Porównanie Electrolux EWH 50 Maximus Wi-Fi vs Willer IV50DR Brig

Standardowy sposób montażu podgrzewacza wody.

Wybór według tego parametru zależy przede wszystkim od tego, ile wolnego miejsca jest dostępne do zainstalowania urządzenia i jaki kształt ma ta przestrzeń. Dlatego, gdy jest dużo miejsca (na przykład do dyspozycji użytkownika jest cała ściana w kotłowni domu prywatnego), parametr ten można zignorować. Lecz w ciasnych warunkach każda metoda instalacji będzie miała swoje niuanse.

— Pionowy. Urządzenia pionowe o wydłużonej wysokości. Ten wariant dobrze nadaje się do wąskich, ograniczonych przestrzeni - na przykład łazienki w małym mieszkaniu w mieście.

— Poziomy. Poziomy układ mniej sprawdza się w ciasnych przestrzeniach niż pionowy, lecz w niektórych warunkach właśnie on może się okazać najbardziej optymalny - na przykład, jeśli miejsce na urządzenie wygląda jak niska pozioma wnęka. Zwracamy również uwagę, że w tej konstrukcji produkowanych jest wiele przepływowych podgrzewaczy wody (patrz „Rodzaj”) - nie zajmują one dużo miejsca, a orientacja pozioma jest uważana za najbardziej optymalną dla takich urządzeń z wielu powodów.

— Wolnostojący. Modele montowane na podłodze (w przeciwieństwie do wszystkich opisanych powyżej wariantów montażu ściennego). Główną zaletą takiego montażu jest prostota: nie ma potrzeby wiercenia ścian i przygotowywania innych specjalnych opraw, na podłodze jest wystarc...zająco dużo wolnego miejsca. Ponadto ograniczenia wagowe nie są tak krytyczne w przypadku wolnostojących podgrzewaczy wody, a tę metodę można zastosować nawet w przypadku najpotężniejszych, pojemnych i odpowiednio dużych modeli. Z drugiej strony wolna przestrzeń na podłodze nie jest zawsze dostępna, a ta metoda montażu nie jest odpowiednia dla ciasnych warunków.

— Uniwersalny (podwieszany). Urządzenia, które można ustawić w dowolnej pozycji - zarówno poziomej, jak i pionowej (szczegóły powyżej). Zaleta tego wariantu jest oczywista: użytkownik może wybrać sposób montażu według własnego uznania, w zależności od sytuacji.

Obecność 2 oddzielnych zbiorników na wodę w akumulacyjnym podgrzewaczu wody; z reguły całkowita pojemność jest równo dzielona między tymi zbiornikami.

Taka konstrukcja jest zauważalnie bardziej złożona i droższa niż tradycyjny układ jednozbiornikowy, jednak jednocześnie posiada kilka zalet. Po pierwsze, pojemniki można podgrzewać po kolei, co znacznie przyspiesza proces: wszak do korzystania z gorącej wody wystarczy podgrzać do temperatury roboczej tylko połowę całkowitej pojemności. Po drugie, przy takim schemacie pracy zmniejsza się pobór mocy i obciążenie sieci energetycznej; a jeśli w pewnym momencie użytkownik nie potrzebuje dużo wody, to pobór mocy jest niskie (ze względu na to, że nie trzeba podgrzewać całej pojemności). Po trzecie, w porównaniu do tradycyjnych modeli o tej samej pojemności, takie kotły są cieńsze, co może uprościć instalację (ceną za tę zaletę jest zwiększenie szerokości, jednak ta rzecz nie jest tak często istotna). Po czwarte, taki układ poprawia izolację termiczną i zmniejsza straty ciepła.

Liczba trybów grzania przewidzianych w urządzeniu.

Parametr ten jest określany tylko dla modeli z kilkoma trybami grzania. Należy podkreślić, że tej funkcjonalności nie należy mylić z kontrolą temperatury (patrz „Funkcje”). Tryb grzania to ogólny format pracy urządzenia; formaty te różnią się przede wszystkim takimi parametrami jak rzeczywista moc grzewcza, ilość (a w modelach kombinowanych także typy) zaangażowanych elementów grzejnych itp. A termostat, jeśli jest w konstrukcji, pozwala na zmianę temperatury już w granicach konkretnego trybu.

Ogólnie rzecz biorąc, obecność kilku trybów grzania rozszerza funkcjonalność podgrzewacza wody, jednak wpływa na jego koszt. Cóż, oczywiście, konkretne cechy tych trybów nie zaszkodzi wyjaśnić z góry przed zakupem.

— Emalia. Podobnie jak plastik, emalia jest neutralna chemicznie i nie wpływa na smak i zapach wody, a jednocześnie jest uważana za mocniejszą i trwalszą. Teoretycznie materiał ten jest podatny na pojawianie się mikropęknięć, m.in. z powodu różnic temperatur (co ostatecznie prowadzi do kontaktu wody z metalem i korozji). Jednak w praktyce w bojlerach najczęściej stosuje się emalie wysokogatunkowe żaroodporne, które mają taki sam współczynnik rozszerzalności cieplnej jak materiał zbiornika i ulegają uszkodzeniu tylko w przypadku naruszenia warunków eksploatacji (lub silnych uderzeń). Tak więc wspomniana wada jest typowa głównie dla najtańszych modeli o odpowiedniej jakości materiałów.

— Stal nierdzewna. Ze względu na swoją wysoką wytrzymałość stal nierdzewna jest obecnie uważana za najbardziej niezawodny i trwały materiał. W przeciwieństwie do emaliowanych, takie zbiorniki absolutnie nie boją się zmian temperatury, a także normalnie tolerują wstrząsy i uderzenia, w tym te o podwyższonej intensywności. Z drugiej strony stal jest znacznie droższa niż emalia. Jednocześnie w przypadku takich zbiorników nie wyklucza się prawdopodobieństwa korozji - szczególnie w przypadku tanich urządzeń, w których stosowane są przestarzałe technologie spawania, a materiał szwów może różnić się od materiału zbiornika. Aby wyeliminować to zjawisko, konieczna jest ochrona katodowa, co dodatkowo wpływa na koszt.

—...Szkło ceramiczne. Materiał pod wieloma względami jest podobny do opisanej powyżej emalii. Z jednej strony szkło ceramiczne nie reaguje z wodą, nie wpływa na jej smak i właściwości, a także jest uważana za dość niezawodną. Z drugiej strony materiał ten jest bardziej kruchy i podatny na pojawianie się mikropęknięć i utratę swoich właściwości - zarówno przy zużyciu, jak i przy silnym nagrzewaniu. Z tego powodu takie podgrzewacze wody mają zwykle zalecaną granicę temperatury 60 °C.

— Plastik. Plastik jest odporny chemicznie, nie koroduje i prawie nie wpływa na skład wody, ponadto jest niedrogi. Główną wadą powłoki z tworzywa sztucznego jest kruchość.

— Miedź. Miedziana powłoka jest stosowana wyłącznie w przepływowych podgrzewaczach wody (patrz „Rodzaj”); a dokładniej w takich urządzeniach cały zbiornik jest zwykle wykonany z miedzi. Materiał ten nie nadaje się do zbiornika akumulacyjnego: miedź jest zbyt ciężka, ponadto ma działanie korozyjne na niektóre materiały (aluminium, żeliwo) ze względu na swoje właściwości elektrochemiczne, nawet jeśli te materiały są używane na zewnątrz urządzenia lub w innych częściach sieci wodociągowej. Jednak w przypadku małego zbiornika punkty te są niewidoczne, podczas gdy miedź doskonale znosi ściskanie i rozciąganie w ekstremalnych temperaturach.

— Stop tytanowo-kobaltowy. Specjalny stop, który charakteryzuje się najwyższą wytrzymałością i odpornością na korozję, lecz jednocześnie jest bardzo drogi. Występuje niezwykle rzadko, wyłącznie w podgrzewaczach najwyższej klasy.

Czas nagrzewania akumulacyjnego podgrzewacza wody (patrz „Rodzaj”) całkowicie wypełnionego zimną wodą do temperatury roboczej.

Warto pamiętać, że ta cecha nie jest w 100% dokładna. Producenci zwykle podają czas nagrzewania dla określonych warunków: w pełni napełniony zbiornik, maksymalna intensywność ogrzewania, wzrost temperatury (∆t) o określoną liczbę stopni. W praktyce czas nagrzewania może się różnić, zarówno w jednym, jak i w drugim kierunku. Na przykład, jeśli dla urządzenia zadeklarowano 20 minutowy czas nagrzewania przy ∆t = 50 °C, to podczas nagrzewania wody z 15 °C do 60 °C czas ten będzie krótszy (∆t = 45 °C) . Niemniej jednak wskaźnik ten pozwala ocenić ogólną wydajność bojlera, a przy równych ∆t i pojemnościach pod względem czasu nagrzewania można porównywać różne modele.

Podgrzewacz wody posiada następujące funkcje: termostat, Smart (tryb automatyczny), programator, ochrona przed przegrzaniem, ochrona przed zamarzaniem, ochrona przed włączeniem bez wody, ochrona przed spadkami napięcia, ochrona elektryczna (RCD), antylegionella, zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu. Więcej o każdym z nich poniżej.

- Termostat. Urządzenie pozwalające regulować temperaturę wody wychodzącej z podgrzewacza. W modelach akumulacyjnych (patrz „Rodzaj”) termostat faktycznie ustawia maksymalną temperaturę podgrzewania wody w zbiorniku; w urządzeniach przepływowych funkcja ta realizowana jest poprzez zmianę intensywności ogrzewania.

- Ochrona przed przegrzaniem. System bezpieczeństwa podgrzewacza wody, który automatycznie odcina dopływ prądu lub gazu (w zależności od typu), gdy element grzejny osiągnie temperaturę krytyczną. Pozwala to uniknąć przegrzania i związanych z tym problemów, od awarii podgrzewacza wody po pożar.

- Ochrona przed mrozem. Funkcja zapobiegająca zamarzaniu wody w obwodach, zbiorniku i/lub wymienniku ciepła podgrzewacza wody. Przyda się, gdy urządzenie jest zainstalowane w pomieszczeniu o niskiej temperaturze i pracuje z...długimi przerwami. Zamarznięta woda rozszerza się, co może uszkodzić urządzenie; Aby tego uniknąć, ochrona przed zamarzaniem monitoruje temperaturę wody w urządzeniu i włącza ogrzewanie, gdy temperatura spadnie do krytycznego poziomu.

- Ochrona przed włączeniem bez wody. System bezpieczeństwa, który zapobiega włączeniu podgrzewacza „na sucho”, czyli gdy nie ma w nim wody. Ponieważ element grzejny nie przenosi ciepła do wody po włączeniu, on szybko się nagrzewa i w krótkim czasie osiąga wysoką temperaturę, co może doprowadzić do uszkodzenia urządzenia, a nawet pożaru. Obecność zabezpieczenia przed włączeniem bez wody pozwala uniknąć takich nieprzyjemnych konsekwencji.

- Ochrona przed wysokim napięciem. System ochrony podgrzewacza wody przed przepięciami. W takie zabezpieczenie z reguły wyposażone są modele sterowane elektronicznie (patrz Sterowanie), ponieważ to właśnie elektronika sterująca jest najbardziej wrażliwa na usterki z zasilaniem. Należy pamiętać, że możliwości takich układów są znacznie skromniejsze niż wyspecjalizowanych stabilizatorów czy systemów ochronnych: „wypełnienie” podgrzewacza wody jest w stanie wygładzić stosunkowo słabe przepięcia, lecz w przypadku poważnych awarii najprawdopodobniej po prostu wyłączy urządzenie, aby uniknąć uszkodzenia. Jednak funkcja ta będzie przydatna w każdym przypadku; chyba że w bardzo niestabilnych sieciach energetycznych, podatnych na częste wahania, taki podgrzewacz może wymagać stabilizatora zewnętrznego.

- Zabezpieczenie elektryczne (RCD). Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) chroni podgrzewacz wody przed zwarciem i przedostaniem się prądu wewnątrz obwodu elektrycznego. Głównym celem RCD jest ochrona użytkowników przed porażeniem elektrycznym. Jeśli system wykryje wyciek, to znaczy gwałtowny wzrost zasilania, które wykracza poza znamionową charakterystykę elementu grzejnego, RCD natychmiast wyłączy zasilanie. Zabezpieczenie elektryczne dobrze komponuje się z nowoczesnymi sieciami elektroenergetycznymi, w których przewidziano uziemienie ochronne. Wyłącznik różnicowoprądowy zwiększa bezpieczeństwo użytkowania podgrzewacza wody, co ma odpowiedni wpływ na cenę urządzenia.

- Automatyczny regulator zużycia wody. Stosowany jest w przepływowych podgrzewaczach wody. Ponieważ woda w takich urządzeniach nagrzewa się w czasie rzeczywistym, w trakcie jej ruchu przez element grzejny, im większa prędkość przepływu wody (im wyższe ciśnienie), tym niższa temperatura grzania, a jeśli ciśnienie jest zbyt wysokie, moc urządzenia może po prostu nie wystarczyć do efektywnego ogrzewania. Użycie automatycznego regulatora przepływu wody pozwala tego uniknąć - system ten reguluje prędkość przepływu wody przez nagrzewacz, ograniczając ją w razie potrzeby.

- Ochrona przed nadciśnieniem. System bezpieczeństwa zapobiegający krytycznemu wzrostowi ciśnienia wody w urządzeniu. Zazwyczaj podstawą takiej ochrony jest zawór bezpieczeństwa, który otwiera się po osiągnięciu określonego poziomu ciśnienia i odprowadza nadmiar wody, unikając uszkodzenia podgrzewacza wody.

- Zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu. System bezpieczeństwa przeznaczony do podgrzewaczy gazowych, automatycznie odcinający dopływ gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia palnika. Pozwala to uniknąć zapełnienia pomieszczenia gazem i ewentualnych nieprzyjemnych, a nawet tragicznych konsekwencji. Po zadziałaniu zabezpieczenia konieczne jest ręczne ponowne uruchomienie dopływu gazu.

- Antylegionella. Funkcja zapobiegająca rozwojowi bakterii chorobotwórczych w zbiorniku i obwodach podgrzewacza wody. Niektóre rodzaje takich bakterii są zdolne do życia i namnażania się w dość gorącej wodzie - do 60 °C. Aby temu zapobiec, system antylegionella monitoruje temperaturę wody w zbiorniku i okresowo podnosi ją do poziomu około 65 °C. Konkretne zasady działania takich systemów mogą być różne: np. jedne pracują według ściśle zadanego harmonogramu (np. raz na dwa tygodnie), inne włączają dodatkowe nagrzewanie tylko wtedy, gdy przez jakiś czas (np. miesiąc) woda nie była podgrzewana do dostatecznie wysokich temperatur. Tak czy inaczej, funkcja antylegionella przyczynia się do wzrostu poziomu higieny w każdym przypadku.

- Smart (tryb automatyczny). Specjalny tryb „inteligentny”, w którym podgrzewacz wody (przede wszystkim intensywność ogrzewania) jest sterowany automatycznie. Konkretne funkcje tego trybu mogą się różnić w zależności od modelu. Najczęściej jednak spotyka się następujący format pracy: w pierwszym tygodniu użytkowania urządzenie zapamiętuje o jakiej porze dnia użyto największej ilości ciepłej wody, a następnie do tych danych dostosowuje się tryb pracy podgrzewacza. Dzięki temu urządzenie dostarcza użytkownikowi ciepłą wodę o odpowiedniej porze i jednocześnie nie marnuje energii na ogrzewanie w godzinach, w których nie jest ono potrzebne.

- Programator. Obecność programowalnego termostatu - urządzenia, które pozwala nie tylko utrzymać temperaturę, lecz także zaprogramować pracę urządzenia na określony czas. Najprostsze programatory pracują jako timer, włączając się we właściwym czasie (tryb urlopowy lub wakacyjny, gdy urządzenie nie jest aktywne przez kilka dni, lecz zanim rodzina wróci do domu, włączy się i podgrzeje wodę). Bardziej zaawansowane programatory pozwalają ustawić tryb pracy na poszczególne dni. W każdym razie, funkcja ta zapewnia dodatkową wygodę i eliminuje konieczność ciągłego ręcznego dostosowywania pracy urządzenia. Z drugiej strony, obecność programatora rzutuje na koszt urządzenia.

Bezpieczeństwo podgrzewaczy wody można zapewnić za pomocą funkcji takich jak ochrona przed przegrzaniem, ochrona przed zamarzaniem , ochrona przed włączeniem bez wody , ochrona przed przepięciem , zabezpieczenie elektryczne (RCD) , antylegionella , kontrola gazu i czujnik ciągu. Bardziej szczegółowy opis każdej z odmian:

- Ochrona przed przegrzaniem. System bezpieczeństwa podgrzewacza wody, który automatycznie odcina dopływ prądu lub gazu (w zależności od typu) po osiągnięciu przez element grzejny temperatury krytycznej. Pozwala to uniknąć przegrzania i związanych z tym problemów, od awarii grzałki do pożaru.

- Ochrona przed zamarzaniem. Funkcja zapobiegająca zamarzaniu wody w obwodach, zbiorniku i/lub wymienniku ciepła podgrzewacza wody. Przyda się, gdy urządzenie jest zainstalowane w pomieszczeniu o niskiej temperaturze i pracuje z długimi przerwami. Zamarznięta woda rozszerza się, co może uszkodzić urządzenie; aby tego uniknąć, ochrona przed zamarzaniem monitoruje temperaturę wody w urządzeniu i włącza ogrzewanie, gdy temperatura ta spadnie do krytycznego poziomu.

- Ochrona przed włączeniem bez wody. System bezpieczeństwa, który uniemożliwia włączenie nagrzewacza "n...a sucho", czyli bez wody w nim. Ponieważ przy takim włączeniu element grzejny nie przekazuje ciepła do wody - bardzo szybko się nagrzewa i w krótkim czasie osiąga wysoką temperaturę, co może doprowadzić do uszkodzenia elementu grzejnego, a nawet pożaru. Obecność zabezpieczenia przed włączeniem bez wody pozwala uniknąć tak nieprzyjemnych konsekwencji.

- Ochrona przed wysokim napięciem. System ochrony nagrzewacza przed przepięciami. W takie zabezpieczenie są zwykle wyposażone modele z sterowaniem elektronicznym (patrz Sterowanie), ponieważ to właśnie elektronika sterująca jest najbardziej wrażliwa na problemy z zasilaniem. Należy pamiętać, że możliwości takich systemów są znacznie skromniejsze niż możliwości wyspecjalizowanych stabilizatorów lub systemów ochronnych: „wypełnienie” podgrzewacza wody jest w stanie wygładzić stosunkowo słabe skoki napięcia, lecz w przypadku poważnych awarii, ono najprawdopodobniej po prostu wyłączy urządzenie, aby uniknąć uszkodzenia. Niemniej jednak, funkcja zawsze nie będzie zbędną; chyba że w sieciach bardzo niestabilnych, podatnych na częste wahania, taki nagrzewacz może wymagać zewnętrznego stabilizatora.

- Zabezpieczenie elektryczne (RCD). RCD wbudowane bezpośrednio w nagrzewacz jest wyłącznikiem różnicowoprądowym. Takie urządzenie ma przede wszystkim chronić ludzi przed porażeniem prądem – np. w przypadku uszkodzenia izolacji i wycieku prądu do korpusu lub wody. Kiedy osoba wchodzi w kontakt z tą energią elektryczną, pojawia się tak zwany prąd upływowy; RCD reaguje na to i niemal natychmiast odcina zasilanie bojlera, zapobiegając porażeniu prądem.
Należy zauważyć, że takie urządzenia ochronne są standardowo instalowane bezpośrednio w rozdzielnicach; jednak obecność RCD w podgrzewaczu wody daje dodatkową gwarancję. Reczą powszechną jest, że takie wyposażenie znajduje się głównie w modelach elektrycznych.

- Ochrona przed nadciśnieniem. System bezpieczeństwa, zapobiegający krytycznemu wzrostowi ciśnienia wody w nagrzewaczu. Zazwyczaj ochrona ta bazuje na zaworze bezpieczeństwa, który otwiera się po osiągnięciu określonego poziomu ciśnienia i odprowadza nadmiar wody, zapobiegając uszkodzeniu podgrzewacza.

- Kontrola gazu. System bezpieczeństwa dla nagrzewaczy gazowych, automatycznie odcinający dopływ gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia palnika. Pozwala to uniknąć napełniania pomieszczenia gazem i ewentualnych nieprzyjemnych, a nawet tragicznych konsekwencji. Po uruchomieniu zabezpieczenia konieczne jest ręczne ponowne uruchomienie dopływu gazu.

- Czujnik ciągu. Czujnik monitorujący obecność ciągu w kominie gazowego podgrzewacza wody. Funkcja ta jest szczególnie ważna w przypadku modeli z otwartymi komorami spalania: w przypadku braku ciągu produkty spalania wypełnią pomieszczenie, w którym znajduje się nagrzewacz. A to z kolei może prowadzić do pogorszenia samopoczucia ludzi, problemów zdrowotnych, a nawet śmierci. Aby uniknąć takich konsekwencji, czujnik ten odcina dopływ gazu, gdy wykryje problem z ciągiem i ukaże ostrzeżenie o problemie. Jednak takie wyposażenie może również występować w poszczególnych modelach z zamkniętymi komorami spalania - w nich czujnik ciągu pełni głównie funkcję diagnostyczną, pozwalającą określić, co przeszkadza w normalnej pracy palnika.

- Antylegionella. Funkcja zapobiegająca rozwojowi bakterii chorobotwórczych w zbiorniku i obwodach podgrzewacza wody. Niektóre rodzaje takich bakterii są zdolne do życia i namnażania się w dość gorącej wodzie - do 60 °C. Aby temu zapobiec, system antylegionella monitoruje temperaturę wody w zbiorniku i okresowo podnosi ją do poziomu około 65 °C. Konkretne zasady działania takich systemów mogą być różne: np. jedne pracują według ściśle zadanego harmonogramu (np. raz na dwa tygodnie), inne włączają dodatkowe nagrzewanie tylko wtedy, gdy przez jakiś czas (np. miesiąc) woda nie była podgrzewana do dostatecznie wysokich temperatur. Tak czy inaczej, funkcja antylegionella przyczynia się do wzrostu poziomu higieny w każdym przypadku.

— Mechaniczne. Sterowanie dokonywane jest za pomocą pokręteł i przycisków mechanicznych. Modele ze sterowaniem mechanicznym są niedrogie, lecz możliwości samego sterowania są dość ograniczone i obejmują z reguły tylko podstawowe funkcje.

— Elektroniczne. Sterowanie odbywa się za pomocą jednostki elektronicznej. Ogrzewacze ze sterowaniem elektronicznym mają z reguły szerszy zakres funkcji niż odpowiedniki mechaniczne, mogą być programowalne i wyposażone w wyświetlacz wskazujący różne parametry. Z drugiej strony, jeśli pozostałe cechy są podobne, takie ogrzewacze są znacznie droższe.

Deklarowany przez producenta okres gwarancji na zbiornik akumulacyjny podgrzewacza (patrz „Rodzaj”).

Parametr ten jest ważny ze względu na fakt, że zbiornik jest najtrudniejszym elementem pod względem serwisowym: pozostałe części podgrzewacza wody są stosunkowo łatwe do naprawy i wymiany, a w przypadku problemów ze zbiornikiem, często łatwiej jest wymienić cały bojler. W najbardziej zaawansowanych modelach gwarancja na zbiornik może wynosić 10 lat lub więcej.