Porównanie Valco Baby Snap 4 vs Peg Perego Si

- Książka. W wózkach z takim mechanizmem poszczególne części stelaża są połączone wspólną osią obrotową; podczas składania wózka części te są dociskane do siebie jak strony zamykającej się książki - stąd nazwa. To najpopularniejszy sposób składania w naszych czasach: „książki” są nieco bardziej skomplikowane, droższe i cięższe niż „parasolki”, ale mają nad nimi szereg zalet. Po pierwsze, metoda ta może być stosowana we wszystkich rodzajach wózków (patrz „Konstrukcja”). Po drugie, stelaże tego typu są równie wygodne tak dla siedzisk spacerowych, jak i dla gondoli. Po trzecie, takie wózki można bez problemu wyposażyć w rączki pełne lub uniwersalne (patrz „Rodzaj rączki”). Po czwarte, wysokość złożonej „książki” zmniejsza się prawie o połowę, podczas gdy wielkość ta nie zmienia się w przypadku konstrukcji parasolek.

- Parasolka. Jeśli spojrzeć z boku, to w pozycji rozłożonej stelaż wózka z mechanizmem typu parasolka wygląda z boku tak: podparcie przedniego koła, pochylone do tyłu i od góry zakończone rączką, oraz podparcie dla tylnego koła przymocowane do niej górnym końcem, stojące pionowo (lub prawie pionowo). Po złożeniu tylne podparcie obraca się w punkcie mocowania i mocno dociska do przodu; jednocześnie przednie podparcie ma jednolitą konstrukcję i nie składa się samo - to główna różnica między takimi mechanizmami a „książkami”. A nazwa „parasolka” pochodzi od tego, że w takich wózkach zwykle uży...wa się rączek typu "rogi", a po złożeniu konstrukcja przypomina parasolkę.
Zaletami tego typu mechanizmu są niska waga, niski koszt oraz szybkie rozkładanie/składanie. Jednak konstrukcja parasolki słabo nadaje się do gondoli, dlatego jest stosowana głównie w wózkach spacerowych i niektórych modelach uniwersalnych. Ponadto rączki typu "rogi" są nieco mniej wygodne niż pełne (te ostatnie też występują w podobnych konstrukcjach, ale znacznie rzadziej).

Możliwość zmiany położenia podnóżka, na którym spoczywają nóżki dziecka w spacerówce.

Ta możliwość zmiany występuje w niektórych wózkach spacerowych, wielofunkcyjnych i siedziskach spacerowych wózków uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”). Sam podnóżek to rampa przymocowana pod kątem do przedniej krawędzi siedziska. Podnóżki, w których można zmieniać kąt nachylenia, nazywano regulowanymi; w wielu modelach podnóżek ten można nawet zainstalować poziomo. Pozwala to w różnych sytuacjach na wybranie pozycji najbardziej wygodnej dla stóp dziecka.

Przezroczyste okienko w budce, która przykrywa gondolę lub siedzisko spacerowe. W siedziskach spacerowych takie okienko jest zwykle umieszczone tak, aby rodzic mógł bezpośrednio widzieć dziecko podczas jazdy, nie odwracając uwagi od prowadzenia wózka. W gondolach przeznaczenie tej funkcji jest nieco inne: dzięki okienku rodzic może zobaczyć dziecko zbliżając się do wózka od strony budki (czyli od strony przeciwnej do rączki). Dodatkowo maluch leżący w gondoli widzi przez okienko otaczający go świat (przede wszystkim niebo nad wózkiem).

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

Możliwość zamontowania na wózku gondoli , czyli charakterystycznego kosza, w którym maluszek może wygodnie leżeć.

Warto przypomnieć, że gondole są używane głównie dla najmłodszych dzieci (do 6 - 8 miesiąca życia), które nadal nie mogą normalnie siedzieć w siedziskach spacerowych. A możliwość zamontowania takiego akcesorium z definicji jest dostępna we wszystkich wózkach uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”). Można również zamienić siedzisko spacerowe na gondolę w przypadku modeli wyłącznie spacerowych. W rzeczywistości takie wózki są również uniwersalne - jednak początkowo nie są wyposażone w gondole, a zatem należą do kategorii wózków spacerowych.

Możliwość zamontowania dziecięcego fotelika samochodowego na stelażu wózka. Taka możliwość może być bardzo przydatna podczas wyjazdów samochodowych: fotelik może służyć zarówno w samochodzie, jak i jako siedzisko spacerowe do wózka, a siedzisko główne można zostawić w domu, aby nie zajmowało miejsca w bagażniku. Warto zauważyć, że niektóre modele z tą funkcją są początkowo wyposażone w odpowiedni fotelik samochodowy; jeśli jest on kupowany osobno, należy zwrócić szczególną uwagę na kompatybilność z posiadanym wózkiem.

- Pełna (jednolita). Rączka w kształcie litery „U” (lub w podobnym kształcie) przypominająca rodzaj ramy. Trzymana dwoma rękami jest nieco mniej wygodna niż rączka kolbowy, ale taką rączkę można wygodnie trzymać jedną ręką.

- Rączka kolbowy (podwójna). Para oddzielnych uchwytów bez poprzeczki między nimi. Same rączki są zwykle wygięte, dzięki czemu leżące na nich ręce rodzica znajdują się w optymalnej, najwygodniejszej pozycji. Jednocześnie wskazane jest trzymanie "rogów" obiema rękami; obsługa ich jedną ręką jest znacznie trudniejsza niż rączki jednoczęściowej. Ponadto warto zauważyć, że ta opcja jest uważana za najbardziej odpowiednią dla wózków spacerowych (patrz „Konstrukcja”), a dla wózków z gondolą nadaje się słabo.

- Uniwersalna. Konstrukcja jest połączeniem opisanych powyżej jednolitej rączki i rączki kolbowy: pełna rama, uzupełniona parą wystających „rogów”. Dzięki temu rodzic może wybrać w zależności od sytuacji: np. wygodniej jest trzymać wózek obiema rękami za „rogi”, a jeśli trzeba uwolnić jedną rękę, można chwycić pełną rączkę. Jednocześnie taki wybór naprawdę nie jest konieczny dla każdego, a same rączki uniwersalne są bardziej skomplikowane i droższe niż specjalistyczne, dlatego są znacznie mniej powszechne.

- Kierownica. Rączka w formie kierownicy może mieć różną konstrukcję: w niektórych mod...elach jest to owalna pętla osadzona na długim drążku, w innych jest rodzajem „sterownicy” na ramie nad budką. Tak czy inaczej, w niektórych modelach taka rączka jest dokładnie kierownicą: jest bezpośrednio połączona z przednimi kołami, a gdy rączka jest obracana, koła obracają się w jednym lub drugim kierunku. Poprawia to znacznie manewrowość, ale komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt. Jednak są też prostsze konstrukcje, w których rączka kierownicy różni się od klasycznych rączek jedynie kształtem. Wszystkie te niuanse należy wyjaśniać osobno dla każdego modelu.

Możliwość regulacji wysokości rączki wózka. Funkcja ta pozwala optymalnie dopasować długość rączki do wzrostu rodzica. Przyda się szczególnie, jeśli rodzice mają różny wzrost i każdy z nich regularnie wozi wózek.

Zazwyczaj regulacja wysokości odbywa się poprzez obniżenie lub podniesienie górnego segmentu rączki, a w zaawansowanych realizacjach odpowiada za to mechanizm teleskopowy. Wysuwana rączka sprawia, że wózek można lepiej dostosować do różnych sytuacji i warunków. Można go na przykład wydłużyć, aby zapewnić większy komfort chodzenia, lub skrócić, aby ułatwić użytkowanie w ciasnych przestrzeniach.

Uchwyt lub pasek do przenoszenia ułatwiają transport lub podnoszenie wózka. Zazwyczaj rączka znajduje się na stelażu i zapewnia wygodne miejsce do trzymania złożonego wózka. Podobne zadania przypisuje się pasku - z tą tylko różnicą, że za jego pomocą zazwyczaj można zawiesić ładunek na ramieniu lub za plecami, uwalniając ręce.