Porównanie Bosch Indego M 700 06008B0203 vs Worx Landroid L WR155E

Szerokość koszenia zapewniana przez urządzenie, innymi słowy — szerokość pasa ziemi pielęgnowanej w jednym przejeździe. W rzeczywistości rozmiar ten odpowiada szerokości narzędzia tnącego.

Duża szerokość koszenia jest wygodna podczas pracy na dużych otwartych przestrzeniach, ponieważ pozwala na zakończenie pracy w niewielkiej liczbie przejazdów. Natomiast do trudno dostępnych miejsc lepiej nadają się stosunkowo wąskie narzędzia, które mogą trafić tam, gdzie nie przejdzie szersze urządzenie. Ponadto szerokość narzędzia bezpośrednio wpływa na wagę i cenę.

Ogólnie sensowne jest porównywanie tylko urządzeń tego samego typu ze względu na szerokość roboczą (patrz wyżej). Warto jednak w tym miejscu zaznaczyć, że podkaszarki nie różnią się tak bardzo od siebie — większość modeli wychwytuje od 25 do 45 cm (szeroki pas zapewnia się przez ruch przystawki z boku na bok). Jeśli chodzi o pozostałe typy, w najskromniejszych modelach szerokość koszenia nie przekracza 40 cm, w najcięższych i najmocniejszych może wynosić 56 – 60 cm, a nawet więcej(w traktorkach ogrodowych – do 1,5 m).

Maksymalna wysokość koszenia, jaką może zapewnić kosiarka, czyli maksymalna wysokość trawy, która może pozostać po przejechaniu maszyny.

Parametr ten ma znaczenie głównie w przypadkach, gdy chcemy pozostawić trawę na trawniku stosunkowo wysoką. Ponadto kosiarki do trawy o dużej wysokości koszenia mają szeroki zakres regulacji wysokości.

Liczba regulacji wysokości koszenia przewidzianych dla kosiarki. Im więcej takich regulacji (przy tym samym zakresie regulacji), tym dokładniej możesz dobrać wysokość koszenia. Zwróć uwagę, że w niektórych robotach (patrz „Rodzaj”) liczba ta sięga 30 lub więcej w zakresie od 30 do 60 mm; innymi słowy, wysokość można regulować z milimetrową precyzją.

Sposób regulacji wysokości koszenia przewidziany w maszynie.

— Synchroniczna (centralna). Regulacja jednym skokiem w porównaniu z regulacją ręczną opisaną poniżej. W tradycyjnych kosiarkach odbywa się to zwykle za pomocą dźwigni, która zmienia jednocześnie wysokość wszystkich kół; w innych urządzeniach regulować na wysokość można nie koła, ale samą część tnącą. W każdym razie regulacja synchroniczna jest znacznie wygodniejsza niż regulacja ręczna, a w przypadku niektórych urządzeń (na przykład robotów i riderów, patrz „Rodzaj”) jest to zazwyczaj jedyna technicznie możliwa opcja. Jednak w klasycznych kosiarkach taki system komplikuje i podnosi koszt konstrukcji.

— Ręczna. Znaczenie tego typu regulacji zależy od typu urządzenia. Tak więc w przypadku podkaszarek jest to z definicji prawie jedyny możliwy sposób: w nich wysokość koszenia jest regulowana przez wysokość, na której operator trzyma osprzęt roboczy. W kosiarkach do trawy regulacja ręczna oznacza, że osobno należy regulować na wysokość każdą oś, a nawet każde pojedyncze koło. Takie systemy są prostsze i tańsze niż systemy synchroniczne (centralne), ale mniej wygodne w użyciu.

Największy kąt wzniesienia lub spadku, przy którym kosiarka normalnie działa.

Parametr ten wskazywany jest głównie dla autonomicznych robotów koszących (patrz „Typ”) – dla nich ma to największe znaczenie (w tradycyjnych modelach wszystko zależy głównie od tego, czy operator potrafi utrzymać kosiarkę na zboczu). W tym przypadku kąt jest podawany w procentach, podobnie jak robi się to na znakach drogowych: liczba procentowa odpowiada temu, o ile metrów teren wznosi się na każde 100 m drogi. Na przykład kąt 25% oznacza wzrost o 25 m co 100 m (lub 25 cm co metr).

Najbardziej zaawansowane nowoczesne roboty są w stanie pokonywać wzniesienia o kącie pochylenia 50% (czyli około 30°), a nawet więcej. Warto wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę specyfikę terenu, na którym planowane jest działanie urządzenia: na przykład w przypadku płaskiego trawnika bez wzniesień i spadków w ogóle można nie patrzeć na dopuszczalny kąt pochylenia.

Powierzchnia obszaru, dla którego przeznaczona jest kosiarka. Nie można twierdzić, że parametr ten jest krytyczny przy wyborze urządzenia, są to tylko zalecenia producenta i są bardzo arbitralne. Są one jednak więcej niż uzasadnione i generalnie pokazują dostępny zakres pracy oparty na nagrzewaniu się silnika, pojemności zbiornika lub akumulatora oraz innych czynnikach wpływających na czas pracy.

Maksymalna prędkość jazdy kosiarki samojezdnej (patrz „Osobliwości”) podczas pracy.

Przy pozostałych warunkach równych, szybszy model szybciej wykonuje zabiegi, zwłaszcza jeśli chodzi o proste zadania. Z drugiej strony szybka jazda wymaga odpowiedniej mocy silnika, co z kolei wpływa na wagę, koszt i zużycie energii elektrycznej/paliwa. Ponadto, jeśli mówimy o kosiarce o tradycyjnej konstrukcji, przy wyborze należy rozsądnie ocenić swoją zdolność „nadążania” za urządzeniem. Zresztą takie modele rzadko osiągają prędkości powyżej 7 km/h – to szybki krok, który nie stanowi problemu dla mniej lub bardziej zdrowej osoby. Oprócz tego, urządzenia samojezdne często posiadają regulację prędkości (patrz wyżej). Natomiast ridery (patrz „Rodzaj”), na których operator jeździ na maszynie, mogą osiągać wyższe prędkości — około 13 — 14 km/h.

Należy również pamiętać, że przy tej samej mocy silnika wyższa prędkość oznacza mniejszą moc na osprzęcie roboczym. Jeśli więc prędkość tak naprawdę nie ma znaczenia, lepiej nie brać prędkości na zapas, ale wziąć stosunkowo wolne, ale mocniejsze urządzenie.

Możliwość sterowania pracą kosiarki zautomatyzowanej z poziomu smartfona lub tabletu, a w niektórych wdrożeniach nawet z komputera. Komunikację można nawiązać poprzez bezprzewodowy kanał Bluetooth lub poprzez sieć Wi-Fi. Funkcje tego sterowania mogą się różnić w zależności od modelu kosiarki. Zatem w niektórych przypadkach konieczne jest skorzystanie z autorskiej aplikacji mobilnej, w innych wystarczy otworzyć specjalną stronę w przeglądarce internetowej. W każdym razie funkcja ta umożliwia zdalny dostęp do sterowania kosiarką zautomatyzowaną za pomocą urządzeń mobilnych. A za pośrednictwem sieci Wi-Fi sterowanie może odbywać się z dowolnego zakątka globu, w którym jest zasięg Internetu. Przyda się to, gdy będziesz poza domem – na przykład na wakacjach lub w podróży służbowej.

Maksymalna liczba stref koszenia, którą można zapisać w pamięci robora koszącego (patrz „Typ”).

Znaczenie obecności wielu stref koszenia polega na tym, że dla każdej oddzielnej strefy można ustawić własny tryb pracy robota. Na przykład trawę przed domem można przycinać raz na dwa do trzech dni, aby zachować jej schludny wygląd, a obszar za domem, który nie jest tak widoczny, można pielęgnować raz w tygodniu. Podobnie dla różnych stref można ustawić własny czas czas – np. w dzień „nie wpuszczać” kosiarki na plac zabaw, na którym mogą bawić się dzieci, a w nocy trzymać ją z dala od okien sypialni, aby hałas nie przeszkadzał śpiącym ludziom.

We współczesnych robotach koszących liczba stref koszenia zwykle nie przekracza trzech — w większości przypadków jest to wystarczające.