nawet stosunkowo niedrogie komputery są obecnie wyposażone w gigabitowe karty sieciowe, nie mówiąc już o bardziej zaawansowanym sprzęcie.

Jeśli chodzi o liczbę złączy, odpowiada ona liczbie urządzeń sieciowych, które można podłączyć bezpośrednio do „przełącznika”, bez użycia dodatkowego sprzętu. W przypadku Gigabit Ethernet liczba złączy do 10 włącznie jest uważana za stosunkowo niewielką, od 10 do 25 - średnią, a obecność ponad 25 portów tego typu jest typowa dla modeli poziomu profesjonalnego. Warto zaznaczyć, że w niektórych „przełącznikach” poszczególne złącza tego typu łączone są ze złączem optycznym SFP lub SFP+ (patrz poniżej). Złącza te są oznaczone jako „combo” i są uwzględniane zarówno przy podliczaniu RJ-45, jak i SFP/SFP+.

- Wbudowany. Wbudowany zasilacz nie zajmuje miejsca na zewnątrz, ale może znacznie zwiększyć gabaryty i wagę całego przełącznika. Z tego powodu ta opcja jest dość rzadka - głównie wśród modeli z montażem w stojaku (patrz „Współczynnik kształtu"), gdzie jednostka zewnętrzna może powodować znaczne niedogodności, a także wśród najmocniejszych przełączników biurkowych, dla których rozmiar i waga nie są krytyczne .

- Zewnętrzny. Teoretycznie zewnętrzny zasilacz wymaga dodatkowej przestrzeni i dlatego nie jest tak wygodny jak wewnętrzny. W praktyce większość tego typu bloków jest raczej zwarta i wyposażona w „wtyczki” do gniazd bezpośrednio na obudowie – innymi słowy blok jest montowany na gnieździe, a stamtąd przewód jest przeciągany do wyłącznika. A brak obwodów zasilających i transformatorów wewnątrz obudowy ma pozytywny wpływ na kompaktowość. Dzięki temu ta opcja jest bardzo popularna wśród modeli stacjonarnych (patrz „Współczynnik kształtu"), przede wszystkim na poziomie podstawowym i średnim.

- Bez zasilacza. Brak zasilacza zarówno w konstrukcji, jak i w zestawie dostawczym, to dość rzadki przypadek spotykany w trzech typach przełączników. Pierwszy typ to modele wykorzystujące zasilanie PoE (patrz wyżej) i nie wymagające oddzielnych źródeł zasilania. Moc PoE jest stosunkowo niska, więc do tej kategorii należą stosunkowo proste urządzenia z niewielką liczbą portów. Drugi typ to przełączniki p...rofesjonalne, do których zasilacze sprzedawane są jako oddzielnie instalowane moduły wewnętrzne; taki sprzęt może nawet przewidywać możliwość jednoczesnego korzystania z dwóch zasilaczy (głównego i zapasowego) i ich wymianę na gorąco. Trzeci typ - przełączniki z montażem na szynie DIN (patrz „Współczynnik kształtu") i posiadające zaciski do podłączenia specjalistycznego zasilacza zewnętrznego.

Napięcie zasilania, niezbędne przełącznikowi do nieprzerwanej pracy. Napięcie zasilania urządzeń sieciowych może wahać się od 5 V do 230 V, co pozwala na zasilanie kompatybilnych urządzeń zarówno z niskonapięciowego gniazda USB w komputerze, jak i ze standardowego domowego gniazdka. Wartości "środkowe" zakładają, że przełącznik zasilany jest przez właściwy zasilacz.