Porównanie listew przeciwprzepięciowych i przedłużaczy

Ogólne możliwości konstrukcji i zastosowania listwy przeciwprzepięciowej zależą od typu.

- Przedłużacz. Tradycyjne przedłużacze przeznaczone do wyprowadzania zasilania do urządzeń znajdujących się daleko od gniazdek, a także do zwiększenia liczby samych gniazdek. Nie mają wbudowanych filtrów i zapewniają niewielką lub żadną ochronę. Z drugiej strony takie urządzenia są niezwykle proste i niedrogie.

- Przedłużacz bębnowy. Przedłużacze, w których drut jest nawinięty na szpulę. Są znacznie dłuższe niż modele bez cewek; dodatkowo użytkownik może według własnego uznania dostosować długość drutu. Z drugiej strony waga i wymiary takich urządzeń też są dość znaczące. W rezultacie przedłużacze na bębnie słabo nadają się do użytku domowego, ale mogą być niezbędne do niektórych konkretnych zadań. Na przykład za pomocą takiego urządzenia możesz rozciągnąć moc przez dziedziniec prywatnego domu, do pracy w garażu lub szopie.

- Przedłużacz na ramie. Przedłużacze, w których drut jest nawinięty na ramę - specjalny uchwyt przypominający dwustronną włócznię. Sama konstrukcja stelaża pozwala na wygodne rozwijanie i zwijanie przewodu zasilającego, a drut nie podlega skręcaniu w supły i plątaniu. Przedłużacz na ramie ma zwykle tylko jedno gniazdo do podłączenia odbiornika prądu elektrycznego.

- Taśma miernicza przedłużająca. Rodzaj przedłużacza o okrągłym ko...rpusie, w którym sznurek jest nawinięty na konstrukcja taśmy konstrukcyjnej. W jego górnej części znajdują się gniazda (ich liczba i rodzaj mogą się różnić), a na odwrocie znajduje się uchwyt do powrotu przewodu do etui. Nie ma automatycznego nawijania linki na szpulę wewnątrz obudowy.

- Filtr do gniazdka. Najprostszym rodzajem ochrony przeciwprzepięciowej są kompaktowe urządzenia, które podłącza się bezpośrednio do gniazdka. Możliwości takich urządzeń są niezwykle proste: inne złącza, oprócz zwykłych gniazd, są w nich niezwykle rzadkie, a same gniazda są zwykle przewidziane nie więcej niż jedno (choć możliwe są wyjątki). Z drugiej strony mały rozmiar może być ważną zaletą w niektórych sytuacjach. Ponadto taki filtr może być zawsze przymocowany do wtyczki urządzenia, z którym jest używany.

- Filtr przedłużacz. Urządzenia łączące funkcje listwy przeciwprzepięciowej i przedłużacza: umożliwiają podłączenie do sieci urządzeń elektrycznych oddalonych od gniazdek, jednocześnie wygładzając szumy występujące w sieci. Ponadto większość modeli ma kilka gniazdek, co pozwala na jednoczesne podłączenie kilku urządzeń do jednego takiego filtra. Należy pamiętać, że modele na 3–5 gniazd są bardzo popularne jako sposób łączenia komputerów stacjonarnych z siecią: umożliwiają zasilanie zarówno jednostki systemowej, jak i urządzeń peryferyjnych (monitor, głośniki, drukarka itp.) z jednego gniazdka i dodatkowych urządzeń takich jak lampa stołowa ...

- Filtr na cewce. Ochronniki przeciwprzepięciowe wyposażone w szpulę z drutem. Pod względem aplikacji są one całkowicie podobne do opisanych powyżej przedłużaczy na cewce, z tą różnicą, że w tym przypadku urządzenie nie tylko działa jako zdalne gniazdo, ale również chroni obciążenie przed zakłóceniami w sieci.

Długość kabla używanego do podłączenia listwy przeciwprzepięciowej do sieci.

Im dłuższy kabel, tym dalej od gniazdka można zainstalować urządzenie. Z drugiej strony długi kabel może być niewygodny na krótkich dystansach. Modele na cewce są pozbawione tej wady (patrz "Typ"), ten szczegół jest kompensowany faktyczną obecnością cewki, ale wyróżniają się dużymi wymiarami i dużą wagą. Dlatego przy wyborze nie zawsze warto gonić za maksymalną długością drutu.

Najwyższy pobór mocy podłączonych urządzeń, który listwa przeciwprzepięciowa jest w stanie przenieść bez konsekwencji (a dokładniej, z jaką może pracować przez nieograniczony czas bez przeciążeń, przegrzania itp.).

Ograniczenie to wynika z faktu, że im wyższa moc przy tym samym napięciu, tym wyższy prąd przepływający przez urządzenie (w tym przypadku przez filtr mocy); i prądy niezgodne z projektem mogą prowadzić do awarii, a nawet wypadków. I chociaż, aby uniknąć tych konsekwencji, nowoczesne filtry często zapewniają różne rodzaje ochrony (patrz wyżej), ale uruchomienie ochrony jest nadal nienormalną sytuacją, której lepiej unikać. Dlatego warto dobrać model dla tego parametru tak, aby maksymalna moc filtra była przynajmniej nie mniejsza niż sumaryczny pobór mocy obciążenia. I najlepiej mieć margines 20-30% - da to dodatkowe gwarancje w przypadku różnych odchyleń w działaniu podłączonego sprzętu.

Warto również zwrócić uwagę na sytuacje, w których planowane jest zastosowanie filtra do tzw. obciążenie reaktywne - urządzenia elektryczne, które szeroko wykorzystują obwody kondensatorowe i / lub indukcyjne, takie jak elektronarzędzia lub agregaty chłodnicze. Całkowity pobór mocy takich urządzeń (zapisany w woltoamperach) może być znacznie wyższy niż moc czynna (która jest wyrażona w watach). Zalecana moc filtra sieciowego w takich przypadkach jest obliczana za pomocą specjalnych wzorów, które można znaleźć w odpowiednich źródłach.

Maksymalny prąd, przez który urządzenie przeciwprzepięciowe może przechodzić przez nieograniczony czas bez ryzyka przegrzania, awarii i innych problemów.

Parametr ten jest bezpośrednio związany z maksymalną mocą filtra (patrz wyżej): moc to prąd pomnożony przez napięcie. Tak więc na przykład dla standardowego modelu 230 V o maksymalnej mocy 2200 W maksymalne obciążenie wyniesie 10 A. Należy pamiętać, że charakterystyka nowoczesnych filtrów może nie odpowiadać podobnym obliczeniom - na przykład te same 10 A może być deklarowane dla modelu 2500 W ... Nie jest to jednak coś nadzwyczajnego: różnicę w liczbach można odnieść do mocy czynnej i biernej (patrz „Moc maksymalna”), charakterystykę filtrów jednofazowych (bez gniazd 400 V, patrz wyżej) można podać jak dla 230 V, a więc dla 230 V, a nawet 240 V, liczby można zaokrąglać dla czytelności itp.

W każdym razie praktyczna wartość maksymalnego obciążenia jest taka sama jak maksymalna moc: nie powinna być mniejsza niż prąd dostarczany do podłączonych urządzeń elektrycznych (w przeciwnym razie może działać ochrona, a nawet awaria). I używają tego parametru wraz z mocą maksymalną, ponieważ w niektórych przypadkach łatwiej jest ocenić charakterystykę obciążenia (i wymagania dotyczące filtra) po poborze prądu, a nie po mocy.

Maksymalna absorpcja energii zapewniana przez filtr sieciowy, czyli maksymalna energia impulsu, przy której urządzenie może ją bezpiecznie pochłonąć i rozproszyć, w pełni chroniąc podłączone obciążenie. Im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej niezawodny filtr, tym silniejsze skoki napięcia, z którymi może sobie poradzić. W niedrogich modelach maksymalna absorpcja to kilkadziesiąt dżuli, w najbardziej zaawansowanych może przekraczać 1000 J, a nawet 2000 J.

Pole przekroju przewodu służącego do podłączenia filtra do sieci. Im większy przekrój, tym grubszy drut, tym bardziej jest niezawodny i tym większy prąd może przepłynąć bez przegrzania. W związku z tym w przypadku urządzeń o dużej mocy wymagane są grube przewody (1,5 mm² i 2,5 mm²). Jednocześnie współcześni producenci z reguły dobierają powierzchnię przekroju w taki sposób, aby zagwarantować bezpieczną pracę filtra przy deklarowanej mocy maksymalnej (patrz wyżej). Dlatego w praktyce należy wybrać model z grubszym kablem niż inne podobne urządzenia, jeśli ma być używany w niestabilnych sieciach, w których często występują przepięcia. Jeśli powierzchnia przekroju wydaje Ci się zbyt mała ( 0,75 mm² lub 1 mm²) dla deklarowanej mocy, istnieją specjalne formuły, które pozwalają sprawdzić zasadność takich wątpliwości.

Obecność w konstrukcji filtra sieciowego specjalnego wskaźnika (najczęściej w postaci żarówki), sygnalizującego włączenie urządzenia.

Funkcja ta wymaga co najmniej jednego wspólnego wskaźnika; a w modelach z przełącznikami dla każdego gniazdka (patrz poniżej) na gniazdach można zainstalować dodatkowe wskaźniki. W każdym razie taki sprzęt sprawia, że praca z urządzeniem przeciwprzepięciowym jest bardziej wizualna, co pozwala na natychmiastową ocenę stanu urządzenia i uniknięcie niektórych nieprzyjemnych sytuacji (na przykład wyimaginowanych awarii sprzętu - gdy „wadliwe” urządzenie nie działa tylko dlatego, że filtr nie jest włączony).

Wskaźnik można zamontować bezpośrednio w wyłączniku (wspólnym lub dla każdego gniazda, więcej szczegółów w odpowiednich punktach).

- Włącz ciało. Funkcja ta pozwala na wyłączenie zasilania obciążenia bez odłączania samego filtra od sieci - innymi słowy eliminuje konieczność wypinania wtyczki filtra z gniazdka i ponownego włożenia go z powrotem. Najczęściej przełącznik steruje wszystkimi gniazdami filtra, jednak zdarzają się modele, w których niektóre złącza są ominięte i zawsze pod napięciem, niezależnie od położenia przełącznika.

- Przełącznik dla każdego gniazdka. Funkcja ta ułatwia sterowanie mocą podłączonych urządzeń: odłączanie i ponowne podłączanie poszczególnych gniazd jest na ogół łatwiejsze i szybsze niż wyciąganie i ponowne wkładanie wtyczek. W ten sposób urządzenia elektryczne używane z takim filtrem mogą być podłączone do niego przez cały czas, odłączając i odłączając poszczególne gniazdka w razie potrzeby.

- Przełącznik dla każdego obwodu. Funkcja wykorzystywana jest w modelach z dużą liczbą wylotów. Pozwala na wyłączenie połowy z nich w tym samym czasie, pozostawiając resztę działającą. Łączy w sobie wygodę powyższych elementów, a jednocześnie nie zaśmieca urządzenia niepotrzebnymi przełącznikami.

Warto również zauważyć, że istnieją modele, które łączą zarówno włącznik na korpusie, jak i włącznik dla każdego gniazdka.

Rodzaj wtyczki (wtyczki) używanej do podłączenia listwy przeciwprzepięciowej bezpośrednio do sieci.

- Zwykły. Tradycyjna wtyczka do gniazd, które są standardowo stosowane w Europie i przestrzeni postsowieckiej. Jeśli filtr ma być podłączony bezpośrednio do zwykłej sieci domowej, należy zwrócić uwagę na ten rodzaj wtyczki. Należy również pamiętać, że w modelach z gniazdami 400V (patrz poniżej) zwykła wtyczka odnosi się do standardowej wtyczki 400V.

- UPS (pod UPS). Wtyczka zaprojektowana tak, aby pasowała do trójbolcowego gniazda IEC 60320 C13, znanego również jako „gniazdo komputerowe”. Takie złącza często znajdują się w zasilaczach bezprzerwowych, ale prawie nie są używane jako zwykłe gniazda zasilania. Dlatego zakup filtra z taką wtyczką ma sens tylko wtedy, gdy planuje się go używać w połączeniu z UPS.