Porównanie ThermTec CYCLOPS 350 vs Hikmicro Falcon FH35

Najdłuższa odległość, przy której noktowizor jest w stanie wykryć pojedyncze obiekty.

Metody, za pomocą których producenci określają parametr ten, mogą się różnić w szczegółach, ale ogólna zasada jest taka sama. Z reguły wskazana jest odległość, przy której można zobaczyć dość duży obiekt przy oświetleniu 0,05 luksa (ćwierć księżyca) i tle o średnim kontraście - na przykład postać ludzka o wysokości około 170 cm jest najczęściej zabierany z tego przedmiotu, ale o dostrzeżeniu samego faktu jego obecności. Mówiąc najprościej, zasięg wykrywania powiedzmy 200 m oznacza, że w takim urządzeniu w odległości 200 m widać „coś, co wygląda jak człowiek”, ale poszczególnych części (głowa, ręce) nie da się rozebrać.

Warto również zauważyć, że w praktyce parametr ten jest silnie uzależniony od specyfiki sytuacji. Na przykład ciemny obiekt na bardzo jasnym tle będzie dalej widoczny, a na ciemnym może być niewidoczny nawet z bliska; podobne zjawisko obserwuje się w przypadku kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), tylko w odniesieniu do różnicy temperatur, a nie kolorów.

Stopień powiększenia obrazu, jaki NVD może zapewnić bez cyfrowego przetwarzania obrazu, wyłącznie dzięki systemowi optycznemu. Taki wzrost jest uważany za lepszy niż cyfrowy, ponieważ nie pogarsza wyrazistości widzialnego obrazu; a dla modeli opartych na wzmacniaczach obrazu (patrz „Zasada działania”) jest to zazwyczaj jedyna dostępna opcja.

Teoretycznie im większe powiększenie, tym większy zasięg wykrywania (patrz wyżej), ponieważ silne powiększenie pozwala zobaczyć mniejsze obiekty. Jednak nie zawsze ma sens gonić za maksymalną wydajnością. Faktem jest, że wraz ze wzrostem powiększenia kątowe pole widzenia maleje, a minimalna odległość ostrzenia rośnie (oba, patrz poniżej), co może stwarzać problemy przy niewielkich odległościach. Warto też zauważyć, że wysoki stopień powiększenia negatywnie wpływa na jasność całego układu – w efekcie rzeczywisty zasięg wykrywania w całkowitej ciemności może być wyższy dla urządzenia o mniejszym powiększeniu, ponieważ „łapie” więcej światła. I parametr ten odpowiednio wpływa na koszt.

Należy pamiętać, że noktowizory, w przeciwieństwie do klasycznych lornetek i monokularów, najczęściej mają stałe powiększenie. Praktycznie nie ma modeli z możliwością płynnej regulacji, a jedyną opcją jest zastosowanie dodatkowych nasadek (patrz „Współczynnik kształtu”).

Obecnie na rynku dostępne są noktowizory o powiększeniu optycznym: 1x, 2 - 3x, 3,1 - 4x, > 4x

Maksymalny stopień powiększenia, jaki NVD może zapewnić dzięki cyfrowemu przetwarzaniu obrazu.

Funkcja ta jest dostępna tylko w kamerach termowizyjnych i niektórych cyfrowych modelach klasycznych NVD (patrz „Zasada działania”). Ogólnie można to opisać w następujący sposób: elektronika urządzenia pobiera część obrazu z odbiornika NVD i „rozciąga” go po całej widocznej dla użytkownika kadrze, dzięki czemu wyglądają obiekty w polu widzenia większy. Jednocześnie ta procedura zmniejsza wyrazistość widzialnego obrazu. Dlatego modele z cyfrowym zoomem są dość rzadkie, a nawet w takich przypadkach pełni on rolę pomocniczą i ma bardzo skromne powiększenie – zwykle nie większe niż 2x.

Ogniskowa noktowizora. Pod tym pojęciem rozumie się taką odległość od środka optycznego obiektywu do fotokatody wzmacniacza obrazu lub matrycy urządzenia cyfrowego(patrz „Zasada działania”), przy której na fotokatodzie/matrycy uzyskuje się wyraźny obraz.

Ogólnie rzecz biorąc, długie ogniskowe są charakterystyczne dla systemów optycznych o wysokim stopniu powiększenia optycznego (patrz wyżej). Jednak w przypadku noktowizorów zależność ta nie jest sztywna – po prostu przy optyce długoogniskowej łatwiej jest zapewnić duże powiększenie. W praktyce oznacza to, że modele o tej samej ogniskowej mogą wyraźnie różnić się powiększeniem. Ale to, na co wskaźnik ten wpływa bezpośrednio, to transmisja światła: przy pozostałych warunkach równych, „dłuższe” układy optyczne przepuszczają mniej światła, co negatywnie wpływa na możliwości urządzenia. Dotyczy to również kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), ponieważ ich roboczy zakres podczerwieni w tym przypadku jest również zgodny z ogólnymi prawami optyki.

Wielkość obszaru widocznego w noktowizorze z odległości 100 m - innymi słowy największa odległość między dwoma punktami, w których można je jednocześnie widzieć z tej odległości. Nazywa się to również „liniowym polem widzenia”. Wraz z kątowym polem widzenia (patrz niżej) parametr ten charakteryzuje przestrzeń zajmowaną przez optykę; jednocześnie wyraźniej opisuje możliwości konkretnego modelu niż dane dotyczące kątów widzenia.

Kąt widzenia zapewniany przez noktowizor - czyli kąt pomiędzy liniami łączącymi oko obserwatora z dwoma skrajnymi punktami widzialnej przestrzeni. Szerokie kąty widzenia pozwalają na pokrycie dużego obszaru, ale współczynnik powiększenia (patrz wyżej) jest niski; z kolei zwiększenie powiększenia prowadzi do zmniejszenia pola widzenia.

Najmniejsza odległość od obserwowanego obiektu, przy której będzie on wyraźnie widoczny przez NVD. W przypadku normalnego użytkowania noktowizorów odległość ta nie powinna przekraczać minimalnej oczekiwanej odległości od przedmiotowych obiektów; w związku z tym należy pamiętać, że im wyższy współczynnik powiększenia (patrz wyżej), tym z reguły dłuższa jest odległość ogniskowania.

Przesunięcie to odległość między soczewką okularu a źrenicą wyjściową instrumentu optycznego (patrz Średnica źrenicy wyjściowej). Optymalną jakość obrazu osiąga się, gdy źrenica wyjściowa jest rzutowana bezpośrednio na oko obserwatora; tak więc w praktyce przesunięcie to odległość od oka do soczewki okularu, która zapewnia najlepszą widoczność i nie przyciemnia krawędzi (winietowanie). Długie nasadki są szczególnie ważne, jeśli noktowizor ma być używany jednocześnie z okularami - w takich przypadkach nie ma bowiem możliwości zbliżenia okularu do oka. Dotyczy to również urządzeń, które można zamontować na broni: im większa odległość od oka, tym mniejsze prawdopodobieństwo zranienia w wyniku odrzutu.

- Wyjście wideo. Obecność wyjścia w konstrukcji NVD, które pozwala na transmisję obrazu z urządzenia do urządzenia zewnętrznego - na przykład laptopa. W ten sposób można oglądać obraz na dużym wyświetlaczu i nagrywać wideo, nawet jeśli NVD nie ma własnego rejestratora wideo (patrz poniżej); a jeśli to możliwe, możliwe jest nadawanie nie tylko obrazu w czasie rzeczywistym, ale także sfilmowanych materiałów. Konkretny interfejs wyjścia wideo może się różnić, ale najczęściej sygnał jest przesyłany w formacie analogowym.

- Wbudowany rejestrator wideo. Obecność własnego magnetowidu w konstrukcji NVD. Dzięki temu urządzenie może być używane jako kamera wideo, rejestrując wszystko, co wchodzi w pole widzenia na wideo; Co więcej, takie nagrywanie nie wymaga dodatkowego sprzętu, w przeciwieństwie do pracy z wyjściem wideo opisanej powyżej. Wideo z reguły jest zapisywane na karcie pamięci, a w wielu modelach możliwe jest oglądanie nagrania bezpośrednio na samym urządzeniu.

- Przełączanie trybów obserwacji. Możliwość przełączania trybów obserwacji oznacza zmianę cech kolorystycznych w „obrazie” widocznym dla użytkownika. Tak więc kamery termowizyjne (patrz „Typ”) z tą funkcją obsługują co najmniej dwa klasyczne tryby: „biały gorący” (im cieplejszy obiekt, tym jaśniejszy) i „gorący czarny” (im cieplej, tym ciemniejszy); dodatkowo można zapewnić dodatkowe formaty,...takie jak podkreślanie szczególnie ciepłych obiektów na czerwono. W klasycznych noktowizorach przełączanie trybów zwykle wiąże się ze zmianą odcienia koloru widzialnego obrazu – na przykład z klasycznej zieleni na czerwony lub czarno-biały. A dodatkowymi funkcjami mogą być na przykład tryb wysokiego kontrastu.

- Napełnianie gazem. Cecha ta zakłada obecność w korpusie wypełniacza w postaci gazu obojętnego – na przykład azotu – zawierającego minimum pary wodnej. Takie środowisko nie utlenia stykających się z nim części, a „suchość” wypełniacza zapobiega również zaparowaniu optyki od wewnątrz podczas ekstremalnych temperatur. Należy zauważyć, że swego rodzaju „efektem ubocznym” napełniania gazem jest ochrona przed kurzem i wilgocią (patrz niżej), ponieważ obudowy takich urządzeń z definicji muszą być uszczelnione.

- Ochrona przed kurzem i wilgocią. Obecność ochrony przed kurzem i wilgocią w konstrukcji NVG, która zapobiega wnikaniu zanieczyszczeń na wrażliwe elementy. Funkcja ta jest prawie obowiązkowa, jeśli planujesz aktywnie korzystać z urządzenia na zewnątrz - na przykład podczas polowania. Należy pamiętać, że poziom bezpieczeństwa może być różny, a wysoki stopień ochrony zazwyczaj oznacza wysoką cenę. Dlatego przy wyborze warto doprecyzować parametry deklarowane dla każdego konkretnego modelu i skorelować je z prawdziwymi potrzebami.

- Ochrona przed wstrząsami. Funkcja ta polega na użyciu różnych środków - mocnych elastycznych materiałów obudowy, systemów amortyzujących itp. - które zapobiegają uszkodzeniu wrażliwych elementów urządzenia przez uderzenia i wstrząsy. Stopień i możliwości ochrony przed wstrząsami mogą się znacznie różnić: zwykle takie modele mogą wytrzymać upadki z co najmniej 1,5 m, ale w niektórych przypadkach wskaźnik ten może być wyższa. Należy pamiętać, że do montażu na broni palnej wymagana jest specjalna ochrona przed odrzutem, którą nie mają wszystkie urządzenia odporne na wstrząsy.

- Skośne muszle oczne. Obecność skośnych muszli ocznych (lub jednej muszli ocznej w przypadku monokularów - patrz „Typ”) w konstrukcji noktowizora. Podczas pracy z urządzeniem wysunięta część muszli ocznej znajduje się na zewnątrz oka, praktycznie na skroni; dzięki temu zapewnia dodatkową ochronę dla oka – przede wszystkim przed zewnętrznymi „rozbłyskami”, które zakłócają normalne oglądanie obrazu w okularze. Jednocześnie takie modele są słabo połączone z okularami: w najlepszym razie muszlę oczną trzeba będzie podwinąć, negując wszystkie jej zalety, a w niektórych urządzeniach nawet takiej możliwości nie ma.