Porównanie Xiaomi Redmi Buds 3 Lite vs Xiaomi Redmi Buds 3

Parametr ten jest podawany tylko dla specjalistycznych modeli, niezwiązanych ze słuchawkami ogólnego użytku. Aktualnie wyodrębnia się następujące rodzaje słuchawek: gamingowe, sportowe, biurowe, monitorowe (studyjne), dla DJ-ów, dla dzieci, do snu. Oto bardziej szczegółowy opis tych odmian:

— Gamingowe. Słuchawki przeznaczone głównie do użytku w grach - głównie z komputerami PC i laptopami (osobna wersja jest produkowana do konsoli, więcej informacji poniżej). Zewnętrznie wyróżniają się przede wszystkim designem - zwykle dość jasnym i agresywnym. Większość z tych modeli ma konstrukcję nauszną, najczęściej w pełnowymiarowym formacie „Over Ear” (patrz „Konstrukcja”) - zapewnia to maksymalne zanurzenie w grze. Istnieją inne opcje projektowania, ale znacznie rzadziej. Niemal obowiązkową częścią jest mikrofon - do komunikacji głosowej w grach online. Dodatkowo do tej kategorii należy większość modeli wielokanałowych (patrz „Dźwięk”) - taki dźwięk jest najważniejszy w grach.

— Sportowe. Słuchawki świetnie nadające się do uprawiania sportu. Takie urządzenia powinny mieć, po pierwsze, dodatkowe mocowanie w uszach lub na głowie, aby nie zmieniać swojego położenia podczas poruszania się; po drugi...e, nie powinny bać się potu (a najlepiej deszczu, śniegu i innych opadów). Z nielicznymi wyjątkami słuchawki sportowe nie mają przewodu, który mógłby powodować niedogodności podczas poruszania się. Zwyczajowo do słuchawek sportowych zalicza się modele wewnątrzkanałowe, douszne oraz niektóre słuchawki nauszne. Ich wspólnymi kluczowymi cechami są niezawodne dopasowanie i obecność chociaż jakiegoś stopnia ochrony przed wilgocią IP (patrz „Stopień ochrony (IP)”).

— Biurowe. Słuchawki biurowe to słuchawki przeznaczone dla konsultantów, pracowników biura obsługi klienta i innych pracowników, którzy stale mają do czynienia z komunikacją głosową przez telefon lub przez Internet. W związku z tym jedną z głównych cech takich modeli jest obecność mikrofonu. Również wśród słuchawek biurowych dużą popularnością cieszą się modele na jedno ucho (patrz „Dźwięk - mono”), które pozwalają słyszeć jednocześnie rozmówcę na linii i otoczenie. W wielu słuchawkach tego typu stosowano złącze USB (patrz „Połączenie”) - ze względu na to, że niedrogie komputery biurowe mogą w ogóle nie mieć wyspecjalizowanych wyjść audio. Jednocześnie może być przewidziany mały panel sterujący bezpośrednio na wtyczce USB do pracy z telefonią IP, który pozwala w szczególności na przyjmowanie i odrzucanie połączeń. Istnieją również modele bezprzewodowe (najczęściej z łączem radiowym, rzadziej przez Bluetooth), a także specjalistyczne rozwiązania, które podłącza się do aparatów telefonicznych za pomocą określonych złączy.

— Monitorowe (studyjne). Słuchawki przeznaczone do użytku w profesjonalnym nagrywaniu i konfigurowaniu sprzętu audio. Są wykonane tylko przewodowo. Jednak kluczowa cecha takich modeli jest inna: mają one najbardziej równomierną charakterystykę częstotliwościową, co daje prawie taką samą głośność dźwięku ze wszystkich pasm częstotliwości, oraz szeroki zakres działania, często przekraczający granice częstotliwości słyszalnych dla człowieka. Dzięki temu takie słuchawki są w stanie jednoznacznie zidentyfikować wszystkie wady sygnału audio - w tym niuanse niezauważalne na tradycyjnych słuchawkach; takie właściwości są niezbędne w profesjonalnej pracy z dźwiękiem. Z drugiej strony z tego samego powodu nie ma sensu używać modeli monitorowe do codziennego słuchania muzyki: nie tylko ujawniają one różne niedociągnięcia nagrania, ale także nadają dźwiękowi specyficzne zabarwienie, nietypowe, a nawet nieprzyjemne dla przeciętnego użytkownika.

— Dla DJ-ów. Słuchawki pierwotnie przeznaczone do użytku przez profesjonalnych DJ-ów podczas miksowania utworów. Pod wieloma względami są podobne do opisanych powyżej słuchawek monitorowych - mianowicie mają bardzo równomierną charakterystykę częstotliwościową, zapewniające najbardziej wiarygodny dźwięk i szeroki zakres częstotliwości. Ponadto słuchawki DJ-skie są zwykle wykonane w zamkniętej konstrukcji akustycznej i ogólnie charakteryzują się wysokim stopniem izolacji akustycznej, co pozwala zachowywać dobrą słyszalność nawet w dość hałaśliwym otoczeniu.

— Dla dzieci. Od modeli „dorosłych” różnią się przede wszystkim wyglądem - zarówno mniejszymi rozmiarami, jak i (w większości modeli) charakterystycznym jasnym designem. Ponadto słuch dziecka jest bardziej wrażliwy na głośne dźwięki, a zbyt duża głośność dla dziecka jest wysoce niepożądana (w tym ze względów psychologicznych). W związku z tym słuchawki dla dzieci mogą mieć odpowiednie cechy - na przykład nieco obniżoną czułość, która nie pozwala na „kołysanie” dźwięku na wysoki poziom, czy ogranicznik głośności, którym może sterować tylko osoba dorosła.

— Do snu. Miniaturowe słuchawki o specjalnym anatomicznym kształcie, który pozwala spokojnie zasnąć leżąc na boku, bez uczucia dyskomfortu w uchu. Aby zmniejszyć poziom hałasu otoczenia, zwykle wyposaża się je w pasywną redukcję hałasu. Słuchawki te mogą służyć zarówno do słuchania muzyki, jak i do transmisji białego szumu, dźwięków natury czy fal. Zaawansowane modele monitorują także jakość snu, a funkcja alarmu włącza melodię pobudki o wyznaczonej godzinie. Takie słuchawki często nazywane są elektronicznymi zatyczkami do uszu.

W tym punkcie określono przede wszystkim sposób mocowania na uszach; ze względu na ten parametr współczesne słuchawki dzielą się na nauszne, dokanałowe, douszne, okulary i opaski na głowę. W przypadku modeli nausznych może być również określona konstrukcja słuchawek (zamknięte, półotwarte, otwarte), a także obecność takich funkcji, jak konstrukcja pełnowymiarowa nauszna zamknięta (over-ear) (w przypadku braku tej funkcji takie słuchawki nazywane są „nausznymi (on-ear)” lub po prostu „nausznymi”), obrotowe muszle, pałąk z automatyczną regulacją lub nawet popularny w połowie 2021 roku trend - kocie uszy Cat Ear (słuchawki z uszami). Szczegóły, takie jak sztywny pałąk, zaczep zauszny, uchwyt na szyję i możliwość składania, mogą łączyć się z prawie każdym sposobem zakładania na uszy (z pewnymi wyjątkami - na przykład modele nauszne nie są mocowane na szyję).

Oto bardziej szczegółowy opis różnych sposobów umieszczania na uszach:

- Nauszne. Słuchawkami nausznymi nazywane są słuchawki, które znajdują się na zewnątrz małżowiny usznej, zakrywając ucho z boku („zwykłe” modele nauszne) lub całkow...icie (pełnowymiarowe słuchawki nauszne (Over-Ear) - szczegóły poniżej). W każdym razie takie modele są dość duże. To z jednej strony upraszcza tworzenie słuchawek o zaawansowanej charakterystyce dźwięku, a także pozwala bez większych trudności korzystać z pewnych specyficznych sztuczek - na przykład kilku przetworników czy obsługi wielokanałowego dźwięku przestrzennego. Z drugiej strony rozmiar słuchawek utrudnia transport i używanie w ruchu. Ponadto należy pamiętać, że większość modeli nausznych ma opaskę, dlatego są słabo kompatybilne ze złożonymi fryzurami i niektórymi nakryciami głowy. Modele ze sztywnymi pałąkami i pałąkami zausznymi są pozbawione tej wady, ale one mają też swoją specyfikę (patrz poniżej).
Słuchawki nauszne mogą mieć różne konstrukcje akustyczne:

• Zamknięte. Modele o wysokim stopniu izolacji akustycznej, maksymalnie chroniące użytkownika przed obcymi dźwiękami. Taka konstrukcja przyczynia się do uzyskania bogatego dźwięku (szczególnie w zakresie basów), a także zapewnia bardzo potężny efekt zanurzenia, dzięki czemu doskonale nadaje się do użytku domowego (w tym gier komputerowych) oraz w głośnym otoczeniu. Nie zaleca się jednak używania takich "nauszników" na ulicy: całkowita izolacja od dźwięków otoczenia w takich warunkach może być niebezpieczna. Ponadto uważa się, że całkowicie zamknięta konstrukcja nieznacznie pogarsza wierność dźwięku.
• Otwarte. Słuchawki o minimalnym stopniu izolacji akustycznej, przepuszczające większość dźwięków zewnętrznych. Są gorsze od zamkniętych pod względem mocy akustycznej i bogactwa dźwięku, a także wydajności w hałaśliwym otoczeniu; poza tym dźwięk z takich słuchawek jest dobrze słyszalny przez innych. Z drugiej strony, modele otwarte generalnie zapewniają wierniejszy dźwięk i lepiej sprawdzają się w sytuacjach, w których trzeba kontrolować otoczenie - na przykład do użytku na zewnątrz.
• Półotwarte. Rodzaj kompromisu pomiędzy opcjami opisanymi powyżej: słuchawki o wyższym stopniu izolacji akustycznej niż w modelach otwartych, ale wciąż nie sięgających do zamkniętych „nauszników” pod tym względem. Dla niektórych użytkowników ta pośrednia opcja może być wygodniejsza. Ponadto słuchawki półotwarte doceniane są również w profesjonalnej pracy z dźwiękiem: zachowują bogactwo basów, a jednocześnie nie tworzą zniekształceń charakterystycznych dla konstrukcji całkowicie zamkniętej.
• Ze sztywnym pałąkiem. Sztywny pałąk pozwala bezpiecznie zamocować nauszniki na małżowinach usznych. Bliskim odpowiednikiem sztywnego pałąka jest opaska pełnowymiarowych słuchawek, ale w odróżnieniu od niej pałąk nosi się z tyłu głowy, a nie na czubku. Z tego powodu sztywne pałąki są w większości wykonane z gołego plastiku/metalu bez wyściółki. Słuchawki ze sztywnym pałąkiem najczęściej mają sportową orientację, ponieważ umieszczone z tyłu głowy słuchawki nie będą wiercić się na głowie nawet przy intensywnym biegu. Słuchawki nauszne są mocno dociśnięte do małżowin usznych, ale same głośniki znajdują się na zewnątrz przewodów słuchowych.
• Cat Ear („słuchawki z uszami”). Słuchawki nauszne w ciekawym designie - z imitacją kocich uszu na pałąku. Ten dodatek nie wpływa na wydajność, ale uszy wyglądają niecodziennie i mogą być świetnym dodatkiem do jasnego, oryginalnego stylu właściciela. Słuchawki Cat Ear są szczególnie popularne wśród nastolatków.

- Dokanałowe. Miniaturowe słuchawki, które podczas używania wkłada się bezpośrednio do kanałów słuchowych. Dla wygody noszenia dostarczane są gumowe lub silikonowe nakładki, często zestaw zawiera kilka takich nakładek, aby dopasować się do konkretnego rozmiaru ucha. Konstrukcja ta łączy w sobie zwartość i zaawansowane właściwości użytkowe: pod względem głośności i bogactwa basów słuchawki douszne są często porównywalne do nausznych, a stopień izolacji akustycznej jest bardzo wysoki (wiele modeli można nawet używać jako improwizowanych zatyczek do uszu). Z drugiej strony, całkowite odizolowanie od dźwięków zewnętrznych może czasami być wadą - na przykład podczas jazdy na rowerze lub spaceru po ruchliwej ulicy.

- Dokanałowe ze sztywnym pałąkiem. Słuchawki dokanałowe wkłada się wewnątrz kanałów słuchowych, co pozwala na jak najbezpieczniejsze zamocowanie ich w uchu i zapobieganie wypadaniu. Obecność sztywnego pałąka dodatkowo zwiększa niezawodność mocowania słuchawek. Ten typ słuchawek świetnie nadaje się do uprawiania sportu. Sztywny pałąk i konstrukcja dokanałowa emiterów dźwięku pozwala słuchawkom bezpiecznie pozostawać na miejscu, nawet podczas intensywnego biegania.

- Douszne. Nazywane również potocznie „tabletkami”. Podobnie jak dokanałowe, takie słuchawki są małe i umieszczone są w małżowinie usznej - jednak nie głęboko w kanale słuchowym, a na samym jego początku prawie na zewnątrz. To sprawia, że słuchawki douszne są nieco prostsze w konstrukcji i tańsze, ale trudniej jest uzyskać bogaty dźwięk i zaawansowane parametry akustyczne. Takie modele zapewniają raczej niską izolację akustyczną, ale w zależności od sytuacji może to być zarówno wadą, jak i zaletą. A niektóre słuchawki tego typu mają wydłużony kształt, dzięki czemu siedzą głębiej w uszach i swoimi właściwościami mogą zbliżać się do modeli dokanałowych.

Osobno należy zaznaczyć, że w modelach dokanałowych i dousznych nie używa opasek - słuchawki są wykonane albo całkowicie osobno, albo połączone za pomocą urządzenia takiego jak sztywny pałąk lub uchwyt na szyję. Dzięki temu te słuchawki można bez problemu nosić z prawie każdą fryzurą lub nakryciem głowy.

- Słuchawki douszne ze sztywnym pałąkiem. Słuchawki douszne są po prostu wkładane do kanału słuchowego bez głębokiego wnikania. Nie jest to najbardziej niezawodny sposób mocowania słuchawek, ale ze względu na obecność sztywnego pałąka słuchawki douszne są dobrze i bezpiecznie dopasowane. Same słuchawki mają konstrukcję otwartej ścieżki dźwiękowej, dzięki czemu odtwarzają dźwięk z zauważalnymi zniekształceniami oryginalnego sygnału dźwiękowego. Ale jednocześnie otwarty obwód akustyczny pozwala wyraźnie usłyszeć, co dzieje się w otaczającej przestrzeni.

Jeśli chodzi o dodatkowe cechy konstrukcyjne, mogą one wyglądać następująco:

- Pełnowymiarowe słuchawki nauszne Over-Ear. Słuchawki nauszne (patrz wyżej), w których każda muszla całkowicie zakrywa ucho i ściśle przylega do głowy. Same muszle w takich modelach są dość duże i wyposażone są w charakterystyczne miękkie krawędzie na obwodzie wewnętrznej strony - krawędzie te przylegają do głowy, tak że małżowina uszna faktycznie znajduje się wewnątrz muszli. Główną zaletą te konstrukcji jest to, że słuchawki (o odpowiednim rozmiarze) praktycznie nie dotykają uszu użytkownika i nie cisną na nie - jest to szczególnie wygodne podczas długotrwałego użytkowania. Ponadto w modelach Over-Ear łatwiej jest uzyskać dobrą izolację akustyczną (chociaż wśród nich można znaleźć modele o półotwartej, a nawet całkowicie otwartej konstrukcji akustycznej). Główną wadą takich urządzeń jest ich nieporęczność oraz uciążliwość w transporcie i użytkowaniu „w biegu”. Ponadto podczas noszenia okularów muszle Over-Ear zwykle cisną na zauszniki z boków - może to powodować dyskomfort.

- Pałąk z automatyczną regulacją. Pałąk automatycznie dopasowuje się do wielkości głowy użytkownika. Taki pałąk zwykle składa się z dwóch części - twardej, najczęściej metalowej podstawy, oraz miękkiej części wewnętrznej, która przylega bezpośrednio do głowy. To wewnętrzna część jest w stanie się rozciągać, a użytkownik musi jedynie założyć muszle na uszy, aby było wygodnie, a sam pałąk powiększy się do pożądanego rozmiaru.

- Sztywny pałąk. Sztywny pałąk, który łączy obie słuchawki i jest noszony z tyłu głowy; w niektórych modelach może również pełnić funkcję uchwytu na szyję (patrz poniżej). Zaletą takiego urządzenia nad klasyczną opaską jest to, że pałąk można zakładać do niemal każdej fryzury i nakrycia głowy. Z drugiej strony w modelach dokanałowych i dousznych (patrz powyżej) funkcja ta sprawia, że słuchawki są bardziej nieporęczne, a w modelach nausznych sensowne jest używanie jej tylko z konwencjonalnymi modelami, które nie należą do pełnowymiarowych słuchawek Over Ear. Dlatego, a także z wielu innych powodów, pałak nie jest obecnie zbyt popularny.

- Zaczep zauszny. Zaczep umożliwiający zamocowanie każdej słuchawki bezpośrednio na małżowinie usznej; z reguły wygląda jak charakterystyczny pałąk. Ta cecha występuje we wszystkich typach współczesnych słuchawek, z wyjątkiem Over Ear (patrz wyżej), a jej specyficzne znaczenie zależy przede wszystkim od głównego sposobu umieszczenia słuchawki na uchu. Tak więc w przypadku modeli dokanałowych i dousznych zaczep zauszny zapewnia dodatkową niezawodność trzymania: prawdopodobieństwo, że słuchawka wypadnie z ucha, jest praktycznie zmniejszone do zera dzięki takiemu ustalaczowi. W słuchawkach nausznych ta cecha jest znacznie mniej powszechna, a jej główną ideą jest obejście się bez opaski lub sztywnego pałąka - w niektórych przypadkach te elementy konstrukcyjne są zbędne.

- Uchwyt na szyję. Funkcja, która występuje wyłącznie w modelach bezprzewodowych i kombinowanych (patrz „Typ połączenia”) - i tylko w słuchawkach dokanałowych i dousznych (patrz powyżej). Obydwie słuchawki w takich modelach łączą się ze sobą albo zwykłym kablem, albo specjalną obręczą w kształcie podkowy (każda słuchawka łączy się z każdym końcem takiej obręczy za pomocą kabla). W każdym razie taki kabel lub obręcz podczas noszenia znajduje się z tyłu szyi użytkownika, co zapewnia dodatkową wygodę: słuchawki wyjęte z uszu (lub wypadłe) nie spadają na ziemię, tylko pozostają zawieszone na uchwycie. A w niektórych modelach są też specjalne magnesy, za pomocą których można „przykleić” wyjęte z uszu słuchawki do siebie, zamieniając całą konstrukcję w pierścień - to dodatkowo zmniejsza ryzyko upuszczenia urządzenia.

- Możliwość składania. Słuchawki można złożyć do niewielkich rozmiarów w celu przechowywania i transportu. Warto zaznaczyć, że funkcja ta jest wskazana tylko w modelach nausznych (patrz wyżej) - słuchawki dokanałowe i douszne są dość przenośne, nie ma potrzeby stosowania specjalnej konstrukcji składanej.

- Obrotowe muszle. Cecha konstrukcyjna występująca w słuchawkach nausznych (patrz powyżej). W tym przypadku obrotowe oznaczają muszle, które w trybie roboczym mogą obracać o pewien kąt wokół osi pionowej. Pozwala to na dalsze dopasowanie słuchawek do rozmiaru i kształtu głowy użytkownika - co z kolei poprawia komfort, zwłaszcza podczas noszenia przez dłuższy czas. Z drugiej strony obrotowe mocowanie nieco komplikuje konstrukcję słuchawek, zwiększa ich koszt i nieco zmniejsza niezawodność.

- Okulary. Słuchawki w postaci okularów. Dźwięk takich modeli jest przekazywany albo przez głośniki kierunkowe wbudowane w skronie, albo bezpośrednio do ucha poprzez przewodzenie przez kości czaszki. Oprócz muzyki okulary na przewodnictwo kostne zapewniają słyszalność tego, co dzieje się wokół.

- Opaska na głowę. Opaski na głowę z wbudowanymi słuchawkami. W podobnym formacie produkowane są dziecięce modele opasek z jasnymi nadrukami postaci z kreskówek i postaci z bajek, a także opaski dla fanów sportowego stylu życia. Słuchawki w takich modelach są zwykle zdejmowane, co pozwala na wypranie opaski.

Średnica głośnika słuchawkowego; w modelach z kilkoma przetwornikami (patrz „Liczba przetworników”) z reguły brany jest pod uwagę rozmiar największego głośnika, inne rozmiary mogą się określać w uwagach.

Ogólnie parametr ten ma znaczenie przede wszystkim w przypadku słuchawek nausznych (patrz „Konstrukcja”). W nich przetworniki mogą mieć różne rozmiary; im większy, tym bardziej nasycony dźwięk i tym lepiej głośnik odtwarza basy, jednak duże przetworniki mają odpowiedni wpływ na wymiary, wagę i cenę słuchawek. Natomiast słuchawki dokanałowe i douszne z definicji mają bardzo małe głośniki, a bogaty bas osiągany jest dzięki innym cechom konstrukcyjnym.

Obecność własnej regulacji głośności w słuchawkach. Taki regulator może być umieszczony zarówno na przewodzie, jak i na jednej z muszli (ta ostatnia opcja jest typowa dla modeli bezprzewodowych). W każdym razie funkcja ta pozwala w łatwy sposób regulować głośność: w tym celu nie trzeba wchodzić do ustawień komputera, wciskać przycisków na odtwarzaczu czy smartfonie itp., wystarczy skorzystać z dostępnego regulatora. Z drugiej strony dodatkowe wyposażenie komplikuje i zwiększa koszt konstrukcji, a także zwiększa prawdopodobieństwo zniekształceń. Z tego powodu regulacja głośności praktycznie nie występuje w profesjonalnych słuchawkach.

Funkcja, która pozwala na automatyczne wstrzymanie odtwarzania utworu przy zdjęciu słuchawek (lub jednej słuchawki).

Automatyczne wstrzymywanie występuje głównie w modelach bezprzewodowych (patrz „Typ podłączenia”) formatu true wireless (patrz „Typ kabla”); istnieją jednak inne typy słuchawek z tą funkcją - na przykład z podłączeniem kombinowanym i konstrukcją nauszną. W każdym razie za działanie automatycznego wstrzymania zwykle odpowiada czujnik zbliżeniowy, który uruchamia się, gdy słuchawkę odsuwa się od ucha. Funkcja ta jest szczególnie przydatna w sytuacjach, w których przy zdjęciu słuchawek nie ma czasu na ręczne wstrzymanie odtwarzania - np. trzeba pilnie zareagować na to, co dzieje się w pobliżu. Jednocześnie niektóre modele są w stanie automatycznie wznowić odtwarzanie, gdy słuchawka wróci na swoje miejsce, jednak funkcja ta nie jest ściśle obowiązkowa - jej obecność należy wyjaśnić osobno.

 

Pojemność akumulatora zainstalowanego w słuchawkach o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Zasilanie”).

Teoretycznie większa pojemność pozwala na większą autonomię, ale w praktyce czas pracy zależy również od zużycia energii przez słuchawki — i może ono być bardzo różne, w zależności od specyfikacji i cech konstrukcyjnych. Tak więc parametr ten ma drugorzędne znaczenie i przy wyborze warto zwrócić uwagę nie tyle na pojemność akumulatora, ile na bezpośrednio deklarowany czas pracy (patrz poniżej).

Pojemność akumulatora zainstalowanego w etui ładującym na słuchawki.

Parametr ten ma znaczenie tylko dla modeli prawdziwie bezprzewodowych (true wireless) (patrz „Rodzaj kabla”). Przypomnijmy, że takie słuchawki ładuje się z etui, które jest zwykle wyposażone we własny akumulator i faktycznie działa w trybie autonomicznego powerbanku. Znając pojemność baterii w etui ładującym oraz w słuchawkach można oszacować, na ile ładowań słuchawek wystarczy jedno naładowanie etui. Należy jednak pamiętać, że w procesie ładowania słuchawek część energii nieuchronnie wydatkowana jest na straty uboczne, a efektywna pojemność etui okazuje się być około 1,6 razy mniejsza niż deklarowana. Warto to uwzględniać w obliczeniach: na przykład etui z baterią o pojemności 300 mAh może faktycznie przenieść 300/1,6 = 187 mAh energii do słuchawek, a słuchawki 30 mAh z takiej baterii można w pełni naładować około 6 razy (187 / 30 ≈ 6).

Czas potrzebny do pełnego naładowania akumulatora w odpowiednio zasilanych słuchawkach (patrz powyżej).

W tym przypadku chodzi o czas ładowania akumulatora od 0 do 100% przy użyciu standardowej ładowarki (lub innej ładowarki o identycznej specyfikacji). W związku z tym w praktyce wskaźnik ten może różnić się od deklarowanego, w zależności od specyfiki sytuacji. Generalnie jednak jest całkiem możliwe, aby oceniać różne modele za jego pomocą i porównywać je ze sobą: słuchawki z krótszym deklarowanym czasem ładowania będą w rzeczywistości ładować się szybciej (wszystkie inne parametry są identyczne).

Zwracamy również uwagę, że wzrost pojemności akumulatora (i autonomii słuchawek) nieuchronnie oznacza wydłużenie czasu ładowania. Aby zrekompensować ten szczegół, można zastosować specjalne technologie szybkiego ładowania - jednak wpływają one na koszt i wymagają użycia specjalistycznych ładowarek.