Porównanie CAM Curvi vs Chicco Multiway Evo

- Książka. W wózkach z takim mechanizmem poszczególne części stelaża są połączone wspólną osią obrotową; podczas składania wózka części te są dociskane do siebie jak strony zamykającej się książki - stąd nazwa. To najpopularniejszy sposób składania w naszych czasach: „książki” są nieco bardziej skomplikowane, droższe i cięższe niż „parasolki”, ale mają nad nimi szereg zalet. Po pierwsze, metoda ta może być stosowana we wszystkich rodzajach wózków (patrz „Konstrukcja”). Po drugie, stelaże tego typu są równie wygodne tak dla siedzisk spacerowych, jak i dla gondoli. Po trzecie, takie wózki można bez problemu wyposażyć w rączki pełne lub uniwersalne (patrz „Rodzaj rączki”). Po czwarte, wysokość złożonej „książki” zmniejsza się prawie o połowę, podczas gdy wielkość ta nie zmienia się w przypadku konstrukcji parasolek.

- Parasolka. Jeśli spojrzeć z boku, to w pozycji rozłożonej stelaż wózka z mechanizmem typu parasolka wygląda z boku tak: podparcie przedniego koła, pochylone do tyłu i od góry zakończone rączką, oraz podparcie dla tylnego koła przymocowane do niej górnym końcem, stojące pionowo (lub prawie pionowo). Po złożeniu tylne podparcie obraca się w punkcie mocowania i mocno dociska do przodu; jednocześnie przednie podparcie ma jednolitą konstrukcję i nie składa się samo - to główna różnica między takimi mechanizmami a „książkami”. A nazwa „parasolka” pochodzi od tego, że w takich wózkach zwykle uży...wa się rączek typu "rogi", a po złożeniu konstrukcja przypomina parasolkę.
Zaletami tego typu mechanizmu są niska waga, niski koszt oraz szybkie rozkładanie/składanie. Jednak konstrukcja parasolki słabo nadaje się do gondoli, dlatego jest stosowana głównie w wózkach spacerowych i niektórych modelach uniwersalnych. Ponadto rączki typu "rogi" są nieco mniej wygodne niż pełne (te ostatnie też występują w podobnych konstrukcjach, ale znacznie rzadziej).

Przezroczyste okienko w budce, która przykrywa gondolę lub siedzisko spacerowe. W siedziskach spacerowych takie okienko jest zwykle umieszczone tak, aby rodzic mógł bezpośrednio widzieć dziecko podczas jazdy, nie odwracając uwagi od prowadzenia wózka. W gondolach przeznaczenie tej funkcji jest nieco inne: dzięki okienku rodzic może zobaczyć dziecko zbliżając się do wózka od strony budki (czyli od strony przeciwnej do rączki). Dodatkowo maluch leżący w gondoli widzi przez okienko otaczający go świat (przede wszystkim niebo nad wózkiem).

- Pełna (jednolita). Rączka w kształcie litery „U” (lub w podobnym kształcie) przypominająca rodzaj ramy. Trzymana dwoma rękami jest nieco mniej wygodna niż rączka kolbowy, ale taką rączkę można wygodnie trzymać jedną ręką.

- Rączka kolbowy (podwójna). Para oddzielnych uchwytów bez poprzeczki między nimi. Same rączki są zwykle wygięte, dzięki czemu leżące na nich ręce rodzica znajdują się w optymalnej, najwygodniejszej pozycji. Jednocześnie wskazane jest trzymanie "rogów" obiema rękami; obsługa ich jedną ręką jest znacznie trudniejsza niż rączki jednoczęściowej. Ponadto warto zauważyć, że ta opcja jest uważana za najbardziej odpowiednią dla wózków spacerowych (patrz „Konstrukcja”), a dla wózków z gondolą nadaje się słabo.

- Uniwersalna. Konstrukcja jest połączeniem opisanych powyżej jednolitej rączki i rączki kolbowy: pełna rama, uzupełniona parą wystających „rogów”. Dzięki temu rodzic może wybrać w zależności od sytuacji: np. wygodniej jest trzymać wózek obiema rękami za „rogi”, a jeśli trzeba uwolnić jedną rękę, można chwycić pełną rączkę. Jednocześnie taki wybór naprawdę nie jest konieczny dla każdego, a same rączki uniwersalne są bardziej skomplikowane i droższe niż specjalistyczne, dlatego są znacznie mniej powszechne.

- Kierownica. Rączka w formie kierownicy może mieć różną konstrukcję: w niektórych mod...elach jest to owalna pętla osadzona na długim drążku, w innych jest rodzajem „sterownicy” na ramie nad budką. Tak czy inaczej, w niektórych modelach taka rączka jest dokładnie kierownicą: jest bezpośrednio połączona z przednimi kołami, a gdy rączka jest obracana, koła obracają się w jednym lub drugim kierunku. Poprawia to znacznie manewrowość, ale komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt. Jednak są też prostsze konstrukcje, w których rączka kierownicy różni się od klasycznych rączek jedynie kształtem. Wszystkie te niuanse należy wyjaśniać osobno dla każdego modelu.

Obecność podwójnych kół w wózku — gdy w punkcie podparcia zamiast jednego zamontowane są dwa koła, w niewielkiej odległości od siebie. To nieco zwiększa wagę i koszt, jednak poprawia stabilność, a także ma pozytywny wpływ na niezawodność konstrukcji i zdolność do jazdy w terenie.

Pamiętaj, że niekoniecznie wszystkie koła są podwójne – na przykład w niektórych wózkach przednie koła są pojedyncze. Odbywa się to głównie w celu zmniejszenia kosztu i wagi.

Wózki, w których tylne koła są zamontowane na zupełnie oddzielnych stojakach, bez dodatkowej poprzeczki między nimi.

Główną zaletą takiej konstrukcji jest to, że nogi idącego za wózkiem rodzica nie dotykają poprzeczki między kołami. Ponadto, ta cecha nieco poprawia możliwości przejazdu wózka (pozwala wózkowi mijać między kołami leżące na drodze przedmioty, nie czepiając się za nich osią).

Rodzaj kół zamontowanych na wózku.

Najpopularniejsze w naszych czasach są gumowe koła, w tym pompowane. Plastikowe koła są stosowane głównie w niedrogich wózkach, aby jeszcze bardziej obniżyć koszt, podczas gdy koła żelowe, wręcz przeciwnie, są uważane za bardzo zaawansowaną opcję. Duża popularnością cieszą się też koła poliuretanowe oraz koła z gumy piankowej EVA. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych odmian:

— Gumowe. W tym przypadku ma się na myśli koła z jednolitą gumową oponą. Takie opony są niedrogie, podczas gdy zapewniają dość płynną jazdę, nie powodują hałasu i dobrze wygładzają nierówności na drodze; to właśnie spowodowało ich popularność we współczesnych wózkach. To prawda, że takie koła są nieco mniej wygodne i skuteczne na nierównych powierzchniach niż koła pompowane i żelowe (patrz poniżej) - z drugiej strony są dużo tańsze, nie wymagają specjalnej obsługi, nie boją się uszkodzeń i można je stosować na kołach o dowolnej średnicy, w tym bardzo małej.

— Pompowane. Koła z pompowanymi gumowymi oponami. Te opony są bardziej miękkie niż zwykłe opony gumowe (patrz wyżej), a same koła są zwykle dość duże. Dzięki temu takie wózki mogą z łatwością poruszać się po nierównych powierzchniach, a także pokonywać dość wysokie krawężniki i...inne przeszkody. Główną wadą pompowanych opon jest ich stosunkowo wysoki koszt. Ponadto należy je pielęgnować - okresowo pompować, aby ciśnienie nie spadło - a także chronić je przed przecięciami i przebiciami: po obniżeniu ciśnienia taka opona staje się bezużyteczna. Z kolei w przypadku wózków konserwacja pompowanych kół nie jest trudna, a same opony są dość grube, więc prawdopodobieństwo ich uszkodzenia jest niewielkie.

— Plastikowe. Koła wykonane z tworzywa sztucznego; z reguły zarówno opona, jak i felga są wykonane z tego materiału, chociaż istnieją modele z metalowymi felgami. Kluczowe zalety tej opcji to prostota i niski koszt. Z drugiej strony plastikowe koła nie są trwałe i niezawodne; a dzięki swojej twardości praktycznie nie tłumią drgań i hałasują. Dlatego plastik jest używany głównie w stosunkowo niedrogich wózkach z małymi kołami zaprojektowanymi do płaskiej powierzchni.

— Żelowe. Koła podobne konstrukcyjnie do pompowanych (patrz odpowiedni punkt), ale wypełnione nie powietrzem, ale specjalnym żelem. Główną zaletą tej opcji jest niewrażliwość na drobne przebicia i nacięcia: wychodząc, żel w oponie, po kontakcie z powietrzem, zestala się niemal natychmiast, skutecznie uszczelniając uszkodzony obszar. Ponadto koła te praktycznie nie wymagają konserwacji - nie trzeba ich pompować. Wady opon żelowych to wysoki koszt i nieco większa sztywność niż w pompowanych (chociaż pod względem miękkości jazdy takie koła wciąż są zauważalnie lepsze od gumowych, a zwłaszcza plastikowych).

— Poliuretanowe. Koła z oponami z pełnego poliuretanu charakteryzują się dobrą zwrotnością i amortyzacją, odpornością na przebicia oraz trwałością. Ponadto koła poliuretanowe nie boją się silnych zmian temperatury, a także są niedrogie. Ten rodzaj kół występuje we wszystkich popularnych odmianach wózków.

— EVA. Koła wykonane z gumy piankowej o strukturze mikroporowatej. Materiał EVA charakteryzuje się wysokim współczynnikiem sprężystości i elastyczności, doskonałą amortyzacją i odpornością na zużycie. Jednocześnie koła z gumy piankowej są lekkie i zapewniają płynną jazdę wózka. Nie można ich przebić ani przeciąć, jednakże w mroźną zimę koła EVA stają się sztywne.

Średnica przednich kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. Jednocześnie przednie koła nie są tak ważne dla łatwego przejazdu przez nierówności, jak tylne: na przykład, aby pokonać przeszkody, wózek często jest nachylany w górę, do siebie, przy czym działają tylko tylne koła. Dlatego średnica przednich kół może być zauważalnie mniejsza niż średnica tylnych. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że mały rozmiar ma też swoje zalety - koła są lżejsze.

Mówiąc o konkretnych liczbach, rozmiar do 15 cm uważa się za skromny, 16 – 20 cm – mały, 21 – 25 cm - średni, 26 – 30 cm – większy niż średni, a powyżej 30 cm – duży.

Średnica tylnych kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. W przypadku tylnych kół te momenty są najbardziej istotne: na przykład podczas transportu wózka po przeszkodach jest on zwykle nachylony do siebie, tak że przednie koła są w powietrzu, a tylne muszą pokonać przeszkodę. Z drugiej strony mniejsze koła ważą mniej, łatwiej przyspieszają i lepiej sprawdzają się na równych powierzchniach. Warto więc wybrać wózek, biorąc pod uwagę drogi, po których ma być prowadzony. Jeśli planuje się poruszać się po płaskich podłogach, dobrym asfalcie i rampach dla wózków, warto wybrać małe koła, do 20 cm. Na trudny teren, jazdę po błocie i śniegu, regularne pokonywanie schodków i krawężników, warto zwrócić uwagę na koła o średnicy 30 cm i większe. A średnica 20-30 cm jest opcją pośrednią - jest odpowiednia, jeśli jeździ się głównie po płaskich powierzchniach, ale czasami trzeba pokonywać przeszkody.

Odległość między bocznymi kołami wózka; wymiar ten zwykle odpowiada całkowitej szerokości konstrukcji. Jeśli szerokości przednie i tylne są różne, wskazana jest największa odległość - zwykle ze względu na tylne koła; szerokość modeli trójkołowych jest mierzona ze względu na te same koła.

Generalnie im szersze podwozie, tym stabilniejszy jest wózek, tym trudniej go przewrócić. Z drugiej strony duża szerokość może stwarzać problemy w ciasnych przestrzeniach - wąskich korytarzach i drzwiach, windach itp. Najwęższe współczesne wózki mają do 45 cm szerokości, najszersze - ponad 70 cm (są to głównie modele dla bliźniaków lub trojaczków, gdzie dwa siedziska są obok siebie). Modele o szerokości 46 - 50 cm są również uważane za raczej wąskie, o szerokości 51 - 55 cm można nazwać małymi, o szerokości 56 - 60 cm - średnie, 61 - 65 cm - powyżej średnich, 65 - 70 cm - duże.