Porównanie Chicco Lite Way 3 Top vs Roan Marita 2 in 1

Ogólna konstrukcja wózka.

Oprócz tradycyjnych odmian - klasycznych modeli (z gondolą) i spacerowych (z siedziskiem) - obecnie można znaleźć również wózki uniwersalne, które są 2 w 1 i 3 w 1, wózki wielofunkcyjne oraz wózki sportowe. Oto bardziej szczegółowy opis każdej odmiany:

- Spacerowy. Wózki przeznaczone do pozycji siedzącej dziecka. Miejsce dla dziecka w takich wózkach nazywane jest „siedziskiem spacerowym”; w rzeczywistości jest to specjalnie zaprojektowane siedzenie. W niektórych modelach to siedzenie może się odchylać prawie poziomo, co daje małemu pasażerowi możliwość zdrzemnąć się. Niemniej jednak wszystkie wózki przeznaczone są dla dużo lub trochę starszych dzieci, które potrafią samodzielnie siedzieć - czyli dla dzieci w wieku minimum 6 - 8 miesięcy.
Warto również zaznaczyć, że w tej kategorii spotyka się wózki z możliwością montażu gondoli. W rzeczywistości takie modele są uniwersalne (patrz poniżej); ale jeśli gondola nie jest początkowo dołączona do zestawu, zwykle klasyfikuje się wózek jako spacerowy.

- Spacerowy (sportowy). Odmiana modeli spacerowych (patrz wyżej) przeznaczona dla rodziców ceniących aktywny tryb życia: wózek sportowy może służyć nie tylko do spokojnego chodzenia, ale takż...e podczas biegania. Takie wózki są zwykle wyposażone w trzy koła o dość dużej średnicy, a także mają szerokie podwozie (patrz niżej); wszystko to zapewnia dodatkową stabilność i możliwość jazdy po nierównym terenie, nawet na wyboistych drogach. Ponadto konstrukcja może zapewniać określone funkcje zapewniające dodatkową wygodę i bezpieczeństwo - na przykład pasek mocujący rękę rodzica na rączce wózka, czy dodatkowy hamulec, który jest uruchamiany po zwolnieniu wózka z rąk.

- Uniwersalny. Wózki standardowo wyposażone są w co najmniej dwie (lub nawet trzy) wymienne części: gondolę, w której dziecko jest w pozycji leżącej, spacerówkę do siedzenia, a czasem także fotelik samochodowy grupy 0+. Rodzic wybiera, co dokładnie zamontować na podwoziu. Główną wygodą tej opcji jest to, że jeden wózek wystarczy na cały okres życia maluszka „w wózku”: gondola służy do 6 - 8 miesięcy, potem można stopniowo przestawiać się na spacerówkę. Co prawda, wózki uniwersalne są droższe i mniej wygodne w przechowywaniu niż wózki wielofunkcyjne (patrz niżej), które mają podobne możliwości. Z drugiej strony, osobno wykonana gondola i spacerówka są wygodniejsze i bardziej niezawodne niż „gondola/spacerówka” stosowane w wózkach wielofunkcyjnych.
Należy pamiętać, że niektóre modele uniwersalne mogą być dostarczane w alternatywnych zestawach - np. „gondola + fotelik samochodowy”. Kupując taki wózek nie zaszkodzi więc doprecyzować zawartość dostawy i dołączone akcesoria.

- Wózek wielofunkcyjny. Wózki, w których siedzisko - tzw. „gondola/spacerówka 2 w 1” - można przekształcić z gondoli w spacerówkę i z powrotem. Daje to takie same możliwości, jak w modelach uniwersalnych (patrz wyżej): ten sam wózek może być używany zarówno w pierwszych miesiącach życia dziecka, kiedy potrzebna jest mu gondola, jak i w przyszłości, kiedy będzie można wozić dziecko w pozycji siedzącej. Jednak w odróżnieniu od wózka uniwersalnego, w wózku wielofunkcyjnym do takiej zmiany nie trzeba przestawiać siedziska głównego; ma to kilka zalet jednocześnie. Po pierwsze, format siedziska głównego można zmienić w dowolnym momencie - w tym dosłownie w ruchu; do tego nie jest potrzebne ani zdejmowane siedzisko, ani gondola. Po drugie, gondola/spacerówka zajmuje mniej miejsca podczas przechowywania niż dwie oddzielne jednostki.

- Klasyczny. Wózki wyposażone tylko w gondole; niektóre pozwalają także na montaż siedziska spacerowego, jak w modelach uniwersalnych, ale jeśli takiego siedziska nie ma w zestawie, to wózek uważany jest za klasyczny. Przypomnijmy, że gondole są przeznaczone głównie dla dzieci poniżej 6 - 8 miesiąca życia, które nie potrafią jeszcze normalnie siedzieć w siedzisku spacerowym; innymi słowy, ten typ wózka jest odpowiedni głównie dla najmłodszych dzieci. Dlatego wózki klasyczne nie są w naszych czasach zbyt popularne.

- Książka. W wózkach z takim mechanizmem poszczególne części stelaża są połączone wspólną osią obrotową; podczas składania wózka części te są dociskane do siebie jak strony zamykającej się książki - stąd nazwa. To najpopularniejszy sposób składania w naszych czasach: „książki” są nieco bardziej skomplikowane, droższe i cięższe niż „parasolki”, ale mają nad nimi szereg zalet. Po pierwsze, metoda ta może być stosowana we wszystkich rodzajach wózków (patrz „Konstrukcja”). Po drugie, stelaże tego typu są równie wygodne tak dla siedzisk spacerowych, jak i dla gondoli. Po trzecie, takie wózki można bez problemu wyposażyć w rączki pełne lub uniwersalne (patrz „Rodzaj rączki”). Po czwarte, wysokość złożonej „książki” zmniejsza się prawie o połowę, podczas gdy wielkość ta nie zmienia się w przypadku konstrukcji parasolek.

- Parasolka. Jeśli spojrzeć z boku, to w pozycji rozłożonej stelaż wózka z mechanizmem typu parasolka wygląda z boku tak: podparcie przedniego koła, pochylone do tyłu i od góry zakończone rączką, oraz podparcie dla tylnego koła przymocowane do niej górnym końcem, stojące pionowo (lub prawie pionowo). Po złożeniu tylne podparcie obraca się w punkcie mocowania i mocno dociska do przodu; jednocześnie przednie podparcie ma jednolitą konstrukcję i nie składa się samo - to główna różnica między takimi mechanizmami a „książkami”. A nazwa „parasolka” pochodzi od tego, że w takich wózkach zwykle uży...wa się rączek typu "rogi", a po złożeniu konstrukcja przypomina parasolkę.
Zaletami tego typu mechanizmu są niska waga, niski koszt oraz szybkie rozkładanie/składanie. Jednak konstrukcja parasolki słabo nadaje się do gondoli, dlatego jest stosowana głównie w wózkach spacerowych i niektórych modelach uniwersalnych. Ponadto rączki typu "rogi" są nieco mniej wygodne niż pełne (te ostatnie też występują w podobnych konstrukcjach, ale znacznie rzadziej).

Uchwyt do przenoszenia, jak sama nazwa wskazuje, mocuje się do gondoli i ułatwia jej przenoszenie z miejsca na miejsce - na przykład gdy trzeba zdjąć gondolę do czyszczenia, a następnie włożyć ją z powrotem. Uchwyt może mieć różne kształty - w postaci pałąka przymocowanego do boków gondoli, w postaci wycięcia w budce itp.

W wózkach z tą funkcją miejsce do siedzenia - siedzisko spacerowe - można ustawić w jednej z dwóch pozycji do wyboru: przodem do rodzica (tyłem do kierunku jazdy) lub tyłem do rodzica (przodem do kierunku jazdy). Każda opcja ma swoje zalety: w pierwszym przypadku dziecko widzi znajomą twarz i mniej się denerwuje, a gdy znajduje się przodem do kierunku jazdy, wygodniej jest mu obserwować otaczający go świat.

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

Możliwość zamontowania na wózku gondoli , czyli charakterystycznego kosza, w którym maluszek może wygodnie leżeć.

Warto przypomnieć, że gondole są używane głównie dla najmłodszych dzieci (do 6 - 8 miesiąca życia), które nadal nie mogą normalnie siedzieć w siedziskach spacerowych. A możliwość zamontowania takiego akcesorium z definicji jest dostępna we wszystkich wózkach uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”). Można również zamienić siedzisko spacerowe na gondolę w przypadku modeli wyłącznie spacerowych. W rzeczywistości takie wózki są również uniwersalne - jednak początkowo nie są wyposażone w gondole, a zatem należą do kategorii wózków spacerowych.

Możliwość zamontowania dziecięcego fotelika samochodowego na stelażu wózka. Taka możliwość może być bardzo przydatna podczas wyjazdów samochodowych: fotelik może służyć zarówno w samochodzie, jak i jako siedzisko spacerowe do wózka, a siedzisko główne można zostawić w domu, aby nie zajmowało miejsca w bagażniku. Warto zauważyć, że niektóre modele z tą funkcją są początkowo wyposażone w odpowiedni fotelik samochodowy; jeśli jest on kupowany osobno, należy zwrócić szczególną uwagę na kompatybilność z posiadanym wózkiem.

- Pełna (jednolita). Rączka w kształcie litery „U” (lub w podobnym kształcie) przypominająca rodzaj ramy. Trzymana dwoma rękami jest nieco mniej wygodna niż rączka kolbowy, ale taką rączkę można wygodnie trzymać jedną ręką.

- Rączka kolbowy (podwójna). Para oddzielnych uchwytów bez poprzeczki między nimi. Same rączki są zwykle wygięte, dzięki czemu leżące na nich ręce rodzica znajdują się w optymalnej, najwygodniejszej pozycji. Jednocześnie wskazane jest trzymanie "rogów" obiema rękami; obsługa ich jedną ręką jest znacznie trudniejsza niż rączki jednoczęściowej. Ponadto warto zauważyć, że ta opcja jest uważana za najbardziej odpowiednią dla wózków spacerowych (patrz „Konstrukcja”), a dla wózków z gondolą nadaje się słabo.

- Uniwersalna. Konstrukcja jest połączeniem opisanych powyżej jednolitej rączki i rączki kolbowy: pełna rama, uzupełniona parą wystających „rogów”. Dzięki temu rodzic może wybrać w zależności od sytuacji: np. wygodniej jest trzymać wózek obiema rękami za „rogi”, a jeśli trzeba uwolnić jedną rękę, można chwycić pełną rączkę. Jednocześnie taki wybór naprawdę nie jest konieczny dla każdego, a same rączki uniwersalne są bardziej skomplikowane i droższe niż specjalistyczne, dlatego są znacznie mniej powszechne.

- Kierownica. Rączka w formie kierownicy może mieć różną konstrukcję: w niektórych mod...elach jest to owalna pętla osadzona na długim drążku, w innych jest rodzajem „sterownicy” na ramie nad budką. Tak czy inaczej, w niektórych modelach taka rączka jest dokładnie kierownicą: jest bezpośrednio połączona z przednimi kołami, a gdy rączka jest obracana, koła obracają się w jednym lub drugim kierunku. Poprawia to znacznie manewrowość, ale komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt. Jednak są też prostsze konstrukcje, w których rączka kierownicy różni się od klasycznych rączek jedynie kształtem. Wszystkie te niuanse należy wyjaśniać osobno dla każdego modelu.

Możliwość regulacji wysokości rączki wózka. Funkcja ta pozwala optymalnie dopasować długość rączki do wzrostu rodzica. Przyda się szczególnie, jeśli rodzice mają różny wzrost i każdy z nich regularnie wozi wózek.

Zazwyczaj regulacja wysokości odbywa się poprzez obniżenie lub podniesienie górnego segmentu rączki, a w zaawansowanych realizacjach odpowiada za to mechanizm teleskopowy. Wysuwana rączka sprawia, że wózek można lepiej dostosować do różnych sytuacji i warunków. Można go na przykład wydłużyć, aby zapewnić większy komfort chodzenia, lub skrócić, aby ułatwić użytkowanie w ciasnych przestrzeniach.