Porównanie HP DesignJet T650 (5HB10A) vs Canon imagePROGRAF TM-300

Przybliżony czas, jaki zajmuje ploterowi wydrukowanie jednego arkusza.

Parametr ten jest podawany dla rozmiaru, dla którego urządzenie zostało pierwotnie zaprojektowane (patrz „Rozmiar papieru”). I jest przybliżony, ponieważ zwykle podaje się go dla optymalnych lub prawie optymalnych warunków drukowania: niska jakość i rozdzielczość, stosunkowo proste obrazy itp. Tak więc rzeczywisty czas drukowania arkusza może różnić się od podanego w jednym lub drugim kierunku, w zależności od parametry pracy - począwszy od wspomnianej jakości i rozdzielczości, a skończywszy na rodzaju mediów Jednak według liczb wskazanych w charakterystyce całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli i porównywanie ich ze sobą: różnica w deklarowanym czasie, z reguły proporcjonalnie odpowiada różnicy rzeczywistej prędkości roboczej.

Warto też mieć na uwadze, że na ten czas zazwyczaj wskazuje czas trwania samego procesu drukowania – od uchwycenia arkusza przez podajnik do wyjścia gotowego wydruku z urządzenia. Pomiędzy drukowaniem poszczególnych arkuszy nieuchronnie występują przerwy, tak że łączny czas drukowania jest dłuższy niż czas drukowania arkusza pomnożony przez liczbę arkuszy. Np. urządzenie z czasochłonnością 36 s na arkusz teoretycznie musiałoby drukować około 100 arkuszy na godzinę (1 h = 3600 s, 3600/36 = 100), ale w praktyce taki ploter zwykle produkuje około 70 - 75 arkuszy.

Najmniejsza objętość kropli atramentu, jaką może wytworzyć głowica drukująca plotera atramentowego lub podobnego (patrz „Typ”).

Parametr ten jest bezpośrednio związany z rozdzielczością druku (patrz "Maks. Rozdzielczość"): im więcej punktów na cal - tym mniejsze powinny być poszczególne punkty i odpowiednio krople. Jednocześnie modele o tym samym dpi mogą nieco różnić się tym parametrem. W takich przypadkach należy przyjąć, że mniejsza objętość kropli potencjalnie zapewnia lepszą jakość druku, z dokładniejszym odwzorowaniem cienkich linii i granic pomiędzy poszczególnymi obszarami obrazu, jednak takie możliwości odpowiednio wpływają na cenę urządzenia.

Najmniejsza szerokość papieru lub innego nośnika, jaką może obsłużyć ploter. Takie urządzenia są z definicji przeznaczone do druku wielkoformatowego i słabo nadają się do małych nośników; dlatego jeśli planujesz często drukować na formatach mniejszych niż standardowe (patrz „Format papieru”), warto zwrócić uwagę na parametr ten i upewnić się, że wybrany ploter będzie w stanie pracować ze wszystkimi niezbędnymi materiałami.

Największa szerokość papieru lub innego nośnika, jaką może obsłużyć ploter. Im większy parametr ten, tym większe materiały, które można wydrukować na urządzeniu; jednak rozmiar, waga i koszt plotera również są z tego powodu znacznie zwiększone.

Największa średnica roli, jaką można ustawić na ploterze z roli na rolę (patrz wyżej). Parametr ten jest przydatny przede wszystkim przy doborze mediów: materiał o tej samej szerokości może być produkowany w rolkach o różnych średnicach.

Liczba rolek, które można jednocześnie ustawić na ploterze z funkcją druku z takich nośników (patrz wyżej).

Najczęściej takie modele wykonywane są pod jeden nośnik, jednak zdarzają się również jednostki bardziej zaawansowane – na 2 lub więcej rolek (w niektórych przypadkach liczba ta dochodzi do 4). Sens tej funkcjonalności polega na tym, że przy drukowaniu można jednocześnie używać nośników o różnych formatach (na przykład A1 i A2) lub/i rodzajach (na przykład papier błyszczący i matowy). Oczywiście można jednocześnie drukować tylko na jednym materiale; jednak obecność kilku rolek pozwala przełączać się między nimi po prostu za pomocą ustawień plotera, bez konieczności majsterkowania przy zmienianiu nośnika.

Najlżejszy papier, na którym ploter może normalnie drukować. Gęstość jest wyrażona w gramach na metr kwadratowy; odpowiednio im grubszy papier, tym grubszy, a im większa różnica między minimalną i maksymalną gramaturą papieru, tym większy zakres materiałów, z którymi może pracować ploter.

Używanie zbyt cienkich materiałów może prowadzić do wielu problemów: zatarcia kilku arkuszy, marszczenia, „żucia” itp. Dlatego jeśli planujesz używać lekkiego papieru, warto zwrócić szczególną uwagę na tę cechę.

Najcięższa gramatura papieru, jaką ploter może normalnie obsługiwać. Aby uzyskać ogólne informacje na temat gęstości, patrz „Gramatura papieru (min)”; i warto zwrócić uwagę na jego maksymalną wartość, jeśli planujesz używać grubych materiałów. Nie należy próbować drukować na grubszych nośnikach niż podano w specyfikacji urządzenia: nawet jeśli ploter normalnie radzi sobie z takim papierem, może to spowodować poważne uszkodzenia.

Metody przesyłania danych obsługiwane przez ploter.

Oprócz bezpośredniego połączenia z komputerem PC przez USB, które jest obsługiwane przez zdecydowaną większość tego typu urządzeń, bardzo popularne jest obecnie połączenie z sieciami komputerowymi – zwykle przez przewodowy port LAN, a często przez Wi-Fi. W tym drugim przypadku dodatkowo mogą być obsługiwane specjalne tryby pracy - Wi-Fi Direct i/lub . Można też znaleźć plotery z obsługą nośników zewnętrznych - w postaci czytnika kart lub własnego portu USB dla pendrive'ów.

Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Połączenie z komputerem (USB). Podłączenie do standardowego portu USB w komputerze stacjonarnym lub laptopie to klasyczny format przesyłania danych, który można znaleźć w prawie wszystkich nowoczesnych ploterach. Umożliwia wysyłanie zadań drukowania do urządzenia, zarządzanie ustawieniami, odbieranie różnych powiadomień o pracy na komputerze, zapisywanie zdigitalizowanych materiałów z wbudowanego skanera (jeśli jest dostępny, patrz wyżej) itp. Wady tego połączenia to m.in. jest przeznaczony do komunikacji pomiędzy ploterem a tylko jednym konkretnym komputerem. To prawda, że na tym komputerze możesz również skonfigurować ogólny dostęp...przez sieć - ale jest to dość trudne; łatwiej jest od razu wybrać urządzenie z łącznością sieciową (patrz poniżej).

- Połączenie sieciowe (LAN). Połączenie LAN przez przewodowy interfejs LAN. Sama łączność sieciowa przynajmniej sprawia, że ploter jest dostępny z dowolnego komputera w sieci lokalnej; a niektóre modele umożliwiają nawet kontrolę przez Internet. Ponadto takie urządzenia mogą pełnić różne specyficzne funkcje sieciowe - na przykład przesyłanie materiałów ze skanera do magazynu plików lub poczty e-mail. A połączenie przewodowe nie jest tak wygodne jak Wi-Fi - w rzeczywistości ze względu na konieczność ułożenia przewodu - ale jest tańsze, a także zapewnia stabilniejsze i bardziej niezawodne połączenie, niezależne od przeszkód i poziomu zakłóceń w pobliżu urządzenie.

- USB (dla dysków flash). Złącze do podłączenia różnych mediów zewnętrznych, instalowane w samym ploterze. Oprócz dysków flash takie złącze można wykorzystać do zewnętrznych dysków twardych, a także do aparatów i wielu innych przenośnych gadżetów z wbudowanymi dyskami. W każdym razie takie połączenie służy głównie do drukowania bezpośredniego - wysyłania plików do druku bez użycia komputera. A jeśli masz skaner (patrz wyżej), możesz również kopiować zeskanowane materiały na urządzenie zewnętrzne przez port USB. Nawigacja po zawartości nośników zewnętrznych odbywa się zwykle za pomocą wyświetlacza zainstalowanego na ploterze.

- Czytnik kart. Wbudowany czytnik kart pamięci - najczęściej w formacie SD (chociaż konkretne typy i wolumeny obsługiwanych kart należy doprecyzować osobno, ponieważ standard SD obejmuje kilka podgatunków nośników). Korzystanie z tej funkcji jest generalnie podobne do opisanego powyżej portu USB dla pendrive'ów - umożliwia drukowanie materiałów bezpośrednio z zewnętrznego nośnika, a także zapisywanie danych otrzymanych ze skanera (jeśli jest dostępny) na tym nośniku. W dzisiejszych czasach karty pamięci są obsługiwane w wielu typach urządzeń elektronicznych – w szczególności laptopy prawie zawsze są wyposażone w czytniki kart, a w aparatach cyfrowych tego typu nośniki są standardowo wykorzystywane do zapisywania materiału filmowego. W związku z tym obecność czytnika kart w ploterze ułatwia wymianę danych taką techniką: wyjmowanie i wkładanie karty jest często łatwiejsze niż kopiowanie materiałów do komputera czy majstrowanie przy bezpośrednim połączeniu USB (o ile w ogóle jest dostępne). ).

- Wi-Fi. Posiadanie własnego modułu Wi-Fi pozwala ploterowi łączyć się z sieciami komputerowymi, a także korzystać ze specjalnych funkcji, takich jak Wi-Fi Direct i Airprint. Zobacz poniżej takie funkcje; Jeśli chodzi o połączenie sieciowe, zapewnia wszystkie te same możliwości, co opisany powyżej standard przewodowej sieci LAN. Jednocześnie połączenie Wi-Fi jest zauważalnie wygodniejsze, ponieważ pozwala obejść się bez układania kabli. To prawda, że takie połączenie jest nieco droższe, a poza tym szybkość przesyłania danych może spaść z dużą ilością zakłóceń lub „zajętym powietrzem”; jednak dla ploterów ta ostatnia najczęściej nie jest krytyczna, a cena modułu Wi-Fi jest często nieznaczna w porównaniu z ceną całego urządzenia. Dlatego większość nowoczesnych modeli sieci obsługuje nie tylko połączenie przewodowe, ale także bezprzewodowe.
Specyfikacje mogą również określać standard Wi-Fi używany przez urządzenie; najczęściej jest to Wi-Fi 4 lub Wi-Fi 5. Jednak różnica między tymi standardami w tym przypadku nie jest zasadnicza: obydwa zapewniają wystarczającą prędkość dla funkcji realizowanych w ploterach, a nowoczesny sprzęt bezprzewodowy zazwyczaj zapewnia kompatybilność ze wszystkimi główne standardy Wi-Fi ...

- Wi-Fi bezpośrednie. Funkcja występująca w modelach z wbudowanymi modułami Wi-Fi (patrz wyżej). Bezpośrednia obsługa pozwala na podłączenie innych urządzeń Wi-Fi (laptopy, smartfony, kamery itp.) bezpośrednio do takiego plotera, bez użycia routera czy sieci lokalnej. Jest to szczególnie przydatne, jeśli nie masz sprzętu sieciowego lub musisz go dodatkowo skonfigurować. Zestaw funkcji dostępnych przy takim połączeniu obejmuje co najmniej przesłanie materiałów do druku; jednak może być również zapewnione sterowanie ploterem i inne bardziej specyficzne funkcje.

- Druk lotniczy. Technologia bezpośredniego druku bezprzewodowego stosowana w urządzeniach Apple, takich jak iPhone, iPad, MacBook itp. Drukowanie przez AirPrint jest wygodne i proste – nie wymaga dodatkowej konfiguracji po podłączeniu do plotera i można je wykonać dosłownie „za jednym dotknięciem”. W tym przypadku komunikacja z urządzeniem drukującym odbywa się bezpośrednio przez Wi-Fi – podobnie jak opisane powyżej Wi-Fi Direct (w rzeczywistości AirPrint jest zwykle dostarczany jako dodatek do tego trybu).