Porównanie YOER Pure Home APH01W vs YOER Pure Spot AP02W

— Ultradźwiękowe. Najpopularniejszy format pracy: element roboczy urządzenia wibruje z częstotliwością ultradźwiękową, dzięki czemu spadająca na niego woda rozpada się na maleńkie kropelki, które tworzą zawiesinę w powietrzu. Taka „chmura” ma temperaturę pokojową, co oznacza, że nie ma ryzyka poparzenia; niektóre modele mogą mieć funkcję ciepłej pary. Dzięki temu, a także niskiemu poziomowi hałasu, to modele ultradźwiękowe są uważane za optymalne do pokoi dziecięcych. Dlatego istnieją nawilżacze dla dzieci o odpowiednich wzorach. Zaletami takich urządzeń są również prostota, kompaktowość, dobra wydajność pracy i oszczędność. Główną wadą tego typu nawilżacza są wymagania dotyczące jakości wody: musi być zdemineralizowana, w przeciwnym razie zawarte w wodzie sole osadzają się na przedmiotach w pomieszczeniu, tworząc trudną do usunięcia powłokę.

— Ewaporacyjne. Najprostsza opcja, zwana również „tradycyjną”: za pomocą wentylatora powietrze jest przepuszczane przez wkład zwilżony wodą, nawilżanie następuje w wyniku naturalnego parowania. Nawilżacze ewaporacyjne mają bardzo małą intensywność: osiągnięcie wymaganego poziomu wilgotności może zająć kilka dni ciągłej pracy. Z drugiej strony za pomocą takiego urządzenia prawie niemożliwe jest nadmierne nawilżenie powietrza: w rzeczywistości z wkładu wyparowuje dokładnie tyle wody, ile jest potrzebne przy danej temperaturze i wi...lgotności. Ponadto takie urządzenia mogą być używane nawet w dość dużych pomieszczeniach, z którymi nie poradzi sobie nawilżacz ultradźwiękowy lub parowy - do 40 m2, a nawet więcej. Pracują bardzo ekonomicznie i najczęściej cicho. Jakość wody może być prawie dowolna - najważniejsze jest monitorowanie stanu filtrów i wymiana ich z częstotliwością wskazaną przez producenta.

— Parowe. Nawilżacze tego typu działają na zasadzie podgrzewania wody za pomocą grzałki elektrycznej. Jedną z głównych zalet takich urządzeń jest ich wysoka wydajność i szybkość nawilżania. Ponadto wysoka temperatura pary sprzyja higienie; i nawet przy niezbyt wysokiej jakości wodzie para nie tworzy białej powłoki, jak w opisanych powyżej modelach ultradźwiękowych - po podgrzaniu odparowuje tylko woda, wszystkie sole pozostają w urządzeniu. Z drugiej strony, grzejniki będą musiały być okresowo odkamieniane; same urządzenia parowe okazują się dość głośne i „żarłoczne” - woda jest zużywana wystarczająco szybko. Ponadto gorąca para wymaga pewnej ostrożności: nie jest ją łatwo się poparzyć, ale taka możliwość nadal istnieje.

Największa powierzchnia pomieszczenia, w której urządzenie jest w stanie skutecznie osuszyć powietrze. Parametr jest wskazany z uwzględnieniem standardowej wysokości sufitu 2,5 - 3 m. Jeśli sufity są wyższe niż ogólnie przyjęte wartości, zwiększa się objętość przestrzeni - można ją ponownie obliczyć za pomocą specjalnych wzorów. Jeśli osuszacz jest używany w pomieszczeniach większych niż specyfikacje modelu, jakość oczyszczania powietrza może być niska, a konserwacja i wymiana filtrów może wymagać zbyt częstego przeprowadzania.

Jeśli urządzenie ma być przenoszone z jednego pomieszczenia do drugiego, przy wyborze należy skupić się na pomieszczeniu o największej powierzchni. W każdym razie zaleca się zabranie sprzętu z marginesem na obsługiwany obszar, ale niewielkim - w przeciwnym razie urządzenie będzie kosztować więcej i może okazać się bardziej uciążliwe.

Rodzaje filtrów przewidzianych w urządzeniu z funkcją oczyszczacza (patrz „Rodzaj urządzenia”). Niektóre modele pozwalają na zainstalowanie dodatkowych filtrów, które nie są zawarte w standardowym zestawie; jednak dla pełnej gwarancji lepiej od razu kupić urządzenie wraz z niezbędnym wyposażeniem. Oto najpopularniejsze rodzaje filtrów w naszych czasach:

— Wstępny. Filtr, który jest instalowany jako pierwszy na wlocie do urządzenia. Zwykle zapewnia najprostszą mechaniczną filtrację ze stosunkowo dużych zanieczyszczeń, dla których nie ma sensu stosowanie bardziej zaawansowanych i droższych rozwiązań, takich jak elementy HEPA czy NANO (patrz poniżej). Niektóre urządzenia nie są w ogóle wyposażone w inne filtry, z wyjątkiem wstępnego.

— Filtr elektrostatyczny. Działanie takiego filtra opiera się na właściwości najmniejszych cząstek w powietrzu, które pobierają ładunek elektryczny i są przyciągane do przeciwnie naładowanego obiektu. Zapewnia to skuteczne usuwanie kurzu, dymu i sadzy; ponadto powietrze jest również lekko zjonizowane, co również można przypisać zaletom (więcej informacji na temat jonizacji można znaleźć w „Funkcje”). Ale taki filtr nie radzi sobie dobrze z zapachami i szkodliwymi substancjami lotnymi. Konstrukcja filtra elektrostatycznego oparta jest na zestawie metalowych płytek, do których przykładane jest napięcie; płyty muszą być regularnie czyszczone z zanieczyszczeń, nie wymagają żadnej dodatkowej konserwacji, dzięki czemu zasoby filtrów...są praktycznie nieograniczone.

— Filtr HEPA. Suchy filtr wysokoskuteczny. Jest podobny konstrukcyjnie do konwencjonalnych filtrów mechanicznych, ale różni się od nich zasadą działania: cząsteczki brudu nie „utykają” między włóknami filtra, ale przyklejają się do nich. Dzięki temu filtry HEPA są w stanie wychwytywać zanieczyszczenia, których rozmiar jest znacznie mniejszy niż szczeliny między włóknami, co zapewnia wysoką skuteczność filtracji. Istnieją różne typy różniące się jakością. Tak więc HEPA 10 jest w stanie wychwycić co najmniej 85%, HEPA 11 — 95%, HEPA 12 — 99,5%, HEPA 13 — 99,95% i HEPA 14 — 99,995%.

— Filtr NANO. Wysokoskuteczny filtr porowaty. Zatrzymuje cząsteczki o wielkości tysięcznych części mikrona (milionowych części milimetra), odcinając nie tylko drobne zanieczyszczenia mechaniczne, ale także pojedyncze cząsteczki substancji organicznych (chociaż taki filtr jest nadal gorszy od filtra węglowego pod względem wydajności oczyszczania molekularnego).

— Filtr węglowy. Filtr na bazie węgla aktywnego lub innego podobnego adsorbentu. Jest w stanie skutecznie wyłapać lotne cząsteczki różnych substancji, dzięki czemu doskonale usuwa obce zapachy. Z drugiej strony, filtr węglowy jest wymagający pod względem żywotności: po wyczerpaniu zasobu nie tylko traci swoją wydajność, ale także sam staje się źródłem szkodliwych substancji, dlatego w takich urządzeniach szczególnie ważna jest zmiana elementów filtrujących na czas.

— Fotokatalizator. Zasada działania takiego filtra polega na rozkładzie szkodliwych substancji wchodzących do niego na neutralne składniki (głównie wodę i dwutlenek węgla) pod działaniem promieniowania ultrafioletowego i specjalnego katalizatora. Nie jest przeznaczony do oczyszczania z zanieczyszczeń mechanicznych, ale dobrze radzi sobie z obcymi zapachami i szkodliwymi zanieczyszczeniami lotnymi, a także skutecznie niszczy bakterie i wirusy. W tym przypadku katalizator nie jest zużywany podczas pracy, a produkty reakcji samoistnie ulatniają się, dzięki czemu żywotność filtra jest prawie nieograniczona, a jednocześnie jest on praktycznie bezobsługowy. Główną wadą fotokatalizatorów jest ich wysoka cena.

— Antybakteryjny. Pod tą nazwą łączy się kilka rodzajów filtrów, przeznaczonych przede wszystkim do niszczenia szkodliwych mikroorganizmów. Tak więc w niektórych filtrach antybakteryjnych stosowana jest substancja aktywna, która niszczy białkową powłokę drobnoustrojów, w innych - jonizator lub ozonizator, w innych - promieniowanie UV itp. Zatem specyfika takiego filtra i zasady jego konserwacji warto wyjaśniać oddzielnie.

— Lampa UV. Lampa obrabiająca przechodzące powietrze promieniowaniem UV. Zabieg ten zapewnia działanie bakteriobójcze: światło ultrafioletowe neutralizuje większość bakterii, wirusów i grzybów.

Oprócz tych opisanych powyżej, we współczesnych oczyszczaczach mogą się stosować inne, bardziej specyficzne odmiany filtrów - na przykład do neutralizacji formaldehydu lub ozonu, co może być przydatne w niektórych typach produkcji.

Sterylizacja odbywa się za pomocą promieniowania ultrafioletowego, które służy do niszczenia szkodliwych bakterii i grzybów w powietrzu. Jako emiter służy lampa UV, może ich być kilka w urządzeniu. Moc każdej z nich i sterylizatora jako całości pozwala zrozumieć, jaką powierzchnię pomieszczenia może obsługiwać urządzenie.

— Higrostat. Funkcja pozwalająca na utrzymanie stałego poziomu wilgotności w pomieszczeniu. Nawilżacz z higrostatem stale monitoruje wilgotność powietrza, a jeśli spadnie poniżej ustawionej wartości, włącza się, przywracając wymagany mikroklimat. Jest to znacznie wygodniejsze niż ręczne kontrolowanie wilgotności.

— Regulacja intensywności. W rzeczywistości przełącznik, który pozwala ustawić żądany poziom wydatku powietrza z nawilżacza. W rzeczywistości pełni rolę regulatora intensywności: im wyższa prędkość parownika lub wentylatora, tym intensywniej pracuje urządzenie i tym szybciej zostanie osiągnięty pożądany poziom wilgotności. Należy jednak pamiętać, że w przeciwieństwie do higrostatu funkcja ta nie wyłącza się automatycznie po osiągnięciu żądanego poziomu wilgotności.

— Jonizator. Urządzenie do nasycania powietrza ujemnie naładowanymi jonami. Uważa się, że obecność takich jonów w powietrzu korzystnie wpływa na zdrowie i samopoczucie, a także wywołuje uczucie świeżości. Dodatkowo jonizacja pomaga zredukować liczbę unoszącego się pyłu – szybciej osadza się na różnych powierzchniach.

— Aromatyzer. Urządzenie do nasycania powietrza w pomieszczeniu przyjemnymi zapachami na życzenie użytkownika. W nawilżaczach można w tym celu dodawać do wody olejki zapachowe, w oczyszczaczach stosuje się specjalne wymienne wkład...y.

— Ozonowanie. Funkcja nasycenia powietrza ozonem. Ozon (substancja, której cząsteczka składa się z trzech atomów tlenu) jest silnym naturalnym środkiem dezynfekującym. W niewielkich ilościach nie tylko oczyszcza powietrze z bakterii chorobotwórczych, ale także tworzy uczucie świeżości. Jednocześnie należy pamiętać, że nadmiar ozonu negatywnie wpływa na zdrowie i może prowadzić do poważnych chorób. Tak więc w niektórych przypadkach ozonowanie jest nie tylko przesadą, ale wyraźnie niepożądaną funkcją - zwłaszcza jeśli w pomieszczeniu znajdują się inne źródła ozonu, takie jak drukarki laserowe lub kopiarki.

— Tryb nocny. Specjalny tryb pracy w nocy. Z reguły w tym trybie urządzenie zmniejsza prędkość wentylatora, zmniejszając w ten sposób hałas. Niektóre modele w trybie nocnym utrzymują również wyższe wartości wilgotności niż w ciągu dnia - uważa się, że jest to optymalny mikroklimat do spania.

— Ciepła mgiełka. Funkcja podgrzewania wody; zapewnia się w modelach ultradźwiękowych i wodnych. Domyślnie urządzenia te wytwarzają zimną mgiełkę o temperaturze pokojowej; może zawierać bakterie chorobotwórcze. Aby je zniszczyć, wodę w zbiorniku można podgrzać do temperatury rzędu 80 - 85 °C.

— Oczyszczanie wody. Oczyszczanie wody w nawilżaczach może się przeprowadzać na różne sposoby, najpopularniejszym jest wkład filtracyjny, najczęściej ceramiczny. Usuwa nadmiar soli i innych minerałów, dzięki czemu zmiękcza wodę i redukuje osady. Ten rodzaj oczyszczania stosowany jest głównie w nawilżaczach ultradźwiękowych. W myjkach powietrznych do oczyszczania wody często stosuje się srebrne pręty. Srebro ma właściwości antybakteryjne, jest aktywne w tworzeniu jonów srebra w wodzie.

— Wskaźnik wymiany filtra. Wskaźnik sygnalizujący konieczność oczyszczenia lub wymiany filtra. Jest zwykle instalowany w drogich modelach ze sterowaniem elektronicznym. Funkcja ta jest szczególnie pożądana w modelach z filtrami węglowymi: pod koniec okresu użytkowania taki filtr zaczyna emitować szkodliwe substancje zamiast je pochłaniać i niezwykle ważna jest jego wymiana na czas.

— Tryb automatyczny oczyszczacza. Funkcja stosowana w urządzeniach z możliwością oczyszczania powietrza (patrz „Rodzaj urządzenia”). Urządzenia z tą funkcją są w stanie samodzielnie monitorować stan powietrza i na niego reagować - włączają się po wykryciu zanieczyszczenia i wyłączają po oczyszczeniu powietrza. Niektóre zaawansowane modele potrafią nawet dostosować intensywność pracy do poziomu zanieczyszczenia. Tak czy inaczej, tryb automatyczny oszczędza użytkownikowi konieczności samodzielnego monitorowania stanu powietrza i włączania/wyłączania programu czyszczenia. — Wyłącznik czasowy (timer). Funkcja zapewniająca automatyczne wyłączenie po określonym przez użytkownika czasie. Eliminuje to konieczność ręcznego wyłączania urządzenia, co nie zawsze jest wygodne. Timer może być przydatny np. gdy nawilżacz jest włączony w nocy lub pracuje w pokoju dziecięcym ze śpiącym dzieckiem, któremu nie należy przeszkadzać.

— Wyłączanie w przypadku braku wody. W nawilżaczach z tą funkcją specjalny czujnik monitoruje obecność wody w zbiorniku, a po jej wyczerpaniu wyłącza urządzenie. Pozwala to uniknąć marnowania energii, a w modelach parowych (patrz „Nawilżanie”) zapobiega również przegrzaniu.

— Obrotowa dysza do kierowania strumienia mgiełki. Możliwość obrotu dyszy w celu zmiany kierunku strumienia mgiełki. Funkcja ta pozwala na równomierne rozprowadzenie generowanej przez urządzenie wilgoci w całym pomieszczeniu.

— Napełnianie od góry. Możliwość uzupełnienia urządzenia wodą od góry – najczęściej przez zdejmowaną pokrywę lub otwór w pokrywie. Z reguły nawilżacze z tą funkcją można napełniać bezpośrednio podczas pracy - jest to wygodniejsze niż wyłączanie za każdym razem lub nawet demontaż urządzenia w celu dodawania wody. Między innymi taka możliwość może się przydać, jeśli urządzenie jest używane w pokoju dziecięcym – pozwala na obejście się bez zbędnego hałasu i nie przeszkadzać śpiącemu maluszkowi.

— Zabezpieczenie przed dziećmi. Z reguły zabezpieczenie przed dziećmi oznacza możliwość zablokowania sterowania urządzeniem, aby ciekawskie małe dziecko nie mogło samodzielnie go włączyć, wyłączyć lub zmienić ustawień. Blokowanie to jest wyłączane w nieoczywisty sposób, który jest dostępny dla osoby dorosłej, ale nie dla dziecka - na przykład poprzez jednoczesne naciśnięcie dwóch przycisków.

— Wyświetlacz. Wyświetlacz sprawia, że obsługa urządzenia jest bardziej intuicyjna. Na ekranie mogą być wyświetlane dane o aktualnym trybie pracy, ustawionym timerze, stanie filtra (w oczyszczaczach) lub zbiornika na wodę (w nawilżaczach) itp. Mogą być również wyświetlane informacje o stanie wilgotności i temperatury. W wyświetlacze z reguły są wyposażone drogie modele ze sterowaniem elektronicznym.

— Wskaźnik wilgotności. Obecność specjalnego wskaźnika, głównie cyfrowego, który pozwala pokazać poziom wilgotności w pomieszczeniu.

— Wskaźnik temperatury. Panel podobny do opisanego powyżej, który pokazuje nie wilgotność, ale temperaturę w pomieszczeniu.

— Wskaźnik jakości powietrza. Funkcja bardziej związana z oczyszczaczami powietrza. Z jej pomocą można zrozumieć, jak brudne jest powietrze w pomieszczeniu i czy należy je oczyścić. Można to osiągnąć za pomocą wskaźników - dla prostych modeli świeci, gdy stan powietrza jest nieodpowiedni, dla bardziej zaawansowanych modeli świeci różnymi kolorami w zależności od jakości powietrza.

— Sterowanie przez Internet. Możliwość sterowania urządzeniem ze smartfona, tabletu lub innego gadżetu. Specyfika takiego sterowania zależy od rodzaju urządzenia (patrz wyżej). Tak więc w nawilżaczach i modelach kombinowanych komunikacja odbywa się przez Wi-Fi, a dostęp do sterowania można uzyskać nie tylko na miejscu, ale także przez Internet, z dowolnego miejsca na świecie. Jednocześnie do sterowania można wykorzystać zarówno specjalną aplikację na urządzenie mobilne, jak i stronę w zwykłej przeglądarce, którą można otworzyć z komputera; szczegóły te należy wyjaśnić osobno. W oczyszczaczach do komunikacji wykorzystywany jest głównie Bluetooth, a urządzeniem sterującym może być tylko gadżet z zainstalowaną aplikacją. Jednak w każdym przypadku funkcja ta może znacznie „ułatwić życie” użytkownikowi. I chodzi nie tylko o samą możliwość zdalnego sterowania: aplikacja jest często wygodniejsza i bardziej intuicyjna niż klasyczny panel sterowania, może oferować różne dodatkowe funkcje.

— Asystent głosowy. Obsługa przez urządzenie jednego lub więcej asystentów głosowych, takich jak Amazon Alexa, Apple Siri, Google Assistant. Należy dodać, że asystent głosowy to usługa, która pozwala użytkownikowi sterować różnymi urządzeniami i otrzymywać różne dane za pomocą poleceń głosowych. Warto nadmienić, że chodzi nie o wbudowany system rozpoznawania głosu, lecz o kompatybilność z zewnętrznym gadżetem (telefonem, tabletem, inteligentnym głośnikiem), na którym zainstalowany jest odpowiedni asystent. To właśnie to urządzenie rozpoznaje polecenia użytkownika i przekazuje je do nawilżacza/oczyszczacza. Jednak nawet mając to na uwadze, ten sposób sterowania jest często wygodniejszy niż bardziej tradycyjne opcje, takie jak pilot czy aplikacja mobilna.

— Pilot. Obecność pilota w zestawie. Wygoda tej funkcji jest oczywista - eliminuje konieczność każdorazowego podchodzenia do urządzenia w celu jego włączenia, wyłączenia itp. Należy pamiętać, że sterowanie z pilota, w przeciwieństwie do sterowania ze smartfona (patrz wyżej), jest zazwyczaj dostępne tylko w zasięgu wzroku.

— Podświetlenie. Funkcja dekoracyjna, która nie wpływa na główną funkcjonalność. Podświetlana obudowa urządzenia pięknie prezentuje się w ciemności i może służyć nawet jako doraźna lampka nocna.

Maksymalna wydajność, zapewniana przez nawilżacz – czyli największa ilość powietrza, którą może przepuścić przez siebie w ciągu godziny. Parametr ten jest najbardziej istotny dla modeli z funkcją oczyszczania (patrz „Rodzaj urządzenia”), ale może być również wskazywany dla „czystych” nawilżaczy.

Wydajność jest dobierana przez producentów z uwzględnieniem powierzchni i odpowiednio objętości pomieszczenia, dla którego zaprojektowane jest urządzenie. Do efektywnego działania konieczne jest, aby urządzenie było w stanie przepuścić przez siebie całą objętość przetwarzanego powietrza co najmniej raz na godzinę (lub lepiej dwa lub trzy razy). Jednocześnie w przypadku modeli o tej samej powierzchni pomieszczenia można zadeklarować różne wskaźniki wydajności - w związku z tym szybkość i wydajność przetwarzania będą się różnić.

Zwracamy również uwagę, że wydajność można wykorzystać do oszacowania zalecanej powierzchni pomieszczenia, jeśli ta ostatnia nie jest zadeklarowana w charakterystyce. Na przykład, jeśli urządzenie zapewnia 200 m³/h, oznacza to, że kubatura pomieszczenia nie może przekraczać 200 m³, co przy standardowej wysokości sufitu 2,5 m daje powierzchnię 200/2,5 = 80 m2. Idealnie powierzchnia powinna być 2 – 3 razy mniejsza, czyli około 25 – 40 m2.

Prędkość, z jaką nawilżacz zużywa wodę. Znając tę prędkość i pojemność zbiornika na wodę (patrz niżej), możesz określić czas pracy na jednym napełnieniu. Ponadto, zgodnie z tym wskaźnikiem, możesz ocenić wydajność i szybkość pracy urządzenia: im wyższe zużycie wody, tym więcej wyparowuje do powietrza w jednostce czasu. W związku z tym bardziej „żarłoczne” urządzenie pozwala szybko osiągnąć pożądaną wilgotność, przy pozostałych warunkach równych.

Należy pamiętać, że w przypadku modeli z regulacją wilgotności (patrz „Funkcje”), maksymalne zużycie jest najczęściej wskazywane przy najwyższych ustawieniach wilgotności (chociaż warto wyjaśnić to osobno). W urządzeniach z ewaporacyjną zasadą działania (patrz „Nawilżanie”) deklarowane zużycie zostanie osiągnięte tylko przy suchym powietrzu (30% lub mniej) - przy wyższej wilgotności parowanie ulegnie spowolnieniu, a zużycie wody się zmniejszy.

Pojemność zbiornika na wodę zainstalowanego w nawilżaczu. Duża pojemność pozwala na dłuższą pracę bez napelniania, ale wpływa to na wymiary i wagę urządzenia; dlatego producenci dobierają pojemność w oparciu o kompromis między tymi punktami i biorąc pod uwagę zużycie wody. Zazwyczaj pojemność zbiornika dobiera się tak, aby nawilżacz mógł pracować cicho na jednym napełnieniu przez co najmniej 2 – 3 godziny, a często dłużej. W związku z tym im większy zbiornik, tym z reguły mocniejsze i wydajniejsze urządzenie. Tak więc modele o pojemności do 2 litrów należą do poziomu początkowego, od 2 do 4 litrów - do średniego, od 4 do 6 litrów - do kategorii większej niż średnia, a w najpojemniejszych urządzeniach wskaźnik ten może przekraczać 6 litrów.

Należy pamiętać, że w przypadku modeli z możliwością użycia butelki (patrz poniżej), ten punkt często wskazuje optymalną pojemność butelki (takie urządzenia mogą nie mieć własnego zbiornika).

Poziom hałasu generowanego przez filtr powietrza podczas pracy. Większość z tych urządzeń znajduje zastosowanie w pomieszczeniach mieszkalnych, dlatego parametr ten należy traktować ostrożnie. Zgodnie z normami sanitarnymi stały hałas w takich pomieszczeniach nie powinien przekraczać 40 dB (cicha rozmowa) w dzień i 30 dB (tykanie zegara ściennego) w nocy. Bardziej szczegółowe tabele porównawcze i zalecenia można znaleźć w dedykowanych źródłach. Warto również wspomnieć, że poziom hałasu jest podawany dla maksymalnej prędkości roboczej, dzięki czemu w trybie zredukowanym poziom hałasu będzie znacznie mniejszy.