Maksymalna prędkość transmisji danych po linii zasilania, obsługiwana przez adapter.
Wybierając według tego parametru, należy pamiętać, że producenci zwykle podają w specyfikacji teoretyczne maksimum. W praktyce prędkość transmisji danych może być zauważalnie niższa (w szczególności z powodu zakłóceń w sieci elektrycznej). Ponadto może być ona ograniczona innymi punktami: na przykład, jeśli adapter ma tylko jeden port Fast Ethernet 100 Mb/s, to jego rzeczywista przepustowość nie może przekroczyć 100 Mb/s, nawet jeśli w specyfikacji podano prędkość transmisji 500 Mb/s .
Niemniej jednak im wyższa deklarowana prędkość (
1 Gb/s), tym wyższa prędkość praktyczna, przy ceteris paribus. Tak więc do zadań związanych z przesyłaniem dużych ilości danych lub wymagających szybkiej reakcji (przeglądanie/transmisja wideo w wysokiej rozdzielczości, praca z torrentami, gry online) należy wybierać „szybsze” modele.
Możliwość pracy urządzenia jako węzła sieci MESH. W tym przypadku realizowany jest tzw. tryb bezproblemowy pracy: cała sieć jest postrzegana jako jedna całość, przełączanie pomiędzy punktami dostępowymi w razie potrzeby następuje automatycznie, w takich przypadkach połączenie nie jest przerywane i użytkownik nie zauważa przejścia do innego węzła sieci. Jest to jedna z kluczowych różnic w stosunku do korzystania z repeaterów. Kolejną różnicą jest dynamiczny routing: węzły sieci MESH automatycznie określają optymalny tryb przechodzenia sygnału. Z tego powodu, jak również ze względu na inne cechy tej technologii, obecność „pośredników” na ścieżce sygnału prawie nie wpływa na prędkość łączności (w przeciwieństwie do wspomnianych repeaterów). Główna wada
sprzętu z trybem MESH to stosunkowo wysoki koszt.