Porównanie Huion Kamvas Pro 20 vs Huion GT-220 v2

Dokładny rozmiar obszaru roboczego tabletu (lub wyświetlacza w tablecie graficznym LCD) w szerokości i wysokości. Ogólnie jest to raczej punkt odniesienia niż praktycznie istotny parametr: przy wyborze tradycyjnego tabletu graficznego często wystarczy danych o formacie (patrz wyżej), a w przypadku tabletów graficznych LCD znaczenie praktyczne mają przede wszystkim przekątna (patrz wyżej) i proporcje ekranu (patrz poniżej). Niemniej jednak dokładne wymiary mogą być również przydatne w praktyce: na przykład można je wykorzystać do określenia proporcji (w przypadku klasycznych tabletów często parametr ten nie jest wskazywany).

Przekątna obszaru roboczego — właściwie wyświetlacza — w tablecie graficznym LCD (patrz „Rodzaj”).

Ogólnie rzecz biorąc, im większa przekątna, tym wygodniejsze jest korzystanie z urządzenia: duży obszar roboczy obejmuje dużą powierzchnię do rysowania, a jednocześnie pozwala na efektywną pracę z drobnymi detalami. Z drugiej strony parametr ten bezpośrednio wpływa na cenę, a wymiarów nie można dyskontować: w niektórych przypadkach może po prostu nie być miejsca na duże urządzenie.

W przypadku tabletów graficznych LCD przekątna 13,3” lub mniej jest uważana za małą, 15,6” — za średnią, a wiele modeli ma większe ekrany. Rozmiar tradycyjnych tabletów ocenia się zwykle według formatu, a nie przekątnej.

Liczba klawiszy sterujących przewidzianych w konstrukcji tabletu.

Każdy z tych klawiszy odpowiada za konkretną funkcję, a zestaw tych funkcji można zaprogramować: w niektórych modelach można je wybierać ręcznie, w innych funkcjonalność klawiszy zmienia się automatycznie, w zależności od aktualnie aktywnej aplikacji. W każdym razie dodatkowe klawisze pozwalają użytkownikowi na wykonywanie różnych czynności bez odrywania wzroku od tabletu — jest to bardzo wygodne w trakcie pracy, gdy nie chce się zmieniać pióra na myszkę ani sięgać po klawiaturę. Im więcej klawiszy sterujących, tym więcej dodatkowych czynności można wykonać za pomocą tabletu. Z drugiej strony, w przypadku stosunkowo prostych zadań, obfitość dodatkowych przycisków może przeszkadzać i dezorientować użytkownika, a nie pomagać.

Najskromniejsze nowoczesne tablety zapewniają do 5 klawiszy sterujących; najpopularniejsza opcja to od 6 do 10 klawiszy, a w zaawansowanych modelach liczba ta może sięgać 15 lub nawet więcej.

Powierzchnia wrażliwa na dotyk, zwykle umieszczona wzdłuż jednej z krawędzi przedniego panelu obudowy tabletu. Pasek dotykowy zapewnia dodatkowe elementy sterujące, takie jak przewijanie, powiększanie, obracanie obszaru roboczego i inne gesty, które można dostosować do wykonywania różnych zadań. Dzięki temu pasek często można przeprogramować pod określone czynności, czy to szybkie przełączanie pomiędzy narzędziami w edytorze graficznym, czy zmianę parametrów pędzla.

— HDMI. Cyfrowy interfejs do transmisji wideo stosowany w tabletach graficznych i komputerach (patrz "Rodzaj"). Modele z portem HDMI mają możliwość odbierania i przesyłania sygnałów wideo do urządzeń podłączonych za pomocą odpowiedniego kabla. Co więcej, HDMI obsługuje transmisję bez utraty jakości, zapewniając wysokiej jakości obraz (i, jeśli to konieczne, dźwięk). Połączenie poprzez HDMI można zrealizować na wiele sposobów, w tym stosując adaptery na złącza USB type C lub miniHDMI.

— DisplayPort. Interfejs cyfrowy podobny pod względem możliwości połączenia do HDMI (patrz wyżej). Obsługuje wideo w wysokiej rozdzielczości (1080p i więcej) wraz z dźwiękiem wielokanałowym. Takie interfejsy są rzadkością w tabletach graficznych – pozostają przywilejem niewielkiej liczby zaawansowanych modeli profesjonalnej klasy.

— -DVI. Cyfrowe wejście do podłączenia sygnału wideo z komputera. Występuje wyłącznie w wyświetlaczach graficznych (patrz „Rodzaj"). Należy pamiętać, że wyjścia DVI często można znaleźć w komputerach stacjonarnych, jednak prawie nie spotyka je się w laptopach; z kolei tablet z takim wejściem można podłączyć do wyjścia wideo HDMI laptopa za pomocą zwykłego adaptera.

— VGA. Onże 15-pinowy D-Sub. Interfejs wideo występujący w wyświetlaczach graficznych. Wykorzystuje analogowy sygnał i jest słabo kompatyb...ilny z rozdzielczościami wyższymi niż 1280x1024, dlatego jest uważany za przestarzały, zazwyczaj spotykany jest w nowoczesnych wyświetlaczach graficznych jako opcja zapasowa do opisanego powyżej cyfrowego DVI.

Zakres kolorów, które można wyświetlić na ekranie tabletu graficznego. Parametr jest podawany jako procent w stosunku do pokrycia przestrzeni barw Rec.709 lub sRGB. Im większa gama barw, tym szersze możliwości ekranu i lepsza jakość oddawania barw, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami graficznymi.

Rec.709 i sRGB to najpopularniejsze współczesne modele kolorów: mają ten sam zakres i różnią się jedynie obszarem zastosowania. Tak więc sRGB jest używane w komputerach, a Rec. 709 - w telewizji HD. Pod względem gamy barw przestrzenie te są identyczne i procent ich pokrycia jest taki sam. Na ekranach tabletów graficznych gama barw dla określonych modeli może sięgać, a nawet przekraczać 100% – są to wartości uznawane za niezbędne do prawidłowej pracy z materiałami graficznymi.

Model pióra dołączonego do urządzenia. Pozwala zrozumieć, które jest używane i dokładniej poznać jego szczegółowe cechy. W przypadku wymiany będziesz już wiedział, jakiego rodzaju akcesorium musisz kupić. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie wymianie istniejącego na lepsze, jeśli sam tablet graficzny pozwala na pracę z innym modelem pióra.

Sposób zasilania używany przez dołączone w zestawie pióro (rysik) tabletu.

Wiele nowoczesnych tabletów ma pióra bez baterii, czyli bez żadnego zasilania. Jest to najwygodniejsza opcja z punktu widzenia użytkownika: konstrukcja nie posiada przewodu, który plącze się wokół dłoni, a czas pracy nie ogranicza się do ładowania baterii/akumulatora, a w przypadku zepsucia lub zgubienia pióro można łatwo wymienić. Do wad takich modeli można zaliczyć brak jakichkolwiek dodatkowych funkcji – na przykład szybkiego przełączania się między narzędziami przyciskiem na rysiku. Ponadto brak elektroniki w piórze zwiększa wymagania dotyczące działającego czujnika na samym tablecie: w szczególności to on musi rozpoznawać poziomy nacisku. Dlatego urządzenia z tego typu piórem same w sobie są dość drogie.

Z kolei w obecności elektroniki szereg funkcji czujnika (w szczególności rozpoznawanie poziomów nacisku) można przenieść na rysik, co pozwala na uproszczenie konstrukcji obszaru roboczego i obniżenie ceny tabletu. Sposoby zasilania takich piór mogą być następujące:

— Z tabletu. Zasilanie przez kabel łączący pióro z tabletem. Takie pióra są proste, niedrogie, nie trzeba do nich kupować dodatkowych zasilaczy, a ich czas działania nie jest ograniczony. Z drugiej strony przewód zauważalnie ogranicza mobilność i może zaplątać się w dłoniach, a wspomniane zalety generalnie nie są decydujące. Dlatego w naszych czasach ta opcja jest niezwy...kle rzadka.

— Bateryjne. Zapasowa bateria lub kilka standardowych baterii to obecnie najpopularniejszy sposób zasilania piór. Te rysiki nie mają przewodu, który ogranicza mobilność; ich czas pracy jest ograniczony, ale generalnie okazuje się, że jest dość długi (tygodnie, a nawet miesiące); po wyczerpaniu ładunku wystarczy wymienić rozładowaną baterię na nową; same baterie można wybrać według własnego uznania. Do jednoznacznych wad tej opcji można zaliczyć konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów – albo trzeba okresowo kupować nowe baterie, albo wydawać pieniądze na akumulatorki z ładowarką (przy czym w niektórych standardowych rozmiarach akumulatorki w zasadzie nie są produkowane).

— Akumulatorowe. Zasilanie oryginalnym wbudowanym akumulatorem, często niewymienialnym. Takie zasilanie pozwala również obejść się bez przewodu, a jednocześnie nie trzeba wydawać dodatkowych pieniędzy na akumulator – jest on początkowo dostarczany w zestawie z piórem, a gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy naładować rysik, nie trzeba kupować nowego akumulatora. Z drugiej strony samo ładowanie zajmuje trochę czasu (czasem sporo), podczas gdy wymienną baterię można szybko wymienić. Dlatego akumulatory są używane nieco rzadziej, choć są również dość powszechne.

Wysokość, na której ruchy pióra nad powierzchnią roboczą są rejestrowane przez elektronikę tabletu, nawet gdy nie ma bezpośredniego kontaktu.

Wiele tabletów pozwala na pracę w sposób „bezdotykowy” – bez bezpośredniego dotykania rysikiem powierzchni roboczej. Dzięki temu można np. przesunąć kursor w żądanym miejscu w edytorze graficznym podniesionym piórem i włączyć tryb rysowania dotykając tabletu rysikiem. Im wyższa maksymalna wysokość odczytu, tym wygodniej jest korzystać z tego trybu, tym tablet jest mniej wymagający pod względem dokładności ruchów. W wielu nowoczesnych modelach parametr ten przekracza 10 mm.