Porównanie Konus Konusmall-3 8-24x40 vs Nikon Action EX 10x50 CF WP

- Lornetki. Lornetki to przenośne urządzenia optyczne przeznaczone do obserwacji dwojgiem oczu jednocześnie. Składają się z dwóch identycznych tub, każda z osobnym układem optycznym. Taka konstrukcja zapewnia efekt obrazu wolumetrycznego podczas obserwacji, a ponadto pozwala na obserwację jak najbardziej naturalną, bez zamykania jednego oka. Jednocześnie lornetki są droższe, większe i cięższe niż monokulary o podobnej charakterystyce optycznej; ponadto wszystkie ich zalety są tracone, gdy nie można normalnie widzieć obu oczu jednocześnie - na przykład z zezem lub brakiem jednego oka.

- Monokular. Instrumenty optyczne, które zewnętrznie przypominają połowę lornetki lub skrócony teleskop; posiadają jeden okular i są przeznaczone do obserwacji jednym okiem. Takie urządzenia nie zapewniają obrazu stereoskopowego, w przeciwieństwie do lornetek; z drugiej strony są lżejsze, bardziej zwarte i tańsze, a ponadto można ich używać nawet wtedy, gdy nie można zobaczyć obu oczu jednocześnie.

Lornetki i monokulary są uniwersalne, nocne, żeglarskie, teatralne, astronomiczne i dla osób noszących okulary.

Powiększenia wskazuje, ile razy obraz dowolnego obiektu w okularze będzie większy niż ten, który jest widoczny gołym okiem. Standardowe wartości to powiększenie 7x, 8x, 10x, 12x, 20x. Im większe powiększenie, tym większy stopień zbliżenia i większa odległość, z której ten lub inny obiekt można zobaczyć przez lornetkę. Z drugiej strony, zwiększenie powiększenia zwykle oznacza zmniejszenie kąta widzenia, a „złapanie” obiektu zainteresowania (zwłaszcza ruchomego) lornetką może być bardzo trudne. Ponadto przy tej samej średnicy obiektywu model o większym powiększeniu będzie miał mniejszą średnicę źrenicy wyjściowej i odpowiednio niższy współczynnik przysłony (więcej szczegółów poniżej). W przypadku modeli z regulacją powiększenia (patrz niżej), w danym punkcie podawana jest maksymalna wartość tego parametru. Powiększenie to pierwsza cyfra w tradycyjnych oznaczeniach, np. 8x40 - odpowiada ośmiokrotnej optyce. Jeśli istnieje regulacja powiększenia (patrz poniżej), w oznaczeniu wymieniany jest cały zakres - na przykład 8-12x40.

Możliwość zmiany współczynnika powiększenia optyki (patrz wyżej). Modele z tą funkcją są bardziej wszechstronne niż modele ze stałym składaniem. W zależności od sytuacji mogą służyć do inspekcji zarówno rozległej sceny (przy małym powiększeniu i dużym kącie widzenia), jak i pojedynczych drobnych detali (na odwrót). A jeśli zgubisz obiekt z pola widzenia, możesz zmniejszyć powiększenie i łatwo go znaleźć. Z drugiej strony możliwość regulacji znacznie podnosi cenę i obniża niezawodność całego urządzenia.

Średnica obszaru widocznego przez lornetkę / monokular z odległości 1 km - innymi słowy największa odległość między dwoma punktami, w których można je jednocześnie zobaczyć z tej odległości. Nazywa się to również „liniowym polem widzenia”. Wraz z kątowym polem widzenia (patrz niżej) parametr ten charakteryzuje przestrzeń zajmowaną przez optykę, jednocześnie wyraźniej opisuje możliwości konkretnego modelu niż dane o kątach widzenia. W modelach z regulowanym powiększeniem (patrz wyżej) zwykle wskazywane jest maksymalne pole widzenia - przy najmniejszym powiększeniu i najszerszym kącie widzenia. Informacje te są często uzupełniane danymi o wartości minimalnej.

Kąt widzenia, zapewniany przez lornetkę/monokular i widoczny dla obserwatora. Parametr ten można opisać jako kąt pomiędzy liniami łączącymi dwa skrajne punkty obrazu widocznego w okularze z okiem obserwatora; innymi słowy, jest to obszar, faktycznie obserwowany przez lornetkę (w przeciwieństwie do rzeczywistego kątowego pola widzenia opisanego poniżej). Im wyższa wartość tego parametru, tym większą część obserwowanej przestrzeni można zobaczyć bez obracania urządzenia. Z drugiej strony szerokie pole widzenia zmniejsza współczynnik powiększenia (patrz wyżej) — lub znacznie zwiększa koszt urządzenia w porównaniu z urządzeniami bardziej specjalistycznymi.

Obszar panoramiczny, który można oglądać przez okulary lornetki. Im wyższe rzeczywiste kątowe pole widzenia, tym szersza widoczność optyki. Zauważ, że kątowe pole widzenia jest odwrotnie proporcjonalne do powiększenia. Oznacza to, że im większe powiększenie, tym węższa widoczność (im mniejsze rzeczywiste kątowe pole widzenia). Rzeczywiste kątowe pole widzenia oblicza się w następujący sposób: należy podzielić kątowe pole widzenia (w stopniach °) przez współczynnik powiększenia. Dla porównania, ludzkie oko ma kątowe pole widzenia 60 sekund kątowych ("). Pod względem stopni okazuje się, że jest to 150 °. Dobra lornetka zapewni realne pole widzenia w promieniu 10 sekund łuku. Ale nie zawsze ma sens ściganie dużych wskaźników rzeczywistego kątowego pola widzenia. Faktem jest, że podczas oglądania dużego obszaru panoramy krawędzie obrazu otrzymują zauważalne zniekształcenia.

Najmniejsza odległość do obserwowanego obiektu, przy której będzie on wyraźnie widoczny przez lornetkę / monokular. Wszystkie takie urządzenia optyczne zostały pierwotnie stworzone do obserwacji odległych obiektów, dlatego nie wszystkie z nich są w stanie pracować na krótkich dystansach. Wybierając model dla tego parametru, należy kierować się oczekiwanymi warunkami obserwacji: w idealnym przypadku minimalna odległość ostrzenia nie powinna być większa niż najmniejsza możliwa odległość do obserwowanego obiektu.

Złożony wskaźnik opisujący jakość lornetki / monokularu o zmierzchu - kiedy oświetlenie jest słabsze niż w dzień, ale jeszcze nie tak słabe jak w głęboki wieczór czy w nocy. Chodzi przede wszystkim o możliwość zobaczenia przez urządzenie drobnych szczegółów. Konieczność użycia tego parametru wynika z faktu, że zmierzch jest stanem szczególnym. W świetle dziennym o widoczności drobnych szczegółów przez lornetkę decyduje przede wszystkim powiększenie optyki, przy świetle nocnym - średnica obiektywu (patrz niżej); o zmierzchu oba te wskaźniki wpływają na jakość. Ta cecha jest uwzględniana przez współczynnik zmierzchu. Jego konkretna wartość jest obliczana jako pierwiastek kwadratowy z krotności razy średnica soczewki. Na przykład dla lornetki 8x40 współczynnik zmierzchu będzie pierwiastkiem 8x40=320, czyli około 17,8. W modelach z regulacją krotności (patrz wyżej) minimalny współczynnik zmierzchu jest zwykle wskazywany przy najmniejszym powiększeniu, ale często podaje się również dane dotyczące maksimum. Za najmniejszą wartość tego parametru dla normalnej widzialności o zmierzchu uważa się 17. Jednocześnie należy zauważyć, że współczynnik zmierzchu nie uwzględnia rzeczywistej transmisji światła systemu - i silnie zależy od jakości soczewek i pryzmaty, zastosowanie powłok antyodbiciowych itp. Dlatego rzeczywista jakość obrazu o zmierzchu dla dwóch modeli o tym samym współczynniku zmierzchu może się znacznie różnić.

Średnica obiektywu, czyli średnica przedniej soczewki lornetki/monokularu. Parametr ten jest również nazywany „aperturą”. Jest określany w milimetrach. Apertura jest jedną z najważniejszych cech urządzenia optycznego: opisuje ilość światła, które urządzenie jest w stanie "wpuścić" do obiektywu i w dużej mierze determinuje jakość obrazu przy słabym oświetleniu. Dlatego druga liczba w tradycyjnym oznaczaniu lornetek/monokularów to właśnie średnica obiektywu - np. 8x40 mm odpowiada lornetce 8x o aperturze 40 mm. Dodatkowo przy dużym obiektywie łatwiej zapewnić szerokie pole widzenia bez poświęcania powiększenia. Ogólnie rzecz biorąc, im większa apertura, tym bardziej zaawansowane jest urządzenie optyczne. Z drugiej strony powiększenie soczewek ma odpowiedni wpływ na wagę i wymiary całej konstrukcji. I nie należy zapominać o wpływie poszczególnych elementów systemu (np. pryzmatów) na ogólną jakość obrazu.