Pojemność
Pojemność nominalna to jeden z kluczowych parametrów dysku twardego, określający, ile informacji może się na nim zmieścić. W przypadku dysków SSHD ta pozycja wskazuje pojemność tylko dysku twardego, a w przypadku macierzy RAID — całkowitą pojemność macierzy.
Ilość informacji we współczesnym świecie stale rośnie i wymaga coraz pojemniejszych urządzeń pamięci masowej. Dlatego w większości przypadków warto wybrać większy dysk. W rzeczywistości kwestia wyboru według tego parametru często zależy tylko od ceny: koszt napędu zależy bezpośrednio od pojemności.
Jeśli pytanie brzmi w ten sposób, że trzeba wybrać dysk „mniejszy i tańszy, ale wystarczający”, warto ocenić ilość informacji, z którymi mamy do czynienia, oraz specyfikę jej użytkowania. Na przykład dla zwykłego komputera biurowego przeznaczonego głównie do pracy z dokumentami dysk wewnętrzny o pojemności
2 TB, a nawet
1 TB będzie więcej niż wystarczający, a entuzjastyczny gracz będzie potrzebował
4 TB,
6 TB, a nawet
8 TB nie będzie zbędny. Jeśli używasz dysku do nagrywania z kamer, możesz kupić
dysk HDD o pojemności 10 TB,
12 TB,
14 TB,
16 TB,
18 TB lub więcej.
Gwarancja producenta
Gwarancja producenta na ten model.
W rzeczywistości jest to minimalna żywotność obiecana przez producenta, z zastrzeżeniem zasad działania. Najczęściej rzeczywista żywotność urządzenia jest znacznie dłuższa niż gwarantowana.
Pojemność bufora
Wielkość własnej pamięci RAM dysku twardego. Ta pamięć jest pośrednim ogniwem między szybką pamięcią o dostępie swobodnym komputera a stosunkowo powolną mechaniką odpowiedzialną za odczytywanie i zapisywanie informacji na talerzach dysków. W szczególności bufor służy do przechowywania najczęściej żądanych danych z dysku, skracając w ten sposób czas dostępu do nich.
Technicznie rzecz biorąc, rozmiar bufora wpływa na prędkość dysku twardego - im większy bufor, tym szybszy jest dysk. Jednak wpływ ten jest raczej znikomy, a na poziomie ludzkiej percepcji znaczna różnica w wydajności jest zauważalna tylko wtedy, gdy wielkość bufora obu dysków różni się wielokrotnie – na przykład
8 MB i
64 MB.
Sposób zapisu
-
CMR (Conventional Magnetic Recording) to klasyczny sposób zapisu magnetycznego charakteryzujący się dużą prędkością dostępu do danych. Dyski twarde CMR są stosowane w systemach, w których ważne jest zapewnienie jak największej (jak to możliwe) prędkości odczytu/zapisu danych. Są to komputery użytkowników, systemy nadzoru wideo itp. Główną wadą dysków twardych CMR jest duża złożoność tworzenia pojemnych dysków, co znajduje odzwierciedlenie w ich cenie. Ponadto dyski HDD z technologią CMR są dość energochłonne.
-
SMR (Shingled Magnetic Recording) to obiecujący sposób zapisu magnetycznego. SMR pozwala na wysoką gęstość danych, co z kolei zwiększa pojemność pamięci i obniża wartość rynkową. Dyski twarde SMR charakteryzują się niską prędkością ponownego zapisu danych, dlatego takie dyski pamięci są słabo przystosowane do użycia w systemach komputerowych klientów. Natomiast sprawdziły się dobrze podczas pracy w centrach przetwarzania danych, archiwach i podobnych systemach, dla których niska prędkość zapisu/ponownego zapisu nie jest krytyczna. Jednak niektóre firmy wciąż produkują rozwiązania SMR dla systemów osobistych, a nawet mobilnych. Te dyski twarde wykorzystują zoptymalizowaną technologię zapisu/ponownego zapisu o nazwie Drive-Managed SMR (DM-SMR).
Prędkość przesyłu danych
Prędkość przesyłu danych między dyskiem a urządzeniami klienckimi zależy od typu napędu, prędkości obrotowej, rozmiaru bufora pamięci i złączy połączeniowych. Ostatni parametr jest najważniejszy, ponieważ nie da się przekroczyć przepustowości konkretnego interfejsu.
