Porównanie Kicx Angry Ant 4.100 vs JBL GX-A604

- A. Wzmacniacze z analogową obróbką sygnału. Konstrukcja ich obwodów elektronicznych jest taka, że prąd płynący przez stopień wzmacniacza nie jest przerywany podczas pracy (w przeciwieństwie do klasy B). Dzięki temu sygnał wyjściowy jak najdokładniej powtarza sygnał wejściowy, a nawet przy niskich mocach poziom zniekształceń jest minimalny. Dzięki temu wzmacniacze te mogą być używane nawet w systemach Hi-Fi. Z drugiej strony urządzenia klasy A pobierają pełną moc przez cały czas, niezależnie od tego, czy dostarczają sygnał, czy nie, przy czym ich pobór mocy jest bardzo duży, a sprawność (a co za tym idzie moc wyjściowa) dość niska. Dodatkowo klasę tę wyróżnia znaczne wydzielanie ciepła – szczególnie na biegu jałowym, kiedy pobierana moc jest przetwarzana głównie na ciepło.

-A/B. Ta klasa wzmacniaczy należy do urządzeń analogowych. Nie wchodząc w szczegóły techniczne można powiedzieć, że łączy w sobie zasady działania klas A (wysoka jakość dźwięku przy niskiej wydajności) i B (dobra energooszczędność, ale stosunkowo niska jakość dźwięku). W rezultacie urządzenia klasy A / B mają wyższą wydajność i mniejsze wydzielanie ciepła niż „czysta” klasa A i chociaż są nieco gorsze od niej pod względem jakości dźwięku, znacznie przewyższają „czystą” klasę B w tym wskaźniku. takie wzmacniacze istnieją również modele poziomu Hi-Fi.

- D. Wzmacniacze wykorzystujące cyfro...we przetwarzanie sygnału. Ich główną zaletą jest wysoka sprawność, która zapewnia dobrą moc wyjściową (znacznie wyższą niż w klasie A/B). Ponadto wymiary takich urządzeń są bardzo kompaktowe. Jednocześnie jakość dźwięku na wyjściu jest nieco niższa, jest bardziej podatna na zniekształcenia, a przy tej samej jakości dźwięku i innych parametrach model klasy D będzie kosztował znacznie więcej niż A / B. Ten schemat obejmuje wiele jednokanałowych (patrz „Liczba kanałów”) wzmacniaczy przeznaczonych do subwooferów - w tym przypadku moc jest znacznie ważniejsza niż czystość sygnału.

- B / D. Mimo nazwy, która nawiązuje do hybrydowego schematu działania, wzmacniacze te nie są hybrydą klas B i D, ale urządzeniami cyfrowymi, które mają pewne różnice strukturalne w stosunku do tradycyjnych modeli klasy D (patrz wyżej). Według niektórych producentów różnice te pozwalają uzyskać wyższą wydajność niż w klasach analogowych (patrz wyżej), przy mniejszych zniekształceniach niż w „zwykłej” klasie D. Takie urządzenia są jednak dość drogie.

- G. Różnorodne wzmacniacze analogowe zaprojektowane w celu zwiększenia wydajności takich urządzeń, a tym samym zapewnienia dużej mocy. Konstrukcja modeli klasy G opiera się na tym, że wzmacniacz rzadko jest używany z pełną mocą. Aby zoptymalizować pracę w takich modelach, do zasilania stopnia wyjściowego wykorzystywane są dwie opcje napięciowe, przełączane w zależności od poziomu (innymi słowy głośności) sygnału na wejściu. Przy małej głośności używane jest niskie napięcie, a aby zapewnić wysoką moc, urządzenie jest przełączane na wysokie napięcie. To nie tylko znacznie zwiększa wydajność, ale także zapewnia dobrą jakość dźwięku, ale same wzmacniacze są skomplikowane w konstrukcji i drogie.

Nominalna moc dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia (głośników) o nominalnej impedancji 2 omów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Nie. moc kanału (przy 1 Om) ”.

Nominalna moc dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia (głośników) o nominalnej impedancji 4 omów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Nie. moc kanału (przy 1 Om) ”.

Znamionowa moc dostarczana przez wzmacniacz do obciążenia połączonego mostkiem. Więcej informacji na temat mocy znamionowych można znaleźć w „Nom. moc kanału (przy 1 Om) ”.

Podczas mostkowania głośnik jest podłączony nie do jednego kanału, ale jednocześnie do dwóch - za pomocą złącza „plus” jednego kanału i złącza „minus” drugiego. Jeśli wzmacniacz zapewnia podobny format pracy, to taka para kanałów działa w przeciwfazie, dzięki czemu moc jest sumowana. Pozwala to na podłączenie głośników do wzmacniacza, którego moc jest dwukrotnością nominalnej mocy urządzenia: np. przy 150 W na kanał można podłączyć 300 W akustyki na kanał. Jeśli są 4 lub więcej kanałów, możliwe staje się użycie kilku głośników zgodnie ze schematem „mostka”. Jest to zwykle wskazane bezpośrednio w charakterystyce - na przykład wpis „2x300 W” w pozycji „Bridged” oznacza możliwość pracy z dwoma głośnikami, każdy o mocy 300 W.

Wymagania dotyczące odporności na obciążenie dla mostkowania są takie same jak dla konwencjonalnych; patrz „Maksymalna rezystancja”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Możliwość zmiany charakterystyki sygnału wyjściowego wzmacniacza w taki sposób, aby dostosować je do głośników o różnych impedancjach nominalnych. Rezystancja (impedancja) jest jedną z najważniejszych cech decydujących o zgodności akustyki i wzmacniacza; więcej szczegółów patrz „Maksymalna rezystancja”. W tym miejscu zauważamy, że taka regulacja znacznie rozszerza możliwości wyboru systemów głośnikowych, ponieważ usuwa rygorystyczne wymagania dotyczące impedancji (choć niekoniecznie daje pełną swobodę; więcej szczegółów, zob. tamże). Jednak moc znamionowa sygnału wyjściowego przy różnych rezystancjach będzie się różnić; jest to zwykle określone w charakterystyce w postaci konkretnych wartości dla każdej opcji przewidzianej w konstrukcji.

Najwyższa moc wyjściowa dostarczana przez wzmacniacz. Należy zauważyć, że wskaźnik ten nie jest znormalizowany, a różni producenci mogą oznaczać przez niego różne wartości - np. moc maksymalną krótkotrwałą, w ułamku sekundy, szczyty (skoki mocy), moc maksymalną że wzmacniacz jest w stanie przekazać w ciągu kilku sekund, a nawet moc, przy której urządzenie ulegnie awarii. Dlatego nie ma sensu porównywać ze sobą różnych modeli pod względem maksymalnej mocy. Ale przy wyborze akustyki dla wzmacniacza (lub odwrotnie), parametr ten może być bardzo przydatny: pożądane jest, aby maksymalna moc głośnika była co najmniej dwa razy większa niż wzmacniacza. Zmniejszy to ryzyko uszkodzenia akustyki przez przepięcie.

Jeden z głównych parametrów, które określają jakość dźwięku wzmacniacza jako całości: opisuje stosunek użytecznego sygnału (innymi słowy „czysty” dźwięk) i różne obce dźwięki. W tym przypadku brany jest pod uwagę prawie cały hałas - zarówno spowodowany przyczynami zewnętrznymi (na przykład „odbiornikami elektrycznymi”), jak i wytwarzany przez samo urządzenie (na przykład z powodu ogrzewania podczas pracy). W związku z tym im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym mniej słyszalne są różne zakłócenia i tym wyraźniejszy jest dźwięk (oczywiście przy normalnych parametrach pracy). Uważa się, że średni wskaźnik akustyki samochodu wynosi 95-100 dB, ale w zaawansowanych modelach wartość ta może być znacznie wyższa.

Jednocześnie parametr ten nie jest krytyczny dla monobloków przeznaczonych do subwooferów - większość zakłóceń ma charakter wysokiej częstotliwości i po prostu nie będzie słyszalna na subwooferze. Jakość dźwięku w tym przypadku silnie zależy od charakterystyki głośnika (znacznie bardziej niż w modelach wielokanałowych) i jest słabo związana z „cichością” wzmacniacza.

— Procesor DSP. Cyfrowy procesor przetwarzania dźwięku poprawia ogólną jakość dźwięku i zapewnia dodatkowe opcje jego regulacji. Jedną z najważniejszych funkcji DSP jest korekcja czasowa: pozwala dostosować działanie akustyki tak, aby dźwięk z głośników znajdujących się w różnych odległościach od użytkownika docierał do niego w tym samym czasie. Ta koordynacja znacząco poprawia wrażenia dźwiękowe.

Obecność procesora znacząco wpływa na cenę wzmacniacza, jednak w większości przypadków jest to uzasadniona cena za jakość dźwięku. Jednak wyraźną wadą modeli „procesorowych” jest złożoność instalacji i konfiguracji, w tym celu najlepiej skontaktować się ze specjalistą.

— Regulacja fazy. Możliwość przesuwania sygnałów wchodzących do różnych kanałów wzmacniacza w fazie względem siebie; Przesunięcie fazowe w tym przypadku to niewielkie, ułamek sekundy, opóźnienie sygnału na jednym z kanałów względem drugiego. Konieczność takiego ustawienia wynika z faktu, że głośniki na różnych kanałach (w tym subwoofer) mogą znajdować się w różnych odległościach od słuchacza; Z tego powodu, a także ze względu na specyfikę przetwarzania sygnału, dźwięk z nich może pochodzić z pewną desynchronizacją. Dostosowując fazy, można wyeliminować to zjawisko i uzyskać dźwięk najwyższej jakości.

— Wejście wysokiego napięcia. Wejście to przydaje się jeśli radio nie posiada specjalnego złącza (wyjścia liniowego)...na wzmacniacz - pozwala przy podłączeniu wykorzystać sygnał idący do głośników. Taki sygnał jest znacznie silniejszy niż na wyjściu liniowym, a wyprowadzenie go na standardowe wejście liniowe wzmacniacza może spowodować uszkodzenie urządzenia; wejście wysokonapięciowe bez problemu poradzi sobie z zadaniem. Należy jednak pamiętać, że połączenie wysokonapięciowe jest raczej opcją rezerwową niż pełnym zamiennikiem wejścia liniowego. Faktem jest, że sygnał przed wejściem do zewnętrznego wzmacniacza przechodzi przez własny wzmacniacz radia, co wprowadza dodatkowe zniekształcenia.

— Funkcja wzmocnienia basów. Jak sama nazwa wskazuje, funkcja ta ma na celu poprawę dźwięku przy niskich częstotliwościach, co skutkuje mocniejszym i bogatszym basem. Będzie to szczególnie przydatne, jeśli wzmacniacz ma współpracować z subwooferem. Najprostsze opcje polegają na wzmocnieniu basu bez regulacji, bardziej zaawansowane modele pozwalają na regulację zakresu częstotliwości i stopnia wzmocnienia.

— Filtr dolnoprzepustowy na podczerwień (FINCH). Ta funkcja jest istotna przede wszystkim przy podłączaniu wzmacniacza do subwoofera; pozwala zminimalizować odtwarzane infradźwięki – wibracje, których częstotliwość znajduje się poniżej progu słyszalności człowieka. Ta korekta ma kilka celów. Po pierwsze, infradźwięki o dużej mocy mogą powodować pogorszenie stanu zdrowia, a nawet problemy zdrowotne. Po drugie, część mocy zostanie przeznaczona na jej reprodukcję, co negatywnie wpłynie na słyszalny dźwięk. Po trzecie, ultraniskie częstotliwości znacznie zużywają membranę, a nawet mogą uszkodzić głośnik. W niektórych wzmacniaczach FINCH ma regulację częstotliwości.

— Filtr dolnoprzepustowy (LPF). Dzięki tej funkcji użytkownik może samodzielnie zmieniać głośność basu, dostosowując dźwięk do własnych preferencji i cech otoczenia. Będzie to szczególnie przydatne, jeśli wzmacniacz będzie używany zarówno do akustyki głównej, jak i do subwoofera – filtr dolnoprzepustowy faktycznie sprawdzi się jako regulacja głośności tego ostatniego.

— Filtr górnoprzepustowy (HPF). Filtr górnoprzepustowy służy do dostrojenia dźwięku – pozwala na osobną regulację głośności wysokich częstotliwości bez wpływu na resztę, a tym samym zmianę ich udziału w ogólnym obrazie dźwiękowym.

Wartość znamionowa bezpiecznika zainstalowanego we wzmacniaczu to natężenie prądu, przy którym bezpiecznik jest wyzwalany, otwierając obwód i wyłączając zasilanie urządzenia w celu uniknięcia nieprzyjemnych konsekwencji (patrz "Ochrona - Ochrona przed zwarciami"). W niektórych modelach można zainstalować kilka bezpieczników - w tym przypadku jest to zwykle bezpośrednio wskazane w charakterystyce, a prąd wymagany do działania zabezpieczenia odpowiada sumie wartości znamionowych. Na przykład ocena oznaczona „4x25 A” odpowiada czterem bezpiecznikom, które działają przy natężeniu większym niż 100 A.

Parametr ten określa przede wszystkim cechy połączenia zasilania: pożądane jest, aby bezpiecznik na odpowiednim odcinku sieci pokładowej samochodu miał większą wartość niż we wzmacniaczu, w przeciwnym razie może przepalić się przy prądzie to jest całkiem normalne dla urządzenia. Ponadto wartość znamionowa bezpiecznika jest powiązana z mocą znamionową wzmacniacza i może być przydatna, jeśli masz wątpliwości co do dokładności danych producenta. Istnieją specjalne wzory, które pozwalają obliczyć maksymalną możliwą moc znamionową w zależności od wartości bezpiecznika i klasy urządzenia (patrz wyżej).