Rodzaj
W zależności od zestawu funkcji kotły są podzielone na jednoprzewodowe i dwuprzewodowe.
-
Jednoprzewodowy kotły które są wyposażone w wymiennik ciepła, w którym ciepło ze spalania paliwa jest przekazywane do nośnika ciepła w instalacji grzewczej. Jedyną funkcją takich kotłów jest ogrzewanie pomieszczeń. Technicznie możliwe jest zastosowanie kotłów jednoprzewodowych do dostarczania ciepłej wody, lecz wymaga to dodatkowego bojlera (tzw. bojlera pośredniego ogrzewania).
- W kotłach
dwuprzewodowych, pierwotny wymiennik ciepła jest uzupełniony wtórnym wymiennikiem, w związku z tym, kocioł o takiej konstrukcji, oprócz ogrzewania pomieszczeń dostarcza również gorącą wodę. Przy tym, można wykorzystać zarówno bieżącą wodę, jak i wodę zgromadzoną w specjalnym pojemniku (patrz. Wbudowany bojler).
Maks. ciśnienie w obiegu CWU
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie w obwodzie dostarczania ciepłej wody (CWU) kotła, przy którym może on pracować przez nieograniczony czas bez awarii i uszkodzeń. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Maks. ciśnienie w obiegu grzewczym ”.
Min. temp. ciepłej wody
Minimalna temperatura ciepłej wody dostarczanej przez dwufunkcyjny kocioł w trybie zaopatrzenia w ciepłą wodę (CWU). Dla porównania należy zauważyć, że woda zaczyna być postrzegana jako ciepła, zaczynając od 40 °C, a w scentralizowanych systemach zaopatrzenia w ciepłą wodę temperatura ciepłej wody wynosi zwykle około 60 °C (i nie powinna przekraczać 75 °C). Jednocześnie w niektórych kotłach minimalna temperatura grzania może wynosić nawet 10 °C, a nawet 5 °C. Podobny tryb pracy służy do ochrony rur przed zamarzaniem w zimnych porach roku: cyrkulacja wody o dodatniej temperaturze zapobiega tworzeniu się lodu wewnątrz i uszkodzeniu obwodów.
Należy również pamiętać, że po podgrzaniu do danej temperatury różnica temperatur („Δt”) może być różna – w zależności od początkowej temperatury zimnej wody. A wydajność kotła w trybie CWU zależy bezpośrednio od Δt; patrz poniżej, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat wydajności.
Maks. temp. ciepłej wody
Maksymalna temperatura ciepłej wody dostarczanej przez kocioł dwufunkcyjny w trybie zaopatrzenia w ciepłą wodę. Dla porównania należy zauważyć, że woda zaczyna być postrzegana jako ciepła, zaczynając od 40 °C, a w scentralizowanych systemach zaopatrzenia w ciepłą wodę temperatura ciepłej wody wynosi zwykle około 60 °C (i nie powinna przekraczać 75 °C). W związku z tym, nawet w najskromniejszych modelach wskaźnik ten wynosi około 45 °C, w przeważającej większości współczesnych kotłów nie jest on niższy niż 50 °C, a w niektórych modelach może nawet przekraczać 90 °C.
Należy również pamiętać, że po podgrzaniu do danej temperatury różnica temperatur („Δt”) może być różna – w zależności od początkowej temperatury zimnej wody. A wydajność kotła w trybie CWU zależy bezpośrednio od Δt; patrz poniżej, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat wydajności.
Letni tryb pracy
Tryb pracy kotła przystosowany do ciepłego sezonu. W tym trybie działa on tylko w celu zapewnienia dostarczania ciepłej wody (jeśli taka funkcja jest przewidziana), ogrzewanie jest wyłączone. Jeżeli kocioł wyposażony jest w czujnik temperatury zewnętrznej, czujnik
ten jest również wyłączony w trybie letnim, aby ogrzewanie nie włączało się w nocy, gdy temperatura zewnętrzna spada.
Funkcja gorący start
Obsługa przez kocioł funkcji "gorący start".
Funkcja ta występuje wyłącznie w modelach z dwufunkcyjnych (patrz „Rodzaj”): przyspiesza ona nagrzewanie ciepłej wody i zapewnia stałą temperaturę wody na wylocie. W tym celu automatyka kotła w specjalny sposób monitoruje i reguluje temperaturę wody we wtórnym wymienniku ciepła kotła. Obecność „gorącego startu” wpływa na cenę urządzenia, lecz jest to kompensowane przez łatwość obsługi.
Nominalne ciśnienie wlotowe gazu
Optymalne ciśnienie gazu dostarczanego do wlotu instalacji kotłowej. Najczęściej wskazywane jest dla gazu ziemnego i wynosi około 15-20 mbar. Parametr ten musi odpowiadać parametrom systemu zasilania gazem. Jednak ciśnienie w ostatnim może być wyższe, co może wymagać zainstalowania specjalnego reduktora gazu - problem ten rozwiązuje się przy instalacji kotła, co może wykonać tylko wykwalifikowany technik gazowy.
Ciśnienie w zbiorniku wyrównawczym
Ciśnienie gazu w hermetycznie zamkniętej części zbiornika wyrównawczego (więcej szczegółów na temat konstrukcji, patrz "Pojemność zbiornika wyrównawczego"). Wymagane ciśnienie w zbiorniku wyrównawczym musi być o około 0,3 bar wyższe niż początkowe ciśnienie w układzie. Z kolei ciśnienie początkowe zależy bezpośrednio od całkowitej wysokości systemu grzewczego, a raczej od różnicy między wysokością najwyższych i najniższych punktów systemu grzewczego. Można to wywnioskować z przybliżonego wzoru P = h/10, gdzie P jest ciśnieniem początkowym w barach, h jest różnicą między wysokościami najwyższego i najniższego punktu układu w metrach. Jeśli więc różnica wysokości wynosi 2 m, ciśnienie początkowe w układzie wynosi 0,2 bar, a ciśnienie w zbiorniku wyrównawczym musi wynosić co najmniej 0,5 bar.
Wydajność czynnika grzewczego
Ilość czynnika grzewczego przechodzącego przez wymiennik ciepła kotła za jednostkę czasu. Za optymalną uważa się wydajność, przy której trzy pełne objętości całego systemu grzewczego przechodzą przez wymiennik ciepła w ciągu godziny.