Porównanie NZXT H7 Elite 2023 biały vs NZXT H7 Flow White/Black biały

Rodzaj płyty głównej, dla której jest przeznaczona konstrukcja. Parametr ten jest wskazywany według współczynnika kształtu płyty głównej, dla której zaprojektowana jest obudowa. Opcje mogą być następujące:

- ATX. Jeden z najpopularniejszych obecnie rodzajów płyt głównych, standardowy rozmiar ATX to 30,5 x 24,4 cm. Jest używany zarówno w domowych, jak i biurowych komputerach klasy średniej.

- XL-ATX. Ogólna nazwa dla kilku standardów płyt głównych, zjednoczonych, jak sama nazwa wskazuje, są dość dużymi wymiarami i odpowiednim wyposażeniem. Konkretne wartości dla tych wymiarów mogą wahać się od 324 do 345 mm długości i od 244 do 264 mm szerokości, w zależności od producenta i modelu. W związku z tym wybierając taką obudowę, warto osobno wyjaśnić jej kompatybilność z konkretną płytą główną.

- E-ATX (Extended ATX). Największy rodzaj płyt głównych, dla których wykonywane są nowoczesne obudowy, ma wymiary 30,5x33 cm i jest zwykle stosowany w systemach o wysokiej wydajności, które wymagają dużej liczby gniazd rozszerzeń.

- micro-ATX (m-ATX). Kompaktowa wersja płyty ATX, ma wymiary 24,4x24,4 cm. Głównym obszarem zastosowania takich płyt są systemy biurowe, które nie wymagają wysokiej wydajności.

- mini-ITX. Jedna z kolejnych, po m-ATX, zmniejszonych wersji formatu pły...t głównych, zakłada rozmiar płyty około 17x17 cm i jedno (najczęściej) gniazdo rozszerzeń. Przeznaczona również do kompaktowych systemów, które nie wyróżniają się wydajnością.

- Thin mini-ITX. Modyfikacja opisanej powyżej mini-ITX, zaprojektowana w celu zmniejszenia grubości obudowy (do 25 mm), a kości pamięci RAM nie wystają i leżą na płycie głównej równolegle do samej płyty (więcej szczegółów, patrz „Współczynnik kształtu”). Podobnie jak większość kompaktowych wersji, płyty Thin mini-ITX nie oferują dużej mocy obliczeniowej.

Zauważ, że większość obudów pozwala również na instalację płyt głównych o mniejszych wymiarach - na przykład wiele obudów na E-ATX może być używanych z płytami głównymi ATX. Jednak w każdym przypadku konkretną kompatybilność należy wyjaśnić osobno.

Rodzaj podświetlenia przewidzianego w konstrukcji obudowy.

Podświetlenie pełni głównie rolę dekoracyjną, nadaje komputerowi oryginalny wygląd, co docenią miłośnicy zewnętrznego tuningu. Oświetlenie można również zamontować osobno, ale łatwiej jest kupić obudowę, w której było pierwotnie przewidziane. Rodzaje podświetlenie mogą być następujące:

— Podświetlany wentylator. Podświetlana jest jedna lub kilka chłodnic wychodzących na boczną lub górną powierzchnię obudowy.

— Podświetlana obudowa. Poszczególne części obudowy są podświetlane, najczęściej od wewnątrz, dzięki czemu podświetlenie widać przez przezroczyste okno/okna lub powierzchnię siatkową. Czasami można również zapewnić podświetlenie zewnętrzne.

Spotyka się obudowy, w których oba rodzaje podświetlenia są zapewnione jednocześnie. A do potrzeb biurowych odpowiednie są obudowy bez podświetlenia.

Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat oświetlenia dekoracyjnego, patrz „Typ podświetlenia” powyżej. Tutaj zauważamy, że może ono mieć różne odcienie, a czasami w specyfikacji wskazuje się kilka opcji jednocześnie. Jeśli te opcje są wymienione z „i” (na przykład „czerwony, niebieski i zielony”), oznacza to, że ten model zawiera wszystkie wskazane kolory, a użytkownik może przełączać się między nimi według własnego uznania. Jeśli odcienie są wymienione za pomocą „lub” (na przykład „czerwony, niebieski lub zielony”), oznacza to, że ten model jest dostępny w kilku modyfikacjach różniących się kolorem podświetlenia.

Osobno warto wspomnieć o opcji „RGB”. To nazwa najbardziej zaawansowanego podświetlenia, którego odcień można wybrać według własnego uznania. Co prawda, oryginalne podświetlenie RGB może wyświetlać jednocześnie tylko jeden z kilku podstawowych kolorów (biały, żółty, zielony, czerwony, niebieski lub fioletowy); niemniej jednak nawet te możliwości wystarczą, aby dostosować wygląd obudowy i zastosować różne efekty (np. synchronizację podświetlenia – patrz niżej).

A stosunkowo niedawno pojawił się jeszcze bardziej zaawansowany rodzaj regulowanych systemów - podświetlenie ARGB. Kluczową różnicą pomiędzy ARGB a klasycznym RGB jest możliwość jednoczesnej pracy diod o różnych kolorach. Innymi słowy, klasyczne podświetlenie RGB może wyświetlać tylko jeden kolor na raz, podczas gdy ARGB może wyświetlać kilka kolorów w...celu uzyskania dodatkowych efektów. Również podświetlenie ARGB jest podłączane za pomocą złącza 3pin 5v, podczas gdy zwykłe RGB używa złącza 4pin 12v. Może być reprezentowane przez różne rodzaje podświetlenia. Tym samym ARGB jest często zintegrowane z układem chłodzenia, panelem przednim i magnetycznymi paskami LED, które użytkownik może zamontować według własnego uznania. Do sterowania podświetleniem zwykle dostarczany jest specjalny kontroler, a przyciski lub pokrętła do przełączania trybów pracy podświetlenia są umieszczone na panelu interfejsu. W niektórych przypadkach podświetleniem steruje płyta główna za pomocą specjalnego złącza. Wiele systemów ARGB obsługuje możliwość dostrajania za pomocą specjalistycznego oprogramowania.

Im więcej wentylatorów jest przewidzianych w konstrukcji, przy pozostałych warunkach równych, tym intensywniejsze będzie chłodzenie i tym mocniejsze (a zatem „gorące”) wypełnienie można umieścić w obudowie bez ryzyka przegrzania. Do codziennych zadań wystarczy obudowa z jednym, dwoma lub trzema wentylatorami fabrycznymi. Jednocześnie przy porównywaniu warto wziąć pod uwagę nie tylko liczbę, ale także specyfikację wentylatorów (średnicę, prędkość). Zwracamy również uwagę, że w sprzedaży spotyka się obudowy bez wentylatorów z wolnymi miejscami na wentylatory, co pozwala w razie potrzeby rozbudować chłodzenie i poprawić jego wydajność.

Obecność w obudowie specjalnego filtra, który zapobiega przedostawaniu się kurzu do środka. Bez takiego filtra kurz osiada na elementach systemu; szczególnie podatne na to są radiatory, które tracą swoją skuteczność wskutek zapychania się kurzem. Jeśli masz filtr przeciwkurzowy, musisz czyścić nie wnętrze komputera, tylko sam element filtrujący, co jest znacznie prostsze i wygodniejsze.

Przegródki na filtry przeciwkurzowe mogą znajdować się na przednim panelu obudowy, z tyłu, na dole lub w bocznych ściankach. Istnieją również modele obudów z kilkoma miejscami do montażu filtrów przeciwkurzowych — wersja kombinowana zakłada obecność takich przegródek z kilku stron obudowy jednocześnie.

Hub dołączony do obudowy do podłączenia systemów sterowania wentylatorami i podświetleniem. W zależności od wykonania, dołączony hub można zamontować wewnątrz obudowy lub umieścić na jej panelu zewnętrznym. Często do huba dołączony jest pilot z nadajnikiem podczerwieni, który steruje wentylatorami i dekoracyjnym podświetleniem wnętrza obudowy.

Siatkowy. Kratka siatkowa z przodu obudowy często dobrze wygląda i pozwala lepiej zaopatrywać wentylatory układu chłodzącego w powietrze z zewnątrz. Za perforowanym panelem często umieszcza się podświetlenie dekoracyjne, które poprawia wygląd obudowy.

- Wyciszony. Zaletami konkurencyjnymi obudów z wyciszonym panelem przednim jest lepsza izolacja akustyczna oraz skuteczna ochrona wewnętrznej przestrzeni komputera przed kurzem.

- Szklany. Zasłonę tajemnicy tego, co dzieje się wewnątrz jednostki systemowej komputera, lekko uchylają obudowy ze szklanym panelem przednim. Szkło hartowane jako materiał „elewacyjny” stosowane jest zarówno w postaci jednolitego okna, jak i w postaci szklanej kratki z podświetleniem RGB. A w połączeniu ze szklanym bocznym oknem zamienia obudowę w "akwarium".

- Przednia pokrywa. Pokrywa na zawiasach, która całkowicie lub częściowo zakrywa panel przedni. Nadaje komputerowi estetyczny wygląd, ukrywając złącza i sloty zewnętrzne pod solidną, monotonną powierzchnią i działa jako zabezpieczenie przed dziećmi.

- Wyświetlacz na panelu przednim. Własny ekran, na którym mogą być wyświetlane różne dodatkowe informacje: aktualna częstotliwość procesora, dane dotyczące temperatury systemu, włączania i wyłączania trybów specjalnych itp.

- Zamek w panelu bocznym. Obecność specjalnego zamka na zdejmowanym bocznym panelu obudowy. Taki zamek zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi do wewnętrznej objętości jednostki systemowej.

- Izolacja akustyczna. Obecność dodatkowej izolacji akustycznej w obudowie. Mogą to być albo specjalne maty wygłuszające od wewnątrz, albo inne, bardziej specyficzne rozwiązania (np. systemy tłumienia na „miejscach” dla poszczególnych elementów, które zmniejszają poziom drgań przenoszonych na obudowę). W każdym razie funkcja ta pomaga zredukować poziom hałasu generowanego przez system - czasami dość znacząco.

- Wyjmowany koszyk na dyski HDD. Obecność wyjmowanego koszyka na wewnętrzne urządzenia peryferyjne o formacie 3,5 cala (w zdecydowanej większości przypadków są to dyski twarde, stąd nazwa). Taki koszyk ułatwia mon...taż ze względu na to, że wyjąć go i zamontować dysk twardy w środku jest znacznie prościej niż montować go w niewyjmowanej zatoce wewnątrz obudowy, ten szczegół jest szczególnie przydatny, jeśli planujesz zainstalować kilka dysków twardych w systemie.

- Stacja dokująca do dysków twardych. Wbudowana stacja dokująca do szybkiego podłączania wewnętrznych dysków twardych. W rzeczywistości funkcja ta umożliwia podłączenie wewnętrznego dysku twardego jako zewnętrznego: złącze stacji dokującej znajduje się na zewnątrz obudowy i jest wyposażone w szybkozłączki ułatwiające podłączenie.

- Ukryte układanie kabli. Możliwość układania kabli od zasilacza z tyłu płyty głównej (jeśli weźmiesz za główną stronę, po której znajduje się procesor i sloty na karty rozszerzeń). W ten sposób przestrzeń po głównej stronie płyty głównej jest wolna od przewodów, co w szczególności ma pozytywny wpływ na wydajność chłodzenia.

- Okno do montażu układu chłodzenia procesora. Obecność osobnego okna w obudowie naprzeciwko łączników układu chłodzenia procesora. System mocowania znajduje się z tyłu płyty głównej i zwykle, aby go zmienić, należy zdjąć całą płytę główną; okno do montażu układu chłodzenia odciąża użytkownika od takiej potrzeby i znacznie ułatwia montaż i wymianę układu chłodzenia.