Porównanie Epson EB-L530U vs Epson EB-L520U

Kontrast dynamiczny obrazu zapewniany przez projektor.

Kontrast dynamiczny to stosunek między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką może zapewnić projektor. Przypomnijmy, że od kontrastu zależy jakość odwzorowania barw i szczegółowość, im wyższy wskaźnik ten, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że szczegóły będą nie do odróżnienia w jasnych lub ciemnych obszarach. Kontrast dynamiczny to jednak dość specyficzny parametr. Chodzi o to, że przy jego obliczaniu bierze się pod uwagę najjaśniejszą biel przy maksymalnych ustawieniach jasności i najciemniejszą czerń przy minimalnych. W rezultacie uzyskane liczby mogą być imponujące, ale nie da się osiągnąć takiego kontrastu w ramach jednej klatki.

Wprowadzając parametr ten, producenci użyli pewnej chytrości. Nie oznacza to jednak, że kontrast dynamiczny nie ma w ogóle nic wspólnego z jakością obrazu. W projektorach może się stosować automatyczna kontrola jasności, która potrafi zwiększać lub zmniejszać ogólną jasność w zależności od obrazu na ekranie. Ten format pracy opiera się na tym, że oko ludzkie nie potrzebuje zbyt jasnych obszarów na ogólnie ciemnym tle i bardzo ciemnych obszarów na jasnym, obraz jest normalnie odbierany bez tego. Maksymalna różnica jasności osiągalna w tym trybie pracy właściwie jest dokładnie opisywana przez kontrast dynamiczny.

Liczba poszczególnych odcieni kolorów, które projektor może wyświetlić.

Minimalny wskaźnik dla współczesnych projektorów to tak naprawdę 16 milionów kolorów (dokładniej 16,7 mln — to standardowa liczba związana z funkcjami cyfrowego przetwarzania obrazu). W najbardziej zaawansowanych modelach wartość ta może przekroczyć 1 miliard. Należy jednak wziąć pod uwagę dwa niuanse: po pierwsze, ludzkie oko jest w stanie rozpoznać tylko około 10 milionów odcieni kolorów, a po drugie, nie ma ani jednego nowoczesnego urządzenia do wyświetlania obrazu (projektory, monitory itp.), które byłoby w stanie pokryć całe spektrum barw widocznych dla ludzkiego oka. Dlatego imponujące wartości odwzorowania barw są bardziej chwytem marketingowym niż rzeczywistym wskaźnikiem jakości obrazu i w praktyce warto zwrócić uwagę na inne parametry — przede wszystkim jasność i kontrast (patrz wyżej), a także konkretne dane, takie jak diagram przestrzeni barw.

Formaty obrazu obsługiwane przez projektor.

Format w tym przypadku oznacza współczynnik proporcji obrazu. Ogólna zasada jest taka, że projektor musi obsługiwać ten sam format, co oryginalna treść. W przeciwnym razie obraz zostanie rozciągnięty na wysokość lub szerokość lub z czarnymi paskami po bokach lub od góry do dołu. W szczególności formaty można podzielić na trzy główne kategorie:

— Tradycyjne, inaczej prostokątne. Klasyczne formaty, w których wysokość obrazu jest niewiele mniejsza od szerokości. Najpopularniejsze opcje to 4:3, który jest szeroko stosowany w telewizji analogowej, i 5:4, który jest powszechny w sprzęcie komputerowym. Tradycyjne formaty dobrze nadają się do prezentacji, pracy z dokumentami i grafiką oraz innych podobnych zadań.

— Panoramiczne. Formaty, w których szerokość obbrazu jest znacznie (ponad 1,5 razy) większa niż wysokość. Najpopularniejsze z tych standardów to 16:9 i 16:10. Te proporcje dobrze sprawdzają się w grach i filmach; w szczególności większość treści w wysokiej rozdzielczości (HD 720p i wyższe) jest nagrywana w formacie szerokoekranowym.

— Ultrapanoramiczne. Formaty są jeszcze szersze niż panoramiczne opisane powyżej – na przykład 21:9. Stosowane głównie w kinematografii.

Należy zauważyć, że wiele współczesnych projektorów jest w stanie pracować jednocześnie z kilkoma rodzajami form...atów — na przykład z klasycznym 4:3 i panoramicznym 16:9.

Najkrótsza odległość od ekranu, przy której można używać projektora. Zazwyczaj jest to minimalna odległość, przy której obraz projektora pozostaje ostry.

Parametr ten jest szczególnie istotny, jeśli urządzenie ma być umieszczone w niewielkiej odległości od ekranu (np. w ograniczonej przestrzeni). Niektóre współczesne projektory są w stanie normalnie pracować już w odległości 10-20 cm. Należy również pamiętać, że odległości projekcyjne są określane przede wszystkim przez obiektyw, a jeśli początkowy zakres tych odległości nie odpowiada, być może sytuację można rozwiązać poprzez wymianę optyki.

Najdłuższa odległość od ekranu, przy której można używać projektora. Jest to maksymalna odległość, przy której obraz pozostaje ostry i zachowuje akceptowalną jasność – przynajmniej wystarczającą do oglądania w zaciemnionym pomieszczeniu na wysokiej jakości ekranie.

Wybierać według tego parametru należy z uwzględnieniem przewidywanych warunków pracy i odległości. Jednocześnie nie zaszkodzi mieć pewien margines na maksymalną odległość — skoro, jak już wspomniano, zwykle jest to wskazane dla idealnego ekranu i zaciemnionego pomieszczenia, a takie warunki nie zawsze są dostępne. Zwracamy również uwagę, że chociaż odległości projekcyjne zależą od obiektywu, nie każdy projektor z wymiennym obiektywem pozwala na instalację bardziej „dalekosiężnej” optyki niż standardowa – urządzenie może po prostu nie mieć wystarczającej jasności na większą odległość.

Odległość projekcyjna jest istotna przy określaniu rozmiaru ekranu projekcyjnego i odległości, w jakiej powinien on znajdować się od projektora. Większość projektorów ma zmienny współczynnik projekcji. Na skrajnych pozycjach są to tryb szerokokątny (najmniejsza wartość) i tryb teleobiektywu (największa wartość). Znając te wartości, możesz określić zakres odległości projekcyjnej, w których musisz umieścić projektor, aby wyświetlany obraz pasował do określonych wymiarów ekranu projekcyjnego.

Według tych wartości należy sprawdzać lub ustawiać powiększenie optyczne. Większą wartość dzielimy przez mniejszą wartość, a otrzymamy liczbę, na przykład 1,33-2,16:1.

Jeśli chcemy obliczyć dla określonego rozmiaru obrazu lub ten projektor jest odpowiedni, robimy to w następujący sposób: 1,33*3 (szerokość obrazu)=odległość, na której projektor powinien wisieć.

Liczba portów USB 2.0 dostępnych w projektorze.

Nie należy mylić tych złączy z USB slave (patrz „Porty kontrolne”) — w tym przypadku chodzi o porty USB dla różnych urządzeń peryferyjnych. Najczęściej porty te służą do bezpośredniego odtwarzania zawartości z dysków flash i innych urządzeń pamięci masowej (na przykład zewnętrznych dysków twardych). Jednocześnie zauważamy, że w niektórych projektorach oglądanie wideo nie jest dostępne (tylko zdjęcia), w innych może się obsługiwać bardzo ograniczony zestaw formatów. Jednak bezpośrednie połączenie jest często wygodniejsze niż przeglądanie przez komputer lub inne dodatkowe urządzenie. Ponadto porty USB mogą być używane do innych celów, na przykład do aktualizacji oprogramowania układowego, wymiany plików między pamięcią flash USB a wbudowaną pamięcią projektora, a nawet do klawiatur/myszy (w urządzeniach z systemem Android, patrz wyżej).

Sam standard USB 2.0 jest uważany za przestarzały, ale w przypadku projektorów w zupełności wystarcza, a nowsze urządzenia peryferyjne są w pełni kompatybilne z takimi złączami. Jednocześnie rzadko konieczne jest jednoczesne podłączenie do projektora więcej niż jednego urządzenia zewnętrznego, dlatego istnieje niewiele modeli z więcej niż jednym USB 2.0.

Maksymalny poziom hałasu generowanego przez projektor podczas pracy.

W większości modeli głównym źródłem hałasu jest układ chłodzenia – często wykorzystuje on wentylatory do skutecznego rozpraszania ciepła generowanego przez lampę. Oczywiście, im niższy poziom hałasu, tym wygodniejszy w obsłudze projektor, tym mniej niedogodności powoduje i tym lepiej słychać akompaniament dźwiękowy obrazu (o ile w ogóle jest zapewniony). Poziom hałasu jednak nieuchronnie wzrasta wraz ze wzrostem rozmiaru i mocy, a środki mające na celu jego zmniejszenie znacząco wpływają na koszt projektora.

Najcichsze są modele przenośne (patrz „Przeznaczenie podstawowe”) — większość z nich nie ma aktywnego chłodzenia i praktycznie nie wytwarza hałasu, z wyjątkiem klikania klawiszy sterujących i innych podobnych dźwięków. Dlatego wskaźnik ten dla takich projektorów może w ogóle nie być wskazany. „Najgłośniejsze” są profesjonalne projektory — w nich poziom hałasu może sięgać 50 dB (poziom rozmowy przy średniej głośności).

Poziom hałasu w trybie oszczędnym znacznie się obniża dzięki zmniejszeniu wydzielania ciepła. Oznacza to, że aktywny układ chłodzenia (wentylator) zwalnia, co znacząco zmniejsza hałas. Zwykle w trybie oszczędnym poziom szumów nie przekracza 30-40 dB, w zależności od modelu projektora.