Porównanie WMF KITCHENminis Cromargan vs Cuisinart STM1000E

Podana jest objętość wszystkich koszy parowych. Im jest większy, tym więcej potraw / potraw można jednocześnie ugotować. Jednocześnie nie zapominaj, że parametr ten wpływa również na wymiary i cenę urządzenia. Dlatego warto poszukać specjalnie pojemnego podwójnego kotła, jeśli nie możesz się bez niego obejść.

Dla 3-4 osobowej rodziny optymalna objętość wynosi około 6-7 litrów. Jednocześnie zauważamy, że większość parowarów jest wyposażona w kilka koszy, a podczas gotowania nie jest konieczne używanie ich wszystkich naraz. Dlatego dla tej samej rodziny 3 - 4 osobowej może być odpowiedni model o większej objętości, na 10 - 11 litrów: do codziennego gotowania można wykorzystać część koszy, a zapas objętości może być przydatny na wypadek, gdybyś musiał gotować w dużych ilościach (na przykład na wakacje).

Liczba pojedynczych pojemników w parowarze lub gniazd na jajka w jajowarze (patrz Rodzaj).

W pierwszym przypadku najczęściej dostarczane są 2 - 3 kosze, w zależności od objętości urządzenia. Większa ilość jest nieuzasadniona z punktu widzenia efektywności gotowania – w konstrukcjach „wielopiętrowych” produkty w górnych koszach nie byłyby w stanie normalnie gotować i nie otrzymywałyby wystarczającej ilości ciepła. Istnieją parowary na 4 kosze, ale są one rzadkie i zwykle mają układ 2x2 - 2 stosy po 2 poziomy. Druga skrajność - jeden kosz - jest typowa dla najbardziej kompaktowych urządzeń o małych pojemnościach, do 3-4 litrów.

W przypadku kuchenek do jajek wszystko jest proste – warto wybrać na podstawie tego, ile jajek trzeba za jednym razem ugotować w urządzeniu. Najpopularniejszą opcją jest 6-7 jajek, co wystarcza na przykład do przygotowania śniadania dla przeciętnej rodziny. Minimalna liczba gniazd na jajka to 3, są to urządzenia dla jednej, maksymalnie dwóch osób. A w najbardziej pojemnych kotłach danych wskaźnik może przekroczyć 12.

Maksymalna moc pobierana przez parowiec podczas procesu gotowania; w wielu trybach rzeczywisty pobór mocy może być niższy, ale warto skupić się na mocy maksymalnej. Im mocniejsze urządzenie, tym intensywniejsze ogrzewanie zapewnia, tym szybciej woda w nim nagrzeje się do wymaganej temperatury i tym mocniej zostanie uwolniona para, co jest przydatne przy dużych ilościach gotowania. Z drugiej strony, wysoka moc zwykle wiąże się z kosztami, a zużycie energii odpowiednio wzrasta.

— Szybkie nagrzewanie. Pozwala niemal natychmiast rozpocząć przygotowywanie potraw, bez straty czasu na oczekiwanie i przygotowanie.

— Termostat. Wiele potraw wymaga gotowania w stałej temperaturze, ściśle według instrukcji przepisu. Obecność termostatu pozwala na utrzymanie stałej temperatury w koszykach parowych lub, w niektórych parowcach, zmianę jej w danym momencie zgodnie z programem gotowania.

— Automatyczne gotowanie. Umożliwia gotowanie zgodnie z programami wbudowanymi w parowar. Jednocześnie czas pracy, warunki temperaturowe (w tym zmiany temperatur na różnych etapach) i inne parametry są kontrolowane przez sam parowiec i nie trzeba monitorować parametrów i zmieniać ich ręcznie.

— Zegar automatycznego wyłączania. Specjalne urządzenie, które wyłącza parowiec po określonym czasie. Obecność timera pozwoli Ci nie martwić się o jakość gotowania i wyeliminuje potrzebę dokładnego monitorowania czasu: parowiec wyłączy się sam we właściwym momencie.

— Zegar opóźnienia startu. Timer, który pozwala włączyć parowiec nie od razu, ale po określonym czasie. Zapewnia to dodatkową wygodę: możesz na przykład załadować urządzenie wieczorem i ustawić godzinę rozpoczęcia na poranek – w ten sposób owsianka będzie gotowa na śniadanie i nie będziesz musiał wcześniej wstawać, aby „n...aładować” parowiec.

— Wskaźnik poziomu wody. Pozwala na bieżąco monitorować poziom wody w parowarze i w efekcie zapewnić prawidłowe zachowanie niezbędnych warunków gotowania. Wiele parowców umożliwia dodanie wody, jeśli nie ma wystarczającej ilości wody.

— Możliwość dodania wody. Brak wody podczas gotowania może mieć fatalne skutki – w szczególności danie nie zostanie w ogóle przygotowane tak, jak oczekiwał właściciel parowaru. Możliwość dodania wody pozwala w odpowiednim czasie skorygować pominięcia.

We współczesnych parowarach można stosować wszystkie rodzaje materiałów, od stali po szkło żaroodporne. Większość niedrogich parowców (i nie tak dużo) używa plastiku odpornego na wysokie temperatury. Powszechne są również modele z koszami ze stali nierdzewnej - są trwalsze, praktycznie nie podlegają korozji i z reguły są nieco droższe niż zestawy „plastikowe”. Z drugiej strony nowoczesne urządzenia gospodarstwa domowego nie są zaprojektowane na dziesięciolecia, więc opcje z plastikowymi koszami są optymalne dla większości użytkowników.