Porównanie Computherm Q3 RF vs Computherm Q3

Sposób podłączenia regulatora do sterowanego urządzenia.

- przewodowy. Najpopularniejszą opcją jest połączenie przewodowe. Wynika to z jego głównych zalet - prostoty, niezawodności i niskiego kosztu. Dodatkowo odległość między takim regulatorem a sterowanym urządzeniem może być dowolna - wystarczyłaby długość przewodu. Z drugiej strony samo okablowanie może być dość kłopotliwe i czasochłonne.

- Bezprzewodowe. Połączenie bezprzewodowe - zwykle bezprzewodowo. W tym celu zestaw zwykle zawiera zewnętrzny nadajnik-odbiornik, który jest podłączony do sterowanego urządzenia. Główna zaleta modeli bezprzewodowych jest oczywista - są znacznie łatwiejsze w instalacji. nie ma potrzeby układania dodatkowych przewodów. Z drugiej strony taka technika jest znacznie droższa niż przewodowa, a komunikacja ma ograniczony zasięg, który jest dodatkowo redukowany, jeśli na ścieżce sygnału znajdują się przeszkody (takie jak grube ściany).

- Na szynie DIN. Wyrażenie „na szynie DIN” tradycyjnie oznacza sposób instalacji urządzenia (patrz „Montaż”); połączenie jest zwykle przewodowe. Ta opcja jest jednak usuwana osobno, ponieważ urządzenia DIN są standardowo montowane w panelu elektrycznym lub szafce rozdzielczej – w przeciwieństwie do konwencjonalnych termostatów przewodowych, które są otwarcie instalowane bezpośrednio w pomieszczeniu – i musisz w...ejść do panelu, aby zmienić ustawienia. Jednak utrudniony dostęp bywa czasem zaletą: klapkę można zamknąć na klucz, ograniczając dostęp do termostatu osobom niepowołanym. Modele z takim połączeniem zwykle odnoszą się do profesjonalnego sprzętu stosowanego w obiektach przemysłowych, magazynach itp.

Regularny sposób montażu regulatora.

- Do pudła. Instalacja w standardowej puszce z gniazdem. Mówiąc najprościej, regulator montowany jest na ścianie jak zwykły wyłącznik lub gniazdko (najczęściej nawet wymiary montażowe są takie same, choć zdarzają się wyjątki). Do instalacji najprawdopodobniej będziesz musiał pracować z dziurkaczem, ale urządzenie zostanie bezpiecznie zamocowane, a jednocześnie zajmie minimum miejsca.

- Faktura. Instalacja natynkowa zwykle polega na zawieszeniu na ścianie; ponadto takie urządzenia mają zwykle płaski kształt i niewielką grubość. Montaż natynkowy jest prostszy niż osadzanie, ale nieco mniej niezawodny - w niesprzyjających okolicznościach urządzenie może zostać dotknięte i poważnie uszkodzone.

- Wbudowany w kocioł. Montaż termostatu bezpośrednio na kotle. Ta opcja jest tradycyjna dla urządzeń stosowanych w kotłach na paliwo stałe (patrz „Typ”), które kontrolują spalanie za pomocą łańcucha połączonego z przepustnicą powietrza, ale można ją również znaleźć w innych typach regulatorów, na przykład przeznaczonych do kotłów gazowych. W pierwszym przypadku ta metoda instalacji wynika z cech konstrukcyjnych urządzenia (patrz „Długość łańcucha”). W drugim przypadku instalacja na kotle upraszcza konstrukcja i jego instalację, ale jednocześnie sprawia, że regulator nie jest zbyt wygodny: z jednej strony konstrukcja nie ma j...ednostki zewnętrznej, z którą wiążą się pewne problemy związane z drugiej - aby wyregulować termostat, będziesz musiał za każdym razem podchodzić do kotła, co nie zawsze jest wygodne.

- Na szynie DIN. Montaż na specjalnej metalowej szynie, którą można również wykorzystać do uziemienia. Takie listwy są standardowo stosowane w panelach elektrycznych; w związku z tym należy dobrać urządzenia z taką instalacją, jeśli planowane są do umieszczenia na panelu, w szafie sterowniczej itp. Najczęściej ta metoda montażu stosowana jest w urządzeniach przemysłowych, choć może być również przydatna w pomieszczeniach mieszkalnych. Zwróć uwagę, że istnieje kilka typów i rozmiarów szyn DIN. Najpopularniejsza w krajowej technologii jest „typu omega” o szerokości 35 mm i wysokości 7,5 mm, ale mogą istnieć inne opcje. Dlatego przed zakupem regulatora z takim mocowaniem bardzo pożądane jest wyjaśnienie jego kompatybilności z siedziskiem.

- Przenośny. Urządzenia, które nie są przeznaczone do stałego montażu w tej samej lokalizacji. Z definicji korzystają z połączenia bezprzewodowego (patrz wyżej). Należy pamiętać, że najczęściej termostaty przenośne są wyposażone w podstawki do montażu na stole lub innej płaskiej powierzchni i są przeznaczone bardziej do użytku „na biurku” niż do roli pilota przenośnego. Niemniej jednak konstrukcja pozwala na łatwe przenoszenie takiego urządzenia z miejsca na miejsce, co może się przydać np. w dużym domu, gdzie o różnych porach trzeba być w różnych miejscach i jednocześnie byłoby to niewygodne do za każdym razem dobiegać do ściany lub wbudowanego regulatora.... Z wad przenośnych termostatów można wymienić dość wysoki koszt i konieczność użycia baterii (w związku z tym ograniczony czas pracy).

- Do gniazdka. Termostaty podłączone do zwykłego domowego gniazdka. Z reguły takie urządzenia mają własne gniazdo na korpusie i pełnią rolę łącznika-przełącznika, przez który grzejnik elektryczny (lub inne urządzenie) jest podłączony do sieci. Dzięki temu połączeniu termostat kontroluje zasilanie z gniazdka: wyłącza go po osiągnięciu wymaganej temperatury i włącza w razie potrzeby. Takie urządzenia są niezwykle łatwe w montażu, ponadto można je łatwo wymieniać z gniazda na gniazdo. Z drugiej strony lokalizacja samego termostatu jest generalnie mało wygodna - gniazda często znajdują się w trudno dostępnych i nie najlepszych miejscach dla czujnika temperatury.

Histereza automatycznej regulacji temperatury, zapewniona przez urządzenie.

Histerezę w danym przypadku można opisać jako różnicę między temperaturami włączania i wyłączania systemu sterowanego przez termostat. Zwykle dopuszczalne odchylenia rzeczywistej temperatury od nominalnej w jednym lub drugim kierunku wynoszą połowę histerezy. Czyli przy zadanej temperaturze 22 °C i histerezie 0.5°C sterownik włączy grzanie gdy tylko temperatura w pomieszczeniu spadnie do 21,75 °C, a wyłączy gdy wzrośnie do 22,25 °C. Im niższy ten wskaźnik, tym dokładniej utrzymywana jest temperatura i tym mniejsze są jej wahania. Z drugiej strony małe wartości histerezy wymagają dokładnych i kosztownych termostatów, zwiększają zużycie paliwa/energii i zużycie całego systemu, a także stwarzają zwiększone ryzyko fałszywych alarmów (np. od chłodnego przeciągu wiejącego na termostat). Ponadto stosunkowo niewielkie wahania temperatury są prawie nieodczuwalne z punktu widzenia komfortu człowieka. Dlatego wiele termostatów ma histerezę 1 °C — to z reguły wystarcza do użytku domowego.

Należy również zauważyć, że dany parametr może być zarówno stały, jak i regulowany. Pierwszy wariant jest prostszy i tańszy, a drugi zapewnia dodatkowe opcje ustawienia termostatu pod specyfikę sytuacji.

Rodzaj zasilania używanego w zdalnym termostacie.

- Sieć elektryczna. Zasilanie z konwencjonalnej sieci 230 V. Urządzenie podłączone do takiego zasilania może pracować bez przerwy przez prawie nieograniczony czas (o ile w sieci jest napięcie), co jest szczególnie ważne w przypadku termostatów i automatycznych regulatorów - w godzinach pracy musi być stale włączony, w przeciwnym razie traci się samo znaczenie takich urządzeń. Dodatkowo podłączenie do sieci jest odpowiednie dla sterowników o niemal każdym poborze mocy. Jedyną wadą tej opcji w tym przypadku można nazwać jedynie konieczność przeciągnięcia przewodu do urządzenia, jednak ten szczegół nie jest krytyczny.

- Akumulator. Zasilanie z własnego akumulatora lub jednorazowej baterii, w tym przypadku oba warianty są dozwolone. Ten rodzaj zasilania występuje w termostatach bezprzewodowych (patrz „Podłączenie”); jego główną zaletą jest całkowita niezależność od gniazdek, co znacznie upraszcza instalację i sprawia, że jednostka zewnętrzna jest całkowicie bezprzewodowa. W niektórych modelach można go nawet zdjąć z uchwytu i nosić ze sobą. Jednocześnie zużycie energii przez termostaty jest niewielkie, a mała bateria może wystarczyć na rok, a nawet dłużej.