Porównanie Epson EB-695Wi vs Epson EB-685Wi

Podczas pracy projektora w trybie oszczędnym zauważalnie zmniejsza się jasność podświetlenia, średnio o 30-50%. Wraz ze spadkiem jasności zmniejsza się również wytwarzanie ciepła, co oszczędza zasoby robocze oświetlacza, zwiększając w ten sposób żywotność lampy. Tym samym tryb ECO pozwala wydłużyć żywotność lampy średnio o 30%. Przy typowej żywotności lampy projektora wynoszącej 4000 godzin regularne używanie trybu ECO wydłuży żywotność podświetlenia do około 5500 godzin.

Maksymalna rozdzielczość jest ściśle związana zarówno z ogólną jakością obrazu, jak i przekątną ekranu. Im wyższa rozdzielczość projektora, tym wyraźniejsze stają się szczegóły obrazu, szczególnie podczas oglądania obrazu na dużym ekranie.

W przypadku większości zadań zwykle wystarczająca jest rozdzielczość od HD (1280 x 720) do Full HD (1920 x 1080). Jeśli projektor będzie służył do grania w nowoczesne gry, to warto wybrać model o rozdzielczości od Quad HD (2560 x 1440) do 4K (3840 × 2160), a nawet 8K (7680 x 4320).

Oczywiście należy wziąć pod uwagę sam rozmiar ekranu. Faktem jest, że na powierzchni projekcyjnej 40-50″ nie będzie dużej różnicy między formatami Quad HD i 4K. Obraz o wysokiej rozdzielczości może pokazać się na naprawdę dużym ekranie.

Współczynnik powiększenia cyfrowego, jaki jest w stanie zapewnić projektor.

Nie ma możliwości cyfrowego powiększenia przekątnej, więc w tym przypadku zwykle chodzi o powiększenie obrazu w obrębie istniejącej przekątnej. Można więc np. „rozciągnąć” zdjęcie lub schemat tak, aby wypełniło cały ekran, usunąć ramki przy krawędziach, powiększyć osobny fragment obrazu w celu dokładniejszego oglądania itp. W niektórych modelach zoom cyfrowy oznacza w rzeczywistości zmniejszenie, gdy zamiast całej matrycy wykorzystuje się tylko jej część. Może to być przydatne, jeśli oryginalny rozmiar obrazu nie mieści się na ekranie.

Należy zauważyć, że w obu przypadkach działanie „zoomu” wiąże się ze spadkiem rozdzielczości i pewnym pogorszeniem ogólnej jakości obrazu.

— Czujnik światła. Czujnik wykrywający poziom światła otoczenia. Najczęściej używany do automatycznego dostosowania jasności projektora do aktualnych warunków. Tak więc w zaciemnionym pomieszczeniu wysoka jasność nie jest potrzebna, jednak w świetle dziennym wręcz przeciwnie, bez niej nie można się obejść. Tryb pracy można również regulować ręcznie, jednak wygodniej jest, gdy projektor robi to automatycznie.

— Obsługa DLNA. Technologia DLNA została zaprojektowana do łączenia domowych urządzeń elektronicznych w jedną sieć i udostępniania treści w czasie rzeczywistym. Jedną z jej zalet jest gwarancja, że urządzenia DLNA będą ze sobą kompatybilne, niezależnie od modelu i producenta. W projektorze funkcja ta może być wykorzystana na przykład do oglądania filmu z dysku twardego komputera na dużym ekranie lub wyświetlania na tym ekranie webcastu pierwotnie otwartego na tablecie. DLNA działa w oparciu o zwykłą sieć lokalną, podłączoną przez LAN (patrz „Porty kontrolne”) lub Wi-Fi (patrz poniżej).

— Obsługa MHL. Projektor posiada wejścia HDMI obsługujące standard MHL. Ten standard służy do przesyłania obrazu i dźwięku z gadżetów mobilnych (przez microUSB) do urządzeń zewnętrznych. W związku z tym funkcja ta jest przydatna dla tych, którzy planują podłączyć do projektora smartfony i inny sprzęt przenośny. Jednocześnie gadżet MHL pod...łączony do kompatybilnego portu HDMI może być również ładowany w trakcie. Zwróć uwagę, że możesz również wyprowadzić sygnał MHL do zwykłego portu HDMI, jednak wymaga to adaptera, a funkcja ładowania będzie niedostępna.

— Obraz w obrazie. Możliwość odtwarzania na jednym ekranie jednocześnie dwóch kanałów: głównego i dodatkowego (w osobnym małym okienku). Dźwięk jest odtwarzany tylko dla kanału głównego. Tryb ten pozwala np. pominąć przerwę w meczu piłkarskim i nie spóźnić się na drugą połowę. Należy pamiętać, że aby funkcja ta działała, obrazy muszą pochodzić z różnych źródeł — na przykład z dwóch różnych tunerów lub z tunera i urządzenia zewnętrznego (odtwarzacz DVD, centrum multimedialne itp.).

— Protokół PJ-Link. Projektor obsługuje protokół PJ-Link. Jest to standard usług przeznaczony do sterowania projektorami w sieciach lokalnych (zwykle przez LAN lub HDBaseT, patrz „Porty sterowania”). Wszystkie urządzenia z obsługą PJ-Link (projektory, gamepady) są w pełni kompatybilne niezależnie od marki i producenta, co znacznie ułatwia budowę sieci z kilku projektorów i wymianę poszczególnych elementów w takich sieciach.

— Obsługa 3D. Obsługa 3D oznacza możliwość odtwarzania przestrzennych obrazów stereoskopowych. Obraz 3D może być oparty na różnych technologiach. Tradycyjnie technologie rozróżnia się na aktywne (patrz odpowiedni punkt), pasywne (patrz odpowiedni punkt) i hybrydowe 3D. Do oglądania obrazu przestrzennego wymagane są specjalne okulary. W przypadku aktywnego 3D w okulary wbudowane są specjalne przesłony, które działają z autonomicznego źródła zasilania. W przypadku pasywnego i hybrydowego 3D wystarczą zwykłe okulary 3D bez zasilania bateryjnego.

— Aktywne 3D. Technologia aktywnego 3D opiera się na zasadzie naprzemiennego migotania obrazu. Migotanie obrazu na ekranie jest zsynchronizowane z migotaniem soczewek w okularach, dzięki czemu każde oko otrzymuje osobny obraz, co czyni obraz trójwymiarowym. Główną zaletą aktywnego 3D jest możliwość oglądania obrazu bez pogorszenia jego oryginalnej jakości. Możesz patrzeć na ekran pod dowolnym kątem i z dowolnej pozycji, podczas gdy obraz nadal będzie przestrzenny. Wśród wad można wyróżnić obecność pewnego obciążenia oczu, które wynika z regularnego migotania soczewek w okularach. Ponadto aktywne okulary 3D mogą nieco przyciemnić oryginalną jasność obrazu. Ponadto okulary tego typu są bardzo drogie.

— Pasywne 3D. Pasywne 3D polega na wyświetlaniu na ekranie podwójnego obrazu. Pasywne okulary 3D wykorzystują specjalne soczewki, które odcinają duplikat obrazu w taki sposób, że każde oko widzi tylko obraz dla niego przeznaczony, co tworzy iluzję trójwymiarowego obrazu. Główną zaletą pasywnego 3D jest brak zmęczenia oczu, co jest typowe dla aktywnego mrugania 3D. Pasywne okulary 3D są niedrogie.

— Pióro interaktywne. Projektor obsługuje technologię pióra interaktywnego. Technologia ta pozwala na rzeczywiste przekształcenie wyświetlanego obrazu w interaktywną tablicę: za pomocą pióra można rysować, pisać i robić notatki bezpośrednio na wyświetlanym obrazie, co jest szczególnie przydatne podczas prezentacji i wydarzeń edukacyjnych. Należy pamiętać, że same pióra i dodatkowy sprzęt do ich pracy mogą nie znajdować się w zestawie.

— Multimedialny (pilot uniwersalny). Taki pilot to urządzenie wyposażone w żyroskop, które pozwala nie tylko przełączać punkty menu za pomocą przycisków „↑”, „↓”, lecz także używać pilota jako myszy. Kierując go na ekran, pojawi się kursor poruszający się w kierunku pilota. To sprawia, że sterowanie jest łatwiejsze i szybsze.

— Sterowanie głosem. Projektor obsługuje sterowanie głosem, co pozwala na dyktowanie określonych poleceń za pomocą pilota. Jednak nie wszystkie funkcje są objęte sterowaniem głosem, a dokładność rozpoznawania może wymagać ponownego wprowadzenia polecenia. Jeśli potrzebujesz szerszego zakresu funkcji, zwróć uwagę na asystenta głosowego.

— Asystent głosowy. Przez długi czas sterowanie urządzeniami przesunęło się na polecenia głosowe. W tym celu wykorzystywane są określone interfejsy i systemy. Najpopularniejsze to Amazon Alexa i Asystent Google. W przypadku urządzeń Apple jest to Apple Siri, jednak tej technologii nie ma w projektorach. Jednocześnie, w przeciwieństwie do funkcji sterowania głosem, asystent głosowy nie tylko włącza tę lub inną funkcję, tryb, sprawia, że jest głośniejszy, cichszy, jednak umożliwia wykonanie pewnych operacji w aplikacjach, np. uruchomienie pożądanego klipu w youtube lub wyświetlanie pogody w przeglądarce.

Standard Wi-Fi obsługiwany przez projektor.

Wi-Fi jest znane przede wszystkim jako technologia bezprzewodowego łączenia się z Internetem i sieciami lokalnymi. Ponadto od niedawna technologia ta jest również wykorzystywana do bezpośredniego łączenia urządzeń bezprzewodowych. W związku z tym sposoby korzystania z Wi-Fi w projektorach również mogą się różnić. Tak więc niektóre modele mogą łączyć się z sieciami lokalnymi, aby pracować z treścią za pośrednictwem DLNA (patrz wyżej); w innych połączenie to służy do sterowania z komputera lub innego urządzenia sieciowego; jeszcze w innych „pilot”, taki jak smartfon lub tablet, można podłączyć bezpośrednio przez Wi-Fi.

Jeśli chodzi o wersje Wi-Fi, najpopularniejsze opcje we współczesnych urządzeniach Wi-Fi — 4 (802.11n) i Wi-Fi 5 (802.11ac) — są ze sobą dość kompatybilne, a różnica między nimi nie jest tutaj krytyczna. Dlatego przy wyborze można nie zwracać uwagi na te szczegóły.

Istnieją również projektory Wi-Fi Ready, które nie mają Wi-Fi po wyjęciu z pudełka, ale po podłączeniu do odpowiedniego adaptera (do kupienia osobno) mogą nawiązać połączenie bezprzewodowe.

Liczba portów USB 2.0 dostępnych w projektorze.

Nie należy mylić tych złączy z USB slave (patrz „Porty kontrolne”) — w tym przypadku chodzi o porty USB dla różnych urządzeń peryferyjnych. Najczęściej porty te służą do bezpośredniego odtwarzania zawartości z dysków flash i innych urządzeń pamięci masowej (na przykład zewnętrznych dysków twardych). Jednocześnie zauważamy, że w niektórych projektorach oglądanie wideo nie jest dostępne (tylko zdjęcia), w innych może się obsługiwać bardzo ograniczony zestaw formatów. Jednak bezpośrednie połączenie jest często wygodniejsze niż przeglądanie przez komputer lub inne dodatkowe urządzenie. Ponadto porty USB mogą być używane do innych celów, na przykład do aktualizacji oprogramowania układowego, wymiany plików między pamięcią flash USB a wbudowaną pamięcią projektora, a nawet do klawiatur/myszy (w urządzeniach z systemem Android, patrz wyżej).

Sam standard USB 2.0 jest uważany za przestarzały, ale w przypadku projektorów w zupełności wystarcza, a nowsze urządzenia peryferyjne są w pełni kompatybilne z takimi złączami. Jednocześnie rzadko konieczne jest jednoczesne podłączenie do projektora więcej niż jednego urządzenia zewnętrznego, dlatego istnieje niewiele modeli z więcej niż jednym USB 2.0.

— RCA (audio). Analogowy interfejs audio wykorzystujący gniazda RCA (cinch). W zależności od modelu projektora może służyć zarówno jako wejście (na przykład oprócz komponentowego wejścia wideo), jak i wyjście do podłączenia zewnętrznych urządzeń audio. Warto pamiętać, że w tym przypadku przez jedno złącze RCA jest przesyłany tylko jeden kanał dźwiękowy, a za wejście lub wyjście jest uważana para gniazd RCA (dla lewego i prawego kanału).

— Wejście 3,5 mm (mini-Jack). To złącze jest bardziej kompaktowe niż RCA, a także umożliwia sterowanie dwoma kanałami stereo przez jedno gniazdo. Z drugiej strony połączenie 3,5 mm jest mniej niezawodne i bardziej podatne na zakłócenia. Dlatego takie wejście jest przeznaczone głównie do prostych zadań — jak przesyłanie dźwięku z wyjścia audio komputera stacjonarnego lub laptopa.

— Wyjście 3,5 mm (mini-Jack). W każdym razie jest to wyjście analogowe, ale jego przeznaczenie może być różne. Tak więc w niektórych projektorach pełni rolę interfejsu liniowego i służy do wyprowadzania sygnału audio do aktywnych głośników lub zewnętrznego wzmacniacza. W innych urządzeniach mini-Jack pełni rolę wyjścia słuchawkowego. Istnieją modele, w których te funkcje są połączone w jednym złączu.

— Wyjście optyczne. Wyjście do transmisji cyfrowego sygnału audio przez kabel światłowodowy; umożliwia trans...misję dźwięku wielokanałowego. Charakteryzuje się całkowitą niewrażliwością na zakłócenia elektromagnetyczne. Z drugiej strony kabel światłowodowy jest dość delikatny i musi być chroniony przed załamaniami i silnym naciskiem.

— Wejście mikrofonowe. Wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu do projektora. Umożliwia transmisję dźwięku z mikrofonu za pomocą własnego wzmacniacza projektora – np. komentować prezentację przez te same głośniki, przez które przechodzi główna ścieżka dźwiękowa.

Maksymalny poziom hałasu generowanego przez projektor podczas pracy.

W większości modeli głównym źródłem hałasu jest układ chłodzenia – często wykorzystuje on wentylatory do skutecznego rozpraszania ciepła generowanego przez lampę. Oczywiście, im niższy poziom hałasu, tym wygodniejszy w obsłudze projektor, tym mniej niedogodności powoduje i tym lepiej słychać akompaniament dźwiękowy obrazu (o ile w ogóle jest zapewniony). Poziom hałasu jednak nieuchronnie wzrasta wraz ze wzrostem rozmiaru i mocy, a środki mające na celu jego zmniejszenie znacząco wpływają na koszt projektora.

Najcichsze są modele przenośne (patrz „Przeznaczenie podstawowe”) — większość z nich nie ma aktywnego chłodzenia i praktycznie nie wytwarza hałasu, z wyjątkiem klikania klawiszy sterujących i innych podobnych dźwięków. Dlatego wskaźnik ten dla takich projektorów może w ogóle nie być wskazany. „Najgłośniejsze” są profesjonalne projektory — w nich poziom hałasu może sięgać 50 dB (poziom rozmowy przy średniej głośności).

Moc pobierana przez projektor podczas normalnej pracy. Od tego wskaźnika zależy zarówno „obżarstwo” samego urządzenia, jak i wymagania dotyczące organizacji zasilania: na przykład ciężkich profesjonalnych projektorów o mocy 3500 W i większej nie można podłączyć do zwykłych gniazd, wymagają one specjalnego formatu podłączenia.

Należy pamiętać, że przy zastosowaniu tradycyjnych lamp rtęciowych lub wyładowczych wysoka jasność nieuchronnie wymaga dużej mocy. Oszczędne projektory LED są pozbawione tej wady, ale nadal są stosunkowo słabo rozpowszechnione, a LED nie zawsze jest odpowiednim rodzajem lampy.