Porównanie MSI Raider 18 HX AI A2XWIG [A2XWIG-251UA] vs MSI Stealth 18 HX AI A2XWIG [A2XWIG-037PL]

Konkretny model procesora zainstalowanego w laptopie, a raczej oznaczenie procesora w ramach jego serii (patrz wyżej). Znając pełną nazwę procesora (serię i model), możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat (aż do praktycznych recenzji) i wyjaśnić jego możliwości.

Częstotliwość taktowania procesora osiągana w trybie przetaktowania TurboBoost lub TurboCore.

Technologie Turbo Boost i Turbo Core są używane przez różnych producentów (odpowiednio Intel i AMD), ale mają tę samą zasadę działania: rozkładają obciążenie z bardziej obciążonych rdzeni procesorów na mniej obciążone, aby poprawić wydajność. Tryb przetaktowania charakteryzuje się zwiększoną częstotliwością taktowania, co w tym przypadku jest wskazane.

Aby uzyskać więcej informacji na temat częstotliwości taktowania w ogólnych zarysach, zobacz odpowiedni punkt powyżej.

Wynik pokazany przez procesor laptopa w teście Passmark CPU Mark.

Passmark CPU Mark to kompleksowy test, bardziej szczegółowy i niezawodny niż popularny 3DMark06 (patrz wyżej). Sprawdza nie tylko możliwości gier procesora, ale także jego wydajność w innych trybach, na podstawie czego wyświetla ogólny wynik; zgodnie z tym wynikiem można dość rzetelnie ocenić procesor jako całość (im więcej punktów, tym wyższa wydajność).

Częstotliwość taktowania pamięci RAM zainstalowanej w laptopie.

Im wyższa częstotliwość (przy tym samym rodzaju i wielkości pamięci), tym wyższa ogólna wydajność pamięci RAM i tym szybciej laptop poradzi sobie z zadaniami wymagającymi dużej ilości zasobów. Co prawda, moduły o tej samej częstotliwości mogą nieznacznie różnić się rzeczywistą prędkością ze względu na różnice w innych specyfikacjach; ale różnica ta staje się znacząca tylko w bardzo szczególnych przypadkach, dla przeciętnego użytkownika nie jest ona krytyczna. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najpopularniejszymi modułami na współczesnym rynku są 2400 MHz, 2666 MHz, 2933 MHz i 3200 MHz. Pamięci o częstotliwości taktowania 2133 MHz lub mniejszej występują głównie w przestarzałych i budżetowych urządzeniach, a w wysokowydajnych zestawach parametr ten wynosi 3733 MHz, 4266 MHz, 4800 MHz, 5200 MHz, 5500 MHz, 5600 MHz, 6000 MHz, 6400 MHz i więcej.

Ilość ciepła generowanego przez procesor graficzny (GPU) podczas normalnej pracy. TDP wyrażane jest w watach. Pozwala ocenić właściwości termiczne laptopa i określić jego potencjał do pracy z dużymi obciążeniami graficznymi. Im wyższa wartość TDP procesora graficznego, tym więcej energii pobiera procesor graficzny, co może wymagać wydajniejszego układu chłodzenia, aby uniknąć przegrzania i zapewnić stabilną pracę urządzenia. Laptopy z większym odprowadzaniem ciepła przez procesor graficzny są lepiej dostosowane dla graczy lub profesjonalistów zajmujących się grafiką i produkcją wideo.

Interfejs podłączenia, używany przez moduł SSD ze złączem M.2 zainstalowanym w laptopie (patrz „Typ dysku”).

Jedną z cech złącza M.2 i dysków z takim złączem jest to, że mogą korzystać z dwóch różnych interfejsów połączeniowych: PCI-E (w tej czy innej odmianie) lub SATA. Warto podkreślić, że ten punkt wskazuje dane modułu SSD; w samym złączu mogą być zapewnione inne opcje interfejsu, w tym bardziej zaawansowane - patrz „Interfejs łącza M.2” (na przykład dysk ze złączem PCI-E 3.0 można umieścić w gnieździe obsługującym również szybsze złącze PCI-E 4.0). Jednak w każdym przypadku złącze połączeniowe zwykle pozwala realizować wszystkie możliwości zainstalowanego dysku; więc ta pozycja pozwala dość rzetelnie ocenić możliwości standardowego modułu M.2.

Jeśli chodzi o konkretne interfejsy, obecnie można znaleźć głównie następujące warianty:

- SATA 3. Interfejs SATA został pierwotnie stworzony dla tradycyjnych dysków twardych. Trzecia wersja tego interfejsu jest najnowsza; zapewnia prędkość transmisji danych do 600 MB/s. To znacznie mniej niż ma PCI-E i ogólnie bardzo mało jak na standardy dysków SSD. Dlatego połączenie M.2 za pomocą SATA jest typowe głównie dla niedrogich modułów poziomu podstawowego. Jednak nawet takie nośniki są generalnie szybsze niż większość dysków twardych.

- PCI-E. Uniwersalny interfejs do podłączania wewnętrznych urządzeń peryferyjnych. Zapewnia g...eneralnie większe prędkości niż SATA, dzięki czemu lepiej nadaje się do modułów SSD: teoretycznie PCI-E pozwala dyskom SSD, nawet najszybszym, na osiągnięcie pełnego potencjału. W praktyce obsługiwana prędkość transmisji danych może być różna - w zależności od wersji interfejsu i liczby linii (kanałów transmisji danych). Oto warianty najbardziej odpowiednie dla współczesnych laptopów:

• PCI-E 3.0 2x. Połączenie za pomocą 2 linii PCI-E w wersji 3.0. Ta wersja zapewnia prędkość około 1 GB/s na linię; w związku z tym obydwie linie dają maksymalnie nieco poniżej 2 GB/s.
• PCI-E 3.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 3.0. Zapewnia maksymalną prędkość około 4 GB/s.
• PCI-E 4.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 4.0. W tej wersji przepustowość w porównaniu do PCI-E 3.0 została podwojona - tym samym 4 linie dają maksymalną prędkość około 8 MB/s.

Warto zaznaczyć, że w przypadku złączy M.2 różne odmiany PCI-E są zwykle ze sobą dość kompatybilne - chyba że prędkość połączenia podczas pracy z obcym złączem będzie ograniczona możliwościami najwolniejszego komponentu. Na przykład podczas podłączenia modułu SSD PCI-E 3.0 4x do gniazda PCI-E 3.0 2x prędkość ta będzie odpowiadać możliwościom złącza, a podczas podłączenia do PCI-E 4.0 4x - możliwościom dysku.

Liczba dodatkowych złączy M.2 na płycie głównej laptopa.

Każde wolne złącze M.2 jest w danym przypadku nazywane dodatkowym (jeśli jest zainstalowany dysk, złącze jest uważane za główne, a jego specyfikacja jest podawana powyżej - patrz „Interfejs złącza M.2” i inne). Takich wolnych złączy może być kilka - dlatego w naszym katalogu podaje się liczbę dodatkowych złączy M.2, a nie tylko ich obecność.

Tak czy inaczej, parametr ten przyda się przede wszystkim, jeśli laptop kupowany jest z myślą o dalszym uaktualnieniu. Pozwala oszacować, ile dysków SSD pod M.2 (lub innych peryferiów z takim podłączeniem) można dodatkowo zamontować w urządzeniu. Jednocześnie przy wyborze konkretnych komponentów należy również wziąć pod uwagę interfejs oraz rozmiary wolnych złączy M.2 (szczegóły patrz poniżej).

Interfejs połączeniowy obsługiwany przez dodatkowe złącze M.2 dostępne w laptopie (patrz wyżej). Warto przypomnieć, że to złącze jest początkowo wolne; więc te informacje pozwalają ocenić kompatybilność z dodatkowymi komponentami i odpowiednio możliwość aktualizacji.

Poprzez złącze M.2 można zaimplementować dwa główne typy interfejsów: SATA i PCI-E. SATA został pierwotnie stworzony dla dysków twardych, jego obsługa jest niedroga, ale prędkość takiego połączenia nie przekracza 600 MB/s - to bardzo mało jak na standardy dysków SSD i innych nowoczesnych urządzeń peryferyjnych. Dlatego w dodatkowych złączach M.2 najczęściej wdrażany jest jeden lub inny rodzaj PCI-E. Ten interfejs ma kilka odmian, różniących się wersją, liczbą linii, a co za tym idzie prędkością pracy; oto opcje najbardziej odpowiednie dla nowoczesnych laptopów:

- PCI-E 3.0 2x. Połączenie za pomocą 2 linii PCI-E w wersji 3.0 zapewnia maksymalną prędkość nieco poniżej 2 GB/s.
- PCI-E 3.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 3.0. Zapewnia maksymalną prędkość około 4 GB/s.
- PCI-E 4.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 4.0, przepustowość około 8 MB/s.
- PCI-E. Połączenie PCI-E, dla którego producent nie podał szczegółów (wersji i liczby linii).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w przypadku M.2 różne wersje PCI-E są ze sobą dość kompatybilne (chyba, że prędkość działania będzie ograniczona możliwościami wolniejszej strony - dysku lub złącz...a). Dlatego nawet jeśli nie określono konkretnych możliwości takiego złącza, na ogół nie jest to krytyczne (wyjaśnienie tych możliwości ma sens wtedy, kiedy wysoka wydajność jest dla użytkownika fundamentalnie ważna).

Liczba portów USB 3.2 Gen2 w laptopie. Wcześniej taki interfejs nazywał się USB 3.1 Gen2 i USB 3.1.

USB wszystkich wersji to najpopularniejszy współcześnie interfejs do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych do komputera - od klawiatur, myszy i pendrive'ów po bardzo oryginalne urządzenia. Może być również używany do ładowania smartfonów i innych gadżetów. Im więcej portów USB w laptopie, tym więcej urządzeń peryferyjnych można do niego podłączyć bez używania rozgałęźników. W szczególności USB 3.2 Gen2 pozwala osiągnąć prędkość do 10 Gb/s, a także dostarczyć do 100 W mocy do urządzeń zewnętrznych (chociaż funkcja USB Power Delivery, która to zapewnia, nie jest ściśle wymagana). Jednocześnie takie złącza są również kompatybilne z peryferiami wcześniejszych wersji, które mają klasyczne wtyczki USB A.