Porównanie Kentavr BM-200E 200 l vs Forte EW1200P 200 l

Materiał, z którego wykonana jest korona. Ma to znaczenie nie tyle z punktu widzenia jakości mieszania betonu, co z punktu widzenia trwałości sprzętu.

- Żeliwo. Najpopularniejszy metal w produkcji korony. Łatwy w obróbce, szybki w odlewaniu i wymagający minimalnych nakładów inwestycyjnych na wszystkich etapach produkcji. Inną godną uwagi cechą żeliwa jest jego długa żywotność. Jednocześnie pod wpływem naprężeń mechanicznych korona żeliwna może pękać, a wszelkiego rodzaju cząstki ścierne kruszą miejsca ocierania. Podczas pracy żeliwna korona często grzechocze i wibruje.

- Stal. Materiał do produkcji wieńca o wysokiej wytrzymałości. Stal jest droższa niż żeliwo, co z nawiązką rekompensuje cicha praca. Betoniarki z obrzeżami stalowymi świetnie sprawdzają się przez wiele godzin codziennego użytkowania.

- Poliamid. Technologia wytwarzania koron poliamidowych oparta jest na syntetycznej kompozycji, która odznacza się elastycznością i odpornością na temperatury w szerokim zakresie. Korony wykonane z tego materiału kompozytowego wyróżniają się trwałością, lekką konstrukcją, płynną pracą i cichą pracą. Koronę poliamidową można częściowo wymienić - zwykle składa się z czterech części, a jedną nieużyteczną można łatwo wymienić.

Największa ilość zaprawy, jaką można za jednym razem przygotować w betoniarce. Ponieważ proces mieszania zgodnie z najpopularniejszą technologią grawitacyjną (patrz „Rodzaj mieszania”) zakłada nachylenie bębna, nie można go napełnić po brzegi - zawartość po prostu się wyleje. W związku z tym objętość gotowej mieszanki w każdym przypadku będzie mniejsza niż całkowita objętość. To ostatnie dotyczy również jednostek typu wymuszonego.

Oceniając model z mieszaniem grawitacyjnym w zależności od objętości gotowej mieszanki, należy pamiętać, że ze względu na kształt bębna objętość ta nie może przekraczać 2/3 całkowitej pojemności - na przykład w przypadku betoniarki przy 120-litrowym bębnie będzie to około 80 litrów. Jeśli producent poda wyższe liczby, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że mówimy o teoretycznej ilości betonu, jaką silnik i napęd mogą bez problemu obrócić w bęben. To dobry wskaźnik niezawodności, ale daleko mu do tego, że w praktyce można przygotować taką ilość roztworu na raz.

W każdym razie parametr ten pełni również rolę ogranicznika: nie można załadować betoniarki ponad objętość gotowej mieszanki zadeklarowaną przez producenta. Tak, jest prawdopodobne, że taka ilość składników zmieści się do bębna, urządzenie nie pęknie od razu, a nawet będzie w stanie przez chwilę pracować stabilnie. Jednak mechanizmy betoniarki w takim trybie będą poddawane zwiększonym obciążeniom, co może prowadzić do ich przedwczesnej awarii; i takie przypadki nie są obję...te gwarancją producenta.

Prędkość, z jaką porusza się bęben lub łopatki (w zależności od rodzaju mieszania, patrz wyżej) betoniarki podczas pracy. W większości modeli klasy konsumenckiej wskaźnik ten ma raczej charakter ogólny niż praktyczny – optymalna prędkość dla rozwiązań, z którymi takie urządzenia zwykle muszą pracować to około 23-28 obr./min, a zdecydowana większość modeli dobrze wpisuje się w ten zakres . Różnice między poszczególnymi wartościami z reguły nie są krytyczne i wynikają z różnicy wielkości bębnów i mocy silników.