Porównanie Xiaomi Mijia Electric Screwdriver vs Xiaomi Wiha zu Hause Electric Screwdriver

Konstrukcja opisuje ogólny układ narzędzia.

Obecnie wśród wiertarek i wkrętarek można znaleźć modele pistoletowe, kątowe , proste , kombinowane pistoletowo-kątowe oraz konstrukcją regulowaną . Oto bardziej szczegółowy opis każdego wariantu:

- Pistoletowe. W modelach o podobnym układzie rękojeść znajduje się prostopadle lub prawie prostopadle do korpusu, dzięki czemu narzędzie trzymane jest w dłoni jak pistolet - stąd pochodzi nazwa. Ogólnie rzecz biorąc, konstrukcja pistoletu łączy w sobie wygodę, bezpieczeństwo, praktyczność i niski koszt. Z tego powodu ten układ jest obecnie najbardziej powszechny oraz szeroko stosowany we wszystkich typach wiertarek i podobnych narzędzi (patrz „Typ urządzenia”). W rzeczywistości jest to tradycyjna konstrukcja dla takich jednostek; inne typy układów są używane głównie w modelach zaprojektowanych do specjalnych warunków i/lub posiadających określone cechy (szczegóły poniżej).

- Kątowa. Ogólny kształt takich narzędzi przypomina literę G: stosunkowo długi, prosty korpus, który służy również jako rękojeść, oraz uchwyt wygięty pod kątem 90° względem korpusu. Ten wariant konstrukcji jest szczególnie wygodny podczas pracy w ciasnych warunkach: za pomocą narzędzia kątowego można przenikać w wąskie szczeliny niedostępne dla jednostek o tradycyj...nym układzie pistoletu. Z drugiej strony, układ kątowy nieco pogarsza dokładność; słabo nadaje się również do prac wymagających silnego nacisku wzdłuż osi obrotu uchwytu.

- Prosta. Narzędzia o tej konstrukcji mają wydłużony korpus, część którego pełni rolę rękojeści; a oś obrotu uchwytu w nich pokrywa się z podłużną osią korpusu. Ten wariant można spotkać w dwóch typach narzędzi. Pierwszy typ to małe narzędzia o małej mocy (głównie wkrętarki, klucze udarowe i śrubokręty, a także pojedyncze modele wiertarek, które cechują się małą mocą). W takich przypadkach prosty korpus zapewnia przede wszystkim zwartość - rękojeść pistoletowa zwiększyłaby rozmiar poza rozsądne granice. Drugim typem agregatów prostych są wybrane wiertarki profesjonalne z funkcją wiercenia diamentowego (patrz „Przeznaczenie”). Takie wiertarki nie są przeznaczone do trzymania w rękach i są używane wyłączenie ze stojakiem (patrz „Wyposażenie”); dla tego formatu użytkowania układ prosty jest również optymalny.

- Pistoletowa/kątowa. W rzeczywistości są to narzędzia o konfiguracji pistoletowej opisanej powyżej, w skład kompletu których wchodzi uchwyt kątowy, który umożliwia obrót nasadki roboczej o 90° względem standardowego położenia. Tym samym takie modele łączą możliwości obu układów, zachowując przy tym główne zalety konstrukcji pistoletowej - wygodę i niezawodność w trzymaniu. Z drugiej strony dodatkowe wyposażenie wpływa na koszt, a taka wszechstronność często nie jest wymagana. Więc ten wariant nie jest zbyt popularny.

- Regulowany. Ta kategoria obejmuje wszystkie modele, w których można zmienić położenie uchwytu i/lub rękojeści względem korpusu. Najpopularniejszą wersją tego wariantu jest rękojeść obrotowa, która pozwala na zmianę formatu narzędzia z pistoletowego na prosty i odwrotnie. Więcej szczegółów na temat tego typu konstrukcji można znaleźć powyżej, lecz zauważamy, że układ pistoletowy jest bardziej niezawodny w trzymaniu i wszechstronny, a prosty lepiej nadaje się do delikatnych prac i trudno dostępnych miejsc. Warto też powiedzieć, że możliwości regulacji rękojeści mogą być różne: w niektórych modelach ma ona tylko dwie pozycje skrajne, w innych można dobrać kąt nachylenia względem korpusu. Drugim, nieco mniej popularnym typem regulowanego narzędzia jest obrotowy uchwyt wiertarski. Tutaj już mówimy o przełączaniu między układem prostym a kątowym - ten ostatni, jak pamiętamy, jest bardzo odpowiedni do pracy w ciasnych warunkach. Jednak uchwyt w takich jednostkach z reguły można zainstalować nie tylko pod kątem 90° względem korpusu, ale także w kilku położeniach pośrednich. To dodatkowo rozszerza możliwości dostosowywania do konkretnej sytuacji.
W każdym razie wszystkie regulowane narzędzia są bardziej wszechstronne niż narzędzia nieregulowane, lecz są one bardziej złożone pod względem konstrukcji i mniej niezawodne. Dlatego ten typ układu występuje wyłącznie w jednostkach o małej mocy, głównie zasilanych bateryjnie (patrz „Zasilanie”).

Moment obrotowy to maksymalna siła, z jaką model jest w stanie obracać osprzęt roboczy.

Większy moment obrotowy daje większe możliwości, pozwala poradzić sobie z trudnymi zadaniami jak wiercenie w twardych materiałach, odkręcanie zaklejonych śrub i nakrętek itp. Z drugiej strony duży wysiłek wymaga odpowiedniej mocy - a to z kolei wpływa na rozmiar, wagę i koszt samego narzędzia, a także stawia zwiększone wymagania dotyczące mocy (moc sieci, pojemność akumulatora lub ciśnienie/wydajność sprężarki). W przypadku niektórych zadań nadmierny moment obrotowy jest w zasadzie niedopuszczalny, więc dla maksymalnej wszechstronności pożądane jest posiadanie kontroli momentu obrotowego - co dodatkowo wpływa na koszt. A im więcej jest stopni, tym optymalniej narzędzie można ustawić do wykonywania tego lub innego rodzaju pracy. Ogólna zasada jest więc taka: przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę planowanej pracy, a nie gonić za największą wydajnością.

Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru optymalnego momentu obrotowego dla różnych typów narzędzi (patrz „Typ urządzenia”) można znaleźć w specjalnych źródłach. Tutaj zaznaczamy, że ma on kluczowe znaczenie przede wszystkim dla wkrętaków, choć jest podawany również dla innych rodzajów narzędzi. Jednocześnie w „najsłabszych” modelach maksymalna siła robocza nie przekracza 15 Nm, w najmocniejszych ponad 150 Nm.

Rodzaj rewersu przewidzianego w konstrukcji narzędzia.

Rewers pozwala na zmianę kierunku obrotów nasadki; szczegółowe informacje można znaleźć w «Funkcje». Tutaj również wskazany jest typ przełącznika odpowiedzialnego za tę funkcję. Odmiany takich przełączników w naszych czasach są bardzo różnorodne: suwakowe, dźwigniowe< / a>, szczotkowane na silniku, na przycisku start < / a>, żyroskopowe , na przełączniku kołyskowym , a także w połączeniu z przełącznikiem przepływu lub mechanizmem zapadkowym . Oto szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Suwakowy. Łącznik elektryczny suwakowy z dwoma przeciwnymi położeniami. Zwykle przesuwa się w kierunku przód-tył względem uchwytu narzędziowego - ten format jest uważany za najbardziej praktyczny. Suwaki są dość proste, a jednocześnie wygodne i intuicyjne, szczególnie przy zastosowaniu w śrubokrętach i kluczach udarowych: przesuwając suwak do przodu (od siebie), kierunek obrotów ustawia się na skręcanie, cofając (do siebie) - odpowiednio, do odkręcania. Jednak takie przyrządy są szeroko stosowane w innych typach narzędzi (patrz «Typ urządzenia») i są generalnie najpopularniejszym wariantem w naszych czasach.
...r> - W połączeniu z przełącznikiem przepływu. Najpopularniejszy typ rewersu w narzędziach pneumatycznych (patrz «Zasilanie»); nie występuje w innych modelach. Sam łącznik elektryczny przepływu jest właściwie regulatorem prędkości, najczęściej w postaci charakterystycznego pokrętła lub dźwigni. A jeśli ten regulator zostanie połączony z rewersem, oznacza to, że może odchylać się od położenia neutralnego w dwóch kierunkach, a kierunek obrotu będzie zależał od tego, po której stronie zostanie przesunięty łącznik elektryczny przepływu.

- Dźwigniowy. Łącznik elektryczny w postaci dźwigni, zwykle instalowany nad przyciskiem start i obracany w lewo i w prawo. Jedną z zalet dźwigni jest dostępność na wyciągnięcie ręki, można ją przełączać prawie bez zbędnych ruchów (co nie zawsze jest dostępne w przypadku suwaka). Z drugiej strony ten wariant nadaje się głównie do wiertarek, a w śrubokrętach i kluczach udarowych łącznik elektryczny dźwigniowy nie jest tak intuicyjnie zrozumiały, jak w przypadku suwaka. Ogólnie rzecz biorąc, ten typ rewersu jest znacznie mniej powszechny z wielu powodów.

- Szczotkowy (na silniku). Łącznik elektryczny rewersu, zamontowany bezpośrednio w silniku narzędzia i oparty na zastosowaniu specjalnego ruchomego uchwytu szczotki. Poprzez zmienianie położenia szczotek w silniku za pomocą tego mechanizmu można zmienić kierunek jego obrotu. Jedną z kluczowych zalet tej metody jest to, że pozwala ona na osiągnięcie maksymalnej mocy w dowolnym kierunku obrotu bez żadnych specjalnych sztuczek. Ponadto taka regulacja ma pozytywny wpływ na zasoby silnika. Z drugiej strony przełączniki szczotkowe są złożone i drogie w montażu, dlatego stosują się one głównie w potężnych profesjonalnych narzędziach.

- Na przycisku start. Łącznik elektryczny rewersu połączony z przyciskiem start. Taki kombinowany przycisk jest zwykle wykonany w postaci «wahacza», a kierunek obrotu zależy od tego, po której stronie wahacza nacisnął użytkownik; tym samym silnik uruchamia się natychmiast. Taka konstrukcja umożliwia łatwą i szybką zmianę kierunku obrotu - do tego nie trzeba rozpraszać się pojedynczymi przełącznikami, wystarczy lekko przesunąć palcem i wcisnąć drugą połowę spustu. Jest to szczególnie przydatne w przypadku śrubokrętów, kluczy udarowych i wkrętaków; właśnie do tych typów z tego typu rewersem odnosi się większość modeli.

- Na przełączniku kołyskowym. Sposób sterowania jest pod wieloma względami podobny do opisanego powyżej rewersu na przycisku start - wykorzystuje się również łącznik elektryczny kołyskowy. Kluczowa różnica polega na tym, że w tym przypadku łącznik elektryczny kierunku jest oddzielony od przycisku start - to znaczy użytkownik musi najpierw wybrać kierunek ruchu, a następnie nacisnąć przycisk „start”. Ten wariant nie ma szczególnych wad, ale nie różni się też wygodą, dlatego jest niezwykle rzadka.

- Żyroskopowe. Dość rzadki i specyficzny typ rewersu, występujący tylko w śrubokrętach (patrz «Typ»). W rzeczywistości w takim narzędziu nie ma zewnętrznych przełączników - zamiast tego do śledzenia obrotów korpusu używany jest wbudowany żyroskop. Aby wybrać kierunek ruchu, należy dość ostro obrócić narzędzie wokół osi podłużnej w odpowiednim kierunku i płynnie powrócić do pierwotnego położenia (obroty można regulować w ten sam sposób - np. im dalej obrót, tym wyższa prędkość). Ten sposób sterowania jest bardzo prosty i intuicyjny, lecz jest uważany za dość skomplikowany pod względem technicznym i wymaga zwiększonej dokładności w obsłudze narzędzia. Dlatego rewers żyroskopowy jest obecnie niezwykle rzadki.

- W połączeniu z mechanizmem zapadkowym. Jeszcze jeden dość rzadki wariant, spotykany wyłącznie we wkrętakach - głównie pneumatycznych, rzadziej akumulatorowych (patrz «Zasilanie»). Przypominamy, że mechanizm zapadkowy jest odpowiedzialny za zapewnienie tego, aby część robocza narzędzia obracała się tylko w jednym kierunku. A sterowanie rewersem odbywa się za pomocą przełącznika mechanicznego, który jest bezpośrednio połączony z tym mechanizmem i zmienia jego ustawienia, ustawiając jeden lub inny kierunek obrotu.

Całkowita waga narzędzia to zwykle samo urządzenie, bez nasadek. W przypadku modeli akumulatorowych (patrz „Źródło zasilania”) z reguły waga jest wskazywana wraz z zainstalowaną baterią standardową; w przypadku modeli z bateriami wagę można być wskazana zarówno z nimi jak i bez, chociaż, w tym przypadku ten punkt nie jest szczególnie ważny.

Jeżeli pozostałe parametry są równe względem siebie, mniejsza waga ułatwia pracę, poprawia dokładność ruchów i pozwala na dłuższe użytkowanie narzędzia bez zmęczenia. Należy jednak pamiętać, że duża moc i wydajność nieuchronnie zwiększają masę narzędzia; a różne sztuczki odchudzające podnoszą koszty i mogą zmniejszyć niezawodność. Ponadto w niektórych przypadkach preferowana jest masywna konstrukcja. Przede wszystkim dotyczy to pracy z dużym obciążeniem - na przykład wiercenie otworów o dużej średnicy, czy wykonywanie wgłębień z uderzeniem: ciężkie narzędzie jest bardziej stabilne, mniej podatne na szarpnięcia i przesunięcia z powodu nierównego materiału, wibracji mechanizmów itp.

Warto również zauważyć, że konkretne wartości wagi są bezpośrednio związane z rodzajem narzędzia (patrz „Rodzaj urządzenia”). Najlżejsze to śrubokręty - w większości z nich ta liczba nie przekracza 500 g .Wkrętaki i śrubokręty są bardziej „ciężkie”: ich średnia waga wynosi 1,1 - 1,5 kg , chociaż jest wiele lżejszych ( 0,6 - 1 kg ) i cięższy...ch (1, 6 - 2 kg i więcej) modeli. Natomiast klasyczne wiertarki i klucze udarowe mają największą wagę: takie narzędzie powinno być dość mocne, więc dla nich 1,6 - 2 kg to średni wskaźnik, 2,1 - 2,5 kgpowyżej średniego, a wiele jednostek waży więcej niż 2,5 kg.

— Przystawka kątowa. Przystawka umożliwiająca obrót uchwytu o 90° względem jego pierwotnego położenia. Takie wyposażenie jest niezastąpione przy wykonywaniu otworów oraz zakręcaniu i odkręcaniu elementów montażowych w niektórych trudno dostępnych miejscach (np. w wąskich rowkach lub profilu).

— Przystawka mimośrodowa. Wymienna przystawka, przeznaczona do lekkiego przesunięcia osi obrotu uchwytu od jego pierwotnego położenia. Przy tym kierunek osi pozostaje taki sam. Podobnie jak przystawka kątowa, wyposażenie takie przeznaczone jest głównie do pracy w niektórych trudno dostępnych miejscach (w szczególności w pobliżu ścian i krawędzi obrabianych przedmiotów).

— Rękojeść dodatkowa. Nowoczesne narzędzie, o stosunkowo małej mocy, może być dość masywne, a dla maksymalnej dokładności i niezawodności może być konieczne trzymanie go obiema rękami. Użycie do tego dodatkowego uchwytu jest wygodniejsze i bezpieczniejsze niż szukanie miejsca do uchwycenia na korpusie. Same uchwyty są zwykle instalowane w pobliżu uchwytu prostopadle do osi obrotu i mogą mieć różne cechy konstrukcyjne.

— Ogranicznik głębokości. Przyrząd, który pozwala ograniczyć głębokość wiercenia. Najpopularniejszą wariantem takiego ogranicznika - pręt w specjalnym mocowaniu, instalowany równolegle do wiertła. Przed rozpoczęciem pracy pręt ten jest przesuwany w taki sposób, że po osiągnięciu żądanej głębokości jego koniec...opiera się o powierzchnię materiału, uniemożliwiając dalsze posuwanie się wiertła.

— Nasadka z magazynkiem. Wygląda podobnie do magazynku lub dysku, do którego „ładuje się” taśma z wkrętami samogwintującymi; a przed uchwytem jest zainstalowany specjalny blok, przeznaczony do podawania wkrętów samogwintujących. Taka konstrukcja pozwala na jak najszybsze dokręcenie śrub bez zbędnych ruchów: wystarczy załadować taśmę z magazynka do podajnika, uruchomić silnik i naprzemiennie dociskać część roboczą narzędzia do żądanych punktów na materiale.

— Latarnia. Klasyczna latarnia do oświetlenia w warunkach słabego oświetlenia, w odróżnieniu od wbudowanego systemu oświetlenia, jest osobnym urządzeniem. Takie oddzielne urządzenie nie jest zbyt wygodne do trzymania w dłoni podczas pracy - w takich przypadkach nie można chwycić narzędzia obiema rękami, co w niektórych sytuacjach stwarza problemy. Z drugiej strony sytuacja często pozwala na postawienie lub powieszenie latarni bez odrywania rąk; a czasami w ten sposób można nawet lepiej zorganizować oświetlenie niż przy wbudowanym podświetleniu. Ponadto latarnia może być używana samodzielnie.

— W zestawie walizka (torba). Obecność walizki lub torby dołączonej do wiertarki. Torby w przeciwieństwie do walizek są miękkie, co pozwala na ściślejsze upakowanie ich razem z innymi rzeczami, ale obniża poziom ochrony. W każdym razie ta cecha sprawia, że narzędzie jest wygodniejsze do przechowywania i przenoszenia: torba lub walizka jest optymalna do tego modelu, a ponadto może pomieścić wiertarki, zapasowe baterie i inne dodatkowe akcesoria.

— Stojak. W stojaki wyposażone są głównie profesjonalne wiertarki do wiercenia diamentowego (patrz „Przeznaczenie”). Ta konstrukcja składa się ze stojaka (podstawy) z zamocowaną na niego prowadnicą, po której narzędzie może się poruszać za pomocą specjalnego mechanizmu. Pod względem mocowań prowadnice dzielą się na dwa typy:

• Nie nachylony stojak. Konstrukcja z sztywnie zamocowaną prowadnicą, która znajduje się zwykle w pozycji pionowej, prostopadła do podstawy; w związku z tym oś obrotu zainstalowanego narzędzia również pozostaje zawsze pionowa. Takie stojaki mają bardziej ograniczone możliwości niż stojaki nachylane. Z drugiej strony są one prostsze, tańsze i bardziej niezawodne (w konstrukcji nie ma ruchomego mocowania, które mogłoby się poluzować); a do większości prac pionowa pozycja narzędzia jest odpowiednia.
• Nachylony stojak. Stojaki, w których prowadnica jest zamocowana na uchwycie obrotowym i może odchylać się od pionu o określony kąt. W związku z tym takie urządzenie pozwala prowadzić koronkę nie tylko pionowo, ale także ukośnie; jest to ważne w przypadku niektórych niestandardowych zadań. Z drugiej strony ruchoma konstrukcja jest bardziej skomplikowana, droższa i mniej trwała niż nieruchoma; dlatego warto zwrócić uwagę na tę odmianę, jeśli możliwość wiercenia ukośnego jest dla Ciebie zasadnicza.

— Zestaw wierteł . Obecność wierteł w zestawie eliminuje konieczność ich osobnego zakupu i umożliwia korzystanie z wiertarki (lub innego narzędzia z funkcjami wiertarki) zaraz po wyjęciu z pudełka. Co prawda ​​konkretny asortyment wierteł może być inny - co więcej, często jest to zestaw 5-7 przyrządów dla początkujących do najprostszych zadań, takich jak wiercenie w drewnie. Jednak nawet taki zestaw przyda się, jeśli narzędzie jest kupowane do użytku domowego lub do prostych prac, które nie wymagają specjalistycznych przystawek. Zwracamy również uwagę, że taki zestaw jest szczególnie wygodny przy zakupie „pierwszego narzędzia dla początkującego”, gdy w posiadaniu nie ma jeszcze wierteł i trzeba je będzie kupić w taki czy inny sposób.

— Zestaw bitów. Dla przypomnienia - bity to nasadki w postaci końcówek śrubokrętowych, które są również stosowane w śrubokrętach. Podobnie jak w przypadku wierteł, obecność takich końcówek w zestawie eliminuje konieczność ich osobnego zakupu i umożliwia korzystanie z narzędzia zaraz po zakupie. Konkretny zestaw bitów należy dodatkowo doprecyzować, lecz najczęściej zawiera on przynajmniej bity płaskie i krzyżowe w dość szerokiej gamie rozmiarów. I generalnie takie zestawy są dość obszerne – nawet w stosunkowo niedrogich narzędziach liczbę kompletnych bitów można mierzyć w dziesiątkach.

— Oprzyrządowanie. Pod pojęciem „oprzyrządowanie” rozumie się co najmniej kilka rodzajów nasadek roboczych, a czasem i dodatkowe akcesoria. Na przykład, jeśli takie wyposażenie wskazano dla wiertarko-wkrętarki, to prawie gwarantuje się, że dany model będzie wyposażony zarówno w wiertła, jak i bity (i ewentualnie bardziej szczegółowe akcesoria). Konkretny zestaw wyposażenia należy określić osobno.

— Przedłużacz. Przeznaczenie takiego akcesorium wynika z nazwy: pozwala zwiększyć długość roboczą narzędzia. Innymi słowy, podczas montażu przedłużenia bitu albo innego oprzyrządowania znajduje się dalej od korpusu; sam przedłużacz przy tym jest robiony dość cienkim. To akcesorium jest używane głównie w modelach z funkcją wkrętaka lub klucza udarowego: pozwala dotrzeć do głęboko położonych elementów złącznych, które nie są dostępne w konwencjonalnej konfiguracji. W wielu modelach przedłużacz jest również elastyczny, co dodatkowo rozszerza jego możliwości.

— Magnetyzer. Urządzenie do magnesowania śrub, wkrętów i innych podobnych elementów złącznych. Spotyka się w poszczególnych śrubokrętach; osprzęt roboczy takich narzędzi jest również wykonany z materiału magnetycznego, dzięki czemu namagnesowany łącznik skutecznie „przykleja się” do narzędzia i nie wymaga przytrzymywania.

— Wkład do walizki. Wymienny wkład (lub kilka wkładów) dla dostosowania kompletnej walizki do konkretnej sytuacji. Na przykład standardowy wkład może mieć miejsce tylko na narzędzie i ładowarkę, a ten wymienny - może mieć również miejsce na drugi zapasowy akumulator. Konkretne cechy szczególne należy wyjaśnić osobno.

— Ładowarka. Ładowarka do baterii stosowanych w elektronarzędziach z odpowiednim typem zasilania. W przypadku modeli dostarczanych z takim urządzeniem, model ładowarki może być dodatkowo określony w specyfikacji. Informacja ta może być przydatna nie tylko do wyszukania zapasowej lub zamiennej ładowarki, lecz także w przypadku, gdy w posiadaniu są inne narzędzia bezprzewodowe i/lub baterie do nich. Faktem jest, że obecnie wielu producentów używa uniwersalnych baterii, które są kompatybilne z całym zestawem narzędzi tej samej marki; więc na przykład kompletna ładowarka do wiertarki może być odpowiednia dla bezprzewodowej szlifierki tego samego producenta.
Z drugiej strony, całkiem sporo współczesnych narzędzi bezprzewodowych jest dostarczanych bez ładowarki. Ten wariant będzie optymalny przede wszystkim pod warunkiem, że masz już kompatybilną ładowarkę i po prostu nie ma potrzeby przepłacania za drugie urządzenie. Co więcej, brak ładowarki docenią ci, którzy chcą wybrać to akcesorium osobno, nie zdając się na decyzję producenta.


Pamiętaj, że powyższa lista nie jest kompletna - inne dodatkowe przedmioty mogą wchodzić w skład współczesnych narzędzi, między innymi bardzo nieoczekiwane i oryginalne, takie jak bransoletka fitness, a nawet samochód sterowany radiowo.

Pojemność akumulatora, z którym dostarczane jest odpowiednie narzędzie (patrz "Źródło zasilania"). Najbardziej skromne wartości pojemności w nowoczesnych elektronarzędziach nie sięgają nawet 1 Ah, takie akumulatory spotyka się głównie w wkrętarkach elektrycznych (patrz „Typ urządzenia”). A w mocnych profesjonalnych modelach można spotkać akumulatory o pojemności 3 - 4 Ah i nawet więcej.

Teoretycznie im większa pojemność, tym dłużej przyrząd może działać na jednym ładowaniu akumulatora. Jednak w praktyce wszystko nie jest takie proste. Po pierwsze, amperogodzina to raczej specyficzna jednostka; jej cechy są takie, że tylko akumulatory o tym samym napięciu mogą być bezpośrednio porównywane według liczby amperogodzin. Przy różnicy napięć konieczne jest przeliczenie pojemności na watogodziny i wykorzystanie właśnie ich do porównania. Po drugie, rzeczywista autonomiczność narzędzia zależy nie tylko od właściwości akumulatora, lecz również od zużycia energii i innych cech wydajności. Dzięki temu możliwe jest porównywanie różnych modeli pod względem pojemności akumulatora wyłącznie przy tym samym napięciu zasilania oraz podobnych możliwościach.