Porównanie Sony 50mm f/1.4 GM FE vs Sony 50mm f/1.4 ZA FE Planar T*

Parametr ten określa rozmiar obszaru fotografowanej sceny, który wpada w kadr. Im szersze kąty widzenia, tym większy obszar, który obiektyw może uchwycić w jednym ujęciu. Są one bezpośrednio związane z ogniskową obiektywu (patrz „Ogniskowa”), a także zależą od rozmiaru konkretnej matrycy, z którą używana jest optyka: dla tego samego obiektywu im mniejsza matryca, tym mniejsze kąty widzenia kąty i na odwrót. Na naszej stronie internetowej charakterystyka optyki zwykle wskazuje kąty widzenia w przypadku użycia z matrycą, dla której obiektyw został pierwotnie zaprojektowany (więcej szczegółów w „Rozmiar matrycy”).

Minimalna odległość ostrzenia (m) to najkrótsza odległość, z której można ustawić ostrość na obiekcie i zrobić zdjęcia. Zwykle waha się od 20 cm w przypadku obiektywów szerokokątnych do kilku metrów w przypadku teleobiektywów. W trybie makro aparatu lub przy pomocy obiektywów makro odległość ta może być mniejsza niż 1 centymetr.

Stopień powiększenia fotografowanego obiektu podczas używania obiektywu do makrofotografii (czyli fotografowania małych obiektów z jak najbliższej odległości, gdy odległość od obiektu fotografowania jest mierzona w milimetrach). Stopień powiększenia w tym przypadku oznacza stosunek wielkości obrazu obiektu uzyskanego na matrycy aparatu do rzeczywistego rozmiaru fotografowanego obiektu. Na przykład przy wielkości obiektu 15 mm i współczynniku powiększenia 0,3, obraz tego obiektu na matrycy będzie miał rozmiar 15x0,3=4,5 mm. Przy tym samym rozmiarze matrycy im większy współczynnik powiększenia, tym większy rozmiar obrazu obiektu na matrycy, tym więcej pikseli znajduje się na tym obiekcie, odpowiednio, tym wyraźniejszy obraz wynikowy, tym więcej szczegółów może przekazać i tym lepiej obiektyw nadaje się do makrofotografii. Uważa się, że aby uzyskać zdjęcia makro o względnie akceptowalnej jakości, współczynnik powiększenia powinien wynosić co najmniej 0,25 – 0,3.

Liczba elementów (w rzeczywistości liczba soczewek) zawartych w konstrukcji obiektywu, a także liczba grup, w które te elementy są połączone. Z reguły im więcej elementów przewidziano w konstrukcji, tym lepiej obiektyw radzi sobie ze zniekształceniami (aberracjami) podczas przechodzenia przez niego światła. Duża liczba soczewek jednak zwiększa wymiary i wagę optyki, zmniejsza przepuszczalność światła (więcej szczegółów w „Wartość przysłony”), a także stawia zwiększone wymagania dotyczące jakości obróbki, co wpływa na koszt obiektywu.

Obiektywy z ochroną przed kurzem i wilgocią. „Zabezpieczona” optyka przyda się przede wszystkim tym, którzy dużo muszą fotografować w plenerze: są znacznie bardziej odporne na złą pogodę niż zwykle, wiele z tych soczewek pracuje cicho w deszczu, morskiej bryzie itp. Jednak konkretny stopień ochrony dla różnych modeli może się znacznie różnić, punkt ten należy doprecyzować osobno w oficjalnej dokumentacji producenta. Zwróć też uwagę, że jeśli zamierzasz stale fotografować w trudnych warunkach zewnętrznych, nie tylko obiektyw, ale także sam aparat powinien mieć ochronę przed kurzem i wilgocią.

Średnica gwintu do montażu na obiektywie filtra. Filtry to urządzenia służące do zmiany parametrów strumienia świetlnego wpadającego do obiektywu. Mogą służyć do podświetlania poszczególnych barw, kolorowania całego obrazu jednym kolorem, przyciemniania obrazu, korygowania temperatury barwowej i balansu oświetlenia, fotografowania w zakresie podczerwieni itp. Filtr może również pełnić funkcję ochrony przed zanieczyszczeniami. W celu pomyślnej instalacji na obiektywie średnica filtra musi odpowiadać średnicy filtra określonej dla danego modelu optyki.