Porównanie Intertool GT1402 vs Intertool GT1407

Domyślna nośność jednostki; dla wciągarek wyposażonych w bloki (patrz poniżej), wskazane w przypadku użycia w standardowym formacie, bez bloku.

Udźwig obejmuje dwa główne parametry – siłę generowaną przez mechanizm trakcyjny oraz maksymalne obciążenie, dla którego zaprojektowane są elementy konstrukcyjne. W związku z tym nie należy przekraczać ciężaru ładunku wskazanego w charakterystyce - przyczepność może wystarczyć, ale linka, oś koła pasowego lub łącznik mogą nie być „gotowe” na zwiększone obciążenie.

W przypadku jednostek z ręcznym i ręcznym napędem bębnowym (patrz wyżej) nośność jest zwykle wskazywana w oczekiwaniu, że zdrowa i silna fizycznie osoba dorosła będzie pracować z mechanizmem. Jeżeli z tego czy innego powodu (problemy zdrowotne, nie najlepsza kondycja fizyczna) użytkownik nie jest w stanie rozwinąć pełnego wysiłku, to rzeczywisty ciąg może być niższy niż nominalny. Ale modele z dźwignią są praktycznie pozbawione tej wady - w nich wysiłek jest znacznie mniejszy.

Jeśli do podnoszenia i opuszczania ładunków w pionie potrzebny jest wciągnik / wciągarka, zasady doboru są proste: nośność nie powinna być mniejsza niż ciężar najcięższego ładunku (lub lepiej, wyższa o 10-15%, aby mieć margines w sytuacjach awaryjnych). Ale jeśli urządzenie zostało zakupione do ruchu poziomego, to inna sprawa: tutaj musisz wziąć pod uwagę specyfikę aplikacji. Na przykład do poruszania się po płaskiej, twardej powierzchni s...amochodu o wadze 1,5 - 2 tony (lub wózka z ładunkiem o tej samej wadze) wystarczy wysiłek 100 - 120 kg. Ale wciągarka „terenowa”, zaprojektowana do wyciągania jeepa z bagna, gnojowicy itp., Musi wykazywać wysiłek co najmniej 2 razy większy niż ciężar samochodu. Wynika to zarówno ze specyfiki zadania (konieczne jest nie tylko ciągnięcie ciężaru samochodu, ale także pokonanie oporu lepkiego błota), jak i konstrukcją samej wciągarki (siła pociągowa na ostatnim liczba zwojów kabla jest zmniejszona o 30-40% w porównaniu z pierwszymi metrami).

Obciążalność jednostki podczas korzystania z bloku.

Parametr ten jest wskazany tylko dla modeli oryginalnie wyposażonych w blok. Na potrzeby takiej części i cech jej zastosowania, patrz poniżej, tutaj zauważamy, że pozwala podwoić siłę pociągową (z powodu utraty ruchu ładunku). W związku z tym udźwig z blokiem jest zwykle dwa razy większy niż bez bloku. Patrz powyżej, aby zapoznać się z ogólną nośnością.

Wysokość podnoszenia zapewniana przez mechanizm, a dokładniej - maksymalny ruch, jaki urządzenie może zapewnić w standardowej konfiguracji (z „rodzimą” liną / łańcuchem / pasem) i bez bloku (patrz poniżej).

Zasadniczo wysokość podnoszenia to długość łańcucha, liny lub pasa, gdy jest całkowicie rozwinięty. Kluczowym kryterium wyboru tego wskaźnika jest oczywiście odległość, na jaką ma zostać przeniesiony ładunek.

Maksymalna odległość, na którą wciągnik/wciągarka może przesunąć ładunek przy użyciu zewnętrznego ruchomego bloczka. Najczęściej takie jednostki są używane do podnoszenia pionowego, dlatego parametr ten jest tradycyjnie nazywany „wysokością podnoszenia”; jednak w praktyce może to być ruch poziomy.

Ruchomy bloczek (patrz „Wyposażenie”) znacznie zwiększa siłę uciągu, jednak aby z niego skorzystać, cała lina/łańcuch musi być w rzeczywistości złożona na pół. Dlatego wysokość podnoszenia z bloczkiem zwykle wynosi około połowę długości liny/łańcucha i wysokości podnoszenia bez bloczka (czasem nawet nieco mniej niż połowa - ze względu na cechy techniczne konstrukcji). Np. we wciągarce o długości liny 12 m efektywny zasięg z bloczkiem może wynosić 6 m lub nawet 5,5 - 5,7 m.

Wybór według wskaźnika jest dość oczywisty; należy zaznaczyć, że jednostki o większej wysokości podnoszenia, przy ceteris paribus, zwykle okazują się droższe, cięższe i nieporęczne. Dlatego przy wyborze warto wziąć pod uwagę realne cechy planowanego zastosowania, a nie gonić za maksymalnym wskaźnikiem.

Długość robocza liny, łańcucha lub paska dostarczanego w standardzie z urządzeniem. Z reguły długość liny / łańcucha odpowiada wysokości podnoszenia bez bloku, jednak producenci mogą podać oba parametry w charakterystyce. Można to zrobić z różnych powodów – na przykład w oczekiwaniu, że linka niekoniecznie będzie ciągnięta w pionie, a określenie „wysokość podnoszenia” nie jest do końca poprawne. A w charakterystyce wciągarek samochodowych i dźwigniowych można ogólnie podać tylko długość liny / łańcucha - początkowo nie zostały one zaprojektowane do pionowego podnoszenia ładunku.

- Panel sterowania. Występuje zarówno przewodowo, jak i bezprzewodowo. Pilot przewodowy jest tańszy niż bezprzewodowy, jest bardziej niezawodny i nie wymaga baterii. Z drugiej strony drut może powodować pewne niedogodności - w szczególności ograniczać mobilność i gubić się w otaczających obiektach. Pilot bezprzewodowy zawsze zapewnia obecność pilota przewodowego. Zazwyczaj moduł przewodowy jest podłączony i w razie potrzeby można go wyjąć. Taka konfiguracja jest droższa niż pilot przewodowy, ale daje użytkownikowi wybór. Jeśli więc sytuacja na to pozwala, możesz użyć pilota przewodowego, a jeśli przewód przeszkadza lub nie dociera, przełącz się na bezprzewodowy; ponadto pilot przewodowy pozostaje dodatkowym ubezpieczeniem na wypadek wyczerpania się baterii.

- lina/łańcuch/pas. Obecność elementu trakcyjnego w zestawie dostawczym wciągarki lub wciągnika. Bez takiego wyposażenia urządzenie jest bezużyteczne, a kompletny element trakcyjny jest wygodny nie tylko dlatego, że nie trzeba go dokupywać osobno - optymalnie pasuje również do tego modelu wciągnika/wyciągarki, a także oszczędza użytkownikowi problemów z doborem. Dzięki temu możesz bezpiecznie korzystać z mechanizmu po wyjęciu z pudełka, nie martwiąc się o problemy z kompatybilnością.

- Wózek elektryczny. Wózek elektryczny jest używany wyłącznie w modelach mobilnych - w rzeczywistości odpowiada za przemi...eszczanie urządzenia po szynie. W tym przypadku wózek, zgodnie z nazwą, napędzany jest silnikiem elektrycznym, co pozwala na poruszanie urządzeniem bez wysiłku ze strony użytkownika - wystarczy wydawać polecenia z panelu sterowania.

- Blok. Przeznaczenie jednostki jest takie samo we wszystkich przypadkach - podwaja nośność urządzenia dzięki proporcjonalnemu zmniejszeniu prędkości roboczej (a dokładniej poprzez zwiększenie ruchu łańcucha napędowego, dźwigni itp.). Ale konstrukcja zależy od typu urządzenia (patrz "Urządzenie").

Tak więc we wciągnikach zwykle stosuje się dodatkowy blok do mocowania głównego haka obciążenia do obwodu zasilania. Jednocześnie często nie ma możliwości usunięcia bloku i użycia konwencjonalnego mocowania stałego, a nośność i inne parametry dla takich wciągników są wskazane tylko z blokiem. Z kolei we wciągarkach dodatkowy klocek z hakiem ładunkowym jest zwykle zdejmowany lub przynajmniej można go odepchnąć i zastosować linę z konwencjonalnym zaczepem hakowym. Dzięki temu użytkownik ma możliwość wyboru formatu pracy w zależności od sytuacji: można zastosować klasyczne mocowanie, jeśli liczy się szybkość, lub dodać jednostkę ruchomą, jeśli trzeba ciągnąć ciężki ładunek, a domyślna nośność nie wystarcza dla tego.

- Etui / pokrowiec. Etui to sztywny pojemnik do przechowywania i transportu, uzupełniony o uchwyt, paski i/lub inne urządzenia zapewniające łatwość przenoszenia w rękach lub „na sobie”. Z kolei okładka wykonana jest z miękkich materiałów; nie chroni on niezawodnie zawartości przed uderzeniami i wstrząsami, ale jest lżejszy i można go kompaktowo złożyć, gdy nie jest potrzebny. W każdym razie kompletna etui lub pokrywa jest o wiele wygodniejsza niż zaimprowizowane opakowanie - jest optymalne dla konkretnego urządzenia i najczęściej zamyka się dość szczelnie i dobrze chroni urządzenie przed kurzem i wilgocią (to właśnie te czynniki że mechanizmy wciągników i wciągarek są najbardziej wrażliwe).