Porównanie Samsung QE-48S90D 48 " vs Samsung QE-50QN90D 50 "

Optymalny rozmiar telewizora zależy przede wszystkim od odległości, z której planuje się go oglądać. Jeśli przekątna jest zbyt mała, trudno będzie zobaczyć szczegóły na ekranie, będziesz musiał się naprężyć; zbyt duży – obraz będzie znacznie większy niż pole widzenia, co również jest niepożądane. Najlepszym wariantem jest sytuacja, gdy odległość od telewizora odpowiada 3 – 4 jego przekątnym: na przykład dla rozmiaru 32 "(80 cm) zalecana odległość to około 2,5 – 3 m.

Wielkość przekątnej ekranu wpływa zarówno na koszt telewizora, jak i jego ogólne wyposażenie. Dlatego wśród modeli mniejszych niż 32 cale często spotykane są telewizory bez Smart TV i innych zaawansowanych funkcji; telewizory na 32 – 55" mogą być zarówno proste jak i zaawansowane; a duży ekran, ponad 55”, w większości przypadków komponuje się z rozbudowaną funkcjonalnością dodatkową.

Obecnie na rynku prezentowane są takie popularne przekątne: 32 cale, 39 – 40 cali , 43 cale , 49 cali , 49 – 50 cali , 55 cali, 65 cali, 75 cali oraz ponad 80 cali.

Rodzaj matrycy zastosowanej w telewizorze. Wśród nich na największą uwagę zasługują OLED, QLED i NanoCell, które można znaleźć w telewizorach z odpowiedniego przedziału cenowego. Teraz bardziej szczegółowo o każdym z nich i o innych, bardziej klasycznych opcjach:

— OLED. Telewizory z ekranami wykorzystującymi organiczne diody elektroluminescencyjne. Takie diody LED mogą służyć zarówno do podświetlania tradycyjnej matrycy LCD, jak i jako elementy, z których zbudowany jest ekran. W pierwszym przypadku przewagą OLED nad tradycyjnym podświetleniem LED jest kompaktowość, wyjątkowo niski pobór mocy, równomierność podświetlenia, a także doskonała jasność i kontrast. A w matrycach w całości składających się z OLED zalety te są jeszcze wyraźniejsze. Głównymi wadami telewizorów OLED są wysoka cena (która jednak stale spada wraz z rozwojem i udoskonalaniem technologii), a także podatność pikseli organicznych na wypalanie się przy długotrwałej transmisji statycznych obrazów lub obrazów ze statycznymi elementami (logo kanału telewizyjnego, panel informacyjny itp.).

— QLED. Telewizory z ekranami wykorzystującymi technologię kropek kwantowych - QLED. Takie ekrany różnią się od zwykłych matryc LED konstrukcją podświetlenia: wielowarstwowe filtry barwne w takim podświetleniu zastępowane są powłoką cienkowarstwową, przepuszczającą światło na bazie nanocząstek, a tradycy...jne białe diody LED - niebieskimi. Pozwala to osiągnąć znaczny wzrost jasności i nasycenia kolorów przy jednoczesnej poprawie jakości odwzorowania kolorów, dodatkowo zmniejsza grubość i zmniejsza pobór mocy ekranu. Wadą matryc QLED jest tradycyjna - wysoka cena.

— QD-OLED. Modyfikacja technologii "kropek kwantowych" (QLED) zaprezentowana przez firmę Samsung pod koniec 2021 roku jako odpowiedź na zaawansowane matryce OLED firmy LG. Z zasady działania ta technologia jest całkowicie podobna do oryginalnej QLED: niebieskie diody LED, samoświecące piksele (zamiast oświetlenia zewnętrznego) oraz „kropki kwantowe”, które pełnią rolę filtrów barwnych, lecz jednocześnie praktycznie nie osłabiają światła (w przeciwieństwie do tradycyjnych filtrów). Jednocześnie dzięki zastosowaniu szeregu zaawansowanych rozwiązań twórcom udało się osiągnąć całkiem imponującą specyfikację, znacząco przewyższającą wiele innych matryc OLED. Specyfikacja ta obejmuje szczytową jasność 1000 nitów (cd/m²), doskonały kontrast i głębię czerni, a także pokrycie kolorów w 90% zgodnie ze standardem BT.2020 i w 120% zgodnie z DCI-P3. — TN+Film. Najstarszy z typów matryc stosowanych w nowoczesnych telewizorach, jest też najprostszy i najtańszy. Oprócz niskiego kosztu zaletą TN-Film jest dobry czas reakcji. Jednocześnie jakość obrazu i oddawanie barw są stosunkowo skromne, kąty widzenia niewielkie, a rezerwa jasności niska. Dlatego opcja ta jest używana głównie w modelach niedrogich z małymi ekranami.

— IPS. Typ matrycy pierwotnie opracowany w oparciu o wysoką jakość odwzorowania kolorów. Rzeczywiście, ekrany IPS dają jasne, nasycone kolory, mają dobrą przestrzeń kolorów, wysoką jasność i szerokie kąty widzenia. Początkową wadą tej technologii był krótki czas reakcji, ale w nowoczesnych modyfikacjach IPS moment ten został praktycznie wyeliminowany. To samo dotyczy kosztów: same ekrany IPS są droższe niż TN-film, ale w nowoczesnych telewizorach różnica ta jest stosunkowo niewielka, prawie niezauważalna na tle całkowitego kosztu telewizorów. Dzięki temu matryce tego typu cieszą się sporą popularnością.

— *VA. W tym przypadku chodzi o jedną z odmian matryc, takich jak VA - MVA, PVA, Super PVA itp. Poszczególne odmiany mogą się nieco różnić właściwościami użytkowymi, ale wszystkie mają wspólne cechy. W rzeczywistości matryce *VA są opcją przejściową między klasy wysoką IPS a niedrogą TN-Film: są stosunkowo niedrogie, zapewniają dość dobre odwzorowanie kolorów i kąty widzenia do 178°. Główną wadą takich ekranów jest długi czas reakcji, ale jest on stopniowo eliminowany wraz z rozwojem i ulepszaniem technologii. Matryce *VA stosowane są w szczególności w telewizorach pozycjonowanych jako funkcjonalne i jednocześnie niedrogie modele.

— PLS. W rzeczywistości - jedna z opisanych powyżej odmian matryc IPS, opracowana przez firmę Samsung. Według producenta w takich matrycach udało się osiągnąć wyższą jasność i kontrast niż w tradycyjnych IPS, a także nieco obniżyć koszty.

— NanoCell. Matryca oparta na kropkach kwantowych. Ten rodzaj matryc jest stosowany w telewizorach LG i został po raz pierwszy zaprezentowany w 2017 roku. Matryce NanoCell wykorzystują strukturę klasycznych wyświetlaczy LCD. Ale w przeciwieństwie do tych ostatnich, używają tak zwanych kropek kwantowych zamiast klasycznego ogólnego podświetlenia tła, które zapewniają światło monochromatyczne. Technologia NanoCell pozwala zmniejszyć zużycie energii, jednocześnie zwiększając zasięg kolorów i kąt widzenia. Warto zauważyć, że matryce NanoCell nie są jedynymi, które wykorzystują technologię kropek kwantowych. Podobne rozwiązania oferują: Samsung (matryca QLED), Sony (Matryca Triluminos), Hisense (ULED).

— Edge LED — boczne podświetlenie matrycy. W tym przypadku diody LED są rozmieszczone na obwodzie ekranu. Aby równomiernie rozprowadzić oświetlenie, tło matrycy posiada specjalny odbłyśnik. Istotną zaletą telewizorów Edge LED jest minimalna grubość urządzenia. Spośród wad można wyróżnić obecność rozjaśnień wzdłuż krawędzi, które pojawiają się w określonych warunkach. Światła można zobaczyć w scenach, w których dominują ciemne odcienie.

— Direct LED — podświetlenie matrycy. W takim przypadku diody LED są równomiernie rozmieszczone na całym obszarze ekranu. Bezpośrednie podświetlenie LED sprawia, że obraz jest jednocześnie kontrastowy i jasny. Telewizory z tą technologią mają dobrą reprodukcję kolorów. Wadą mogą stać zwiększony pobór mocy i zwiększone wymiary obudowy. Dodatkowo takie telewizory mają duże opóźnienie wejściowe, przez co ekrany z podświetleniem Direct LED słabo nadają się do gier dynamicznych.

— FALD (Full-Array Local Dimming) to technologia podświetlenie szeroko stosowana w telewizorach LG. Bliskim odpowiednikiem FALD jest bezpośrednie podświetlenie LED. Diody LED są również równomiernie rozmieszczone na całej powierzchni matrycy, ale technologia FALD zapewnia jasny, nasycony kolorami obraz o wysokim kontraście. Inną charakterystyczną cechą FALD jest zdolność do reprodukcji czerni naturalnej. Kiedy na ekranie wyświetla się czerń, diody...LED są wyłączane w grupach, w sektorach, co pozwala na silne nasycenie czerni. Oczywiście obfitość diod LED na matrycy sprawia, że telewizor jest masywniejszy, a jednocześnie cięższy. "Apetyt" na prąd w takich modelach jest powyżej średniej.

— Mini LED. System podświetlenia ekranu na podłożu ze zredukowanych diod LED (stąd prefiks Mini). Na tej samej płaszczyźnie panelu telewizora liczba diod LED wzrosła kilkukrotnie, jeśli narysujemy paralele z tradycyjnymi systemami LED. Dzięki temu płótno z podświetleniem Mini LED posiada wielokrotnie więcej lokalnych stref przyciemniania obrazu (Local Dimming), co jest niezbędne do poprawnego działania technologii obrazu z rozszerzonym zakresem dynamiki. Do odtwarzania treści HDR systemy Mini LED są znacznie lepsze niż zwykłe wyświetlacze LCD.

— Dual LED. Markowy system podświetlenia stosowany w telewizorach Samsung. Technologia polega na podświetlaniu obrazu na ekranie dwoma rodzajami diod LED: jedna emituje światło w zimnym spektrum, druga w ciepłym. Podwójne podświetlenie Dual LED poprawia odwzorowanie kolorów i zwiększa kontrast szczegółów, dostosowując tonację kolorów obrazu do treści na ekranie.

Zgodność telewizora ze specjalnymi technologiami synchronizacji klatek stosowanymi w kartach graficznych AMD.

Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli planujesz używać telewizora jako monitora do gier na komputerze stacjonarnym lub laptopie z kartą graficzną AMD. Stosowane są specjalne technologie synchronizacji, aby dopasować częstotliwość odświeżania ekranu do częstotliwości odświeżania przychodzącego sygnału wideo. Taka potrzeba wynika z tego, że liczba klatek na sekundę wydawana przez kartę graficzną może „ unosić się”, gdy zmienia się obciążenie karty graficznej (jest to szczególnie typowe dla gier wymagających); a jeśli ta częstotliwość nie pokrywa się z częstotliwością odświeżania ekranu, na obrazie pojawiają się pęknięcia i inne niepożądane efekty.

Technologia AMD, wykorzystywana do wyeliminowania tego efektu nazywa się FreeSync. Obecnie jest prezentowana na rynku w trzech wersjach - oryginalnej FreeSync i dwóch rozszerzonych:

- AMD FreeSync Premium Pro. Najbardziej zaawansowana i funkcjonalna wersja, wcześniej znana jako AMD FreeSync 2 HDR. Oprócz synchronizacji według częstotliwości odświeżania zapewnia również obsługę HDR (patrz wyżej), wysyłanie obrazu z częstotliwością klatek co najmniej 120 Hz z rozdzielczością Full HD, a także kompensację niskiej szybkości klatek (LFC). Istotą LFC jest to, że gdy częstotliwość odświeżania oryginalnego sygnału wideo spadnie poniżej minimalnej częstotliwości...obsługiwanej przez ekran, ta sama klatka będzie wyświetlana na ekranie kilka razy, co pozwoli zachować maksymalną płynność obrazu.

- AMD FreeSync Premium. Nieco uproszczona wersja w porównaniu do FreeSync Premium Pro. Nie przewiduje pracy z HDR, poza tym jest zupełnie analogiczna.

Dekoder można ogólnie opisać jako standard, w którym zapisywany jest dźwięk cyfrowy (często wielokanałowy). Do normalnego odtwarzania takiego dźwięku odpowiedni dekoder musi być obsługiwany przez urządzenie. Dolby Digital i DTS były pierwszymi wersjami dekodowania wielokanałowego, później były wprowadzane nowe wersje i ulepszenia . Ostatnie etapy na 2020 rok to dekodery Dolby Atmos i DTS X.

- Dolby Atmos. Dekoder, który wykorzystuje nie sztywną dystrybucję dźwięku między kanałami, lecz przetwarzanie obiektów audio, dzięki czemu może być wykorzystywany w prawie dowolnej liczbie kanałów w systemie odtwarzającym - dźwięk zostanie podzielony między kanałami z takim obliczeniem, aby każdy obiekt audio był słyszalny jak najbliżej jego miejsca. Dzięki Dolby Atmos głośniki górne (lub głośniki skierowane w sufit) są uważane za bardzo pożądane. Jednak w skrajnych przypadkach można je sobie darować.

- DTS X. Analogicznie do opisanego powyżej Dolby Atmos, gdy dźwięk jest rozprowadzany nie przez oddzielne kanały, ale przez obiekty audio. Sygnał cyfrowy zawiera informację o tym, gdzie (zgodnie z zamysłem reżysera) powinien znajdować się obiekt słyszalny przez użytkownika i jak powinien się poruszać, a procesor urządzenia odtwarzającego przetwarza te informacje i określa, jak dokładnie dźwięk powinien być rozprowadzany na istniejących kanałach w celu uzyskania wymaganej lokalizacji. Dzięki temu DTS X nie jest przypisany do konkretnej...liczby kanałów dźwiękowych - może być ich tyle, ile chcesz, system automatycznie podzieli dźwięk na nie, osiągając pożądany dźwięk. Należy również pamiętać, że dekoder ten umożliwia oddzielną regulację głośności dialogów.

— VRR. Technologia adaptacyjnej synchronizacji częstotliwości VRR (Variable Refresh Rate) pozwala na dostosowanie częstotliwości odświeżania obrazu na ekranie telewizora w czasie rzeczywistym zgodnie z liczbą klatek na wyjściu konsoli lub podłączonego komputera. Funkcja zapewnia płynne renderowanie dynamicznych scen, eliminuje rwanie obrazu oraz gwarantuje wygodną i stabilną rozgrywkę. Technologia ta realizowana jest za pośrednictwem HDMI v 2.1.

— ALLM. Automatyczny tryb niskiego opóźnienia do gier (Auto Low Latency Mode). Telewizor przełącza się w tryb gier, gdy wykryje podłączenie konsoli. Zmniejszenie opóźnienia wyjściowego na ekranie telewizora osiąga się poprzez zawieszenie niektórych funkcji przetwarzania obrazu. Tryb ALLM może być również przydatny do karaoke i rozmów wideo.

— eARC. Interfejs HDMI v 2.1 ma ulepszony zwrotny kanał audio eARC (enhanced Audio Return Channel). Technologia ta umożliwia przesyłanie dźwięku wyższej jakości z telewizora do soundbara lub amplitunera AV. Producent deklaruje, że obsługuje ona najnowsze formaty audio o przepływności do 192 kHz, nieskompresowane 5.1 i 7.1, a także 32-kanałowy nieskompresowany dźwięk. eARC obsługuje także Dolby TrueHD, DTS-HD Master Audio, DTS:X, Dolby Atmos.

— CEC. System CEC (Consumer Electronics Control) przeznaczony jest do zdalnego sterowania podłączonymi do telewizora urządzeniami przy użyciu jednego pilota....Urządzenia podłącza się do TV za pomocą kabla HDMI.

Lwia część telewizorów posiada uchwyt ścienny VESA, który może różnić się rozmiarem. Podstawą dla takiego mocowania jest prostokątna płytka z czterema otworami pod śruby w rogach. Główną cechą takiego uchwytu jest odległość między otworami — jest mierzona po bokach prostokąta i wyrażona dwiema cyframi. Oryginalny format VESA jest 100x100, taki uchwyt stosuje się do większości telewizorów LCD średniej wielkości. Dla małych ekranów dostępne są uchwyty 75x75, dla dużych — 200x200 i więcej (aż do 800x400).

Istnieją jednak modele wyposażone w standardowe (markowe) mocowanie od producenta. Głównie to są albo cienkie telewizory, albo modele wzornicze. W każdym razie w zestawie obecny jest uchwyt na ścianę, który pasuje tylko do wybranego modelu.

— oddzielne 2 nogi. Dwie nogi pełniące rolę stojaków mieszczą się zwykle po przeciwnych stronach dolnej krawędzi obudowy panelu telewizora. Taka konstrukcja polega na umieszczeniu telewizora na dość dużej płaskiej powierzchni, która rozciąga się wzdłuż całej dolnej strony urządzenia. Na dwóch nogach telewizor jest często stabilniejszy niż na jednej.

— 1 noga na podstawie. Stojak do obudowy telewizora z okrągłą lub prostokątną podstawą, która całą swoją płaszczyzną styka się z powierzchnią panelu telewizora (stolikiem, szafką itp.).

- 1 noga z podpórkami. Stojaki tego typu składają się z jednej nogi i podstawy o różnych geometrycznych kształtach, która podtrzymuje obudowę telewizora. Takie rozwiązanie zapewnia niezawodną stabilność panelu TV, a pod względem wzorniczym jest stylowym elementem wystroju.

- Jednoczęściowa. Jednoczęściowa podstawa z dwoma lub więcej punktami mocowania do spodu obudowy oraz monolitycznymi ramkami, które pełnią rolę podpórki do montażu panelu TV na płaskiej powierzchni biurka lub szafki.

Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.