Porównanie Philips 3000 Series STE 3150 vs Tefal IT 3440

Dodatkowe akcesoria i wyposażenie, dostarczane z urządzeniem.

Współczesne parownice do ubrań mogą być wyposażone w akcesoria do prasowania - żelazka i mini żelazka, deski do prasowania, wsporniki pionowe, zaciski do spodni, stojaki teleskopowe oraz dodatkowe zaciski dolne; urządzenia do obróbki tkanin - szczotki, nasadki do tkanin, nasadki do tkanin delikatnych, do nogawek; a także kilka innych przedmiotów. Oto bardziej szczegółowy opis najczęściej występujących wariantów:

- Żelazko. Klasyczne żelazko, podłączone do parownicy przy pomocy węża. Takie wyposażenie faktycznie zamienia urządzenie w generator pary do prasowania; a modele wyposażone w deskę do prasowania (patrz poniżej) są często porównywalne pod względem funkcjonalności z pełnowartościowymi systemami prasowania.

- Mini żelazko. Zmniejszony analog konwencjonalnego żelazka. Nie jest przeznaczony do prasowania w dużych ilościach, jednak do prostych zadań, takich jak prasowanie 1-2 sztuk odzieży czy odświeżanie garnituru, takie urządzenie w zupełności wy...starczy.

- Deska do prasowania. Klasyczna deska do prasowania to pozioma powierzchnia służąca do prasowania tkanin. Parownice do ubrań są wyposażone w małe deski, które zazwyczaj montuje się pionowo (gdy są w stanie spoczynku) i w pewnym stopniu mogą również one zastąpić wsporniki pionowe. Z reguły taka deska jest montowana na stojaku teleskopowym.

- Pionowy wspornik. Przyrząd w postaci płaszczyzny, zamontowany pionowo. W rzeczywistości jest to odpowiednik deski do prasowania, stosowanej do parowania pionowego: obrobioną tkaninę można przycisnąć do takiej „deski”, zapewniając bardziej intensywną i wydajną obróbkę. Składane deski do prasowania mogą pełnić podobną funkcję, jednak nie są one uważane za wsporniki pionowe, gdyż są małe i mają ograniczone możliwości (podczas gdy pełnowartościowy wspornik pozwala na całkowitą obróbkę spodni lub innych podobnych ubrań w jednym przejściu).

- Nasadka do tkanin. Nasadka z mikrofibry - tkaniny opartej na mikroskopijnych włóknach. Służą do pionowego parowania różnych tkanin, dzięki czemu para jest równomiernie rozprowadzana na całej obrabianej powierzchni. Nie pozostawia cząstek włosia na powierzchni.

- Nasadka do delikatnych tkanin. Konkretna konstrukcja takich nasadek może się różnić, jednak w każdym przypadku zapewniają one najdelikatniejszą obróbkę, przy zmniejszonej intensywności oddziaływania.

- Szczotka. W danym przypadku szczotki przeznaczone są do czyszczenia ubrań i innych wyrobów z tkanin. Dzięki działaniu pary czyszczenie tą nasadką jest skuteczniejsze niż ręczną szczotką do ubrań.

- Nasadka do kantów. Specjalne nasadki do formowania kantów na spodniach. Takie nasadki to zwykle zaciski o specjalnej konstrukcji. Nie są tak wygodne w użytkowaniu jak tradycyjne żelazka i mini żelazka, a stosowanie takiego przyrządu wymaga pewnych umiejętności. Z drugiej strony, ten rodzaj nasadki pozwala na odświeżenie kantu, nawet przy braku deski do prasowania bądź pionowego wspornika.

- Klamra do spodni. Specjalny zacisk umożliwiający powieszenie spodni i innych podobnych wyrobów na wieszaku parownicy do ubrań. Domyślnie w parownicach montowane są wieszaki typu ramiennego, jednak w przypadku niektórych wyrobów są one słabo dopasowane lub w ogóle się do nich nie nadają; w związku z tym konstrukcja często przewiduje również zaciski tego typu. Zazwyczaj taki zacisk to para charakterystycznych spinaczy do bielizny zamontowanych na poprzeczce wieszaka.

- Dolny klips. Zacisk montowany na parownicy do ubrań na dole stojaka; z reguły jest wyposażony w ruchome mocowanie i można go regulować na wysokość, często jest również zdejmowany. W większości modeli taki przyrząd jest połączony z zaciskiem do spodni i ma taką samą konstrukcję - w postaci pary spinaczy do bielizny; istnieją jednak parownice, które mają tylko dolną parę spinaczy do bielizny - oprócz zwykłych wieszaków. W każdym razie taki zacisk pozwala na rozciągnięcie ubrań wiszących na wieszaku - to ponadto przyczynia się do skuteczności parowania


- Stojak teleskopowy. Stojak do parownicy do ubrań o konstrukcji teleskopowej - co umożliwia regulację wysokości na jakiej znajduje się wieszak na ubrania. Wygoda tej funkcji jest oczywista: umożliwia dostosowanie wysokości wieszaka do specyfiki sytuacji i konkretnego wyrobu. Przy tym stojaki teleskopowe są stosunkowo niedrogie, więc takie wyposażenie jest niemal obowiązkowe dla współczesnych parownic do ubrań (z wyjątkiem przenośnych, ręcznych odmian).

Moc znamionowa, pobierana przez parownicę do ubrań w podczas pracy. Z reguły, wskazuje na to maksymalny pobór mocy przy użytkowaniu w trybie normalnym, bez nietypowych sytuacji.

Generalnie parametr ten jest drugorzędny przy wyborze: producenci dobierają moc w taki sposób, aby zapewnić niezbędne wskaźniki wydajności, ciśnienia itp. Z mocą wiążą się jednak pewne praktyczne kwestie. Tak więc, przy tej samej wydajności (patrz „Intensywność pary”), mocniejsza jednostka będzie tracić mniej czasu na podgrzewanie wody i wytwarzanie pary; można w niej również przewidzieć większy bojler (patrz "Pojemność bojlera na wodę"), co jest przydatne przy długotrwałej ciągłej pracy. Z drugiej strony, takie urządzenia są droższe, a często też cięższe i bardziej nieporęczne niż stosunkowo „słabe” parownice do ubrań, ponadto bardziej obciążają sieć energetyczną.

Druga kwestia, związana z mocą - to tylko obliczenia obciążenia okablowania i różne urządzenia elektryczne (automatykę ochronną, stabilizatory, generatory itp.).

Pojemność zbiornika na wodę, przewidziana w urządzeniu.

Należy podkreślić, że tego wskaźnika nie należy mylić z pojemnością bojlera (patrz wyżej): w danym przypadku chodzi o rezerwuar z zapasem zimnej wody, z którego taka woda wpływa do bojlera dla nagrzania. Nie każda parownica do ubrań jest wyposażona w taki rezerwuar.

Wydajność pary, zapewniana przez urządzenie. W przypadku modeli ze sterowaniem mocą i/lub wilgotnością w tym punkcie wskazywana jest maksymalna możliwa wartość.

Wybierając w oparciu o wskaźnik ten, należy pamiętać, że wydajność charakteryzuje jedynie ilość pary wodnej, wytwarzanej przez urządzenie na minutę. Intensywność oddziaływania tej pary na obrabianą powierzchnię/wyrób może być różna, przede wszystkim zależy ona od ciśnienia roboczego. Dlatego tylko urządzenia o podobnych wskaźnikach ciśnienia mogą być bezpośrednio porównywane na podstawie tego wskaźnika. Przy takich porównywaniach warto wychodzić z założenia, że wyższa wydajność pozwala szybciej poradzić sobie z dużą ilością pracy, jednak wymaga mocniejszych elementów grzejnych oraz pojemnych zbiorników – co z kolei wpływa na wymiary, wagę i cenę całej parownicy.

Przybliżony czas, w którym urządzenie może pracować bez przerw. Parametr ten zależy przede wszystkim od wydajności i pojemności bojlera/zbiornika: po wyczerpaniu zapasu wody praca będzie musiała zostać wstrzymana, aby uzupełnić zapas. Jednocześnie dla modeli z regulacją wilgotności i/lub mocy może być podawany zarówno średni czas nieprzerwanej pracy (w pewnym trybie standardowym), jak i najdłuższy (przy minimalnej intensywności) lub najmniejszy (przy maksymalnej); szczegóły te należy wyjaśnić osobno.

Warto powiedzieć, że niektóre modele umożliwiają tankowanie wodą bezpośrednio w trakcie pracy, jednak nie zaszkodzi również osobno wyjaśnić tę możliwość.

Czas nagrzewania do wytworzenia pary. Czas trwania procesu nagrzewania zależy bezpośrednio od mocy urządzenia i objętości zbiornika na wodę.

Zwracamy również uwagę, że w niektórych sytuacjach rzeczywisty czas nagrzewania może być krótszy niż deklarowany. Na przykład, jeśli główny zbiornik (kocioł) nie jest całkowicie napełniony, a konstrukcja nie przewiduje dodatkowego zbiornika na zimną wodę. Aby mieć pewność, należy kierować się wartością podaną bezpośrednio w specyfikacji.

System, zapobiegający tworzeniu się kamienia wewnątrz bojlera parownicy do ubrań.

Kamień – nierozpuszczalny nalot wapienny – powoduje kilka niepożądanych efektów na raz. Po pierwsze, zmniejsza sprawność elementu grzejnego, a z czasem może go uszkodzić. Po drugie, cząsteczki nalotu mogą odrywać się od powierzchni bojlera i zanieczyszczać rury, węże i nasadki urządzenia. Po trzecie, przy dostaniu się na odmywaną powierzchnię lub praną odzież, mogą one tworzyć nowe zabrudzenia, czasami bardzo trudne do usunięcia. Kamień tworzy się szczególnie szybko przy użyciu „twardej” wody o dużej zawartości soli wapnia; jednak nawet „miękka” woda nie jest zabezpieczeniem przed tym zjawiskiem.

Aby tego wszystkiego uniknąć, w współczesnych modelach przewiduje się ochronę przed osadzaniem się kamienia. Funkcja ta jest zwykle wykonywana przez specjalny filtr, który usuwa sole wapnia z używanej wody; innymi słowy, kamień nadal osadza się w urządzeniu, jednak nie na ważnych elementach konstrukcyjnych, a na częściach specjalnie do tego zaprojektowanych. Należy pamiętać, że filtry mają ograniczoną żywotność i wymagają okresowej wymiany (a im twardsza jest woda, tym częściej taką wymianę trzeba będzie przeprowadzać).

Długość węża parowego, w który wyposażona jest parownica do ubrań.

Im dłuższy jest wąż, tym dalej można dosięgnąć bez przesuwania samego urządzenia. Z drugiej strony, duże długości mogą być niewygodne przy przechowywaniu i transportowaniu, a także przy pracy na krótkich dystansach.

Długość kabla, za pomocą którego urządzenie jest podłączane do sieci elektrycznej. Im dłuższy kabel zasilający – im dalej od gniazdka może pracować urządzenie, tym większą swobodę ruchu ma użytkownik. Z drugiej strony, nadmiernie długi przewód może powodować trudności zarówno podczas pracy, jak i w przechowywaniu/transportowaniu; a przy pracy z dala od gniazdka można użyć przedłużacza.