Porównanie Atlantic Steatite Ego Slim VM 080 D325-1-BC vs Thermex IF-80 V

Kształt obudowy podgrzewacza wody.

Uważa się, że tradycyjne warianty kształtów są następujące: cylindryczny i prostokątny, jednak obecnie występują bardziej specyficzne odmiany - płaskie obudowy, wąskie cylindryczne urządzenia. Oto cechy szczególne każdego wariantu:

- Cylindryczny. Ten kształt jest w rzeczywistości tradycyjny dla akumulacyjnych podgrzewaczy wody. Wynika to z faktu, że przy tej samej pojemności całkowitej, na zbiornik cylindryczny potrzeba mniej materiału niż na przykład na prostokątny; a w produkcji takie zbiorniki są proste i tanie, co pozwala na zastosowanie ich w bojlerach o dowolnej kategorii cenowej. Wady tego kształtu to przede wszystkim pewna nieporęczność w porównaniu z innymi odmianami.

- Prostokątny. Obudowa jest prostokątna, z wyraźnymi krawędziami przednimi i bocznymi; rogi mogą być ostro zarysowane lub zaokrąglone. Jest to tradycyjny kształt dla przepływowych podgrzewaczy wody, głównie gazowych, jednak możne też występować w dość dużej liczbie modeli akumulacyjnych. W związku z tym, cechy szczególne prostokątnej obudowy będą różne - w zależności od rodzaju podgrzewacza. Tak więc, w modelach przepływowych „prostokąt” jest po prostu jednym z najwygodniejszych wariantów pod względem ogólnej kompozycji. Lecz w bojlerach taki kształt różni się od płaskiego (patrz poniżej) tylko nieco...większą grubością, a w niektórych przypadkach wyraźnymi rogami.

- Płaski. Wariant spotykany głównie w elektrycznych podgrzewaczach akumulacyjnych. Takie urządzenia wyglądają tak, jakby klasyczna cylindryczna obudowa została spłaszczona z tyłu i z przodu, zmniejszywszy jej grubość poprzez zwiększenie szerokości (a czasem wysokości). Tak więc, taki bojler nie wystaje tak bardzo przed ścianę, jak cylindryczny; w niektórych przypadkach może to mieć kluczowe znaczenie - na przykład w przypadku instalacji w toalecie, gdzie urządzenie cylindryczne wisiałoby nad toaletą, powodując dyskomfort.

- Wąski. Odmiana obudów cylindrycznych, charakteryzująca się zmniejszoną średnicą. Innymi słowy, bojlery z tej kategorii są również okrągłe, jednak przy tej samej pojemności mają zauważalnie mniejszą szerokość i grubość niż tradycyjne cylindryczne. Może to być bardzo przydatne w ograniczonych przestrzeniach; należy jednak pamiętać, że ceną za zmniejszenie średnicy jest zwiększenie wysokości.

Parametr ten charakteryzuje efektywność zużycia energii elektrycznej przez podgrzewacz wody. Klasy oznaczone są literami łacińskimi od A do G ( A, B, C, D), gdzie A to najbardziej energooszczędne urządzenie.

Energia elektryczna pobierana przez podgrzewacz podczas pracy.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie dla modeli elektrycznych (patrz „Źródło energii”): pobór mocy w nich faktycznie odpowiada mocy elementu grzejnego i odpowiednio użytecznej mocy cieplnej całego urządzenia. Ogólna wydajność i sprawność podgrzewacza wody zależy bezpośrednio od użytecznej mocy. W związku z tym modele o wysokiej wydajności nieuchronnie mają wysokie zużycie. Jednocześnie zwracamy uwagę, że moc grzania jest dobrana przez projektantów w taki sposób, aby zagwarantować wymaganą wydajność i temperaturę wody. Dlatego wybierając urządzenie pod kątem wydajności, należy przede wszystkim zwracać uwagę na wydajność i temperaturę. Przy podłączaniu należy wziąć pod uwagę moc: na przykład, jeśli model 230 V (patrz „Zasilanie”) zużywa więcej niż 3,5 kW, z reguły nie można go podłączyć do zwykłego gniazdka - wymagane jest podłączenie zgodnie ze specjalnymi zasadami. A najbardziej wydajne i „żarłoczne” modele - 10 kW lub więcej - są podłączane tylko do sieci trójfazowych.

Pobór mocy ma również podobne znaczenie w przypadku kotłów kombinowanych - pod warunkiem, że podgrzewacz elektryczny w nich jest dodatkowym źródłem ciepła. W przypadku modeli gazowych i pośrednich parametr ten opisuje pobór mocy przez obwody sterujące i inne pomocnicze elementy konstrukcyjne; ten pobór mocy jest zwykle bardzo niski - rzędu kilkudziesięciu watów, rzadziej do 1,5 kW.

Maksymalna temperatura wody zapewniana przez urządzenie. Za standardową temperaturę ciepłej wody w systemie zaopatrzenia w wodę uważa się 60 C, a ta wartość to w rzeczywistości minimum dla nowoczesnych podgrzewaczy wody: modele o skromniejszych wskaźnikach (zwykle od 40 °C) występują niezwykle rzadko. Natomiast wyższe wartości można spotkać znacznie częściej: na przykład bardzo popularne są podgrzewacze wody o temperaturze 75 °C i 80 °C, a w najmocniejszych pod tym względem modelach temperatura może osiągać nawet 95 °C, a nawet więcej.

Z jednej strony do mocnego nagrzania potrzebne są odpowiednie moce (co jest szczególnie widoczne w przypadku przepływowych podgrzewaczy elektrycznych). Z drugiej strony, im wyższa temperatura ciepłej wody, tym mniej potrzeba jej do komfortowej temperatury wylotowej po zmieszaniu z zimną wodą; zmniejsza to zużycie ogrzanej wody, co jest szczególnie ważne w przypadku kotłów akumulacyjnych. Ponadto wiele modeli posiada własny termostat (patrz „Funkcje”).

Należy również pamiętać, że ogrzewanie do wartości roboczych może przewidywać różne Δt (stopień zmiany temperatury) - w zależności od początkowej temperatury zimnej wody. Rzeczywista wydajność podgrzewacza zależy bezpośrednio od Δt; Zostało to opisane bardziej szczegółowo poniżej, w punktach poświęconych wydajności przy różnych Δt.

— Emalia. Podobnie jak plastik, emalia jest neutralna chemicznie i nie wpływa na smak i zapach wody, a jednocześnie jest uważana za mocniejszą i trwalszą. Teoretycznie materiał ten jest podatny na pojawianie się mikropęknięć, m.in. z powodu różnic temperatur (co ostatecznie prowadzi do kontaktu wody z metalem i korozji). Jednak w praktyce w bojlerach najczęściej stosuje się emalie wysokogatunkowe żaroodporne, które mają taki sam współczynnik rozszerzalności cieplnej jak materiał zbiornika i ulegają uszkodzeniu tylko w przypadku naruszenia warunków eksploatacji (lub silnych uderzeń). Tak więc wspomniana wada jest typowa głównie dla najtańszych modeli o odpowiedniej jakości materiałów.

— Stal nierdzewna. Ze względu na swoją wysoką wytrzymałość stal nierdzewna jest obecnie uważana za najbardziej niezawodny i trwały materiał. W przeciwieństwie do emaliowanych, takie zbiorniki absolutnie nie boją się zmian temperatury, a także normalnie tolerują wstrząsy i uderzenia, w tym te o podwyższonej intensywności. Z drugiej strony stal jest znacznie droższa niż emalia. Jednocześnie w przypadku takich zbiorników nie wyklucza się prawdopodobieństwa korozji - szczególnie w przypadku tanich urządzeń, w których stosowane są przestarzałe technologie spawania, a materiał szwów może różnić się od materiału zbiornika. Aby wyeliminować to zjawisko, konieczna jest ochrona katodowa, co dodatkowo wpływa na koszt.

—...Szkło ceramiczne. Materiał pod wieloma względami jest podobny do opisanej powyżej emalii. Z jednej strony szkło ceramiczne nie reaguje z wodą, nie wpływa na jej smak i właściwości, a także jest uważana za dość niezawodną. Z drugiej strony materiał ten jest bardziej kruchy i podatny na pojawianie się mikropęknięć i utratę swoich właściwości - zarówno przy zużyciu, jak i przy silnym nagrzewaniu. Z tego powodu takie podgrzewacze wody mają zwykle zalecaną granicę temperatury 60 °C.

— Plastik. Plastik jest odporny chemicznie, nie koroduje i prawie nie wpływa na skład wody, ponadto jest niedrogi. Główną wadą powłoki z tworzywa sztucznego jest kruchość.

— Miedź. Miedziana powłoka jest stosowana wyłącznie w przepływowych podgrzewaczach wody (patrz „Rodzaj”); a dokładniej w takich urządzeniach cały zbiornik jest zwykle wykonany z miedzi. Materiał ten nie nadaje się do zbiornika akumulacyjnego: miedź jest zbyt ciężka, ponadto ma działanie korozyjne na niektóre materiały (aluminium, żeliwo) ze względu na swoje właściwości elektrochemiczne, nawet jeśli te materiały są używane na zewnątrz urządzenia lub w innych częściach sieci wodociągowej. Jednak w przypadku małego zbiornika punkty te są niewidoczne, podczas gdy miedź doskonale znosi ściskanie i rozciąganie w ekstremalnych temperaturach.

— Stop tytanowo-kobaltowy. Specjalny stop, który charakteryzuje się najwyższą wytrzymałością i odpornością na korozję, lecz jednocześnie jest bardzo drogi. Występuje niezwykle rzadko, wyłącznie w podgrzewaczach najwyższej klasy.

Czas nagrzewania akumulacyjnego podgrzewacza wody (patrz „Rodzaj”) całkowicie wypełnionego zimną wodą do temperatury roboczej.

Warto pamiętać, że ta cecha nie jest w 100% dokładna. Producenci zwykle podają czas nagrzewania dla określonych warunków: w pełni napełniony zbiornik, maksymalna intensywność ogrzewania, wzrost temperatury (∆t) o określoną liczbę stopni. W praktyce czas nagrzewania może się różnić, zarówno w jednym, jak i w drugim kierunku. Na przykład, jeśli dla urządzenia zadeklarowano 20 minutowy czas nagrzewania przy ∆t = 50 °C, to podczas nagrzewania wody z 15 °C do 60 °C czas ten będzie krótszy (∆t = 45 °C) . Niemniej jednak wskaźnik ten pozwala ocenić ogólną wydajność bojlera, a przy równych ∆t i pojemnościach pod względem czasu nagrzewania można porównywać różne modele.

- Spirala. Spirala jest wykonana z drutu elektrycznego o wysokiej rezystancji, otoczonego cienką powłoką izolacyjną. Główne zalety takiego elementu to szybkość nagrzewania, wysoka sprawność i precyzyjna regulacja temperatury; ponadto na spirali prawie nie tworzy się kamień. A z wad - niska żywotność.

- „Mokry” element grzejny. Element grzejny (rurowy grzejnik elektryczny) to metalowa rura z nitką grzejną ułożoną pośrodku; przestrzeń pomiędzy rurką a nitką wypełniona jest materiałem izolacyjnym o dobrej przewodności cieplnej. Elementy grzejne nagrzewają się wolniej niż spirale, mają niższą sprawność i są podatne na tworzenie się kamienia; z drugiej strony ich żywotność jest znacznie większa, a elementy grzejne w ogrzewaczach przepływowych nie są tak wrażliwe na korki powietrzne.

- „Suchy” element grzejny. Rodzaj elementu grzejnego o ulepszonej konstrukcji: rura grzejna jest zamknięta w dodatkowej powłoce (najczęściej wykonana jest ona z metalu z powłoką emaliowaną na zewnątrz) i nie styka się z wodą, stąd nazwa. W szczególności zmniejsza to prawdopodobieństwo tworzenia się kamienia, co jest szczególnie ważne podczas pracy z „twardą” wodą. Ponadto wymiana takich elementów jest znacznie łatwiejsza niż wymiana elementów konwencjonalnych. Do ich wad można zaliczyć dość wysoki koszt.

- Element grzejny na podczerwień.... Rurowy grzejnik elektryczny o specjalnej konstrukcji: w postaci przezroczystej szklanej rurki, która otacza żarzącą się spiralę. Zasada działania takiego elementu różni się nieco od konwencjonalnego elementu grzejnego: znaczną część ogrzewania zapewnia promieniowanie podczerwone, które ogrzewa nie tyle wodę, ile ścianki zbiornika - a już z nich ciepło jest przenoszone do wody. W ten sposób woda jest podgrzewana nie tylko w miejscu styku z elementem grzejnym, lecz także w miejscu styku ze ściankami - co oznacza szybsze i bardziej równomierne ogrzewanie. Należy również zauważyć, że sam element grzejny na podczerwień jest zwykle „suchy”; patrz powyżej, aby zapoznać się z zaletami takiej konstrukcji. Głównymi wadami takich ogrzewaczy są ich wysoki koszt i stosunkowo krótka żywotność.

- Wymiennik ciepła. Jest stosowany w grzejnikach gazowych i pośrednich (patrz. Źródło energii). Jest to konstrukcja metalowa ogrzewana poprzez spalanie gazu (w grzejnikach gazowych) lub przechodzenie wewnątrz ogrzanego chłodziwa (w grzejnikach pośrednich). Zwykle ma prążkowany kształt; ma to na celu zapewnienie maksymalnej powierzchni kontaktu z podgrzewaną wodą, biorąc pod uwagę stosunkowo niewielkie wymiary - im większa ta powierzchnia, tym więcej ciepła oddawane jest do wody w jednostce czasu i tym wydajniej pracuje ogrzewacz.

Podgrzewacz wody posiada następujące funkcje: termostat, Smart (tryb automatyczny), programator, ochrona przed przegrzaniem, ochrona przed zamarzaniem, ochrona przed włączeniem bez wody, ochrona przed spadkami napięcia, ochrona elektryczna (RCD), antylegionella, zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu. Więcej o każdym z nich poniżej.

- Termostat. Urządzenie pozwalające regulować temperaturę wody wychodzącej z podgrzewacza. W modelach akumulacyjnych (patrz „Rodzaj”) termostat faktycznie ustawia maksymalną temperaturę podgrzewania wody w zbiorniku; w urządzeniach przepływowych funkcja ta realizowana jest poprzez zmianę intensywności ogrzewania.

- Ochrona przed przegrzaniem. System bezpieczeństwa podgrzewacza wody, który automatycznie odcina dopływ prądu lub gazu (w zależności od typu), gdy element grzejny osiągnie temperaturę krytyczną. Pozwala to uniknąć przegrzania i związanych z tym problemów, od awarii podgrzewacza wody po pożar.

- Ochrona przed mrozem. Funkcja zapobiegająca zamarzaniu wody w obwodach, zbiorniku i/lub wymienniku ciepła podgrzewacza wody. Przyda się, gdy urządzenie jest zainstalowane w pomieszczeniu o niskiej temperaturze i pracuje z...długimi przerwami. Zamarznięta woda rozszerza się, co może uszkodzić urządzenie; Aby tego uniknąć, ochrona przed zamarzaniem monitoruje temperaturę wody w urządzeniu i włącza ogrzewanie, gdy temperatura spadnie do krytycznego poziomu.

- Ochrona przed włączeniem bez wody. System bezpieczeństwa, który zapobiega włączeniu podgrzewacza „na sucho”, czyli gdy nie ma w nim wody. Ponieważ element grzejny nie przenosi ciepła do wody po włączeniu, on szybko się nagrzewa i w krótkim czasie osiąga wysoką temperaturę, co może doprowadzić do uszkodzenia urządzenia, a nawet pożaru. Obecność zabezpieczenia przed włączeniem bez wody pozwala uniknąć takich nieprzyjemnych konsekwencji.

- Ochrona przed wysokim napięciem. System ochrony podgrzewacza wody przed przepięciami. W takie zabezpieczenie z reguły wyposażone są modele sterowane elektronicznie (patrz Sterowanie), ponieważ to właśnie elektronika sterująca jest najbardziej wrażliwa na usterki z zasilaniem. Należy pamiętać, że możliwości takich układów są znacznie skromniejsze niż wyspecjalizowanych stabilizatorów czy systemów ochronnych: „wypełnienie” podgrzewacza wody jest w stanie wygładzić stosunkowo słabe przepięcia, lecz w przypadku poważnych awarii najprawdopodobniej po prostu wyłączy urządzenie, aby uniknąć uszkodzenia. Jednak funkcja ta będzie przydatna w każdym przypadku; chyba że w bardzo niestabilnych sieciach energetycznych, podatnych na częste wahania, taki podgrzewacz może wymagać stabilizatora zewnętrznego.

- Zabezpieczenie elektryczne (RCD). Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) chroni podgrzewacz wody przed zwarciem i przedostaniem się prądu wewnątrz obwodu elektrycznego. Głównym celem RCD jest ochrona użytkowników przed porażeniem elektrycznym. Jeśli system wykryje wyciek, to znaczy gwałtowny wzrost zasilania, które wykracza poza znamionową charakterystykę elementu grzejnego, RCD natychmiast wyłączy zasilanie. Zabezpieczenie elektryczne dobrze komponuje się z nowoczesnymi sieciami elektroenergetycznymi, w których przewidziano uziemienie ochronne. Wyłącznik różnicowoprądowy zwiększa bezpieczeństwo użytkowania podgrzewacza wody, co ma odpowiedni wpływ na cenę urządzenia.

- Automatyczny regulator zużycia wody. Stosowany jest w przepływowych podgrzewaczach wody. Ponieważ woda w takich urządzeniach nagrzewa się w czasie rzeczywistym, w trakcie jej ruchu przez element grzejny, im większa prędkość przepływu wody (im wyższe ciśnienie), tym niższa temperatura grzania, a jeśli ciśnienie jest zbyt wysokie, moc urządzenia może po prostu nie wystarczyć do efektywnego ogrzewania. Użycie automatycznego regulatora przepływu wody pozwala tego uniknąć - system ten reguluje prędkość przepływu wody przez nagrzewacz, ograniczając ją w razie potrzeby.

- Ochrona przed nadciśnieniem. System bezpieczeństwa zapobiegający krytycznemu wzrostowi ciśnienia wody w urządzeniu. Zazwyczaj podstawą takiej ochrony jest zawór bezpieczeństwa, który otwiera się po osiągnięciu określonego poziomu ciśnienia i odprowadza nadmiar wody, unikając uszkodzenia podgrzewacza wody.

- Zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu. System bezpieczeństwa przeznaczony do podgrzewaczy gazowych, automatycznie odcinający dopływ gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia palnika. Pozwala to uniknąć zapełnienia pomieszczenia gazem i ewentualnych nieprzyjemnych, a nawet tragicznych konsekwencji. Po zadziałaniu zabezpieczenia konieczne jest ręczne ponowne uruchomienie dopływu gazu.

- Antylegionella. Funkcja zapobiegająca rozwojowi bakterii chorobotwórczych w zbiorniku i obwodach podgrzewacza wody. Niektóre rodzaje takich bakterii są zdolne do życia i namnażania się w dość gorącej wodzie - do 60 °C. Aby temu zapobiec, system antylegionella monitoruje temperaturę wody w zbiorniku i okresowo podnosi ją do poziomu około 65 °C. Konkretne zasady działania takich systemów mogą być różne: np. jedne pracują według ściśle zadanego harmonogramu (np. raz na dwa tygodnie), inne włączają dodatkowe nagrzewanie tylko wtedy, gdy przez jakiś czas (np. miesiąc) woda nie była podgrzewana do dostatecznie wysokich temperatur. Tak czy inaczej, funkcja antylegionella przyczynia się do wzrostu poziomu higieny w każdym przypadku.

- Smart (tryb automatyczny). Specjalny tryb „inteligentny”, w którym podgrzewacz wody (przede wszystkim intensywność ogrzewania) jest sterowany automatycznie. Konkretne funkcje tego trybu mogą się różnić w zależności od modelu. Najczęściej jednak spotyka się następujący format pracy: w pierwszym tygodniu użytkowania urządzenie zapamiętuje o jakiej porze dnia użyto największej ilości ciepłej wody, a następnie do tych danych dostosowuje się tryb pracy podgrzewacza. Dzięki temu urządzenie dostarcza użytkownikowi ciepłą wodę o odpowiedniej porze i jednocześnie nie marnuje energii na ogrzewanie w godzinach, w których nie jest ono potrzebne.

- Programator. Obecność programowalnego termostatu - urządzenia, które pozwala nie tylko utrzymać temperaturę, lecz także zaprogramować pracę urządzenia na określony czas. Najprostsze programatory pracują jako timer, włączając się we właściwym czasie (tryb urlopowy lub wakacyjny, gdy urządzenie nie jest aktywne przez kilka dni, lecz zanim rodzina wróci do domu, włączy się i podgrzeje wodę). Bardziej zaawansowane programatory pozwalają ustawić tryb pracy na poszczególne dni. W każdym razie, funkcja ta zapewnia dodatkową wygodę i eliminuje konieczność ciągłego ręcznego dostosowywania pracy urządzenia. Z drugiej strony, obecność programatora rzutuje na koszt urządzenia.

— Mechaniczne. Sterowanie dokonywane jest za pomocą pokręteł i przycisków mechanicznych. Modele ze sterowaniem mechanicznym są niedrogie, lecz możliwości samego sterowania są dość ograniczone i obejmują z reguły tylko podstawowe funkcje.

— Elektroniczne. Sterowanie odbywa się za pomocą jednostki elektronicznej. Ogrzewacze ze sterowaniem elektronicznym mają z reguły szerszy zakres funkcji niż odpowiedniki mechaniczne, mogą być programowalne i wyposażone w wyświetlacz wskazujący różne parametry. Z drugiej strony, jeśli pozostałe cechy są podobne, takie ogrzewacze są znacznie droższe.